Ísland: Orkugeymsla ESB Jónas Elíasson skrifar 18. apríl 2019 17:23 Tilgangur ESB með 3. orkupakkanum er að tryggja lágt raforkuverð til neytenda. Þetta hefur í stórum dráttum tekist, orkuverð til neytenda er í stórum dráttum sama og olíkostnaðurinn við framleiðsluna. Neðar komast þeir ekki hvort eð er. Hér er raforkuverð til almennings ekki nema brot af olíuverði. Þá fær stóriðjan, ylræktin, hitaveitur og annar iðnaður, raforku á mun hagstæðara verði. Þessa raforku vill ESB fá á almennan markað til sín, og ekkert eðlilegra í sjálfu sér. En tapið á iðnaðinum yrði efnahagslegt áfall, margfalt verra en einhver loðnubrestur. Stjórnvöld vilja samþykkja pakkann og banna sæstreng um leið. Þetta er auðvitað öfug aðferðafræði. Að samþykkja pakkann þegar búið er að leggja sæstreng væri mun rökréttara. Að samþykkja orkumarkaðsreglur ESB og neita svo að tengjast er álíka og maður sem er boðið í partí og segir já, en lokar svo dyrunum og hendir lyklinum svo hann komist ekki út. Skiljanlegt ef hann er nýkominn úr meðferð, en ekki sérlega skynsamlegt. ESB mun skilja samþykkt pakkans svo, að nú séu íslendingar tilbúnir fyrir sameiginlegan orkumarkað ESB, og nú vanti þá bara sæstreng til að tengjast honum. Þrýstingur mun skapast á lagningu sæstrengs, ekki frá ESB stjórninni í Brussel, heldur sjóðum sem vilja nýta fjárfestingatækifærið, sem er um 8oo milljarðar til að byrja með. Fullnýtt innifelur fjárfestingatækifærið tvöföldun á vatnsorkuverum Íslands og u.þ.b. þrjá sæstrengi. Þá verður hægt að keyra alla íslenska vatnsorku á dagmarkað í Evrópu, og næturrafmagn til baka. Hagstætt fyrir Ísland að dómi ESB, næturrafmagn er mun ódýrara en dagrafmagn í Evrópu. Að Íslendingar borga helmingi hærra en þeir gerðu er ekki ókostur að mati ESB, almenningur á að fá rafmagn á sama verði allstaðar í Evrópu og þá kemur aðeins olíuverð til greina. Mjög auðvelt er að finna pólitísk rök fyrir, að svona stefna eigi að gilda í Evrópu og menn eigi ekkert að vera að halda í sína sérstöðu. Endurnýjanleg raforka er af mjög skornum skammti í Evrópu og með þessu fyrirkomulagi fá þeir viðbót sem þá munar verulega um hvað varðar skuldbindingar ESB í loftslagsmálum, því orkugeymslan Ísland gerir þeim mögulegt að fullnýta vindorku og bæta verulega nýtinguna á kolum sínum og olíu. Við deilum þessum skuldbindingum með ESB. Þess vegna vill ESB gjarnan styrkja þessar framkvæmdir, veita þeim lagalega og fjárhagslega fyrirgreiðslu og beina styrki úr sjóðum ESB. Og ekki veitir af, það kemur ekki meiri orka út úr þessum fjárfestingum, bara hærra verð og Íslendingar borga það. Í Evrópu verður olíverðið ráðandi áfram, hugsanlega fá Íslendingar eitthvað meira fyrir sína grænu orku. En þá hækkar verðið hér bara enn meir. Það verða margir sem koma til með að leita að lyklinum sem okkar maður henti, og þeir munu finna hann. Ríkisjóður græðir eitthvað á þessu, hann missir að vísu mikið fé vegna minnkandi umsvifa í iðnaði, en fær hærri arðgreiðslur af virkjunum í staðin. Margir bláeygðir lögfræðingar og hagfræðingar sjá ekki hvað hér er á ferðinni og telja, að við verðum að „standa við skuldbindingar okkar í EES“ og getum lokað okkur inni til frambúðar. Þessi afstaða er að öllu leyti röng. ESB hefur enga hagsmuni af að við innleiðum 3. orkupakkann og lokum landinu um leið, og þeirra afstaða í málinu er að öllu leyti rökrétt. Auðvitað á að fresta þessum pakka þangað til lagning sæstrengs kemur til greina sem sjálfbær fjárfesting.Höfundur er prófessor emeritus. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Málþófið er séríslenskt Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Uppbygging hjúkrunarheimila Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Með skynsemina að vopni Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal skrifar Skoðun Malað dag eftir dag eftir dag Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að velja friðinn fram yfir réttlætið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta græna? Karlinn er að spræna Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta á krossgötum? Einar Magnússon,Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan hindrar kjarabætur Rúnar Sigurjónsson skrifar Skoðun Af hverju útiloka Ísrael frá Eurovision eins og Rússland? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Lífeyrir skal fylgja launum Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson skrifar Sjá meira
