Í gegnum brimrót tafa og kreppu Árni Sigfússon skrifar 13. janúar 2011 06:15 Reykjanesbær hefur á undanförnum árum fjárfest í uppbyggingu atvinnusvæða, sérstaklega í Helguvík. Þar eru um 180 hektarar lands tilbúnir að taka við fjölbreyttum iðnaðar- og atvinnutækifærum. Samhliða áherslum á betur launuð störf hefur verið fjárfest í innviðum með byggingu skóla, íþróttamannvirkja, göngustíga, gatna, almennum umhverfisbótum og bættri þjónustu sérstaklega við börn, unglinga og eldri borgara. Þessi fjárfesting skapar góða umgjörð fyrir íbúa sem vilja búa hér og skila bæjarfélaginu tekjum af nýjum og vel launuðum störfum. Stundum þykir mér sem litið sé á Reykjanesið sem hluta af öðru landi en Íslandi. Hvað skyldu landsyfirvöld hafa gert ef 11 þúsund störf hefðu horfið í Reykjavík, á 6 mánuðum? Þegar Varnarliðið hvarf af Suðurnesjum á árinu 2006 myndaðist vandi fyrir 11 hundruð einstaklinga og fjölskyldur þeirra, sem misstu störf sín. Þeir fundu flestir tímabundnar lausnir í þenslunni en fundu svo óþyrmilega fyrir því með atvinnumissi strax við upphaf kreppunnar árið 2008. Reykjanesbær hafði gengið frá samningum um álver Norðuráls í Helguvík árið 2006 og átti þá viðræður um fjölmörg önnur áhugaverð atvinnuverkefni. Menn töldu sig því geta horft með bjartsýni fram á veg til að svara þeim mikla atvinnumissi sem varð í okkar samfélagi. Það var því ekki hrópað í örvæntingu heldur unnið ötullega að nýrri atvinnuuppbyggingu og treyst á skilning og stuðning allra landsmanna. Menn þekkja tafirnar, álverið er enn ekki í höfn. Önnur verkefni eins og rafrænt gagnaver Verne, einkasjúkrahúsið, ECA flugverkefnið, skólasamfélagið Keilir, Gagnavarslan, Jarðauðlindagarður á Reykjanesi, minni nýsköpunarverkefni og verksmiðja íslenska kísilfélagsins í Helguvík, eru mörg komin vel á veg og víða vantar aðeins herslumuninn. Þessi verkefni munu umbreyta atvinnustöðunni í Reykjanesbæ á mjög jákvæðan hátt fyrir íbúa, bæjarsjóð og samfélagið allt. Það hefur kostað bæinn fjármagn að byggja upp, en eignastaðan hefur samt vaxið hraðar en skuldirnar. Eignir bæjarsjóðs nema 34,9 milljörðum kr. og skuldir 28,5 milljörðum kr. Því miður hefur umræða minnihlutans í Reykjanesbæ snúist nær eingöngu um skuldir. Þeir hafa haft sigur í að blása skuldir bæjarfélagsins úr öllu samhengi í fjölmiðlum. Fjölmiðlum er tíðrætt um miklar skuldir Reykjanesbæjar, aldrei talað um peningalegar eignir bæjarins á móti þessu skuldum, hvað þá heildareignir og allra síst um þær breytingar sem verða á tekjum bæjarfélagsins þegar fjárfestingin tekur að skila sér. Því miður. Það verður skynsamlegt að spyrja að leikslokum - Við skulum ætla að á næstu tveimur árum verði komin niðurstaða í þau verkefni sem hér að framan eru talin. Fáein eru þegar komin af stað, önnur fara af stað á næstu mánuðum og enn önnur munu eflaust þurfa lengri aðlögunartíma, m.v. reynslu af stjórnarháttum og hægfara uppbyggingu efnahagslífsins eftir hrunið. Ný viðmiðun hefur verið notuð til að mæla skuldastöðu sveitarfélaga. Rætt er um svonefnt skuldahlutfall. Þar eru skuldir og skuldbindingar til margra áratuga skoðaðar í hlutfalli af einsárstekjum sveitarfélagsins. Heildarskuldir og skuldbindingar eins og leigugreiðslur og lífeyrisgreiðslur til margra áratuga eru teknar með. Sveitarfélög hafa bent á að sé þessi viðmiðun notuð sé a.m.k. eðlilegt að draga peningalegar eignir sveitarfélaga frá skuldum, t.d. eignir á bankabók eða skuldabréfaeign. Í tilviki Reykjanesbæjar er skuldahlutfall bæjarsjóðs áætlað á þessu ári að frádregnum peningalegum eignum 221% og hjá samstæðu bæjarins 247%. Þetta eru allt aðrar tölur en hafa verið ítrekað birtar í fjölmiðlum og minnihlutinn í Reykjanesbæ hefur kosið að nýta sér í pólitískum ærslaleik. Þetta hlutfall er engu að síður hátt, enda miklar skuldir t.d. Helguvíkurhafnar og HS veitna teknar inn í samstæðureikningi bæjarins. Með auknum atvinnutekjum og niðurgreiðslu skulda mun þetta hlutfall lækka. Von mín er að það geti farið niður fyrir 150% hjá bæjarsjóði á næstu 5 árum. En þá þurfum við að tryggja skilning á nauðsyn atvinnuuppbyggingar. Við þurfum forystu og fjölmiðla sem skilja að það þarf fyrst að kosta einhverju til svo menn geti notið afraksturs síðar. Við sjálfstæðismenn í Reykjanesbæ fylgjum ótrauð þeirri stefnu og munum sigla í gegnum brimrót tafa og kreppu með stefnu á fjölbreytt og vel launuð störf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson Skoðun Staða eldri borgara á Íslandi í árslok 2025 Björn Snæbjörnsson Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason Skoðun Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Staða eldri borgara á Íslandi í árslok 2025 Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Nýtt ár, nýr veruleiki, nýtt samtal Kristinn Árni Hróbjartsson skrifar Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason skrifar Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson skrifar Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen skrifar Skoðun Hitamál - Saga loftslagsins Höskuldur Búi Jónsson skrifar Skoðun Von, hugrekki og virðing við lok lífs Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hverjum þjónar kerfið? Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hugmyndafræðilegur hornsteinn ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Sjá meira
Reykjanesbær hefur á undanförnum árum fjárfest í uppbyggingu atvinnusvæða, sérstaklega í Helguvík. Þar eru um 180 hektarar lands tilbúnir að taka við fjölbreyttum iðnaðar- og atvinnutækifærum. Samhliða áherslum á betur launuð störf hefur verið fjárfest í innviðum með byggingu skóla, íþróttamannvirkja, göngustíga, gatna, almennum umhverfisbótum og bættri þjónustu sérstaklega við börn, unglinga og eldri borgara. Þessi fjárfesting skapar góða umgjörð fyrir íbúa sem vilja búa hér og skila bæjarfélaginu tekjum af nýjum og vel launuðum störfum. Stundum þykir mér sem litið sé á Reykjanesið sem hluta af öðru landi en Íslandi. Hvað skyldu landsyfirvöld hafa gert ef 11 þúsund störf hefðu horfið í Reykjavík, á 6 mánuðum? Þegar Varnarliðið hvarf af Suðurnesjum á árinu 2006 myndaðist vandi fyrir 11 hundruð einstaklinga og fjölskyldur þeirra, sem misstu störf sín. Þeir fundu flestir tímabundnar lausnir í þenslunni en fundu svo óþyrmilega fyrir því með atvinnumissi strax við upphaf kreppunnar árið 2008. Reykjanesbær hafði gengið frá samningum um álver Norðuráls í Helguvík árið 2006 og átti þá viðræður um fjölmörg önnur áhugaverð atvinnuverkefni. Menn töldu sig því geta horft með bjartsýni fram á veg til að svara þeim mikla atvinnumissi sem varð