Hugleiðingar móður Árný Björg Jóhannsdóttir skrifar 28. mars 2017 16:23 Ég geri ekki mikið af því að tjá mig í skrifum opinberlega, en nú kom að því. Ástæðan er nýtt frumvarp sem á að leggja fyrir alþingi um breytingatillögu á nafninu „fóstureyðing“ í „þungunarrof“. Þetta hljómar fyrir mér eins og verið sé að finna fínna orð yfir þessa sorglegu aðgerð. Einnig liggur fyrir, að leyfa fóstureyðingar upp að 22 vikum. Ég viðurkenni fúslega að mér varð flökurt þegar ég las þetta og ég gat einhvern veginn ekki horft framan í fólkið á myndinni sem hélt á frumvarpinu fyrir framan blaðamenn. Það sem ýtti að síðustu undir þessi skrif var grein í DV sem segir frá Emelíu, sem fæddist fyrir tímann eða á 23 viku og lifir í dag. Aðrar sögur fylgdu í kjölfarið, stúlka sem fæddist á 22 viku og lifir, tvíburar sem fæddust á 22 viku og lifa. Hvað segir þetta okkur? Að þessir litlu einstaklingar séu ekki jafn lifandi innan sem utan móðurkviðar? Má grípa fram í fyrir litlu kríli sem kúrir þar rótt og á síns einskis ills von? Hjartað slær, litlar hendur og fætur hreyfa sig, næringin flæðir í gegnum naflastrenginn til þess að þessi litli einstaklingur geti vaxið og dafnað. Af hverju megum við fullorðna fólkið ráða hvort þau lifa eða deyja? Það skelfir mig að læknavísindin tjái okkur að þetta séu ekki einstaklingar heldur fóstur og þar með má ákveða örlög þeirra. Hvað með þegar það lifir utan við móðurkvið á sama tíma og því er eytt innan hans? Það er engin lógík þarna á ferð. Það sem einnig er sorglegt að mínu mati í þessum málum er þegar konur setja sig á þann stall að ráða öllu varðandi það að halda fóstri eða ekki. Þótt það fái að dafna og þroskast í móðurkviði konunnar, þá ætti hún ekki að vera sú eina sem ræður allri för. Það er faðir til staðar og svo ófædda barnið. Ég hef aldrei skilið þessa afstöðu og mun aldrei skilja hana. Það er ósanngjarnt og eigingjarnt þegar kona heldur því fram, að „þetta sé hennar líkami og hún ráði hvað gerist þar“. Börn eru hluti af föðurnum líka annars væru þau ekki í móðurkviði. Ef hann myndi vilja eiga það, ætti það að vera sjálfsagður hlutur og ef við myndum snúa dæminu við, að feður gengju með barnið, myndi konan vera sátt við að hann eyddi því án þess að vita hvað hún vildi gera? Ég er hreinlega ekki viss. Þegar börn sem eru komin á þann aldur að verða forvitin og vilja vita hvaðan þau koma og hvernig þau urðu til, þá er þeim sagt hvernig ferilinn er, það fylgir örugglega aldrei sögunni að ef foreldrar vilja ekki eignast þau, þá sé þeim bara eytt. Ég veit um feður sem eiga í stríði við að fá að umgangast börnin sín og sumir vilja að börnin þeirra fæðist. Að konan eigi að ráða öllu er algjörlega ófært, bæði varðandi fóstureyðingu og að meina feðrum umgengnisrétt við börnin sín. Ég veit að ég mun sennilega fá að heyra þetta frá lesendum: Nauðganir. Vanheilsa móður. Vanheilsa fósturs. Unglingsstúlkur sem geta ekki séð barninu farborða. Þau sem ekki vilja eignast barn. Og áreiðanlega sitthvað fleira. Eigum við að ræða slys, sjúkdóma, fötlun, fjölskyldumissi, fjárhagshrun, að missa vinnuna eða heimili okkar hérna megin móðurkviðar? Þessir ömurlegu hlutir gerast en við tökum á þeim, finnum lausnir! Það eru til lausnir á öllum málum. Það þarf bara að finna þær. Við megum ekki firra okkur ábyrgð á því sem lífið réttir okkur. Tökumst á við hlutina á réttan hátt, ekki í eigingirni heldur sanngirni. Ég ætla ekki að fara djúpt inn í getnaðarvarnir (sem enginn skortur er á) nema að ég veit að sumar unglingsstúlkur gera ráð fyrir fóstureyðingu ef þær verða þungaðar. Ég veit um nokkur þannig dæmi. Manneskjan hefur tekið sér mikið vald yfir litlum einstaklingum sem gætu orðið flugmenn, hjúkrunarkonur, ballerínur, lögfræðingar, löggur og svo framvegis.Af Doktor.is:Á aðeins tólf vikum þroskast það (fóstrið) úr því að veraeinfaldur frumuklasi yfir í fullmótað fóstur. Öll líffærimyndast á þessum tólf vikum, þar á meðal er hjartað byrjaðað slá á fjórðu meðgönguviku!Fóstrið bregst við hljóðum og regla kemst á svefn og vöku.Taugaendar fóstursins eru nægilega þróaðir til að það finni fyrir því sem snertir hendur þess. Fóstrið getur vaknað við hreyfingar móðurinnar.Vika 22:„Mundu að ef samdrættirnir verða kröftugir, sárir eða mjög tíðir skaltu hafa samband við lækni eða ljósmóður því mögulega gæti þetta verið merki um yfirvofandi fyrirburafæðingu.“Einnig er athyglisvert hvernig Wikiorðabók þýðir nafnorðið „fóstur“: fóstur (hvorugkyn); sterk beyging [1] uppeldi [2] barn í móðurkviði Við megum ekki loka augunum fyrir þróun lífsins, svona verða börn til, svona var mannkyninu ætlað að fjölga sér. Læknar berjast fyrir lífi þeirra barna sem fæðast fyrir tímann og jafnvel geta vísindin í dag gert ýmislegt til að bjarga litlu lífi innan móðurkviðar.. Ein móðir harmar dauða fósturs (barns) meðan önnur harmar fæðingu þess, þetta er allt svo öfugsnúið! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Ég geri ekki mikið af því að tjá mig í skrifum opinberlega, en nú kom að því. Ástæðan er nýtt frumvarp sem á að leggja fyrir alþingi um breytingatillögu á nafninu „fóstureyðing“ í „þungunarrof“. Þetta hljómar fyrir mér eins og verið sé að finna fínna orð yfir þessa sorglegu aðgerð. Einnig liggur fyrir, að leyfa fóstureyðingar upp að 22 vikum. Ég viðurkenni fúslega að mér varð flökurt þegar ég las þetta og ég gat einhvern veginn ekki horft framan í fólkið á myndinni sem hélt á frumvarpinu fyrir framan blaðamenn. Það sem ýtti að síðustu undir þessi skrif var grein í DV sem segir frá Emelíu, sem fæddist fyrir tímann eða á 23 viku og lifir í dag. Aðrar sögur fylgdu í kjölfarið, stúlka sem fæddist á 22 viku og lifir, tvíburar sem fæddust á 22 viku og lifa. Hvað segir þetta okkur? Að þessir litlu einstaklingar séu ekki jafn lifandi innan sem utan móðurkviðar? Má grípa fram í fyrir litlu kríli sem kúrir þar rótt og á síns einskis ills von? Hjartað slær, litlar hendur og fætur hreyfa sig, næringin flæðir í gegnum naflastrenginn til þess að þessi litli einstaklingur geti vaxið og dafnað. Af hverju megum við fullorðna fólkið ráða hvort þau lifa eða deyja? Það skelfir mig að læknavísindin tjái okkur að þetta séu ekki einstaklingar heldur fóstur og þar með má ákveða örlög þeirra. Hvað með þegar það lifir utan við móðurkvið á sama tíma og því er eytt innan hans? Það er engin lógík þarna á ferð. Það sem einnig er sorglegt að mínu mati í þessum málum er þegar konur setja sig á þann stall að ráða öllu varðandi það að halda fóstri eða ekki. Þótt það fái að dafna og þroskast í móðurkviði konunnar, þá ætti hún ekki að vera sú eina sem ræður allri för. Það er faðir til staðar og svo ófædda barnið. Ég hef aldrei skilið þessa afstöðu og mun aldrei skilja hana. Það er ósanngjarnt og eigingjarnt þegar kona heldur því fram, að „þetta sé hennar líkami og hún ráði hvað gerist þar“. Börn eru hluti af föðurnum líka annars væru þau ekki í móðurkviði. Ef hann myndi vilja eiga það, ætti það að vera sjálfsagður hlutur og ef við myndum snúa dæminu við, að feður gengju með barnið, myndi konan vera sátt við að hann eyddi því án þess að vita hvað hún vildi gera? Ég er hreinlega ekki viss. Þegar börn sem eru komin á þann aldur að verða forvitin og vilja vita hvaðan þau koma og hvernig þau urðu til, þá er þeim sagt hvernig ferilinn er, það fylgir örugglega aldrei sögunni að ef foreldrar vilja ekki eignast þau, þá sé þeim bara eytt. Ég veit um feður sem eiga í stríði við að fá að umgangast börnin sín og sumir vilja að börnin þeirra fæðist. Að konan eigi að ráða öllu er algjörlega ófært, bæði varðandi fóstureyðingu og að meina feðrum umgengnisrétt við börnin sín. Ég veit að ég mun sennilega fá að heyra þetta frá lesendum: Nauðganir. Vanheilsa móður. Vanheilsa fósturs. Unglingsstúlkur sem geta ekki séð barninu farborða. Þau sem ekki vilja eignast barn. Og áreiðanlega sitthvað fleira. Eigum við að ræða slys, sjúkdóma, fötlun, fjölskyldumissi, fjárhagshrun, að missa vinnuna eða heimili okkar hérna megin móðurkviðar? Þessir ömurlegu hlutir gerast en við tökum á þeim, finnum lausnir! Það eru til lausnir á öllum málum. Það þarf bara að finna þær. Við megum ekki firra okkur ábyrgð á því sem lífið réttir okkur. Tökumst á við hlutina á réttan hátt, ekki í eigingirni heldur sanngirni. Ég ætla ekki að fara djúpt inn í getnaðarvarnir (sem enginn skortur er á) nema að ég veit að sumar unglingsstúlkur gera ráð fyrir fóstureyðingu ef þær verða þungaðar. Ég veit um nokkur þannig dæmi. Manneskjan hefur tekið sér mikið vald yfir litlum einstaklingum sem gætu orðið flugmenn, hjúkrunarkonur, ballerínur, lögfræðingar, löggur og svo framvegis.Af Doktor.is:Á aðeins tólf vikum þroskast það (fóstrið) úr því að veraeinfaldur frumuklasi yfir í fullmótað fóstur. Öll líffærimyndast á þessum tólf vikum, þar á meðal er hjartað byrjaðað slá á fjórðu meðgönguviku!Fóstrið bregst við hljóðum og regla kemst á svefn og vöku.Taugaendar fóstursins eru nægilega þróaðir til að það finni fyrir því sem snertir hendur þess. Fóstrið getur vaknað við hreyfingar móðurinnar.Vika 22:„Mundu að ef samdrættirnir verða kröftugir, sárir eða mjög tíðir skaltu hafa samband við lækni eða ljósmóður því mögulega gæti þetta verið merki um yfirvofandi fyrirburafæðingu.“Einnig er athyglisvert hvernig Wikiorðabók þýðir nafnorðið „fóstur“: fóstur (hvorugkyn); sterk beyging [1] uppeldi [2] barn í móðurkviði Við megum ekki loka augunum fyrir þróun lífsins, svona verða börn til, svona var mannkyninu ætlað að fjölga sér. Læknar berjast fyrir lífi þeirra barna sem fæðast fyrir tímann og jafnvel geta vísindin í dag gert ýmislegt til að bjarga litlu lífi innan móðurkviðar.. Ein móðir harmar dauða fósturs (barns) meðan önnur harmar fæðingu þess, þetta er allt svo öfugsnúið!
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun