Ítarlegra viðtal við Jenný má sjá í spilaranum neðst í fréttinni.

„Ég upplifði mig mjög fasta á sama tíma, á sama tíma og ég vissi ekki að ég væri í ofbeldissambandi. “

Jenný sleit sambandi sínu mörgum árum eftir að hún sá fyrstu rauðu flöggin.

„Það er mjög erfitt, vegna þess að það sem gerist í sambandinu er að það sem við köllum ofbeldishringur byrjar að rúlla. Það koma góð tímabil sem endast yfirleitt ekki mjög lengi. Eftir smá tíma byggist upp spenna, þá er það kannski þar sem þeir eru að gagnrýna eitthvað sem þú gerðir eða gerðir ekki eða sagðir eða sagðir ekki.“

Sá eini sem getur endað ofbeldishringinn

Jenný segir að svo verði einhver ákveðin uppákoma hvort sem hún er líkamleg, andleg, fjárhagsleg eða kynferðisleg.

„Þar sem sá sem beitir ofbeldinu fær útrás fyrir þessar erfiðu tilfinningar sem hann hefur. Það sem er flókið við þetta er að þér verður kennt um ofbeldið sem þú verður fyrir. Þannig að þér finnst þú bera ábyrgð á þessum aðstæðum sem að skapast.“

Ofan á þetta bætist það sem kallast „trauma bonding“ eða áfallatengsl.

„Þegar spennan byrjar að myndast þá ferðu að framleiða streituhormón sem nær hámarki þegar eitthvað gerist. Það er enginn annar en sá sem beitir ofbeldinu sem getur losað þessa streitu vegna þess að það er búið að samtvinna ykkur í þennan hring saman.“

Gerandinn byrjar ofbeldishringinn og hann er sá eini sem getur endað hann.

„Þegar eitthvað er búið að gerast verður þú svo fegin að þú svo fegin að þú byrjar að framleiða dópamín. Þá færðu aukinn kraft og orku og jafnvel trú á það að sambandið muni ganga.“ 

Byrjaði upp á nýtt

Hún leitaði til Kvennaathvarfsins eftir að hún flúði aðstæðurnar

„Ég held að Kvennaathvarfið hafi bjargað lífi mínu.“

Hún fór út af heimilinu með ekkert og þurfti því að byrja á að kaupa sængur og rúm fyrir sig og börnin sín.  Líkt og margar konur hélt hún áfram í viðtölum í athvarfinu.

„Þetta var svona heimahöfn sem ég gat alltaf leitað til.“

Mikilvægt að setja börnin í forgang

Jenný byrjaði svo sjálf að hjálpa konum í sömu aðstæðum, fyrst hjá Kvennaathvarfinu og nú Bjarkarhlíð. Hún segir mikilvægt að huga vel að hagsmunum barna í þessum aðstæðum.

„Ef að ofbeldishegðun er ekki frávikshegðun og er meðhöndluð sem frávikshegðun, erum við þá að segja að þetta sé samfélagslega samþykkt hegðun? Og ætlum við þá ekkert að gera í því? Ég myndi vilja að næsta skref væri að burt séð frá því hvort þetta er andlegt, líkamlegt, fjárhagslegt eða kynferðislegt ofbeldi sem á sér stað, að það verði settar stífari kröfur um það að það foreldri sem beitir ofbeldi leiti sér aðstoðar.“

Söfnunarþáttur fyrir stærra og hentugra húsnæði fyrir Kvennaathvarfið verður sýndur á Stöð 2 á fimmtudag þar sem rætt verður við fleiri konur um reynslu af ofbeldi í nánu sambandi. 

Hér fyrir neðan má sjá viðtalið við Jenný í heild sinni.