Þorlákshöfn - byggð á tímamótum Anna Kristín Karlsdóttir skrifar 3. desember 2024 16:31 Í vetur kenndum við Jan Dobrowolski þriðja árs arkitektanemum við arkitektúrdeild Listaháskóla Íslands námskeiðið Byggð á tímamótum. Námskeiðið er 14 vikna langt og eins og nafnið gefur til kynna er viðfangsefnið bær utan borgarmarka sem stendur á tímamótum. Lögð er áhersla á að nálgast arkitektúr með sjálfbærni að leiðarljósi og byggingarefni skoðuð með það í huga. Með skrifum þessum viljum við veita innsýn í arkitektanámið og þátt arkitektsins í samfélaginu þar sem einhverjir halda kannski að nemendur séu að teikna og hanna kassa með flötum þökum alla daga. Það reyndist okkur auðvelt að velja staðsetningu fyrir verkefnið enda stendur Þorlákshöfn á miklum tímamótum og óhætt að segja að bærinn hafi aldrei áður staðið frammi fyrir álíka breytingum. En meira að því síðar. Nemendur hófu vinnu sína með rannsókn á staðháttum og sögu og fengu leiðsögn um Þorlákshöfn frá bæjarbúa. Í kjölfarið hófst fjögurra vikna rannsóknarvinna þar sem nemendur köfuðu ofan í þætti eins og sögu, samfélag og málefni líðandi stundar og skoðuðu byggðamynstur, samgöngur, náttúru og veðurfar. Þar á eftir fylgdi skoðun og greining á byggingarefnum og uppruna þeirra. Nemendur komust að því að Þorlákshöfn er ungur bær sem stækkaði ört með tilkomu hafnarinnar á sjötta áratugnum þó að innviðir hafi ekki fylgt jafn hratt með. Íbúar brugðust við með því að taka höndum saman og ganga í verkin sjálfir. Þessi samheldni hefur einkennt samfélagið alla tíð síðan. Á þessum skamma tíma hefur margt breyst, þegar byggð hófst einkenndist svæðið af strönd, hrauni og sandöldum en með samstilltu átaki íbúa var sandurinn bundinn með melgresi til að gera hann byggilegri. Á sama hátt byggði kvenfélagið upp skrúðgarð sem þótti heldur bjartsýnt en bæjarbúar njóta góðs af í dag. Það kom nemendum á óvart að þrátt fyrir að Þorlákshöfn sé hafnarbær sem alla tíð hefur haft sterka tengingu við hafið þá er enga sjónræna tengingu að finna í bænum sjálfum við hafið. Stóriðnaður er staðsettur meðfram höfninni og fylgir honum mikill þungaflutningur sem gerir það að verkum að gjá myndast á milli iðnaðar- og íbúðasvæðis sem rýfur tenginguna við hafið. Greining nemenda sem sýnir að tengingu íbúðabyggðar við höfn og strönd vantar. Dökkbláar byggingar eru iðnaðarbyggingar og ljósblá svæði tilgreina iðnaðarsvæði. Rannsóknarvinna nemenda leiddi í ljós að í og við Þorlákshöfn er að finna margvíslegar náttúrulegar auðlindir. Frá Þorlákshöfn hefur alltaf verið útræði enda skammt í fengsæl fiskimið og ástæða þess að bærinn byggðist upp. Þarna er mikilvægt hrygningarsvæði verðmætustu nytjastofna Íslandsmiða og uppeldissvæði fjölmargra fisktegunda. Bærinn var kallaður mesti humarbær landsins þangað til að humarveiðar voru bannaðar vegna hruns í stofninum. Eftir að fiskveiðikvótinn hvarf þá varð til annars konar iðnaður í bænum en þar fer nú fram mikill inn- og útflutningur á vörum og fyrirhuguð er umferð skemmtiferðaskipa og frekari stækkun hafnarinnar. Í Þorlákshöfn er að finna öldu sem dregur að brimbrettafólk frá öllum heimshornum. Þrátt fyrir að vera einstök í heiminum eru uppi áform um að útbúa landfyllingu sem mun breyta ströndinni og valda þannig óafturkræfum skemmdum á öldunni. Landfyllingu sem nemendur fundu engar skýringu á til hvers væri nema til að losa efni. Nálægt Þorlákshöfn er að finna Litla Sandfell sem fáir þekktu áður en stórfyrirtæki utan úr heimi kom fram með áætlanir um að fjarlægja það eða sem nemur um 15 milljón m3. Fyrirtækið áformar einnig gríðarmikla efnistöku af sjávarbotni eða um 75 milljón m3 og mun efnistakan eiga sér stað