Fleiri fréttir

Snorrabrautin dauðagildra?

Móheiður Hlíf Geirlaugsdóttir skrifar

Pabbi stendur við gönguljós einn eftirmiðdaginn á Snorrabrautinni með stelpurnar sínar í hvora hönd. Sú yngri er glöð og kát, hoppandi og skoppandi. Pabbinn bíður samviskusamlega eftir græna kallinum en litlan hoppar og skoppar óvart út á götu. Pabbinn þrífur hana snöggt til sín og bíll þýtur framhjá sekúndubrotum síðar langt yfir löglegum ökuhraða. Pabbinn fær mikinn hjartslátt, vill ekki hugsa hvað hefði getað orðið...

Hvenær ætla stjórnvöld að hjálpa fólkinu í landinu?

Guðrún Kjartansdóttir skrifar

Hvenær ætla stjórnvöld að gera eitthvað fyrir fólkið sem rétt svo nær endum saman um hver mánaðamót? Umræðan hefur sífellt verið um það fólk sem tók gengistryggð lán og stjórnvöld hafa einbeitt sér við að aðstoða það fólk. En það eru svo margir sem rétt svo ná endum saman.

Hækkun lána óbreytanlegt ástand?

Birkir Jón Jónsson og Vigdís Hauksdóttir skrifar

Það er niðurdrepandi fyrir fólk að horfa upp á lán sín hækka mánuð eftir mánuð þrátt fyrir að standa samviskusamlega við afborganir sínar hver mánaðamót. Þau úrræði sem skuldugum heimilum hafa boðist frá hruni eru bara frestun á vandanum eins og frysting lána. Það er verið að lengja í ólinni fyrir marga í samfélaginu. Það er engin lausn að frysta lán ef höfuðstóllinn hækkar um hver mánaðamót.

Hættulegar rafbækur

Baldur Þór Emilsson skrifar

Nokkur íslensk fyrirtæki selja nú rafbækur og hafa gert um nokkurt skeið, sem er ánægjulegt. Spjaldtölvu- og snjallsímaeigendur geta þá gengið með bókasafnið í vasanum og lesið bækurnar þegar þeim hentar. Þetta er jákvæð þróun sem eykur þægindi lesenda, því auk þess að geta tekið bókasafnið með sér hvert sem þeir fara er einnig hægðarleikur að bæta við það hvar og hvenær sem er, það eina sem þarf er nettenging (í gegnum 3G eða annað net).

Vöktun loftgæða í Reykjavík

Anna Rósa Böðvarsdóttir skrifar

Heilbrigðiseftirlit Reykjavíkur er frumkvöðull á Íslandi í vöktun loftgæða. Heilbrigðiseftirlitið vaktar loftgæði og sér m.a. um að vinna úr gögnum, greina upptök, senda út tilkynningar og að grípa til mótvægisaðgerða, s.s. rykbindingar á götum. Heilbrigðiseftirlit Reykjavíkur starfar í umboði heilbrigðisnefndar Reykjavíkur og er óháð stjórnsýslustofnun.

Eiga stefnur að leiða almannafé?

Pétur Berg Matthíasson skrifar

Í grein sem undirritaðir skrifuðu um stefnumótun og áætlanagerð og birt var í lok júní í Fréttablaðinu var í stuttu í máli greint frá niðurstöðum greiningar á stefnum og áætlunum ríkisins sem unnin var í fyrra. Ein af meginniðurstöðum greiningarinnar var ófullnægjandi tenging stefnumótunar og áætlanagerðar innan stjórnsýslunnar við fjármuni. Ýmsar leiðir hafa verið reyndar í gegnum tíðina til að tengja stefnur, áætlanir og verkefni betur við fjárveitingar. Án fjármuna er ólíklegt að markmið stefnu eða áætlunar nái fram að ganga. Fleiri þættir skipta máli en okkur langar að fjalla um nokkrar leiðir sem hægt er að fara til að tengja almannafé betur stefnum og áætlunum.

Með fulla trú á sjálfum sér

Pawel Bartoszek skrifar

Fréttastofa RÚV færði okkur fréttir af því í vikunni að fólk treysti fréttastofu RÚV betur en öðrum fréttastofum. Þar var vitnað í könnun rannsóknarfyrirtækisins MMR á trausti almennings til helstu fjölmiðla.

