Erlent

Stóla nú á Öryggisráðið

Guðsteinn Bjarnason skrifar
Mufeed Shami Sendiherra Palestínu var í stuttri heimsókn hér á landi um helgina.
Mufeed Shami Sendiherra Palestínu var í stuttri heimsókn hér á landi um helgina. Fréttablaðið/Ernir
„Ég kom hingað til þess að þakka íslenskum stjórnvöldum og íslensku þjóðinni fyrir stuðning þeirra við Palestínu,“ segir Mufeed Shami, sendiherra Palestínu á Íslandi. Hann hefur aðsetur í Noregi, en kom hingað til lands fyrir helgi til þess að taka þátt í ráðstefnu á vegum félagsins Ísland Palestína, sem haldin var á laugardaginn í tilefni af alþjóðlegum samstöðudegi með Palestínu. Á laugardaginn voru jafnframt liðin þrjú ár frá því Ísland viðurkenndi sjálfstæði Palestínu.

„Þessi viðurkenning og stuðningur Íslands varð í raun fordæmi sem önnur lönd hafa fylgt. Með viðurkenningu æ fleiri ríkja á sjálfstæði Palestínuríkis gerist það, að þegar viðræður við Ísraela hefjast að nýju þá stöndum við jafnfætis þeim. Þetta verða viðræður milli tveggja ríkja.“

Leitað til Sameinuðu þjóðanna

Undanfarin misseri hefur stjórn Palestínu farið nýjar leiðir í baráttu sinni fyrir sjálfstæði. Í staðinn fyrir að stóla á viðræður við Ísraela, sem dregist hafa út í hið óendanlega og stranda jafnharðan þegar reynt er að koma þeim af stað, þá hafa Palestínumenn leitað til Sameinuðu þjóðanna og hyggjast halda því áfram. „Við höfum áttað okkur á því að Sameinuðu þjóðirnar og hinn alþjóðlegi vettvangur er okkar leið til þess að ná fram markmiðum okkar. Nú orðið líður ekki svo mánuður að ekki séu samþykktar ályktanir á vettvangi Sameinuðu þjóðanna til stuðnings Palestínu. Til dæmis voru bara nú í nóvember samþykktar sex ályktanir sem varða mismunandi svið daglegs lífs í Palestínu. Ein þeirra er til dæmis um konur í Palestínu, önnur um heilbrigðismál.“

Öryggisráðið

Nú er það Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna, sem Palestínustjórn horfir til. Reynt er að fá ráðið til þess að samþykkja ályktun, þar sem þess yrði krafist að Ísraelar bindi enda á hernám Palestínu.

„Sum aðildarríki ráðsins styðja okkur, en önnur eru annað hvort að biðja okkur um að hætta við þetta eða fresta því. En við erum mjög ákveðnir í þessu og vonumst til þess að þetta gangi í gegn.“ Hann segir Palestínumenn vera mjög sveigjanlega hvað varðar orðlaga ályktunarinnar, svo fremi sem meginatriðið sé skýrt: Hernáminu ljúki. „Hernámið hefur staðið frá árinu 1967 og við erum að missa landsvæði daglega. Við getum ekki búið við það ástand lengur. Við óttumst að á endanum verði ekkert land eftir handa okkur. Þannig að við verðum að fá alþjóðasamfélagið í lið með okkar.“

Ekkert ofbeldi

Shami leggur áherslu á að Palestínustjórn styður ekki ofbeldi og hvetur ekki til ofbeldis heldur vill fara friðsamlegar leiðir til þess að ná fram markmiðum sínum.

„Þar sem við erum með völdin, þar eru örugg svæði,“ segir Shamir og fullyrðir að Ramallah á Vesturbakkanum sé að sínu mati ein öruggasta borg í heimi. „Svo fremi sem Ísraelar séu ekki að skipta sér af hlutunum þar. Þar sem við ráðum engu, aftur á móti, eins og til dæmis í Jerúsalem, þar er ofbeldi. Við viljum ekki ofbeldi, en Ísraelar ögra okkur daglega og auðmýkja, og margir ungir menn bregðast við því. Það gerir allt erfiðara fyrir okkur. Það er engu líkara en Ísraelar vilji hreinlega hafa þetta ofbeldi til þess að sanna þá kenningu sína að Palestínumenn séu ofbeldismenn. Við viljum að minnsta kosti ekki fara þá leið.“

Hernámið

„Ísraelar gleyma því að hernámið er ofbeldi. Ef ekki væri fyrir hernámið, þá væri ekkert ofbeldi, ekki einu sinni í löndunum í kring því margir öfgamenn í nágrannalöndunum nota hernámið sem afsökun fyrir verkum sínum. Það er hreint skammarlegt að enn á 21. öldinni sé til staðar hernám þar sem ein þjóð stjórnar annarri. Alþjóðasamfélagið hefur þarna skyldum að gegna gagnvart okkur,“ segir Shami.

„Þess vegna leitum við til Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna núna, og því ætlum við að halda til streitu - nema þá Ísrael hætti landtökunni og viðurkenni landamæri okkar, sem eru landamærin frá því í júní 1967. Fari Ísraelar að þessum tveimur meginskilyrðum okkar, þá gætum við náttúrlega átt beinar og árangursríkar viðræður við þá og þyrftum ekki að leita til alþjóðastofnana,“ segir Shami, en virðist ekki gera sér miklar vonir um að Ísraelum detti í hug að fara þessa leið.

Ábyrgðin

„En hvað ætla Ísraelar að gera ef þeir gefa tveggja ríkja lausnina upp á bátinn?“ spyr hann. „Ætla þeir þá að taka raunverulega ábyrgð á hernáminu? Eru Ísraelar reiðubúnir til þess að fara að hefja samningaviðræður við ellefu milljónir manna. Núna hafa þeir þó Palestínustjórn til að ræða við, fulltrúa Palestínumanna.“




Fleiri fréttir

Sjá meira


×