Fleiri fréttir

Skvaldurskjóðurnar

Jónína Michaelsdóttir skrifar

Einhverju sinni þegar það dróst að fundur sem ég átti að sitja hæfist, þar sem lykilmaður var ekki mættur, hófst spjall um daginn og veginn hjá okkur hinum. Talið barst að meintri hlutdrægni fréttamanna, sem þá var í umræðunni. Einn úr hópnum lét í ljós áhyggjur af þessari þróun, en sagði gott til þess að vita að innan stéttarinnar væru líka frábærir fagmenn í greininni. Þar stæðu reyndar tveir menn upp úr. Þeir bæru af. Alltaf mætti treysta því að þeir væru málefnalegir í fréttaöflun og framsetningu. Þessir menn gættu hlutleysis í fréttaflutningi og enginn gæti greint persónulegar áherslur eða pólitíska hlutdrægni í þeirra umfjöllun. Þegar hann nafngreindi þessa tvo menn, hélt ég að hann væri að spauga, og spurði hvort honum væri alvara. „Áttu við að þú sért ekki á sama máli?" spurði hann, og undrun hans var sönn og einlæg. Sama virtist mér um félaga hans. Sjálfri fannst mér umræddir fréttamenn góðir menn og grandvarir, en rammpólitískir, og undarlegt í meira lagi ef stjórnmálaskoðanir þeirra og vantrú á stefnu annarra flokka færu framhjá lesendum eða áheyrendum.

Umferðarslysum fækkar

Steinunn Stefánsdóttir skrifar

Á tímum þegar flestar fréttir eru heldur vondar fréttir er bæði hollt og gott að halda því til haga sem horfir til betri vegar í samfélaginu. Þetta á við um glímuna við umferðarslys og afleiðingar þeirra.

Borlaug og bankarnir

Nýlegt fráfall bandaríska vísindamannsins Normans Borlaug gefur tilefni til vangaveltna um hagkerfið og grunngildi samfélagsins. Borlaug fékk friðarverðlaun Nóbels fyrir störf í þágu „grænu byltingarinnar“, sem forðaði hundruðum milljóna frá hungri og breytti efnahagslandslagi heimsins.

Einangrun Þorsteins Pálssonar

Ögmundur Jónasson skrifar

Ögmundur Jónasson svarar grein Þorsteins Pálssonar. Í rökræðu gerist það að menn beiti fyrir sig samlíkingum sem í kjölfarið víkja rökhugsun til hliðar. Frægir heimspekingar hafa verið annálaðir fyrir fimi í þessu efni. Plató tókst að sannfæra marga lesendur sína um réttmæti fámennis­stjórnar í þjóðfélagi með samlíkingu við skip í stórsjó. Hásetar á skipi þurfi fortakslaust að hlýða skipunum skipstjórans; ekki síst þegar gefur á. Flestum lesendum Platós þykir þetta vera sannfærandi eða þar til þeir gaumgæfa málið. Þá rennur upp fyrir þeim hið augljósa: Þjóðfélag er ekki skip í stórsjó.

Að svíkja út atvinnuleysisbætur

Margrét Kristmannsdóttir skrifar

Mörg íslensk heimili standa frammi fyrir hörmungar­ástandi sem ekki hefur knúið dyra í áraraðir - atvinnuleysinu. Samkvæmt opinberum tölum eru hátt í 15.000 Íslendingar án atvinnu og telst atvinnuleysi nú á haustmánuðum tæp 8%. Á bak við flesta þessa 15.000 einstaklinga eru fjölskyldur - makar og börn - og kemur því atvinnuleysið beint og óbeint við tugi þúsunda Íslendinga.

Þýfð lögfræði

Þórólfur Matthíasson skrifar

Þórólfur Matthíasson skrifar um efnahagsmál Sú saga er sögð af Einari Benediktssyni að hann hafi eitt sinn selt erlendum mönnum (enskum?) jörðina Þúfu í Ölfusi. Að kaupum frágengnum hafi hann farið með þeim austur og þegar þeir spurðu um eign sína hafi hann bent á eina þúfuna á jörðinni og snúist á hæli.

Að loknu fárviðri

Segja má að stormur hafi geisað á fjármálamörkuðum, í stjórnmálum og á fleiri sviðum hér á landi undanfarin misseri. Núna, þegar fyrsta alvöru haustlægðin er að ganga yfir, kemur upp í hugann hve mikilvægt er að leita að nýjum tækifærum, því storminn hlýtur að lægja um síðir. Lykilatriðið við að ná árangri er að sjá tækifæri og notfæra sér þau. Ekki horfa of mikið til baka og detta í neikvæðan gír.