Fiskur í mötuneytinu á mánudögum

Magnús Þorlákur Lúðvíksson skrifar

Í hagfræðinni í háskólanum var mér kennt að almennt væri talið skynsamlegt að beita sveiflujöfnun við hagstjórn. Samkvæmt fræðunum á hið opinbera að stíga á bensíngjöfina þegar hægist um í efnahagslífinu en fjarlægja bolluna þegar partíið er almennilega komið í gang. Hugmyndin er sú að stöðugleiki sé æskilegri en sveiflur. Mér finnst þetta góð pæling og hef stundum velt fyrir mér hvort hún sé yfirfæranleg á fleiri svið mannlífsins. Tökum dæmi. Ef ég byggi til lista yfir hundrað eftirminnilegustu daga ævi minnar væru þar færri mánudagar en föstudagar. Fyrir vikið fær maður það ósjálfrátt á tilfinninguna að veröldin sé einhvern veginn fegurri um helgar en örlítið þunglamalegri í upphafi vikunnar.

Tökum höndum saman

Stavros Lambrinidis skrifar

Þann 10. desember ár hvert höldum við upp á alþjóðlega mannréttindadaginn, en á þessum sama degi í ár vildi svo til að ESB veitti friðarverðlaunum Nóbels viðtöku. Þessi tilviljun er viðeigandi. ESB er heiðrað fyrir störf í þágu lýðræðisumbóta, sáttaumleitana og mannréttinda og fyrir að stuðla að friði og stöðugleika um álfuna alla.

ESB eins og það var 1870 í augum Íslendinga

Bolli Héðinsson skrifar

Benedikt Gröndal rithöfundur leyfði sér stundum að hafna viðteknum skoðunum samferðamanna sinna. Hann kvartaði yfir skorti á víðsýni og framfaravilja og fyrirleit þá þjóðrembu sem viðgekkst á hans dögum. Enginn þarf þó að brigsla skáldinu um skort á ættjarðarást.

Af vísindalegri umfjöllun um verkan lyfja

Magnús Karl Magnússon skrifar

Þingsályktunartillaga um heildrænar meðferðir græðara hefur vakið mikla athygli og beint sjónum manna að vísindalegum grunni læknisfræði og læknisfræðilegra meðferða. Gunnlaugur Sigurðsson, lektor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, skrifaði grein á vefsíðu Fréttablaðsins 10. desember sl. þar sem hann gagnrýndi Svan Sigurbjörnsson lækni harðlega fyrir fullyrðingar um að hómópatía byggi á gervivísindum. Gunnlaugur sagði m.a. í grein sinni: „Læknirinn kallar hómópatíu „gervivísindi“ án þess sýnilega að þekkja eða skeyta hið minnsta um þá skýru kenningu sem hómópatía byggir á, þá vísindalegu aðferðafræði sem notuð er við þróun lyfjakosts hennar eða þá nákvæmu greiningu á einkennum viðkomandi sem ráða vali á því lyfi (kallað „remedía“) sem beitt er í hverju tilviki.“

Afnám verðtryggingar lykill að endurreisn?

Þráinn Guðbjörnsson skrifar

Verðtrygging er einkennilegt fyrirbæri. Hún fyrirfinnst hvergi nema á íslandi, nema þá í formi afleiða sem fagfjárfestar sýsla með.

Mengandi stóriðja. Nei takk

Ólafur Hallgrímsson skrifar

Athyglisverður pistill birtist í Mbl. 14. nóvember sl. Þar er greint frá því að stjórn Faxaflóahafna, sem á land það er iðnaðarsvæðið á Grundartanga stendur á, hafi ákveðið að láta gera umhverfisúttekt á svæðinu. Sem kunnugt er, eru tvö stóriðjufyrirtæki staðsett á Grundartanga, Norðurál og Elkem Ísland, auk margra smærri atvinnufyrirtækja, sem þar hafa risið á síðustu árum.