næstu 30 árin. Efnið á að mestu að nýta sem íblöndunarefni til að búa til umhverfsvænni steypu í útlöndum. Nemendur komust að því að steypa ber mikla ábyrgð á kolefnisspori byggingariðnaðarins. Sandskortur er að verða vandamál í heiminum vegna framleiðslu á steypu enda er steypa annað mest notaða efni í heiminum á eftir vatni. Í nágrenni Þorlákshafnar er að finna mikla grunnvatnsauðlind sem nýtt er til útflutnings á drykkjarvatni og til landeldis. Mikil uppbygging hefur átt sér stað við byggingu landeldisstöðva í Ölfusi og er talað um að þetta sé stærsta einkaframkvæmd sem ráðist hefur verið í hér á landi. Hreint loft er eitthvað sem allir njóta góðs af í Þorlákshöfn og Íslandi og við tökum sem sjálfsögðum hlut. Slíkt er ekki hægt í stórum hluta heimsins lengur og er eitthvað sem við verðum að standa vörð um. Allar þessar uppgötvanir sýndu glöggt að á Íslandi eru ekki eru til lög sem vernda náttúrulegar auðlindir og erum við því aftarlega á merinni þegar borið er saman við nágrannalöndin. Það er í valdi landeigenda eða ráðandi afla hverju sinni hvernig þessum auðlindum er ráðstafað. Það kom nemendum mikið á óvart, sérstaklega eftir að hafa lært um ósjálfbæra auðlindanýtingu. Við lok rannsóknarvinnu tók við hönnunarverkefni þar sem nemendum var sett fyrir að velja núverandi byggingu í bænum, ákveða starfsemi innan hennar og endurhanna bygginguna til samræmis. Næstum allir nemendur ákváðu að staðsetja sig við eða nálægt hafinu og eins var mörgum hugleikið hugsanlegar afleiðingar loftslagsbreytinga. Þeir nemendur sem staðsettu sig við höfnina áttu ekki í erfiðleikum með að velja sér húsnæði enda til úrval bygginga með ríka sögu en sem vantar hlutverk. Þeirra glíma var við hlutföll þar sem mikill stærðarmunur er á iðnaðarbyggingum hafnarsvæðisins og mannlegri hlutföllum íbúðabyggðar. Verkefni tóku á fyrirhugaðri stækkun hafnarinnar, mörg snerust um að vernda ölduna, önnur snéru að móttöku flóttamanna hnattrænnar hlýnunar eða voru fljótandi arkir framtíðar þegar ný ísöld ríkir á Íslandi eftir hrun AMOC sjávarstraumskerfisins. Þó að verkefnin væru fjölbreytt áttu þau það flest sameiginlegt að vilja tengja íbúa aftur við haf og náttúru og styrkja samfélagið. Fyrir um 60 árum tók samfélagið sig saman og byggði í sameiningu framtíð fyrir börn sín og afkomendur þeirra. Uppbygging samfélagslegra innviða voru þá efst á báti auk ræktunar á landi til að binda sand og fegra umhverfi. Nú gefst samfélaginu aftur tækifæri til að taka beinan þátt í framtíð barna sinna þar sem nú stendur yfir íbúakosning um aðal- og deiliskipulagstillögur vegna mölunarverksmiðju og hafnar í Keflavík við Þorlákshöfn. Nemendur gerðu sér vel grein fyrir því að til að bær haldist í byggð þarf atvinnu og því jákvætt að nú þegar er til staðar fjölbreyttur iðnaður í bænum. Spurningunum sem er ósvarað eftir að námskeiðinu lauk er hvernig bær verður Þorlákshöfn ef af fyrirætlaðri efnistöku verður? Hvernig verður umhorfs þegar henni er lokið og hver verða áhrif hennar á mismunandi vistkerfi? Hér eru augsýnilega miklir hagsmunir í húfi og ekki bara fyrir íbúa Þorlákshafnar. Hver hagnast og á kostnað hvers? Í háskólanámi eru nemendur hvattir til gagnrýninnar hugsunar og að forðast skammtímahugsun. Slíkur hugsunarháttur er nauðsynlegur þegar taka á ákvörðun sem hefur áhrif á næstu kynslóðir. Þá getur hjálpað að horfa til fortíðar um leið og litið er til framtíðar og samfélagsins alls. Höfundur er arkitekt og stundakennari við arkitektúrdeild Listaháskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Arkitektúr Ölfus Skipulag Háskólar Mest lesið Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson Skoðun Skoðun Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi orkuspáa Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson skrifar Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Í vetur kenndum við Jan Dobrowolski þriðja árs arkitektanemum við arkitektúrdeild Listaháskóla Íslands námskeiðið Byggð á tímamótum. Námskeiðið er 14 vikna langt og eins og nafnið gefur til kynna er viðfangsefnið bær utan borgarmarka sem stendur á tímamótum. Lögð er áhersla á að nálgast arkitektúr með sjálfbærni að leiðarljósi og byggingarefni skoðuð með það í huga. Með skrifum þessum viljum við veita innsýn í arkitektanámið og þátt arkitektsins í samfélaginu þar sem einhverjir halda kannski að nemendur séu að teikna og hanna kassa með flötum þökum alla daga. Það reyndist okkur auðvelt að velja staðsetningu fyrir verkefnið enda stendur Þorlákshöfn á miklum tímamótum og óhætt að segja að bærinn hafi aldrei áður staðið frammi fyrir álíka breytingum. En meira að því síðar. Nemendur hófu vinnu sína með rannsókn á staðháttum og sögu og fengu leiðsögn um Þorlákshöfn frá bæjarbúa. Í kjölfarið hófst fjögurra vikna rannsóknarvinna þar sem nemendur köfuðu ofan í þætti eins og sögu, samfélag og málefni líðandi stundar og skoðuðu byggðamynstur, samgöngur, náttúru og veðurfar. Þar á eftir fylgdi skoðun og greining á byggingarefnum og uppruna þeirra. Nemendur komust að því að Þorlákshöfn er ungur bær sem stækkaði ört með tilkomu hafnarinnar á sjötta áratugnum þó að innviðir hafi ekki fylgt jafn hratt með. Íbúar brugðust við með því að taka höndum saman og ganga í verkin sjálfir. Þessi samheldni hefur einkennt samfélagið alla tíð síðan. Á þessum skamma tíma hefur margt breyst, þegar byggð hófst einkenndist svæðið af strönd, hrauni og sandöldum en með samstilltu átaki íbúa var sandurinn bundinn með melgresi til að gera hann byggilegri. Á sama hátt byggði kvenfélagið upp skrúðgarð sem þótti heldur bjartsýnt en bæjarbúar njóta góðs af í dag. Það kom nemendum á óvart að þrátt fyrir að Þorlákshöfn sé hafnarbær sem alla tíð hefur haft sterka tengingu við hafið þá er enga sjónræna tengingu að finna í bænum sjálfum við hafið. Stóriðnaður er staðsettur meðfram höfninni og fylgir honum mikill þungaflutningur sem gerir það að verkum að gjá myndast á milli iðnaðar- og íbúðasvæðis sem rýfur tenginguna við hafið. Greining nemenda sem sýnir að tengingu íbúðabyggðar við höfn og strönd vantar. Dökkbláar byggingar eru iðnaðarbyggingar og ljósblá svæði tilgreina iðnaðarsvæði. Rannsóknarvinna nemenda leiddi í ljós að í og við Þorlákshöfn er að finna margvíslegar náttúrulegar auðlindir. Frá Þorlákshöfn hefur alltaf verið útræði enda skammt í fengsæl fiskimið og ástæða þess að bærinn byggðist upp. Þarna er mikilvægt hrygningarsvæði verðmætustu nytjastofna Íslandsmiða og uppeldissvæði fjölmargra fisktegunda. Bærinn var kallaður mesti humarbær landsins þangað til að humarveiðar voru bannaðar vegna hruns í stofninum. Eftir að fiskveiðikvótinn hvarf þá varð til annars konar iðnaður í bænum en þar fer nú fram mikill inn- og útflutningur á vörum og fyrirhuguð er umferð skemmtiferðaskipa og frekari stækkun hafnarinnar. Í Þorlákshöfn er að finna öldu sem dregur að brimbrettafólk frá öllum heimshornum. Þrátt fyrir að vera einstök í heiminum eru uppi áform um að útbúa landfyllingu sem mun breyta ströndinni og valda þannig óafturkræfum skemmdum á öldunni. Landfyllingu sem nemendur fundu engar skýringu á til hvers væri nema til að losa efni. Nálægt Þorlákshöfn er að finna Litla Sandfell sem fáir þekktu áður en stórfyrirtæki utan úr heimi kom fram með áætlanir um að fjarlægja það eða sem nemur um 15 milljón m3. Fyrirtækið áformar