Af hverju greiðsluverkfall?

Í Fréttablaðinu þann 28. maí s.l. skrifaði undirritaður grein fyrir hönd Hagsmunasamtaka heimilanna undir fyrirsögninni „Er ábyrgðin heimilanna?“ Í greininni voru lagðar fram tillögur til sáttar vegna skulda heimila. Í þessari grein verða tillögurnar ítrekaðar með frekari rökum.

Sjálfstæð þjóð þarf sterka og framsækna háskóla

Svafa Grönfeldt skrifar

Ísland þarf sterka og framsækna háskóla og víðsýnt og hugrakkt háskólafólk sem aldrei fyrr. Það er hlutverk háskólanna að skapa og miðla þekkingu en ekki síður að þroska og blása ungu fólki hvatningu í brjóst til að berjast fyrir hugsjónum sínum og hafa áræðni og þekkingu til að skapa nýja framtíð. Hámenntað vinnuafl er að margra mati talið geta ráðið úrslitum um vöxt og afkomu þjóða á næstu áratugum. Áhættan fyrir fámennar þjóðir getur falist í bylgju fólksflutninga í formi þekkingartaps (e. brain drain) frá einu landi til annars. Þær þjóðir sem illa verða úti missa sitt hæfasta fólk sem leiðir til minnkandi framleiðni, lægra tæknistigs, minnkandi nýsköpunar og lægri skatttekna. Hvað gerist á Íslandi?

Óþarfi eða nauðsyn?

Jóhanna Sigurðardóttir skrifar

Ekki er ofsögum sagt af Alþjóða gjaldeyrissjóðnum. Nú gengur maður undir manns hönd og hefur upp þann söng að AGS sé að þvinga upp á okkur meiri lánum en við þurfum og þau séu þess utan tilgangslaus og til þess eins fallin að auka kostnað ríkissjóðs.

Í tilefni afmælis

Ellert B. Schram skrifar

Í dag, tíunda október, tek ég enn einu sinni upp á því að eiga afmæli. Það sjötugasta, hvorki meira né minna og enda þótt það þyki sumum hár aldur, þá er ekkert annað í kortunum en taka því. Annars væri ég dauður! Það kann að þykja óvanalegt uppátæki að skrifa blaðagrein í tilefni af eigin afmæli en það er þó alténd skárra heldur en að semja minningargrein um sjálfan sig! Ekki það að ég taki mér penna í hönd til að skrifa um mig lofmæli eða afrekasögu. Það bíður betri tíma. Nei, tilefni þessarar greinar er fyrst og fremst að koma á framfæri þakklæti til alls þess samferðafólks sem ég hef mætt á þessari sjötíu ára lífsleið minni. Ég hef nefnilega verið svo heppinn á þessari skemmtilegu vegferð, að eiga þess kost að kynnast, starfa með, skemmta mér með og jafnvel rífast við mann og annan, sem hefur verið dásamlegur þverskurður af fólki eins og það gerist best.

Hættan

Þorsteinn Pálsson skrifar

Boðskapur fjármálaráðherra við heimkomuna frá ársfundi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins í Istanbul var einfaldlega sá að á þeim vettvangi biðu menn nú góðra frétta frá Íslandi. Með öðrum orðum kom ráðherrann tómhentur heim.

Perlan í Norðurárdal

Jón Ólafsson skrifar

Þegar rætt er um íslenska háskóla finnst sumum ofrausn að á Íslandi skuli starfa sjö háskólastofnanir. Það er talað um bruðl og sparnað og það er reiknað út að hagstæðast og best fyrir land og þjóð hljóti að vera að smala öllum sem vilja læra svipaða hluti í eina skemmu og messa yfir þeim í öflugu hátalarakerfi.

Afsökunarbeiðni forsætisráðherra

Björn Þór Sigbjörnsson skrifar

Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra hefur í tvígang á stuttum ferli í embætti beðist afsökunar úr ræðustól Alþingis. Í fyrra sinnið, í mars, bað hún fyrrverandi vistmenn á Breiðavíkurheimilinu og fjölskyldur þeirra afsökunar á ómannúðlegri meðferð sem þeir sættu þar. Hún gerði það fyrir hönd stjórnvalda og þjóðarinnar.

