Grunur leikur á að hross hafi drepist af völdum hræeitrunar á einum bæ í Skagafirði nú í byrjun janúar. Orsökin er öflugt taugaeitur, framleitt af bakteríunni Clostridium botulinum sem við ákveðnar aðstæður nær að magnast upp í rúlluheyi.

Eitrunin getur valdið bráðadauða eða aðeins langvinnara formi sem einkennist af vöðvalömun, bæði í meltingarfærum og stoðkerfi.

Sigríður Björnsdóttir, dýralæknir hrossasjúkdóma hjá Matvælastofnun, segir að unnið sé að greiningu á sýnum á Tilraunastöðinni á Keldum. „Það tekur tíma að útiloka aðra mögulegar orsakir en á meðan er fylgst mjög vel með hrossunum á bænum. Engin sértæk meðhöndlun er til við hræeitrun en hross sem aðeins sýna væg einkenni eiga þó möguleika á að lifa af með stoðmeðhöndlun.“

Sigríður telur líkur á að hrossin hafi veikst af rúlluheyi sem ekki hafi verkast nógu vel.

„Það þarf þrennt til að hræeitrun nái sér á strik. Það þarf bakteríuna sem framleiðir eitrið, dýrahræ t.d. af fugli eða mús til að næra hana og loftfyrrðar aðstæður. Síðastnefnda skilyrðið getur skapast í heyrúllum þar sem mikil eða óheppileg gerjun hefur orðið.“ Hún segir þó ekki að um smitsjúkdóm sé að ræða og því engin hætta á því að sjúkdómurinn berist á milli bæja nema með fóðri.

„En eftir erfiða heyskapartíð síðastliðið sumar óttast ég að eitraðar heyrúllur geti leynst víða og þess ber að geta að hross eru einstaklega viðkvæm fyrir eitrinu.“
Sigríður segir að ef um hræeitrun sé ræða í þessu tilfelli sé það ekki einsdæmi hér á landi.

„Á nokkurra ára fresti hafa komið upp tilfelli þar sem einstakir hrossahópar hafa orðið veikinni að bráð. Það er mjög erfitt að varast hættulegar rúllur því eitrið er lyktarlaust og afar lítið þarf af því til að valda miklu tjóni.“