Mikilvægt er að hafa í huga að velþrifið bjórglas gerir meira en að skila góðum bjór, það segir mikið um það hvern við höfum að geyma. Hvernig ferð þú með þitt bjórglas?
Slúbbertinn
Slúbbertinn horfir ekkert til þess að fita og bjór fara illa saman. Eftir að hafa drukkið mjólk úr bjórglasi stingur hann því alltaf uppþvottavélina. Í vélinni hittir glasið fyrir fitugar pönnur, diska þakta matarleifum og annan ófögnuð. Úr vélinni kemur glas sem er ekki bjór sæmandi.
Sveimhuginn
Bjórglasið heldur sinni stöðu sem bjórglas og kynnist ekki feitum drykkjum. Sveimhuginn er annars hugar þegar kemur að þrifum. Hann lætur uppþvottavélina um verkið og það kemur fyrir að glasið lendi þar með fitugum eldhúsáhöldum. Glasið nær sér aldrei alveg á strik.
Í bjórglas menningarvitans fer aðeins bjór. Þegar kemur að þrifum eru teknir upp hanskar, uppþvottabursti og lyktarlaus uppþvottalögur. Undir volgri buni er byrjað á að þvo glasið að utan með litilli sápu. Glasið er ekki þvegið að innan en þess í stað er það skolað rækilega. Þegar glas er þurrkað með viskustykki festast þræðir úr stykkinu á innra borð glassins. Því notar menningarvitinn aldrei viskustykki en leyfir glasinu að þorna í rólegheitum á hvolfi.
Glasanörður
Glasanerðinum þykir svo vænt um bjórglösin sín að hann lætur enga sápu ná til þeirra. Þess í stað blandar hann sér þvottamassa úr matarsóda, salti og nokkrum dropum af vatni. Með tandurhreinu viskustykki tekur hann upp massann og skrúbbar glasið rækilega að utan og inna. Skolar að lokum með volgu vatni, hvolfir glasinu á grind og leyfir því að þorna.