Icesave er 15 prósent af vandanum

Stefán Ólafsson skrifar

Icesave-málið hefur fengið allt of stórt hlutverk í umræðunni miðað við hlut þess í vanda okkar. Kostnaðurinn vegna Icesave-ábyrgðarinnar er nálægt 15 prósent af þeim byrðum sem eru að falla á ríkissjóð, eða nærri 300 milljarðar nettó af um 1700. Þessi skuld kemur til greiðslu eftir sjö ár og verður þá greidd upp á minnst átta árum, á hagstæðara gengi en nú er og föstum vöxtum. Hún gæti því hæglega orðið minna en þessi 15 prósent sem nú teljast.

Bananar og tár

Brynhildur Björnsdóttir skrifar

Flestir muna víst hvar þeir voru þegar Geir Haarde flutti Guðsblessunarávarpið í fyrra. Ég sat í hægindastól fyrir framan sjónvarpið heima hjá mér, komin fjörutíu vikur á leið og fór eðlilega að háskæla yfir því hvers konar Ísland það væri sem myndi taka á móti barninu mínu.

Ljósleiðarinn – seinni hluti

Birgir Rafn Þráinsson skrifar

Ljósleiðaravæðing Gagnaveitunnar er nú áformuð til u.þ.b. 65 þúsund heimila á þéttbýlisstöðum tíu sveitarfélaga. Í lok þessa árs verður ljósleiðarinn kominn inn í hús til um 30 þúsund þessara heimila. Langflest þeirra eru í Reykjavík. Þá er ljósleiðarinn kominn til allra heimila á Seltjarnarnesi, á Hellu, á Hvolsvelli og fljótlega á Akranesi. Ljósleiðarinn er einnig kominn til fjölda heimila í Hveragerði og flestra heimila í nýjustu hverfum Kópavogs og Garðabæjar.

Hugverkavaktin

Pawel Bartozek skrifar

Ef einhver væri öruggur um að hlaða niður ólöglega fyrsta Fangavaktarþættinum, þá er það líklegast Ólafur Ragnar, söguhetja úr samnefndum þáttum. Söguþráðurinn skrifar sig nánast sjálfur: „Þetta er sko alveg löglegt, það er ekkert hægt að taka mann fyrir þetta, frændi minn er alltaf að dánlóda svona einhverju stöffi, og það er ekkert gert við hann,“ mundi Ólafur útskýra um leið og hann biði til sölu ylvolga Fangavaktar-mynddiska, beint úr brennaranum. Þátturinn myndi svo enda á Ólafi sitjandi skömmustulegum á meðan lögreglumenn og lögmaður SMÁÍS renna gaumgæfilega yfir hasarmyndirnar og klámið í fartölvunni hans.

Óvarinn hópur í niðurskurði

Guðlaug Kristjánsdóttir skrifar

Háskólamenntaðir launamenn standa nú frammi fyrir umtalsverðri kjaraskerðingu í tengslum við niðurskurð í opinberum rekstri. Við undirritun stöðugleikasáttmála síðastliðið sumar lögðu fulltrúar launamanna ríka áherslu á að sá gjörningur gæfi innsýn í komandi tíð.

Skrifleg geymd

Þorvaldur Gylfason skrifar

Ýmsar sprungur í innviðum íslenzks samfélags minna nú á tilveru sína í kjölfar hrunsins. Margir þóttust ekki þurfa að taka eftir sprungunum, meðan allt virtist leika í lyndi, og þrættu jafnvel fyrir þær, en nú er ný staða komin upp. Landið leikur á reiðiskjálfi. Nú verður ekki lengur undan því vikizt að horfast í augu við ýmsar óþægilegar staðreyndir. Hér ætla ég að staldra við eina slíka.

Af valdaskiptum á Álftanesi - sagan öll!

Loks nú, þremur vikum eftir að Margrét Jónsdóttir bæjarfulltrúi, kjörin af Á-lista felldi meirihluta Á-lista og sleit ráðningarsamningi við bæjarstjóra, hefur hún skrifað undir meirihlutasamstarf við D-listann. Á meðan hefur stjórnsýslan verið eins og höfuðlaus her, þar sem nýráðinn bæjarstjóri hafði ekki meirihluta á bak við sig til að taka ákvarðanir. Ábyrgðarleysi er vægt til orða tekið, einkum í ljósi þess að ekki var um málefnaágreining að ræða. Dýrmæt tækifæri hafa tapast m.a. tækifæri okkar til að kynna Álftanes fyrir forsvarsmönnum PrimaCare, en þeir höfðu lýst áhuga á að byggja hér sjúkrahús og hótel. Slík starfsemi hefði skilað sveitarfélaginu á annað hundarað milljónum í tekjur árlega, auk þess sem þar hefðu skapast um 600-1000 ný störf!

