Átta ára drengur óskar eftir íbúð Örnólfur Thorlacius og Petrína Ásgeirsdóttir skrifar 8. desember 2010 06:00 Árlegt 16 daga átak gegn kynbundnu ofbeldi stendur nú yfir. Barnaheill – Save the Children á Íslandi eru þátttakendur í átakinu, en samtökin berjast fyrir auknum mannréttindum barna hérlendis og erlendis, m.a. með því að stuðla að vernd barna gegn hvers konar ofbeldi. Margir foreldrar í ofbeldissamböndum telja sig geta haldið börnunum fyrir utan ofbeldið. Oftar en ekki er ofbeldið gegn móðurinni. Það er alla jafna vel falið fjölskylduleyndarmál, sem gerir það að verkum að börnin fá sjaldnast tækifæri til þess að tala opinskátt um líðan sína og ástandið á heimilinu. Börnin eru því ein með hugsanir sínar. Þau reyna sjálf að finna skýringar á því sem þau hafa séð og heyrt á heimilinu en þora ekki að spyrja foreldra sína að því sem brennur á þeim, eða vilja ekki íþyngja þeim með spurningum sínum. Ólíkt fullorðnum hafa börnin ekki þroska til þess að skilja það sem á gengur og eiga engin ráð við því sem er að gerast. Það gerir aðstæðurnar sérstaklega erfiðar fyrir þau og veldur kvíða og ótta, en það er einstaklingsbundið hvernig þau láta vanlíðan sína í ljós. Þessi lífsreynsla fylgir þeim áfram út ævina og hætta er á því að úr verði langvinnir erfiðleikar. Eftir því sem börnin verða eldri og þroski þeirra eykst, fara þau að skilja betur veruleikann sem þau búa við. Að sama skapi er hætta á því að þau fari að þróa með sér samviskubit og finnist þau með einhverjum hætti bera ábyrgð á ofbeldinu. Þegar spennan á heimilinu magnast, hafa þau hægt um sig og eru hrædd um að þau muni stuðla að frekari árásum á móður sína. Annað sem oft kemur fram í viðtölum við börnin er mikil eftirsjá að hafa ekki stöðvað ofbeldið og þeim finnst þau hafa brugðist móður sinni. Börnin læra snemma um erfiðar staðreyndir lífisins, staðreyndir sem þau hafa ekki enn þroska til að skilja. Af illri nauðsyn fullorðnast þau of fljótt á vissum sviðum og fá ekki að njóta þess að þroskast á eðlilegan máta eins og önnur börn. Þau fara gjarnan að gera óraunhæfar kröfur til sín og taka á sig óásættanleg hlutverk á heimilinu til þess að koma niðurbrotnum foreldrum sínum til hjálpar. Sláandi dæmi um þá ábyrgð sem ungt barn getur tekið á sig er átta ára drengur sem dvaldi með móður sinni í Kvennaathvarfinu. Hann kom reglulega til starfskvennanna og bað um leigulistann til þess að finna húsnæði fyrir sig og móður sína. Hann reyndi að finna út hvar væri ódýrast fyrir þau að leigja, með tilliti til staðsetningar, hversu háar húsaleigubætur væru greiddar í viðkomandi sveitarfélagi og hver ferðakostnaður yrði fyrir móður hans til að komast til vinnu. Sömuleiðis er vel þekkt að börn taki að sér foreldrahlutverk og annist yngri systkini á erfiðum tímum á heimilinu. Sum leggja mikið á sig til að vernda systkini sín þegar allt fer í bál og brand á heimilinu, t.d. með því að skipuleggja fyrirfram hvernig þau ætla að koma þeim í skjól. Það er afar mikilvægt að beina athygli að þeim börnum sem eru vitni að ofbeldinu. Í dag er það svo að athyglin beinist einkum að þeim sem eru beinir þolendur ofbeldisins. Afleiðingarnar, sem þetta hefur á líðan og heilsu barna, eru stórlega vanmetnar og geta fylgt þeim fram á fullorðinsár. Allir sem umgangast börn þurfa því að vera vakandi fyrir líðan þeirra. Nauðsynlegt er að koma börnunum í skilning um að ofbeldið er ekki þeim að kenna og að tilfinningar og hugsanir þeirra séu eðlileg viðbrögð við erfiðum aðstæðum. Þau þurfa að finna að þau séu ekki ein og að fjölskyldan muni fá hjálp. Við hvetjum þig því til að láta þig málið varða. Ef þú veist um barn sem býr við ofbeldi, í hvaða mynd sem er, hikaðu þá ekki við að koma barninu til aðstoðar og ráðfæra þig við starfsmenn barnaverndar í þínu sveitarfélagi. Barnaheill – Save the Children á Íslandi hafa frá febrúar s.l. unnið rannsóknarverkefni hér á landi um þann félagslega stuðning sem stendur börnum til boða sem eru vitni að kynbundnu ofbeldi á heimilum sínum. Verkefnið er styrkt af Dahpne-áætlun Evrópusambandsins og er unnið í samstarfi við Barnaheill – Save the Children á Spáni og Ítalíu. Niðurstöður rannsóknarinnar verða kynntar á ráðstefnu Barnaheilla - Save the Children á Íslandi í febrúar 2011. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hin dásamlega sturlun: Umræðan á Íslandi Davíð Bergmann Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir Skoðun Okkar eigin Don Kíkóti Kjartan Jónsson Skoðun Persónudýrkun vinstrisins Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Reykjavík - barnvæn höfuðborg? Einar Þorsteinsson,Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Sýnum í verki að okkur er ekki sama Anna Sigga Jökuls Ragnheiðardóttir Skoðun Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson Skoðun Öryggi geðheilbrigðis Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Öflugt atvinnulíf í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Laugarnestangi - til allrar framtíðar Líf Magneudóttir skrifar Skoðun Að vera séður og heyrður getur bjargað lífi – Gulur september minnir okkur á að hlúa að hjartanu Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur um atburðina á Gaza Egill Þ. Einarsson skrifar Skoðun Öryggi geðheilbrigðis Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Mjóddin og pólitík pírata Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Okkar eigin Don Kíkóti Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Sýnum í verki að okkur er ekki sama Anna Sigga Jökuls Ragnheiðardóttir skrifar Skoðun Snorri Másson er ekki vandinn – hann er viðvörun Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Drúsar og hörmungarnar í Suwayda Armando Garcia skrifar Skoðun Hjarta samfélagsins í Þorlákshöfn slær við höfnina Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Marserum fyrir jafnrétti í íþróttum Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Tímamóta umbætur í nýju kerfi almannatrygginga Huld Magnúsdóttir,Sigríður Dóra Magnúsdóttir,Unnur Sverrisdóttir,Vigdís Jónsdóttir skrifar Skoðun Öflugt atvinnulíf í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Persónudýrkun vinstrisins Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavík - barnvæn höfuðborg? Einar Þorsteinsson,Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Magnús og hálfsannleikurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það sem gerist þegar formúlur og fordómar hafa of mikil áhrif Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Látum verkin tala fyrir börnin á Gaza Gunnar Axel Axelsson skrifar Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Tvær sögur Egill Þ. Einarsson skrifar Skoðun Stærsta kjarabót öryrkja í áratugi Ingjibjörg Isaksen skrifar Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands. Opinn og alþjóðlegur? Styrmir Hallsson,Abdullah Arif skrifar Skoðun Nýtt örorkulífeyriskerfi Inga Sæland skrifar Skoðun Það er heldur betur vitlaust gefið á Íslandi Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Að bera harm sinn í hljóði Gunnhildur Ólafsdóttir skrifar Skoðun Velferð sem virkar Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Gleðileg ný fiskveiðiáramót …von eða ótti? Arnar Laxdal skrifar Skoðun „Hristir í stoðum“ RÚV? Hermann Stefánsson skrifar Sjá meira
Árlegt 16 daga átak gegn kynbundnu ofbeldi stendur nú yfir. Barnaheill – Save the Children á Íslandi eru þátttakendur í átakinu, en samtökin berjast fyrir auknum mannréttindum barna hérlendis og erlendis, m.a. með því að stuðla að vernd barna gegn hvers konar ofbeldi. Margir foreldrar í ofbeldissamböndum telja sig geta haldið börnunum fyrir utan ofbeldið. Oftar en ekki er ofbeldið gegn móðurinni. Það er alla jafna vel falið fjölskylduleyndarmál, sem gerir það að verkum að börnin fá sjaldnast tækifæri til þess að tala opinskátt um líðan sína og ástandið á heimilinu. Börnin eru því ein með hugsanir sínar. Þau reyna sjálf að finna skýringar á því sem þau hafa séð og heyrt á heimilinu en þora ekki að spyrja foreldra sína að því sem brennur á þeim, eða vilja ekki íþyngja þeim með spurningum sínum. Ólíkt fullorðnum hafa börnin ekki þroska til þess að skilja það sem á gengur og eiga engin ráð við því sem er að gerast. Það gerir aðstæðurnar sérstaklega erfiðar fyrir þau og veldur kvíða og ótta, en það er einstaklingsbundið hvernig þau láta vanlíðan sína í ljós. Þessi lífsreynsla fylgir þeim áfram út ævina og hætta er á því að úr verði langvinnir erfiðleikar. Eftir því sem börnin verða eldri og þroski þeirra eykst, fara þau að skilja betur veruleikann sem þau búa við. Að sama skapi er hætta á því að þau fari að þróa með sér samviskubit og finnist þau með einhverjum hætti bera ábyrgð á ofbeldinu. Þegar spennan á heimilinu magnast, hafa þau hægt um sig og eru hrædd um að þau muni stuðla að frekari árásum á móður sína. Annað sem oft kemur fram í viðtölum við börnin er mikil eftirsjá að hafa ekki stöðvað ofbeldið og þeim finnst þau hafa brugðist móður sinni. Börnin læra snemma um erfiðar staðreyndir lífisins, staðreyndir sem þau hafa ekki enn þroska til að skilja. Af illri nauðsyn fullorðnast þau of fljótt á vissum sviðum og fá ekki að njóta þess að þroskast á eðlilegan máta eins og önnur börn. Þau fara gjarnan að gera óraunhæfar kröfur til sín og taka á sig óásættanleg hlutverk á heimilinu til þess að koma niðurbrotnum foreldrum sínum til hjálpar. Sláandi dæmi um þá ábyrgð sem ungt barn getur tekið á sig er átta ára drengur sem dvaldi með móður sinni í Kvennaathvarfinu. Hann kom reglulega til starfskvennanna og bað um leigulistann til þess að finna húsnæði fyrir sig og móður sína. Hann reyndi að finna út hvar væri ódýrast fyrir þau að leigja, með tilliti til staðsetningar, hversu háar húsaleigubætur væru greiddar í viðkomandi sveitarfélagi og hver ferðakostnaður yrði fyrir móður hans til að komast til vinnu. Sömuleiðis er vel þekkt að börn taki að sér foreldrahlutverk og annist yngri systkini á erfiðum tímum á heimilinu. Sum leggja mikið á sig til að vernda systkini sín þegar allt fer í bál og brand á heimilinu, t.d. með því að skipuleggja fyrirfram hvernig þau ætla að koma þeim í skjól. Það er afar mikilvægt að beina athygli að þeim börnum sem eru vitni að ofbeldinu. Í dag er það svo að athyglin beinist einkum að þeim sem eru beinir þolendur ofbeldisins. Afleiðingarnar, sem þetta hefur á líðan og heilsu barna, eru stórlega vanmetnar og geta fylgt þeim fram á fullorðinsár. Allir sem umgangast börn þurfa því að vera vakandi fyrir líðan þeirra. Nauðsynlegt er að koma börnunum í skilning um að ofbeldið er ekki þeim að kenna og að tilfinningar og hugsanir þeirra séu eðlileg viðbrögð við erfiðum aðstæðum. Þau þurfa að finna að þau séu ekki ein og að fjölskyldan muni fá hjálp. Við hvetjum þig því til að láta þig málið varða. Ef þú veist um barn sem býr við ofbeldi, í hvaða mynd sem er, hikaðu þá ekki við að koma barninu til aðstoðar og ráðfæra þig við starfsmenn barnaverndar í þínu sveitarfélagi. Barnaheill – Save the Children á Íslandi hafa frá febrúar s.l. unnið rannsóknarverkefni hér á landi um þann félagslega stuðning sem stendur börnum til boða sem eru vitni að kynbundnu ofbeldi á heimilum sínum. Verkefnið er styrkt af Dahpne-áætlun Evrópusambandsins og er unnið í samstarfi við Barnaheill – Save the Children á Spáni og Ítalíu. Niðurstöður rannsóknarinnar verða kynntar á ráðstefnu Barnaheilla - Save the Children á Íslandi í febrúar 2011.
Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson Skoðun
Skoðun Að vera séður og heyrður getur bjargað lífi – Gulur september minnir okkur á að hlúa að hjartanu Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar
Skoðun Tímamóta umbætur í nýju kerfi almannatrygginga Huld Magnúsdóttir,Sigríður Dóra Magnúsdóttir,Unnur Sverrisdóttir,Vigdís Jónsdóttir skrifar
Skoðun Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson skrifar
Skoðun Það sem gerist þegar formúlur og fordómar hafa of mikil áhrif Matthildur Björnsdóttir skrifar
Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson Skoðun