Ég vissi það ekki þá, en ég veit það núna

Sigga Dögg skrifar

Rassinn hangir aðeins neðar og hristist aðeins meira. Ég er komin á nýja áratug, hinn svokallaða fertugsaldur. Fyrir mörgum er nýtt aldursár merki um að nú sé farið að slá aðeins í skrokkinn, æskuljóminn dvínar sem og orkan. Ég rýndi í spegilmynd mína og skoðaði nýjar hrukkur í kringum augun sem hafa myndast við mikinn hlátur og ofdýrkun á sólarljósi í fjarlægum löndum. Eitt grátt hár hér og þar má skrifast á hasar og spennu.

Harðir við skjáinn – huglausir heima í stofu

Steinunn Halla McQueen skrifar

Kæru lesendur. Ég er nýútskrifaður nemandi úr Borgarholtsskóla þar sem ég lærði margt sem ég er mjög þakklát fyrir, en ég er þó sérstaklega þakklát fyrir eina námsgrein sem opnaði augu mín og það er kynjafræði. Kynjafræðin kenndi mér ekki bara um femínisma og baráttu kvenna heldur einnig gagnrýna hugsun, sem hefur gert það að verkum að ég sé heiminn í allt öðru ljósi. Með gagnrýninni hugsun hef ég lært að kafa dýpra í hlutina og sætti mig ekki bara við það sem er á yfirborðinu. Ég ætla samt ekki að tala um kynjafræðina sem slíka, þó hún tengist vissulega viðfangsefninu.

Burt með Jesús og jólasveina

Friðrika Benónýsdóttir skrifar

Ég trúi ekki á jólasveina. Ég hef lagt mikla vinnu í að halda þeim frá börnunum mínum og mér finnst forkastanlegt að leikskólar, skólar, verslanir og félagasamtök skuli halda þessum ófögnuði að börnunum. Það hlýtur að vera sanngirniskrafa að börn foreldra sem afneita jólasveinum séu ekki jaðarsett í aðdraganda jóla þegar öll hin börnin skemmta sér á jólaböllum. Hvað hafa þessir feitu rauðklæddu karlar með jólin að gera yfirhöfuð?

Hægri höndin og sú vinstri

Steinunn Stefánsdóttir skrifar

Ferðamönnum á hálendi Íslands fjölgar ört, sérstaklega á sumrin en einnig á öðrum árstímum. Þorri Íslendinga þekkir að skjótt getur veður skipast í lofti þannig að aðgát verður að viðhafa í samræmi við það. Þeir þekkja líka strjálbýli landsins. Erlendir ferðamenn hafa ekki forsendur til að átta sig á þessu enda koma flestir frá þéttbýlum stöðum þar sem veður er mun stöðugra en hér.

Rökkurtími risaveldis

Jón Ormur Halldórsson skrifar

"Það er alltaf morgunn í Bandaríkjunum,“ sagði sá vinsæli forseti Ronald Reagan og víst er margt þar vestra sem minnir á bjart árdegi. Nú húmar hins vegar hratt að kvöldi fyrir heimsveldi Bandaríkjanna. Það er niðurstaða nýrrar skýrslu sem samin var fyrir Bandaríkjaforseta af sérfræðingum frá sextán stofnunum sem vinna að upplýsingaöflun og njósnum í þágu öryggis og utanríkisstefnu landsins. Þetta varðar alla því Bandaríkin hafa verið akkeri heimsmála í marga áratugi og sá aðili sem öllum öðrum fremur hefur mótað dagskrá alþjóðamála.

Það verður ekki búandi hér lengur!

Ólafur Sigurðsson skrifar

Sunnudaginn 2. desember var viðtal við Elviru Mendez Pinedo, prófessor við Háskóla Íslands og sérfræðing í Evrópurétti í Silfri Egils. Hún talaði hreint út um hvernig bankar og fjármálastofnanir hafa tekið yfir samfélagið og unnið gegn almenningi ásamt stjórnmálamönnum sem þó hefðu átt að gæta hagsmuna kjósenda. Lýðræðið, eins og það er á Vesturlöndum, er ekki að virka, allavega ekki fyrir fólkið, vildi Elvira meina. Kjörnir fulltrúar starfa ekki í umboði almennings sem kaus þá, heldur hagsmunaafla.

Varnarsigur í Doha

Svandís Svavarsdóttir skrifar

Árleg þing loftslagssamnings SÞ eru viðamiklar samkomur, enda er verkefnið tröllaukið. Ríki heims taka þar ákvarðanir um bókhald yfir losun, loftslagsvæna tækni og hvernig hægt sé að aðstoða ríki sem verst standa vegna breytinga á loftslagi og lífsskilyrðum. Umfram allt er rætt um leiðir til að ráðast að rót vandans og draga úr losun gróðurhúsalofttegunda. Kýótó-bókunin, sem setur töluleg markmið fyrir nær 40 auðug ríki, átti að vera fyrsta skrefið til að koma á bindandi losunarskuldbindingum á heimsvísu. Nú stefnir hins vegar í öfuga átt. Ríkjum með skuldbindingar fer fækkandi, en fjölgar ekki eins og að var stefnt.

Ólögmætir fjármálagerningar og bótaréttur fyrirtækja

Páll Rúnar Mikael Kristjánsson skrifar

Á síðastliðnum árum hefur mikið verið deilt um uppgjör á gengistryggðum lánum, þ.e. skuldbindingum í íslenskum krónum sem bundnar hafa verið við gengi erlendra gjaldmiðla. Ótal mál hafa verið rekin fyrir dómstólum þar sem reynt hefur á margvíslegar málsástæður deilenda. Eftir mikla fyrirhöfn er nú svo komið að Hæstiréttur hefur varpað ljósi á fjölmörg álitamál er þetta varðar og þannig svarað mörgum spurningum þeirra skuldara sem í hlut eiga.

Blekkingar í skammdeginu

Tryggvi Þór Herbertsson skrifar

Hann var brattur fyrrverandi fjármálaráðherra, Steingrímur J. Sigfússon, hér í blaðinu í gær þegar hann tíundaði stórkostlegan árangur ríkisstjórnarinnar í ríkisfjármálum. Í bland við gamla sveitarómantík og ljóðlínur hrærir hann hagtölum sem standast ekki neina skoðun. Hann segir ríkisstjórnina – þá helst hann sjálfur einn og óstuddur ef marka má ummæli hans í Viðskiptablaðinu á dögunum – hafa snúið fjárlagahallanum úr 216 milljarða halla árið 2008 í áætlaðan 2-4 milljarða halla á næsta ári. Það er vel að verki staðið ef rétt væri.

Næsta kynslóð nái samhljómi

Arna Kristín Einarsdóttir skrifar

Þau eru ekki há í loftinu þar sem þau rogast með hljóðfærin sín inn í Hljómskálann. Þau eru að mæta á sína fyrstu hljómsveitaræfingu í Skólahljómsveit Vesturbæjar og Miðbæjar og byrjuðu í haust að læra á hljóðfæri. Þau taka upp hljóðfærin sín, hita sig upp og koma sér fyrir á efri hæð skálans. Eflaust eru þau með smá fiðring í maganum. Klukkan er líka margt, það er algjört myrkur úti og flest þeirra búin að eiga langan dag. Hljómsveitarstjórinn fer yfir helstu atriði í samspili. Hann lyftir upp tónsprotanum og þó að einhverjir spili kannski vitlausa nótu, eða týnist í smá tíma og stundum ískri í hljóðfærunum, þá gerist kraftaverk. Það kemur lag. Í ólíkum röddum leika þau saman, sama lagið. Og saman hljóma þau svo miklu magnaðri en þegar þau eru ein að æfa sig heima.

Foreldrar og forvarnir

Björn Rúnar Egilsson skrifar

Heimili og skóli – Landssamtök foreldra standa nú að útgáfu nýs Foreldrasáttmála en hann er sá leiðarvísir sem nýtist einna best til að koma af stað umræðum um uppeldishlutverk foreldra barna á grunnskólaaldri. Foreldrasáttmálinn eflir skilning á mikilvægi samstarfs heimila og skóla og virkrar þátttöku foreldra í skólastarfi. Hann byggir á þeirri hugmynd að foreldrar í hverjum bekk séu virkjaðir til þess að hittast á foreldrafundi og ræða uppeldisleg viðmið sem þeir geti komið sér saman um að halda í heiðri heima fyrir og staðfesta með undirskrift.

Nú erum við að tala saman

Bjarni Gíslason skrifar

Ég þakka Vilhjálmi Egilssyni fyrir góða grein í Fréttablaðinu 6. desember sem var skrifuð í framhaldi af grein minni í sama blaði 27. nóvember. Í minni grein var ég helst að finna að orðalagi þar sem heil heimsálfa er sett undir einn hatt og ein fullyrðing látin gilda fyrir öll lönd álfunnar.

Vel farið með opinbert fé?

Kjartan Örn Kjartansson skrifar

Á meðan að fólk er enn þá í biðröðum eftir matargjöfum, öryrkjar og aldraðir á hungurmörkum og heilbrigðiskerfið tækjasnautt á horriminni, þá tilkynnti fjármálaráðherra á dögunum að til stæði að hækka framlög ríkisins til fæðingarorlofs um tvo milljarða króna og að heildarframlögin yrðu vel yfir tíu milljarða króna á næsta ári. Það mætti halda að ríkissjóður væri hallalaus og að allt fljóti þar í annarra manna peningum. Á tímum þegar verið er að leita að því hvar megi spara, þá finnst mér að setja megi spurningarmerki við svona lagað og hvort slíkt sé skynsamlegt.

Draumurinn um veginn

Páll Steingrímsson skrifar

Nú hef ég séð alla fimm þætti heimildarmyndarinnar Draumurinn um veginn, eftir Erlend Sveinsson. Það er langt síðan ég áttaði mig á því að Erlendur hefur sérstaka sýn á kvikmyndina sem tjáningarmiðil. Myndir hans eru mjög persónulegar. Þetta á sjálfsagt við um aðra hluti sem hann tekur sér fyrir hendur.

Hin „afskaplega takmarkaða þekking“ Bjarna Benediktssonar

Hjálmtýr Heiðdal skrifar

Nú ríkir aftur vopnahlé milli Ísraelsstjórnar og stjórnvalda á Gasa. Þetta vopnahlé er eitt af ótal mörgum sem þessir aðilar hafa samið um, en reynslan kennir okkur að nýja vopnahléið mun brátt falla úr gildi og átök hefjast á ný. Það er vegna þess að það hefur ekkert breyst, það er enn stefna síonistanna sem stjórna Ísrael að Palestínumenn skulu aldrei eignast eigið ríki. Enn eru við völd í Ísrael yfirvöld þar sem innanríkisráðherrann vill „sprengja Gasabúa aftur til steinaldar“ og Ísraelsher mun halda áfram umsátri sínu um Gasaströndina svo lengi sem Ísrael fær stuðning frá ríkisstjórnum og stjórnmálaflokkum á Vesturlöndum.

Er reglugerðin tilbúin?

Aðalsteinn Snorrason skrifar

Talsverðar umræður hafa átt sér stað upp á síðkastið vegna nýrrar byggingarreglugerðar. Mikil vinna hefur verið lögð í verkefnið og er hún langt komin en engan veginn lokið. Að skrifa nýja byggingarreglugerð af þeim metnaði sem hér er að finna er mikið og þarft verk og gerir miklar kröfur til þeirra er að málinu standa. Sem betur fer hafa hæfir menn valist til verksins og er mikið og gott starf í gangi. Það sem hins vegar skortir á er að mönnum sé gefinn nægur tími til að klára viðfangsefnið því mikil ábyrgð fylgir því að innleiða nýjungar á þessu sviði.

Hugleiðing um starf sjúkraliða

Jóhanna Þorleifsdóttir skrifar

Starf sjúkraliða er gefandi og skemmtilegt. Námið veitir aukið starfsöryggi og þokkaleg laun miðað við það launaumhverfi sem kvennastéttir á Íslandi búa við. Sjúkraliðar hafa getað stýrt starfshlutfalli sínu og á hvaða tíma starfið er unnið, allt eftir þörfum fjölskyldunnar. Starfsmöguleikar eru góðir, fjölbreytilegir og krefjandi. Starfskrafta sjúkraliða er óskað víða, enda eftirsóttir starfsmenn um land allt. Sjúkraliðanámið er góður undirbúningur undir lífið, uppeldi, samskipti við annað fólk og gerir einstaklinginn færan um að meta sjálfur þörf fjölskyldunnar á heilbrigðisþjónustu.