Ef árgalli kemur í siðu

Njörður P. Njarðvík skrifar

Í þeirri fornu bók Konungs skuggsjá (frá miðri 13du öld) er á einum stað rætt um árgalla eða óáran: „En árgalli verður með mörgum háttum. Það er stundum að óáran verður á korni og gefur þó jörð gras og hálm en stundum gefur hún hvorki" (Kgs45, 51). Síðan eru taldir upp ýmsir aðrir árgallar og sagt að ef þeir komi allir í senn og standi þrjá vetur þá geti það nálega horft til landauðnar. En versti árgallinn er þó ótalinn:

Brostnar gróðavonir

Hjörleifur Stefánsson skrifar

Ágæta borgarstjórn! Þetta bréf sendi ég ykkur í von um að það opni augu ykkar fyrir mistökum sem hafa átt sér stað í skipulagsmálum gömlu hverfa Reykjavíkur í marga áratugi og mikilvægt er að linni.

Ljósleiðarinn fyrri hluti

Birgir Rafn Þráinsson skrifar

Gagnaveita Reykjavíkur var stofnuð í ársbyrjun 2007 sem fjarskiptafyrirtæki og starfar sem slíkt undir eftirliti Póst- og fjarskiptastofnunar. Gagnaveitan er í eigu Orkuveitu Reykjavíkur og því veitufyrirtæki í almannaeigu.

Timburmenn frjálshyggjunnar

Jan Eric Jessen og Guðrún Axfjörð skrifar

Þótt nú sé liðið ár frá því nýfrjálshyggjuveislunni miklu lauk, voru timburmenn hagræðingar í ríkisrekstri ekki kynntir til sögunnar fyrr en í liðinni viku. Til að taka með festu á þeim geigvænlega fjárlagahalla sem í stefnir á næstu árum hefur Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra kynnt blóðugasta niðurskurð í sögu lýðveldisins. Fjárlög næsta árs gera ráð fyrir niðurskurði og skattahækkunum sem alls nema um 115 milljörðum króna. Forvitnilegt væri að sjá hvernig helstu gestgjöfum nýfrjálshyggjuveislunnar yrði við, þyrftu þeir að taka til eftir partíið sjálfir.

Kvikmyndir skornar niður

Ágúst Guðmundsson skrifar

Það kemur verulega á óvart hve hart er gengið að kvikmyndagerðinni í landinu í nýframkomnu fjárlagafrumvarpi. Niðurskurður þar er tæp 34%. Það mætti halda að kvikmyndagerðin hafi verið meira til óþurftar en aðrar starfsgreinar.

Ávextir fjölmenningarsamfélagsins

Fólksflutningar hafa verið hluti af mannkynssögunni frá upphafi til okkar daga. En samfara aukinni hnattvæðingu og vaxandi samskiptum ríkja á milli hafa fólksflutningar og málefni innflytjenda orðið flóknari.

Aftur í sama farið?

Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar

Það getur reynst erfitt að breyta út af vananum. Við erum gjörn á að hjakka í sama hjólfarinu og sitja sem fastast í þeim aðstæðum sem við þekkjum best, jafnvel þó þær aðstæður séu ekki endilega þær bestu og breytinga væri þörf. Það felst ákveðið öryggi í þessu venjulega. Þó að okkur takist stundum að hrista upp í hlutunum og breyta tímabundið til er tilhneigingin til að falla aftur í sama farið rík.

Grunnskólabörn kynnast ferðamáta framtíðarinnar

Jórunn Frímannsdóttir skrifar

Stjórn Strætó bs samþykkti á fundi sínum þann 1. októ­ber að bjóða öllum grunnskólum sveitarfélaganna sem standa að rekstri Strætó bs. svokölluð grunnskólakort, sem eru sérstök hópakort ætluð til vettvangsferða kennara og nemenda.

Er val?

Steinunn Stefánsdóttir skrifar

Þjóðin minnist þess um þessar mundir að ár er liðið frá hruni íslenska bankakerfisins. Fátt er ljóst um það hvað framtíðin ber í skauti sér, annað en að fyrir liggur að landið er svo skuldsett að það mun taka áratugi að vinna sig út úr því. Vitanlega hefur almenningur áhyggjur af stöðu mála, ekki síst þeim þætti að varpa skuldaklafa á herðar afkomendunum. Þessar áhyggjur birtast greinilega í umræðunni um Icesave-málið.

Hrunflokkastjórn

Allt útlit er fyrir að einungis þrír flokkar séu starfhæfir á Alþingi þessa dagana: Framsókn, Samfylking og Sjálfstæðisflokkur. Hinir tveir flokkarnir eru í svo bágbornu ástandi að þeir geta varla stýrt sér sjálfum. Borgarahreyfingin missti þingmann frá borði strax í sumar. Skömmu síðar sagði þingflokkur hreyfingarinnar skilið við megnið af baklandinu og hélt sína leið undir nýju nafni.

Að leggja sitt af mörkum

Steingrímur j. sigfússon skrifar

Stóriðjufyrirtækin hafa ásamt fleirum rekið upp ramakvein vegna áforma um að skoða upptöku orku-, umhverfis- og auðlindagjalda á breiðum grunni sem boðuð eru í fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2010. Rétt er að setja hlutina í samhengi í þágu yfirvegaðrar umræðu um málið.

Háskalegur hégómleiki

Guðrún Guðlaugsdóttir skrifar

Hégómleiki er hættulegur eiginleiki. Sá sem þekkir hvar hégómleiki annars manns liggur getur stjórnað honum næstum að vild. Erfitt er að finna sjálfur hvar hégómleiki manns er. Þess vegna er hégómleikinn svo háskalegt stjórntæki sem raun ber vitni. Stjórnmálamenn ættu að kryfja sjálfa sig á vægðarlausan hátt til þess að komast að uppsprettu hégómleika síns, þá er ekki hægt að komast að þeim bakdyramegin.

Eflum fiskvinnslu

gunnar örn örlygsson skrifar

Á tímum vaxandi atvinnuleysis, kvótaskerðinga og mikillar skuldasöfnunar verðum við að tryggja að bolfisk afli okkar Íslendinga sé unninn hér heima á Íslandi. Ekki eingöngu geta breytingar í þessa veru fjölgað störfum heldur einnig aukið til muna útflutningsverðmæti þjóðarinnar og auðvitað tekjur ríkissjóðs. Fjöldi starfa sem fluttur er út í núverandi ástandi er eitthvað á annað þúsund. Við erum með fólkið, vinnsluhúsin og tækin til að taka á móti þessum afla. Til eru öflug kvótalaus- og kvótalítil fiskvinnslufyrirtæki sem starfa í nánu samráði við Vinnumálastofnun vegna takmörkunar á aðgengi að hráefni til vinnslu.

Glatað tækifæri

Kolbeinn Óttarsson Proppé skrifar

Það gustaði um vinstri menn hér á landi eftir kosningarnar í apríl. Þjóðin hafði veitt minnihlutastjórninni umboð sitt til að takast á við vandann og gert hana að meirihlutastjórn. Tveir vinstri flokkar höfðu fengið meirihlutafylgi; nokkuð sem aldrei hafði áður gerst í sögunni. Enga meðreiðarsveina þurfti með og hægt var að teikna upp vinstri stjórn eins og vinstri menn vildu hafa hana.

Langavitleysan

Páll Baldvin Baldvinsson skrifar

Rökin fyrir uppbyggingu nýrra álvera á Bakka við Húsavík og í Helguvík á Vatnsleysuströnd eru vel kunn: landkostir okkar til framleiðslu rafmagns eru slíkir að við eigum ekki að láta strauminn, vatnsafl eða gufu, líða hjá án þess að virkja. Það er í fyrsta lagi.

Þróun raforkuverðs

Einar Mathiesen skrifar

Nú þegar tæp fimm ár eru liðin frá markaðsvæðingu raforkukerfisins er áhugavert að líta um öxl og skoða þróun raforkuverðs á smásölumarkaði. Einnig er áhugavert að líta á þessa þróun með tilliti til aukinnar raforkusölu til stóriðju. Á almennum markaði selur Landsvirkjun raforku eingöngu í heildsölu til smásöluaðila sem aftur selja raforkuna til endanotenda. Landsvirkjun er í reynd eini aðilinn á Íslandi sem á kerfisbundinn hátt býður raforku í heildsölu. Keppinautar Landsvirkjunar vinna raforku fyrir eigin sölufyrirtæki.