í okkar samfélagi. Það var því ekki hrópað í örvæntingu heldur unnið ötullega að nýrri atvinnuuppbyggingu og treyst á skilning og stuðning allra landsmanna. Menn þekkja tafirnar, álverið er enn ekki í höfn. Önnur verkefni eins og rafrænt gagnaver Verne, einkasjúkrahúsið, ECA flugverkefnið, skólasamfélagið Keilir, Gagnavarslan, Jarðauðlindagarður á Reykjanesi, minni nýsköpunarverkefni og verksmiðja íslenska kísilfélagsins í Helguvík, eru mörg komin vel á veg og víða vantar aðeins herslumuninn. Þessi verkefni munu umbreyta atvinnustöðunni í Reykjanesbæ á mjög jákvæðan hátt fyrir íbúa, bæjarsjóð og samfélagið allt. Það hefur kostað bæinn fjármagn að byggja upp, en eignastaðan hefur samt vaxið hraðar en skuldirnar. Eignir bæjarsjóðs nema 34,9 milljörðum kr. og skuldir 28,5 milljörðum kr. Því miður hefur umræða minnihlutans í Reykjanesbæ snúist nær eingöngu um skuldir. Þeir hafa haft sigur í að blása skuldir bæjarfélagsins úr öllu samhengi í fjölmiðlum. Fjölmiðlum er tíðrætt um miklar skuldir Reykjanesbæjar, aldrei talað um peningalegar eignir bæjarins á móti þessu skuldum, hvað þá heildareignir og allra síst um þær breytingar sem verða á tekjum bæjarfélagsins þegar fjárfestingin tekur að skila sér. Því miður. Það verður skynsamlegt að spyrja að leikslokum - Við skulum ætla að á næstu tveimur árum verði komin niðurstaða í þau verkefni sem hér að framan eru talin. Fáein eru þegar komin af stað, önnur fara af stað á næstu mánuðum og enn önnur munu eflaust þurfa lengri aðlögunartíma, m.v. reynslu af stjórnarháttum og hægfara uppbyggingu efnahagslífsins eftir hrunið. Ný viðmiðun hefur verið notuð til að mæla skuldastöðu sveitarfélaga. Rætt er um svonefnt skuldahlutfall. Þar eru skuldir og skuldbindingar til margra áratuga skoðaðar í hlutfalli af einsárstekjum sveitarfélagsins. Heildarskuldir og skuldbindingar eins og leigugreiðslur og lífeyrisgreiðslur til margra áratuga eru teknar með. Sveitarfélög hafa bent á að sé þessi viðmiðun notuð sé a.m.k. eðlilegt að draga peningalegar eignir sveitarfélaga frá skuldum, t.d. eignir á bankabók eða skuldabréfaeign. Í tilviki Reykjanesbæjar er skuldahlutfall bæjarsjóðs áætlað á þessu ári að frádregnum peningalegum eignum 221% og hjá samstæðu bæjarins 247%. Þetta eru allt aðrar tölur en hafa verið ítrekað birtar í fjölmiðlum og minnihlutinn í Reykjanesbæ hefur kosið að nýta sér í pólitískum ærslaleik. Þetta hlutfall er engu að síður hátt, enda miklar skuldir t.d. Helguvíkurhafnar og HS veitna teknar inn í samstæðureikningi bæjarins. Með auknum atvinnutekjum og niðurgreiðslu skulda mun þetta hlutfall lækka. Von mín er að það geti farið niður fyrir 150% hjá bæjarsjóði á næstu 5 árum. En þá þurfum við að tryggja skilning á nauðsyn atvinnuuppbyggingar. Við þurfum forystu og fjölmiðla sem skilja að það þarf fyrst að kosta einhverju til svo menn geti notið afraksturs síðar. Við sjálfstæðismenn í Reykjanesbæ fylgjum ótrauð þeirri stefnu og munum sigla í gegnum brimrót tafa og kreppu með stefnu á fjölbreytt og vel launuð störf.
Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir Skoðun
Skoðun Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir skrifar
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar
Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir Skoðun