Lífeyrissjóðirnir: Skylda, frelsi og ábyrgð

Vilhjálmur Egilsson skrifar

Samkvæmt lögum eru allir á vinnumarkaði skyldugir til þess að greiða í lífeyrissjóð. Um þessa skyldu er víðtæk samstaða. Í löndum þar sem lífeyrissjóðir hafa lítið hlutverk fara skattar síhækkandi vegna fjölgunar aldraðra. Kosturinn við sjóðssöfnun lífeyrissjóða er að stór hluti lífeyrisins er uppsafnaðar fjármagnstekjur. Skylduþátttaka í lífeyrissjóði er nauðsynleg til að koma í veg fyrir að þeir sem koma sér undan iðgjöldum fái fullar greiðslur úr almannatryggingum. Ef sá möguleiki væri fyrir hendi gæti fólk velt byrðum yfir á samborgarana án þess að leggja eðlilegt framlag af mörkum.

Til Ögmundar

Einar Kr. Þorleifsson skrifar

Sæll Ögmundur. Kona mín er kínversk. Við buðum 22ja ára gömlum syni hennar, sem búsettur er í Kína, til Íslands í þrjá mánuði. Við unnum að því að fá svokallaða ferðamannavegabréfsáritun fyrir hann hjá íslenska sendiráðinu í Peking, en þar vorum við stödd. Þessi afgreiðsla tók langan tíma og við biðum milli vonar og ótta. Að lokum kom svarið, hann fengi áritun en starfsmaður sendiráðsins sagði að það væri háð því að hann sækti ekki um framlengingu, þegar til Íslands væri komið, þetta væru skilaboð frá Útlendingastofnun.

Sérstakur saksóknari slær skjaldborg um bankana

Ólafur Hauksson skrifar

Samanburður á vinnubrögðum sérstaks saksóknara í tveimur kærumálum sýnir ótrúlegan undirlægjuhátt embættisins við bankana, á meðan "venjulegt“ fólk má éta það sem úti frýs.

Feluleikur

Þórður Snær Júlíusson skrifar

Flestir sérfræðingar virðast telja það blasa við að krónan muni veikjast umtalsvert við afléttingu gjaldeyrishaftanna, sem samkvæmt lögum eiga að lyftast í lok næsta árs. Slík veiking myndi hafa áhrif á getu þeirra sem eru með tekjur í íslenskum krónum að ráða við erlendar skuldir sínar. Þar á meðal eru opinber íslensk fyrirtæki, sveitarfélög og auðvitað ríkissjóður. Verð á innfluttum vörum myndi auk þess hækka sem myndi valda aukinni verðbólgu og þar af leiðandi hækkun á öllum verðtryggðum skuldum.

Samráð um byggingarmál skilar árangri

Björn Karlsson skrifar

Í febrúar síðastliðnum tók gildi ný byggingarreglugerð, en jafnframt var sett bráðabirgðaákvæði þess efnis að heimilt væri að fara eftir ákvæðum eldri reglugerðar, með vissum skilyrðum, fram til 1. janúar 2013. Umhverfis- og auðlindaráðherra lýsti því yfir að þessi tími fram að áramótum yrði notaður til umræðu og samráðs við hagsmunaaðila með það að markmiði að breytingar yrðu gerðar á nýju reglugerðinni nú í árslok.

„Við erum reykingaþjóð“

Kristín Soffía Jónsdóttir skrifar

Árið 1989 reyktu 32% Íslendinga og 366 dauðsföll á ári mátti rekja beint til reykinga. Árið 2011 var hlutfallið komið niður í 14,5% og dauðsföll á ári 263.

Jóla-jóla – Jólamatur, jólastress og jólakíló

dr. Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar

Desembermánuði fylgja margar freistingar. Við erum misviðkvæm fyrir freistingum og utanaðkomandi áreiti, en hefðir og matarmenning kalla þó líklega fram löngun í ákveðinn mat hjá flestum. Aðventan einkennist hjá mörgum af minni tíma til að sinna daglegri hreyfingu, boð og samkomur ýta undir að meira sé borðað en ella og maturinn er annar en venjulega. Ofan á allt er svo setið lengur við matarborðið, margir borða af hlaðborðum og hefðin gerir ráð fyrir að mikið sé borðað og skammtar stórir.