Til sölu

Karen Dröfn Kjartansdóttir skrifar

Einbýlishús til sölu, eiginkona fylgir í kaupbæti. Einhvern veginn svona hljómaði fyrirsögn á auglýsingu rúmlega fertugrar konu frá Flórída sem birtist í fyrra. Hún hét, og heitir sjálfsagt enn, Deven Trabosh og var orðin hundleið á að reyna að losna við húsið sitt sem var orðið verðlaust en hún þurfti þó að greiða af um hver mánaðamót. Þá höfðu andvökunætur hennar á næturklúbbum bæjarins einnig skilað lélegum árangri. Hús hennar og hjarta var falt fyrir rétt verð og réttan mann en enginn virtist áhugasamur þótt hvort tveggja væri svo sem nógu snoturt. Það var eitthvað hrífandi við hana Deven. Hún bar sig hvorki aumlega né vældi á skjaldborg heimilanna heldur snurfusaði sig og bauð það sem hún átti til sölu. Einhvern veginn var þetta uppátæki svo einlægt og bros hennar svo viðkvæmnislegt undir alltof miklum farða að ekki var hægt að hneykslast á henni. Hún var bara eitthvað svo elskuleg og fullviss um ágæti eigin uppátækis.

Vegvísir og heildarsýn

Hjálmar Ragnarsson skrifar

Þróun háskólanáms á Íslandi hefur verið undraverð síðustu árin, eða allt frá því að lög voru sett um háskóla 1997 sem leyfðu stofnun nýrra háskóla. Með nýju skólunum sköpuðust forsendur fyrir samkeppni á öllum sviðum, nemendur fengu úr meiru að velja, námsframboð margfaldaðist, ný hámenntastörf urðu til, og umræðan um háskóla- og vísindastörf færðist úr þröngum hópum til almennings. Má fullyrða að í engri grein íslensks atvinnulífs hafi verið eins mikill kraftur og eldmóður síðustu árin eins og í starfsemi háskólanna.

Vatn á myllu íhaldsins

Stefán Pálsson skrifar

Einhver afdrifaríkasti atburður íslenskrar stjórnmálasögu síðustu áratuga var sigur R-listans í Reykjavík fyrir rúmum fimmtán árum. Með R-listanum var hnekkt því sem virtist ósnertanlegt veldi Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík. Við tók tólf ára valdaskeið vinstri- og miðjumanna í höfuðborginni.

Bómullarlífið búið að eilífu

Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar

Mánuði eftir að ég horfði klökk á eftir litlu dótturinni byrja í skóla, taldist mér til að á tímabilinu væru horfnar þrjár húfur, eitt buff, fjölmargir vettlingar og ullarsokkar auk gullfallegu lopapeysunnar frá ömmu. Þrátt fyrir talsverða vandvirkni höfðum við steingleymt að kenna barninu að passa sjálfu upp á fötin sín.

Fjárfestum í kennurum

Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar

Alþjóðadagur kennara er haldinn hátíðlegur víðs vegar um heim í dag, mánudaginn 5. október, að forgöngu Education International eða Alþjóðasambands kennarafélaga. Markmið alþjóðadagsins er að vekja athygli á kennarastarfinu og mikilvægu hlutverki kennara í samfélaginu.

Glíman við samviskuna

Þorsteinn Pálsson skrifar

Af kögunarhóli Þorsteins Pálssonar Hvað þýðir afsögn Ögmundar Jónassonar? Sjálfur segist hann hafa vikið af ráðherrabekknum til þess að verða ekki viðskila við samviskuna. Er það rétt? Á sama tíma heitir hann fullum stuðningi við ríkisstjórnina. Forystumenn hennar segja hins vegar að hún fari frá fái hún ekki meirihluta Alþingis til að rjúfa samkomulagið um lyktir Icesave-málsins frá því í ágúst.

Þjóðin þarf nýtt sóknarskeið strax

Forseti Íslands sagði við setningu Alþingis á fimmtudag að sóknarskeið fyrir Ísland væri raunhæft haustið 2010 og nú þyrfti að hætta flokkadráttum.

Lán frá Noregi

Í umræðunni um Alþjóða gjaldeyrissjóðinn (AGS) og Icesave-ríkisábyrgðina hefur það vakið athygli að lán frá Norðmönnum sé tengt láni frá AGS og þar með lausn á Icesave-deilunni. Þessi afstaða Noregs hefur komið mörgum spánskt fyrir sjónir þar sem ætla mætti að frændur okkar væru líklegastir til að koma Íslendingum til hjálpar í kreppunni.

Sjá næstu 50 greinar

Mest lesið