Reykjavíkurflugvöllur – opnum hugann Snorri Snorrason skrifar 8. júlí 2015 07:00 Ef farið er yfir umræðuna um flugvöllinn þá hugsa borgaryfirvöld aðeins um þéttingu byggðar og vilja flæma flesta atvinnustarfsemi í burtu, þar á meðal völlinn. Þó að um flugvöllinn fari milli 300 og 400 þúsund farþegar árlega. Því miður er ríkjandi hjá allt of mörgum sem búa á höfuðborgarsvæðinu eftirfarandi viðhorf: Ég er heilsuhraust/ur og þarf lítið á sjúkrahúsi að halda, enda er það í 5-10 mín. fjarlægð fyrir mig og mína. Einnig: Ég hef allt mitt hér, þarf ekkert að tengjast flugvellinum til að komast út á land. En það er þögull hluti þjóðarinnar sem býr í dreifðum byggðum landsins og greiðir í sameiginlega sjóði og er hluti af þessari þjóð, enda hefur landsbyggðarfólk þrár, vilja og langanir til höfuðborgarinnar til að sinna hugðarefnum sínum, eða þarf að sækja þjónustu Landspítalans rétt eins og við, enda er fólk á landsbyggðinni ekki annars flokks þegnar. Af hverju hugsar þjóðin ekki í meira mæli út fyrir rammann, rætur okkar flestra liggja úti á landi. Einnig heyrist hjá ákveðnum stjórnmálaöflum að það sé sjálfsagt að leyfa innflutning fólks frá fjarlægum löndum, sem býr við bágindi og erfiðleika, sem er ágæt hugsun, en sömu öfl snúa baki við sínum eigin þegnum í þessu máli. Það vekur einnig furðu að þingmenn landsbyggðarinnar skuli ekki standa allir saman sem einn, þegar flugvöllinn ber á góma. Síðan að borgarstjórinn skuli sjálfur hafa komið sér fyrir í Rögnunefndinni, það gat ekki verið ávísun á skynsamlega niðurstöðu.Engin tilviljun Það er engin tilviljun að flugvöllur var byggður í Vatnsmýrinni. Af hverju hlusta ráðamenn ekki á þjóðina, meirihlutinn vill flugvöllinn í Reykjavík, við búum við lýðræði er það ekki? Hann á að þróa og laga til framtíðar, það má gera í áföngum. En því miður hefur þar margt drabbast niður í áratugi. Að mínu viti á að reka í Reykjavík innanlandsflug, sjúkraflug og varaflugvöll, því þar eru allt önnur jarðlög en hraunið sem við sjáum sunnan Reykjavíkur. Þar er hætta á eldsumbrotum, væntanlega aðeins spurning um tíma. Það hefur aldrei talist skynsamlegt að setja öll eggin í sömu körfuna, þá er betra fyrir eyþjóðina að hugsa meira um lífið sjálft en byggingar í Vatnsmýrinni. Undirritaður hefur nýlega þurft að njóta þjónustu Landspítalans vegna veikinda, sem verður seint fullþakkað. Að mínu mati er það mannréttindabrot gagnvart landsbyggðinni ef hróflað verður við flugvellinum. Ríkisstjórn sem vill láta taka sig alvarlega, enda þar fulltrúar þjóðarinnar, lætur ekki eigingjarna borgarstjórn eyðileggja þá þjóðar- og öryggishagsmuni sem Reykjavíkurflugvöllur er fyrir íslenska þjóð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Þreytt og drullug börn Guðmundur Finnbogason Skoðun Leysum heimatilbúinn vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir Skoðun Útgerðin skuldar okkur skýringar Guðmundur Helgi Þórarinsson Skoðun Fyrirhugað böl við Bústaðaveg og Blesugróf Sveinn Þórhallsson Skoðun Við þurfum að tala saman Páll Rafnar Þorsteinsson Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Ekki gera ekki neitt Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert heilbrigðiseftirlit á Íslandi? Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Útgerðin skuldar okkur skýringar Guðmundur Helgi Þórarinsson skrifar Skoðun Þreytt og drullug börn Guðmundur Finnbogason skrifar Skoðun Betri kvikmyndaskóli Þór Pálsson skrifar Skoðun Fyrirhugað böl við Bústaðaveg og Blesugróf Sveinn Þórhallsson skrifar Skoðun Fjölbreytt námsmat Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Að þvælast fyrir atvinnurekstri - á þeim forsendum sem henta Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Margföldun þjóðarverðmæta: Meira virði úr sömu orku Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Þegar skoðanir drepa samtalið Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Leysum heimatilbúinn vanda á húsnæðismarkaði Jóhanna Klara Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum að tala saman Páll Rafnar Þorsteinsson skrifar Skoðun Veðmál í fótbolta – aðgerðir áður en skaðinn verður Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Hataðu mig af því að ég er í Viðreisn, ekki af því að ég er hommi Oddgeir Georgsson skrifar Skoðun Símafrí á skólatíma Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ömurlegur fyrri hálfleikur – en er enn von? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Vitund, virðing og von: Jafningjastuðningur í brennidepli Nína Eck skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra – Um þögnina sem styður ofbeldi Halldóra Sigríður Sveinsdóttir skrifar Skoðun Ein saga af sextíu þúsund Halldór Ísak Ólafsson skrifar Skoðun Að láta mata sig er svo þægilegt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Nýjar reglur um réttindi fólks í ráðningarsambandi Ingvar Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi í skólum: Áskoranir og leiðir til lausna Soffía Ámundadóttir skrifar Skoðun Bakslag í skoðanafrelsi? Kári Allansson skrifar Skoðun Eplin í andlitshæð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Bataskólinn – fyrir þig? Guðný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar Skoðun Boðsferð Landsvirkjunar Stefán Georgsson skrifar Skoðun Samstarf um loftslagsmál og grænar lausnir Sigurður Hannesson,Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ástin er falleg Sigurður Árni Reynisson skrifar Sjá meira
Ef farið er yfir umræðuna um flugvöllinn þá hugsa borgaryfirvöld aðeins um þéttingu byggðar og vilja flæma flesta atvinnustarfsemi í burtu, þar á meðal völlinn. Þó að um flugvöllinn fari milli 300 og 400 þúsund farþegar árlega. Því miður er ríkjandi hjá allt of mörgum sem búa á höfuðborgarsvæðinu eftirfarandi viðhorf: Ég er heilsuhraust/ur og þarf lítið á sjúkrahúsi að halda, enda er það í 5-10 mín. fjarlægð fyrir mig og mína. Einnig: Ég hef allt mitt hér, þarf ekkert að tengjast flugvellinum til að komast út á land. En það er þögull hluti þjóðarinnar sem býr í dreifðum byggðum landsins og greiðir í sameiginlega sjóði og er hluti af þessari þjóð, enda hefur landsbyggðarfólk þrár, vilja og langanir til höfuðborgarinnar til að sinna hugðarefnum sínum, eða þarf að sækja þjónustu Landspítalans rétt eins og við, enda er fólk á landsbyggðinni ekki annars flokks þegnar. Af hverju hugsar þjóðin ekki í meira mæli út fyrir rammann, rætur okkar flestra liggja úti á landi. Einnig heyrist hjá ákveðnum stjórnmálaöflum að það sé sjálfsagt að leyfa innflutning fólks frá fjarlægum löndum, sem býr við bágindi og erfiðleika, sem er ágæt hugsun, en sömu öfl snúa baki við sínum eigin þegnum í þessu máli. Það vekur einnig furðu að þingmenn landsbyggðarinnar skuli ekki standa allir saman sem einn, þegar flugvöllinn ber á góma. Síðan að borgarstjórinn skuli sjálfur hafa komið sér fyrir í Rögnunefndinni, það gat ekki verið ávísun á skynsamlega niðurstöðu.Engin tilviljun Það er engin tilviljun að flugvöllur var byggður í Vatnsmýrinni. Af hverju hlusta ráðamenn ekki á þjóðina, meirihlutinn vill flugvöllinn í Reykjavík, við búum við lýðræði er það ekki? Hann á að þróa og laga til framtíðar, það má gera í áföngum. En því miður hefur þar margt drabbast niður í áratugi. Að mínu viti á að reka í Reykjavík innanlandsflug, sjúkraflug og varaflugvöll, því þar eru allt önnur jarðlög en hraunið sem við sjáum sunnan Reykjavíkur. Þar er hætta á eldsumbrotum, væntanlega aðeins spurning um tíma. Það hefur aldrei talist skynsamlegt að setja öll eggin í sömu körfuna, þá er betra fyrir eyþjóðina að hugsa meira um lífið sjálft en byggingar í Vatnsmýrinni. Undirritaður hefur nýlega þurft að njóta þjónustu Landspítalans vegna veikinda, sem verður seint fullþakkað. Að mínu mati er það mannréttindabrot gagnvart landsbyggðinni ef hróflað verður við flugvellinum. Ríkisstjórn sem vill láta taka sig alvarlega, enda þar fulltrúar þjóðarinnar, lætur ekki eigingjarna borgarstjórn eyðileggja þá þjóðar- og öryggishagsmuni sem Reykjavíkurflugvöllur er fyrir íslenska þjóð.
Skoðun Ábyrg umfjöllun um sjálfsvíg – erum við öll ritstjórar? Guðrún Jóna Guðlaugsdóttir,Tómas Kristjánsson skrifar
Skoðun Sanna er rödd félagshyggju, réttlætis og jöfnuðar! Laufey Líndal Ólafsdóttir,Sara Stef. Hildardóttir skrifar