einnig gríðarmikla efnistöku af sjávarbotni eða um 75 milljón m3 og mun efnistakan eiga sér stað næstu 30 árin. Efnið á að mestu að nýta sem íblöndunarefni til að búa til umhverfsvænni steypu í útlöndum. Nemendur komust að því að steypa ber mikla ábyrgð á kolefnisspori byggingariðnaðarins. Sandskortur er að verða vandamál í heiminum vegna framleiðslu á steypu enda er steypa annað mest notaða efni í heiminum á eftir vatni. Í nágrenni Þorlákshafnar er að finna mikla grunnvatnsauðlind sem nýtt er til útflutnings á drykkjarvatni og til landeldis. Mikil uppbygging hefur átt sér stað við byggingu landeldisstöðva í Ölfusi og er talað um að þetta sé stærsta einkaframkvæmd sem ráðist hefur verið í hér á landi. Hreint loft er eitthvað sem allir njóta góðs af í Þorlákshöfn og Íslandi og við tökum sem sjálfsögðum hlut. Slíkt er ekki hægt í stórum hluta heimsins lengur og er eitthvað sem við verðum að standa vörð um. Allar þessar uppgötvanir sýndu glöggt að á Íslandi eru ekki eru til lög sem vernda náttúrulegar auðlindir og erum við því aftarlega á merinni þegar borið er saman við nágrannalöndin. Það er í valdi landeigenda eða ráðandi afla hverju sinni hvernig þessum auðlindum er ráðstafað. Það kom nemendum mikið á óvart, sérstaklega eftir að hafa lært um ósjálfbæra auðlindanýtingu. Við lok rannsóknarvinnu tók við hönnunarverkefni þar sem nemendum var sett fyrir að velja núverandi byggingu í bænum, ákveða starfsemi innan hennar og endurhanna bygginguna til samræmis. Næstum allir nemendur ákváðu að staðsetja sig við eða nálægt hafinu og eins var mörgum hugleikið hugsanlegar afleiðingar loftslagsbreytinga. Þeir nemendur sem staðsettu sig við höfnina áttu ekki í erfiðleikum með að velja sér húsnæði enda til úrval bygginga með ríka sögu en sem vantar hlutverk. Þeirra glíma var við hlutföll þar sem mikill stærðarmunur er á iðnaðarbyggingum hafnarsvæðisins og mannlegri hlutföllum íbúðabyggðar. Verkefni tóku á fyrirhugaðri stækkun hafnarinnar, mörg snerust um að vernda ölduna, önnur snéru að móttöku flóttamanna hnattrænnar hlýnunar eða voru fljótandi arkir framtíðar þegar ný ísöld ríkir á Íslandi eftir hrun AMOC sjávarstraumskerfisins. Þó að verkefnin væru fjölbreytt áttu þau það flest sameiginlegt að vilja tengja íbúa aftur við haf og náttúru og styrkja samfélagið. Fyrir um 60 árum tók samfélagið sig saman og byggði í sameiningu framtíð fyrir börn sín og afkomendur þeirra. Uppbygging samfélagslegra innviða voru þá efst á báti auk ræktunar á landi til að binda sand og fegra umhverfi. Nú gefst samfélaginu aftur tækifæri til að taka beinan þátt í framtíð barna sinna þar sem nú stendur yfir íbúakosning um aðal- og deiliskipulagstillögur vegna mölunarverksmiðju og hafnar í Keflavík við Þorlákshöfn. Nemendur gerðu sér vel grein fyrir því að til að bær haldist í byggð þarf atvinnu og því jákvætt að nú þegar er til staðar fjölbreyttur iðnaður í bænum. Spurningunum sem er ósvarað eftir að námskeiðinu lauk er hvernig bær verður Þorlákshöfn ef af fyrirætlaðri efnistöku verður? Hvernig verður umhorfs þegar henni er lokið og hver verða áhrif hennar á mismunandi vistkerfi? Hér eru augsýnilega miklir hagsmunir í húfi og ekki bara fyrir íbúa Þorlákshafnar. Hver hagnast og á kostnað hvers? Í háskólanámi eru nemendur hvattir til gagnrýninnar hugsunar og að forðast skammtímahugsun. Slíkur hugsunarháttur er nauðsynlegur þegar taka á ákvörðun sem hefur áhrif á næstu kynslóðir. Þá getur hjálpað að horfa til fortíðar um leið og litið er til framtíðar og samfélagsins alls. Höfundur er arkitekt og stundakennari við arkitektúrdeild Listaháskóla Íslands.
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar