EF kláfferjuferðir upp á Esjuna Sigþór Magnússon skrifar 23. september 2016 07:00 Þau láta ekki alltaf mikið yfir sér ef-in sem við setjum fram í umræðunni. Þegar upp er staðið eru það þó þau sem gera oft gæfumuninn. Magnús Skarphéðinsson skrifaði litla grein í Fréttablaðið, „Auðvitað kláfferjuferðir upp á Esjuna“. Þar rómar hann hugmyndir um kláfferju, að því er virðist án þess að hafa kynnt sér málið vel. Sem betur fer lætur hann efasemdir sínar í ljós: „ef vel væri að verkefninu staðið, og verðinu yrði stillt í hóf“. En það er ekki vel að verkinu staðið og náttúran er ekki að njóta vafans frekar en hvalirnir forðum og þá dugðu okkur ekki rökin að stilla veiðum í hóf. Borgin er heldur ekki að fara að standa að þessari framkvæmd, hún er að gera einkaaðilum kleift að eigna sér hluta af Esjunni til að ryðja í hana 40 til 50 m breiða braut með 37-45 m háum möstrum. (Á heimasíðu sinni segir Landsnet m.a. um Fljótsdalslínu: „Snjóflóðamöstrin eru engin smásmíð en meðalhæð þeirra er í kringum 30 metrar“ og þykir þeim nóg um.) Til glöggvunar má einnig nefna að Garðskagaviti er 28,6 m hár. Það á ekki bara að gera þessa braut heldur leggja sjö metra breiðan veg upp í mitt fjall og reisa 1.000 til 1.500 m2 byggingu í upphafsstöð sem væri allt að 15 m há, 800 til 1.000 m2 byggingu á Rauðhól sem er 470 m yfir sjávarmáli sem einnig gæti verið 15 m há og síðan 300 til 500?m2 byggingu uppi á topp Esjunnar. Glöggur maður eins og Magnús hlýtur að átta sig á að kláfferja sem á að taka allt að 80 manns og er á stærð við stærstu strætisvagna veldur umhverfisáhrifum margfalt á við það „þegar nýjar biðstöðvar eru settar upp“ hjá Strætó. Magnús bendir á að við höfum vítin til að varast einkaframkvæmdir á náttúruperlum. Hann bendir á Bláa lónið en einnig má benda á Þríhnjúkagíg þar sem aðgangseyrir er 42 þúsund krónur á mann. Dýr væri sú fjölskylduferð. Þetta mál snýst ekki um útsýni eða aðgengi að útsýni. Það eru ótal leiðir til að sjá yfir Reykjavíkursvæðið hvort sem er ofan af Úlfarsfelli, úr Hallgrímskirkjuturni, af svölum Perlunnar eða af Bláfjöllum eins og Ómar Ragnarsson hefur bent á. Þetta mál snýst um stjórnsýslu borgarinnar og náttúruvernd. Er eitthvað að marka loforð og áætlanir um Grænan trefil ef græðgi og skammsýni fær forgang þrátt fyrir viðvarnir frá öllum umsagnaraðilum í borgarkerfinu og stofnunum ríkisins?Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen Skoðun Skoðun Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson skrifar Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Riðið á Bessastöðum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Að lifa í skugga heilsubrests Svanberg Hreinsson skrifar Sjá meira
Þau láta ekki alltaf mikið yfir sér ef-in sem við setjum fram í umræðunni. Þegar upp er staðið eru það þó þau sem gera oft gæfumuninn. Magnús Skarphéðinsson skrifaði litla grein í Fréttablaðið, „Auðvitað kláfferjuferðir upp á Esjuna“. Þar rómar hann hugmyndir um kláfferju, að því er virðist án þess að hafa kynnt sér málið vel. Sem betur fer lætur hann efasemdir sínar í ljós: „ef vel væri að verkefninu staðið, og verðinu yrði stillt í hóf“. En það er ekki vel að verkinu staðið og náttúran er ekki að njóta vafans frekar en hvalirnir forðum og þá dugðu okkur ekki rökin að stilla veiðum í hóf. Borgin er heldur ekki að fara að standa að þessari framkvæmd, hún er að gera einkaaðilum kleift að eigna sér hluta af Esjunni til að ryðja í hana 40 til 50 m breiða braut með 37-45 m háum möstrum. (Á heimasíðu sinni segir Landsnet m.a. um Fljótsdalslínu: „Snjóflóðamöstrin eru engin smásmíð en meðalhæð þeirra er í kringum 30 metrar“ og þykir þeim nóg um.) Til glöggvunar má einnig nefna að Garðskagaviti er 28,6 m hár. Það á ekki bara að gera þessa braut heldur leggja sjö metra breiðan veg upp í mitt fjall og reisa 1.000 til 1.500 m2 byggingu í upphafsstöð sem væri allt að 15 m há, 800 til 1.000 m2 byggingu á Rauðhól sem er 470 m yfir sjávarmáli sem einnig gæti verið 15 m há og síðan 300 til 500?m2 byggingu uppi á topp Esjunnar. Glöggur maður eins og Magnús hlýtur að átta sig á að kláfferja sem á að taka allt að 80 manns og er á stærð við stærstu strætisvagna veldur umhverfisáhrifum margfalt á við það „þegar nýjar biðstöðvar eru settar upp“ hjá Strætó. Magnús bendir á að við höfum vítin til að varast einkaframkvæmdir á náttúruperlum. Hann bendir á Bláa lónið en einnig má benda á Þríhnjúkagíg þar sem aðgangseyrir er 42 þúsund krónur á mann. Dýr væri sú fjölskylduferð. Þetta mál snýst ekki um útsýni eða aðgengi að útsýni. Það eru ótal leiðir til að sjá yfir Reykjavíkursvæðið hvort sem er ofan af Úlfarsfelli, úr Hallgrímskirkjuturni, af svölum Perlunnar eða af Bláfjöllum eins og Ómar Ragnarsson hefur bent á. Þetta mál snýst um stjórnsýslu borgarinnar og náttúruvernd. Er eitthvað að marka loforð og áætlanir um Grænan trefil ef græðgi og skammsýni fær forgang þrátt fyrir viðvarnir frá öllum umsagnaraðilum í borgarkerfinu og stofnunum ríkisins?Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar