Lífið

Barna­pían varð kóf­drukkin, móðgaði ein­hvern í Todmobile og týndi barninu

Margrét Björk Jónsdóttir skrifar
Auður Jónsdóttir flutti einstaklega skemmtilega ræðu í tilefni af Degi íslenskrar tónlistar.
Auður Jónsdóttir flutti einstaklega skemmtilega ræðu í tilefni af Degi íslenskrar tónlistar. Facebook

Auður Jónsdóttir rithöfundur segist það lengsta sem hún hafi komist með að vera frægur tónlistarmaður vera þegar hún, þá 17 ára gömul á Akureyri passaði Bryndísi Jakobsdóttur fyrir Röggu Gísla og Jakob Frímann. Þau buðu barnapíunni með í Húnaver þar sem hún fékk baksviðspassa. En einhvernveginn æxlaðist það fljótt þannig að barnapían varð kófdrukkin, móðgaði einhvern í Todmobile og týndi barninu í þvögu poppara og rokkara.

Auður flutti íslensku tónlistarfólki stutta kveðju á Degi íslenskrar tónlistar. Þar rifjaði hún upp þetta kostulega atvik.

„Það síðasta sem ég mundi eftir kvöldið var að ég stóð á sviðinu með Stuðmönnum í ham og baðaði mig í fögnuði þúsunda áhorfenda. Ég hafði verið að velkjast þarna drukkin, séð stuðið á sviðinu og tekið mér stöðu á því miðju svo múgurinn gæti fagnað mér."

Var Ragga Gísla eitt móðukennt augnablik

Auður segir að sig minnir að hún hafi ekki fengið að fara með árið eftir.

„En síðan þá hef ég séð þetta í hyllingum, það hlýtur að vera skrítið að standa reglulega á sviði og sjá þúsundir manna öskra af gleði yfir tilveru manns, söng og músík. Eitt móðukennt augnablik var ég Ragga Gísla, og sjitt hvað það var gaman.“

Í ræðu sinni rifjar Auður upp að hún hafi hugsað sterkt um þetta augnablik fyrir þremur árum síðan, þegar hún ásamt þremur fráskildum vinkonum sínum fóru í hringferð um landið og „blöstuðu Röggu.“

„Einhverstaðar í eyðilegum fjörðum öskruðum við okkur hásar, „en hvað um mig og þig?“ Og allt í einu var allt í lagi að vera ein og fráskilin; við vorum með Röggu."

„Og allt í einu var allt í einu að vera ein og fráskilin; við vorum með Röggu."Mynd/Óskar P. Friðriksson

Svipuð nánd í tónlist og í ást

„Í laginu bjó nánd, svörun, eitthvað svo töff, töff orð, töff tónar. Einhver galdur frá Magnúsi Eiríkssyni. Þannig að við að öskursyngja, fundum við eitthvað í okkur sem við höfðum alltaf þekkt, og var svo gott að finna aftur þegar við sjálfar vorum týndar. Þannig virkar tónlist.

Maður eignar sér hana, eignar lagi heilu tímabilin, maður er það sem er uppáhalds lagið manns þá stundina," sagði Auður í dag. Hun sagði tónlistin verða að vitund manns, minningu, veru og verunnar sem var. „Og í tónlist býr svipuð nánd og í ást. Tónar seðja sömu tilfinningar og ást, ég hef lesið fræðigrein um þetta."

Tónlistin verður vitund manns, minning, vera og veran sem var. Og í tónlist býr svipuð nánd og í ást. Tónar seðja sömu tilfinningar og ást, ég hef lesið fræðigrein um þetta.

Hún segir vinkonurnar allt í einu vorum við ekki bara fráskildar, baslandi mæður með fallinn víxil heldur töffararnir sem þær höfðum alltaf verið, syngjandi.

„Ein af okkur var meira að segja orðin svo hress þarna í einum endalausum firðinum að hún hringdi í Bubba Morthens og sagði honum að hann væri æðislegur."

Auður segir tónlist gera sig þess megnuga að upplifa augnablikið á þann hátt.

„Af því ég hlustaði á Mugison syngja Stingum af þegar ég var að svæfa son minn í Berlín, það var vögguvísan okkar, sem söknum stundum allra, vorum búin að stinga af í annað land, þá tárast ég enn þegar ég heyri Stingum af. Þó sonur minn sé orðinn 11 ára og ég komin heim. Lagið er eitthvað sem var eins raunverulegt og heima eða hjartað, draumarnir ,ástin til sonar, verðmæt gleðitár."

Tónlist geri henni kleift að hætta að hugsa 

Hún segist kveikja hún á tónlist þegar hún skrifar. Að hennar sögn skrifar hún best þegar hún hætti að hugsa, og tónlistin geri henni það kleift.

„Þannig hlusta ég á Björk ef ég þarf að komast inn í aðra vídd. Ég hlusta á Eyvör þegar ég þarf að komast inn i eitthvað sem ég næ ekki utan um og Kaleo ef ég þarf að finna mojoið. Bríet ef ég þarf að þora elta eitthvað alla leið. Hatara ef ég þarf að skrifa pólitískan pistil.

Jónas Sig ef ég þarf að finna sátt. Víking Heiðar ef ég þarf að komast handan við sjálfið, Tómas R ef það vantar djazz dans í orðin. Lay Low til að flæða, Emilíönu Torrini til að fara á létt djúp,

Davíð Þór ef ég þarf að komast út fyrir takmarkanir í sjálfri mér, Hildi Guðna þegar ég þarf tónlistina til að leysa flókna hugmynd og skynja hana tæra. Dj flugvél og geimskip þegar ég þarf að vera speisuð. HAM þegar allt tryllt og háfleygt þarf að fá að flakka úr iðrunum. Og Herra Hnetusmjör til að vera með á nótunum. Ég tala nú ekki um Baggalút sem gerir allt skemmtilegt. Eða Sigurrós, þá hættulega góðu vímu. Fjöllin hafa vakað hefur sett bensín í ófá orðin."

Hægt er að sjá ræðu Auðar í heild sinni í spilaranum hér að ofan.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×