„Hrun íslensks efnahagslífs breytti ekki öllum lánveitingum í ólögmæta gerninga," sagði Þórður Bogason, verjandi Guðmundar Hjaltasonar, í málflutningsræðu sinni í Vafningsmálinu sem hann lauk við í Héraðsdómi Reykjavíkur fyrir stundu. Þórður talaði í tæpar tvær klukkustundir.

Guðmundur, sem var framkvæmdastjóri fyrirtækjasviðs Glitnis, er ákærður ásamt Lárusi Welding, fyrrverandi forstjóra bankans, fyrir umboðssvik með því að hafa veitt Milesteone tíu milljarða ólögmætt lán í febrúar 2008.

Þórður tók undir það sem fram kom í ræðu Óttars Pálssonar, verjanda Lárusar, og vísaði til hennar. Í ræðu sinni fór hann hins vegar, líkt og Óttar, afar hörðum orðum um rannsókn málsins. „Fyrir viku síðan hafði sækjandi þessa máls ekki hugmynd um hvað kæmi fram í vitnaleiðslum yfir tíu vitnum," sagði hann, með vísan til þeirra tíu vitna sem gáfu skýrslu í málinu í fyrsta sinn fyrir dómi í síðustu viku.

Þórður sagði ljóst að skýringar skjólstæðings hans hefðu aldrei verið teknar til greina við rannsókn málsins. Hann hefði skilað ábendingum í greinargerðarformi en að þeim hefði verið stungið undir stól. „Það þýðir ekki að misbjóða virðulegum héraðsdómi með því að halda öðru fram," sagði Þórður.

Enn fremur sagði Þórður að engin gögn í málinu bentu til þess að útborgun peningamarkaðsláns til Milestone 8. febrúar 2008 hefði verið borin undir ákærðu, og raunar ekki útborgun Vafningslánsins eftir helgina heldur. „Þetta bara gerist – algjörlega átómatískt," sagði hann.

Bjuggu til glæp sem aldrei var framinn

Þórður velti fyrir sér hversu trúverðugt það væri að hinir áhrifamiklu sakborningar í málinu hafi viljað fela lánveitingu til Milestone þegar fyrir liggi að þeir hefðu getað afgreitt slíkt mál sjálfir í fullu samræmi við lög. Sú fullyrðing rímar reyndar ekki við málatilbúnað ákæruvaldsins, sem telur að svo hátt lán til Milestone hefði verið ólöglegt á þessum tíma.

„Hvers vegna í ósköpunum ættu þessir einstaklingar að vilja framkvæma eitthvað sem kallar á fimm ár í fangelsi? Þessi saga stenst ekki," sagði Þórður um upplegg sérstaks saksóknara. Hann bætti því við að svo virtist sem ákæruvaldið hefði eytt drjúgum tíma í að búa til glæp sem ekki hafi verið framinn. „Og langur rannsóknartími er auðvitað refsing í sjálfu sér," sagði hann.

Hann sagði rannsóknina alla bera með sér að ákærðu væri í raun gert að sanna sakleysi sitt, sem bryti gegn reglunni um réttláta málsmeðferð. „Ég held að það sé alveg ljóst að við ákærðu er ekki að sakast í þessu máli," sagði Þórður, sem færði rök fyrir því að útilokað væri að Guðmundur Hjaltason hefði tekið ákvörðun um lánveitinguna til Milestone.

„Ákæruvaldið er að etja saman fólki," sagði Þórður um þau orð Hólmsteins Gauta Sigurðssonar saksóknara að Lárus og Guðmundur hefðu sakað fyrrverandi undirmenn sína um falsanir. Vitnin hefðu mátt þola lítilsvirðandi yfirheyrslur fyrir dómi vegna þess í hve miklu skötulíki rannsóknin hefði verið.

Að síðustu sagði Þórður refsikröfur saksóknara mjög ósanngjarnar. Saksóknari fór fram á fimm ára fangelsi yfir Guðmundi og fimm og hálft ár yfir Lárusi. Þórður telur að brotið – ef um brot sé að ræða – rúmist innan refsirammans utan um léttvægari umboðssvik. Réttast teldi hann að skilorðsbinda refsinguna ef til hennar kæmi. Hann sagði málið allt mjög sérstakt og reyna á ýtrasta þanþol réttarríkisins.

Nú gefst saksóknara og verjendum kostur á andsvörum.