Skoðun

Stjórn fiskveiða

Björn Valur Gíslason skrifar
Stéttarfélög sjómanna hafa að venju nýtt tímann á milli jóla og nýárs til fundahalda enda er þetta eini tími ársins sem sjómenn eru flestir í landi á sama tíma. Mörg þeirra hafa ályktað um framtíðarskipan stjórnunar fiskveiða hér við land ásamt öðru sem að hagsmunum sjómanna snýr. Öll heildarsamtök sjómanna hafa sömuleiðis lýst áliti sínu á því hvernig stjórna beri fiskveiðum og sama má reyndar segja um samtök smárra sem stórra útgerða. Línurnar eru nokkuð skýrar hvað þetta varðar hjá öllum þessum aðilum: Farið skal að tillögu sáttanefndar um stjórn fiskveiða um svokallaða samningaleið. Öðrum leiðum er hafnað.

Tillögur sáttanefndar

Starfshópur um endurskoðun laga um stjórn fiskveiða skilaði í haustbyrjun niðurstöðum sínum og tillögum til úrbóta á þeim vettvangi eins og hópnum var falið að gera. Þar segir m.a. um meginniðurstöðu hópsins:

„Meirihluti starfshópsins telur rétt að gerðir verði samningar um nýtingu aflaheimilda og þannig gengið formlega frá því að auðlindinni sé ráðstafað af ríkinu gegn gjaldi og að eignarréttur ríkisins sé skýr. Samningarnir skulu m.a. fela í sér ákvæði um réttindi og skyldur samningsaðila, kröfur til þeirra sem fá slíka samninga, tímalengd og framlengingu samninga, gjaldtöku, aðilaskipti, ráðstöfun aflahlutdeilda sem ekki eru nýttar, meðferð sjávarafla o.fl."

Hér er skýrt talað og skilaboðin til ráðherra fara ekki á milli mála. Það er rétt að minna á að með meirihluta starfshópsins er átt við alla aðila hópsins, utan fulltrúa hreyfingarinnar og Samtaka fiskframleiðenda og útflytjenda. Að öðru leyti var algjör samhljómur hjá þessum fjölmenna hópi sem vann að gerð tillagna til úrbóta á lögum um stjórn fiskveiða. Í þeim hópi voru fulltrúar beggja stjórnarflokka auk annarra stjórnmálaflokka á Alþingi, fulltrúar allra stéttarfélaga sjómanna, útgerða, fiskverkenda og annarra sem málið varðar með beinum hætti.

Það væri því í jafn hrópandi andstöðu við þá breiðu samstöðu sem náðist í starfshópnum og þau markmið sem hópnum var sett að ná, ef stjórnvöld kjósa að fara aðrar leiðir.

Sérálit stjórnarmeirihlutans

Í lokaskýrslu starfshópsins eru allmörg sérálit einstakra aðila hópsins þar sem áréttuð eru einstök atriði varðandi þær tillögur sem lagðar eru fram. Fulltrúar stjórnarflokkanna fjölluðu í sínu áliti um þær tvær leiðir sem helstar hafa verið í umræðunni, þ.e. svokölluð tilboðsleið (fyrningarleið) og hins vegar samningaleiðin sem meirihluti starfshópsins leggur til að verði farin. Í bókun fulltrúa stjórnarmeirihlutans segir m.a. um samningaleiðina:

„Önnur leið að sama marki, sk. samningaleið, var einnig mikið rædd og felst í að innkalla aflaheimildir og úthluta þeim aftur með leigu- eða afnotasamningum. Ákveðnum hluta aflaheimilda yrði ráðstafað með slíkum samningum til núverandi handhafa aflamarks til ákveðins tíma. Jafnframt verði sérstakur „pottur" fyrir ýmsar ívilnanir og bætur, sem og tengingu aflaheimilda við ákveðnar byggðir eða svæði, strandveiðar og fleira þess háttar. Við teljum þess virði að fara þessa leið ef hún má verða til frekari sáttar meðal þjóðarinnar og hagsmunaaðila um fiskveiðistjórnunarkerfið."

Álit annarra

Aðrir aðilar starfshópsins voru sömu skoðunar eins og lesa má úr eftirfarandi bókunum þeirra: Samtök fiskvinnslustöðva: „Samtök fiskvinnslustöðva leggja til í framhaldi af þessari skýrslu að farið verði í þá vinnu að útfæra nánar Samningaleiðina og að verkið verði unnið í sátt við hagsmunaaðila í sjávarútvegi."

Stéttarfélög sjómanna: „Undir­ritaðir að undanskildum fulltrúa Samtaka fiskframleiðanda og útflytjenda (SFÚ), fallast á að í grunninn verði svokölluð samningaleið farin, þar sem samið verði við útgerðir til um það bil 15 ára um nýtingarrétt á auðlindinni."

Fulltrúi starfsgreinasambands Íslands: „Undirritaður er jafnframt þeirrar skoðunar að farsælast sé fyrir íslenskan sjávarútveg að fara svokallaða samningaleið þar sem aflaheimildum verði skipt upp í potta með ákveðnum hætti sem föstu hlutfalli af útgefnum veiðiheimildum."

Fulltrúi LS: „Í skýrslu sáttanefndar er gert ráð fyrir að gerður verði samningur við handhafa veiðiréttar til langs tíma um nýtingu/afnotarétt sjávarauðlindarinnar sem byggður verði á veiðirétti hvers og eins. Landssamband smábátaeigenda getur fyrir sitt leyti samþykkt að mæla með því við félagsmenn sína að undirrita slíka samninga …"

Fyrir utan áður nefndar undantekningar, voru allir aðrir aðilar starfshópsins á einum máli um að samningaleiðin væri sú leið sem réttast væri að fara.

Markmið og tilgangur

Starfshópnum var ætlað að greina álitaefni á lögum um stjórn fiskveiða og gera tillögur til úrbóta. Starfshópnum var sömuleiðis ætlað að leggja fram tillögur að framtíðarskipan laga um stjórn fiskveiða sem byggðu á sem víðtækastri sátt um stjórn þessarar einna mikilvægustu atvinnugreinar landsmanna.

Tilgangurinn með því að leiða saman svo stóran hóp til að vinna slíkt verk var sá að kalla fram ólík sjónarmið og skoða málið frá sem flestum sjónarhornum með það að markmiði að ná niðurstöðu sem góð sátt væri um.

Það tókst betur en flestir ætluðu í upphafi og hópurinn lagði til nánast einum rómi hugmynd að tiltekinni leið til að ná þeim markmiðum sem honum var ætlað að ná. Það eru því vandfundin þau rök sem hníga gegn því að fara þá leið til sátta sem opnað hefur verið á með tillögum starfshópsins.

Til hvers var þá af stað farið í sáttarleit ef sáttinni sjálfri verður hafnað þegar henni hefur verið náð?

 




Skoðun

Sjá meira


×