Ný byggingarreglugerð – húsvernd

Magnús Skúlason skrifar

Svo að vel takist til við varðveislu húsa, húsaraða og hverfa er mikilvægt að gömul hús fái að gegna hagnýtu hlutverki. Þegar vel tekst til er gamalt og jafnvel friðað hús eftirsóknarverð eign sem eigandinn leggur metnað sinn í að halda við og fegra að eigin frumkvæði. Reynslan sýnir að gömlum húsum og hverfum er af einhverjum ástæðum betur gefið að stuðla að lifandi mannlífi og menningu en afrakstri úthugsaðs skipulags og þarf ekki að leita langt í borgum og bæjum landsins því til sönnunar.

Ísland er ódýrast Norðurlanda

Jóhanna Sigurðardóttir skrifar

Síðastliðinn mánudag fjallaði Ríkissjónvarpið um skýrslu Norrænu ráðherranefndarinnar. Fréttin var um að verðlag hefði hækkað meira hér á landi árin 2005-2011 en í hinum norrænu ríkjunum. Fréttin gaf að mörgu leyti villandi mynd af inntaki skýrslunnar þar sem ekki var fjallað um tvö lykilatriði hennar.

Hvers vegna er maður að þessu?

Birgir Örn Guðjónsson skrifar

Fyrir rúmu ári gekk ég út af mínum síðasta fundi með bankanum mínum og sagði þeim að ég hefði fengið nóg. Ég var búinn að komast að því að bankinn hafði bara áhuga á að bjarga sjálfum sér og það að aðstoða venjulegar fjölskyldur var ekki partur af því plani. Ég sagði þeim að núna væri baráttan ekki lengur bara mín eigin. Nú ætlaði ég að berjast fyrir alla þá sem voru í svipaðri stöðu. Ég sagðist ætla að láta í mér heyra, skrifa í blöðin og reyna jafnvel að komast á þing. Maðurinn sem ég var að ræða við kinkaði kolli með góðlegan svip og sagði, „já endilega, gerðu það“. Ég veit vel að hann hugsaði „sénsinn“.

Íslensk menning á aðventu

Helga Rut Guðmundsdóttir skrifar

Ég er Íslendingur í útlöndum þessa aðventu, eins og oft áður. Í gegnum netið fylgist maður þó með dægurmálaumræðunni á Íslandi og er áhugavert að skoða hana utan frá. Eins og undanfarnar aðventur hefur rykið verið dustað af umræðunni um kirkjuferðir skóla og sýnist sitt hverjum. Umræðan snýst um trúfrelsi en þá gleymist að slíkir siðir snúast ekki um trúarsannfæringu heldur um menningu.

Mögulegir áhrifaþættir atvika í heilbrigðisþjónustu

Helga Bragadóttir skrifar

Í ljósi frétta undanfarna daga um atvik og álag í heilbrigðisþjónustunni, ekki síst á Landspítala, viljum við deila með lesendum vitneskju okkar um mögulega áhrifaþætti atvika (mistaka og nærmistaka) í heilbrigðisþjónustu. Undanfarin ár höfum við í rannsóknum okkar skoðað vinnu og vinnuumhverfi hjúkrunarfræðinga og sjúkraliða. Rannsóknarniðurstöðurnar hafa dregið skýrt fram hversu margflókin sú þjónusta er sem veitt er við rúmbeð sjúklings. Um leið og vinna hjúkrunarfræðinga og sjúkraliða krefst nákvæmni og athygli felur hún í sér álag sem er líkamlegt og ekki síður félagslegt og andlegt. Eitt af því sem einkennir vinnu þessara fagstétta eru tíðar truflanir sem tengjast samskiptum.

Og pestin kom

Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar

Ég skelli í mig lýsinu og gretti mig. Gleypi fjölvítamín og sýp á soðnu vatni sem ég hef látið standa með sítrónum, engifer og chili út í. Bæti svo nokkrum C-vítamín töflum við kokkteilinn og sólhatti og sting hvítlauksrifi undir tunguna. Ég er ekki lasin, ég er stálslegin. En allur er varinn góður.

Sjá næstu 50 greinar