Tilgangur ESB með 3. orkupakkanum er að tryggja lágt raforkuverð til neytenda. Þetta hefur í stórum dráttum tekist, orkuverð til neytenda er í stórum dráttum sama og olíkostnaðurinn við framleiðsluna. Neðar komast þeir ekki hvort eð er. Hér er raforkuverð til almennings ekki nema brot af olíuverði. Þá fær stóriðjan, ylræktin, hitaveitur og annar iðnaður, raforku á mun hagstæðara verði. Þessa raforku vill ESB fá á almennan markað til sín, og ekkert eðlilegra í sjálfu sér. En tapið á iðnaðinum yrði efnahagslegt áfall, margfalt verra en einhver loðnubrestur. Stjórnvöld vilja samþykkja pakkann og banna sæstreng um leið. Þetta er auðvitað öfug aðferðafræði. Að samþykkja pakkann þegar búið er að leggja sæstreng væri mun rökréttara. Að samþykkja orkumarkaðsreglur ESB og neita svo að tengjast er álíka og maður sem er boðið í partí og segir já, en lokar svo dyrunum og hendir lyklinum svo hann komist ekki út. Skiljanlegt ef hann er nýkominn úr meðferð, en ekki sérlega skynsamlegt. ESB mun skilja samþykkt pakkans svo, að nú séu íslendingar tilbúnir fyrir sameiginlegan orkumarkað ESB, og nú vanti þá bara sæstreng til að tengjast honum. Þrýstingur mun skapast á lagningu sæstrengs, ekki frá ESB stjórninni í Brussel, heldur sjóðum sem vilja nýta fjárfestingatækifærið, sem er um 8oo milljarðar til að byrja með. Fullnýtt innifelur fjárfestingatækifærið tvöföldun á vatnsorkuverum Íslands og u.þ.b. þrjá sæstrengi. Þá verður hægt að keyra alla íslenska vatnsorku á dagmarkað í Evrópu, og næturrafmagn til baka. Hagstætt fyrir Ísland að dómi ESB, næturrafmagn er mun ódýrara en dagrafmagn í Evrópu. Að Íslendingar borga helmingi hærra en þeir gerðu er ekki ókostur að mati ESB, almenningur á að fá rafmagn á sama verði allstaðar í Evrópu og þá kemur aðeins olíuverð til greina. Mjög auðvelt er að finna pólitísk rök fyrir, að svona stefna eigi að gilda í Evrópu og menn eigi ekkert að vera að halda í sína sérstöðu. Endurnýjanleg raforka er af mjög skornum skammti í Evrópu og með þessu fyrirkomulagi fá þeir viðbót sem þá munar verulega um hvað varðar skuldbindingar ESB í loftslagsmálum, því orkugeymslan Ísland gerir þeim mögulegt að fullnýta vindorku og bæta verulega nýtinguna á kolum sínum og olíu. Við deilum þessum skuldbindingum með ESB. Þess vegna vill ESB gjarnan styrkja þessar framkvæmdir, veita þeim lagalega og fjárhagslega fyrirgreiðslu og beina styrki úr sjóðum ESB. Og ekki veitir af, það kemur ekki meiri orka út úr þessum fjárfestingum, bara hærra verð og Íslendingar borga það. Í Evrópu verður olíverðið ráðandi áfram, hugsanlega fá Íslendingar eitthvað meira fyrir sína grænu orku. En þá hækkar verðið hér bara enn meir. Það verða margir sem koma til með að leita að lyklinum sem okkar maður henti, og þeir munu finna hann. Ríkisjóður græðir eitthvað á þessu, hann missir að vísu mikið fé vegna minnkandi umsvifa í iðnaði, en fær hærri arðgreiðslur af virkjunum í staðin. Margir bláeygðir lögfræðingar og hagfræðingar sjá ekki hvað hér er á ferðinni og telja, að við verðum að „standa við skuldbindingar okkar í EES“ og getum lokað okkur inni til frambúðar. Þessi afstaða er að öllu leyti röng. ESB hefur enga hagsmuni af að við innleiðum 3. orkupakkann og lokum landinu um leið, og þeirra afstaða í málinu er að öllu leyti rökrétt. Auðvitað á að fresta þessum pakka þangað til lagning sæstrengs kemur til greina sem sjálfbær fjárfesting.Höfundur er prófessor emeritus.
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Skoðun Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar
Skoðun Jafnrétti grundvallarforsenda friðar og öryggis í heiminum Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki 100 klst. málþóf á Alþingi um alvarlega stöðu barna? Grímur Atlason skrifar
Skoðun Knattspyrna kvenna í hálfa öld – þakkir til Eggerts Magnússonar Ingibjörg Hinriksdóttir skrifar
Skoðun Af nashyrningum og færni - hvernig sköpum við verðmæti til framtíðar? Guðrún Högnadóttir skrifar
Skoðun Frestur til að skila athugasemdum við nýtt deiliskipulag Heiðmerkur að renna út Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Fánar, tákn og blómabreiður: „Enginn bjó á Íslandi fyrr en einhver kom“ Meyvant Þórólfsson skrifar
Sól, sumar og símafriður: 10 ráð varðandi skjánotkun í sumarfríinu Anna Laufey Stefánsdóttir,Kristín Ólöf Grétarsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun