Silungsveiði í Þingvallavatni er enn drjúg búbót bænda við vatnið og gefur mun betur af sér en sauðfjárræktin. Þar þykja tuttugu punda urriðar bara tittir, eins og heyra mátti í frétt Stöðvar 2.
Við áttum þess kost síðastliðið sumar við upptökur á þættinum Um land allt að fylgjast með hjónunum í Mjóanesi, þeim Rósu og Jóhanni, vitja silunganeta. Þau eru að mestu hætt sauðfjárbúskap og segja veiðina aðaltekjulindina.
Eftir að niðursuðuverksmiðjan Ora hætti að kaupa murtuna er bleikjan verðmætust fyrir bændur.
„Það er bleikjan, kuðungableikja og sílableikja. Svo er urriðinn að fjölga sér rosalega mikið. Það þarf að passa að hann yfirtaki ekki bleikjuna,“ segir Rósa.
Þau segja að veiðin hafi verið góð undanfarin ár og svo reyndist einnig nú. Þau komu með að landi þrjú full kör af silungi, en það tók þau aðeins um klukkustund að tína fiskinn úr netunum fyrir landi Mjóaness.
Og þegar þau lyftu vænum urriða á bryggjuna, sem okkur þótti nokkuð stór, þá var auðheyrt að þeim þótti hann ekki merkilegur.
„Við höfum fengið mikið, mikið stærri.“
-Telst þessi virkilega ekki stór?
„Nei, þetta er ekki nema 7-8 punda fiskur.“
Sjá meira hér: Þá var bara mokað ef sýna þurfti tignum gesti Þingvelli
Hjá Erni Jónassyni á Nesjum í Grafningi er veiðin úr Þingvallavatni einnig aðalmálið.
„Við nytjum það mikið. Það er stóra kistan,“ segir Örn bóndi.
-Er kannski veiðin að borga með sauðfjárbúskapnum?
„Já, það gerir það.“
Heima í stofu getur Örn sýnt gestum dæmi um hvað Þingvallaurriðinn getur orðið stór. Þar er einn uppstoppaður uppi á vegg, sem okkur þykir risastór.
„Þetta er bara tittur.“
-Hvað er þessi stór?
„23 pund“
-Hefurðu séð þá stærri?
„Mikið stærri. Bara upp í 36,“ svarar Örn.
Fjallað var um Þingvallasveit í þættinum Um land allt síðastliðinn mánudag, sem endursýndur verður á Stöð 2 á morgun, laugardag, kl. 15.45. Næsti þáttur á mánudag er um Grafning.
Hér má sjá frétt Stöðvar 2:
