„Hrós vikunnar fá frambjóðendur allra framboða sem buðu fram seinustu helgi. Eðli málsins samkvæmt eru sumir þeirra afar sáttir núna á meðan aðrir eru ósáttir, jafnvel reiðir og í [vonandi] örfáum tilfellum bitrir.“
Svo hefst pistill Elliða en í nýafstöðunum sveitarstjórnarkosningum kom Sjálfstæðisflokkurinn einna best út einmitt í Ölfusi.
Elliði var þar bæjarstjóri, búinn að pakka saman, taka til sitt hafurtask af bæjarstjóraskrifstofunni og beið örlaga sinna sem bæjarstjóraefni flokksins. Sjálfstæðisflokkurinn hlaut svo hreinan meirihluta, hartnær 56 prósent atkvæða og Elliði gat sett upp fjölskyldumyndir á skrifstofunni aftur. Elliði nefnir að um 9,500 manns hafi verið í framboði ef óhlutbundnar kosningar eru taldar með – rúmlega þrjú þúsund í hefðbundnum listakosningum.
Frambjóðandinn er hilluvara
„Í mínum huga sýnir það betur en margt þá virðingu sem við Íslendingar berum fyrir þessum hluta lýðræðisins,“ segir Elliði, nánast hrærður.
Elliði telur vert að þakka þeim sem vildu gefa á sér kost og tekur svo til við að lýsa fjálglega hvað í því felst að vera frambjóðandi:
„Að vera frambjóðandi er ekki auðvelt. Það fylgir því mikil berskjöldun og álag. Við framboð lenda frambjóðendur undir sterkri smásjá samfélagsins.
Allt í einu fer almenningur að skiptast í tvennt, sumir elska þig og öðrum líkar ekki við það sem þú hefur fram að færa. Í allt of mörgum tilvikum örlar á óvild, jafnvel hatri.
Fólk fer að spá í hvernig þú ert sem persóna, hvernig þú klæðir þig, hvar þú ert, hvar þú ert ekki, hvað þú segir og hvað þú segir ekki. Frambjóðandinn er ekki persóna, hann er útstillingarvara. Hann er hilluvara. Frambjóðandinn er smakk sýnið sem er gefið á horni stórmarkaðar sem fólk ýmist smakkar á eða skyrpir út úr sér í allra augsýn.“
Takk kæru frambjóðendur
Elliði segir ekki sjálfgefið að Íslendingar geti teflt svo mörgum fram ekki síst sé haft í huga hvernig almenningur svo kemur fram við þetta fólk.
„Það er full ástæða til að þakka því fólki sem gefur kost á sér, vitandi hvað tekur við. Sérstaklega í ljósi þess að ef þeim tekst ætlunarverk sitt þá tekur við mikil vinna fyrir lág laun. Ábyrgð á málefnum sem það hefur ekki forsendur til að þekkja til. Þátttaka í ákvörðunum sem ekki eru ætíð fallnar til vinsælda.“
Bæjarstjórinn þakkar frambjóðendum kærlega fyrir óeigingjarnt framlag. „Og gangi ykkur sem allra best í þágu okkar hinna.“
Frænkur og frændur að kjósa sína
Fráleitt eru þó allir á því að hið furðumikla framboð fólks í sveitarstjórnarkosningum, lýsi einskærri fórnfýsi. Reyndar þvert á móti:
„1 af hverjum 58 Íslendingum er í framboði. Það hefur enginn þeirra neitt að segja og þeir eru í viðtali um ástina. Ég skil 100% alla sem nenna ekki að fara á kjörstað. Þetta er orðin ævintýraleg þvæla,“ segir Máni Pétursson sjónvarps- og umboðsmaður á Twitter.
Máni var gestur í síðdegisútvarpi Rásar 2 ásamt Svavari Halldórssyni stjórnsýslufræðingi. En Svavar hefur lýst þeirri skoðun sinni að dræm kjörsókn sé áhyggjuefni; afar fáir atkvæði eru að baki hverjum frambjóðanda. Þar fylgdi Máni Twitter-færslu sinni eftir og sagði að atkvæðin mörg væru bara frá frændum og ættingjum.
Máni taldi að það hljóti að vera einsdæmi á heimsvísu að svo hátt prósent þjóðar væri í framboði. Hann taldi engan mun á framboðunum og engar átakalínur í pólitík, þetta snerist allt um prívat- og sérhagsmuni, varla almannahag.
