Að byggja betra samfélag Steinunn Rögnvaldsdóttir skrifar 25. september 2009 03:00 Þátttaka Vinstri grænna í ríkisstjórn er mörkuð af risavöxnum verkefnum endurreisnar Íslands. Verkefnin eru mörg og erfið og ýmsum þykir ekki nóg að gert. Mig langar að fagna allri málefnalegri gagnrýni á verk VG í ríkisstjórn, og öllum raunhæfum tillögum um hvernig við getum staðið okkur betur við að endurreisa Ísland í anda velferðar, sjálfbærni og jafnréttis. Það er hins vegar ómálefnalegt að halda því fram, eins og sumir gera, að það sé núverandi stjórnvöldum að kenna að hér sé erfitt efnahagsástand. Vinstri græn gagnrýndu stjórnvöld árum saman í aðdraganda hrunsins, en komu ekki nálægt þeim ákvörðunum sem leiddu til hrunsins. Það er staðreynd að hægrimenn stjórnuðu landinu og þar með ákvörðunum í efnahagslífinu, í átján ár fyrir hrunið. Þá töldu frjálshyggjumenn sig vera að sigla Titanic á sjó efnahagslífsins, og gerðu ekki ráð fyrir að það væri nein alvöru þörf fyrir björgunarbáta. Það gerir að sjálfsögðu björgunarstarfið núna erfiðara. Slys af þessari stærðargráðu verður aldrei sársaukalaust, sama hversu heitt við þráum að koma öllum heilum heim. Það sem léttir mína lund þó að ástandið sé erfitt eru áfangar eins og t.d. þegar grunnframfærsla námsmanna er hækkuð um 20%, þegar keppt er um leyfi til strandveiða, þegar vændiskaup – ein birtingarmynd kynferðisofbeldis – eru gerð ólögleg, þegar hafinn er undirbúningur að stækkun friðlandsins í Þjórsárverum og þegar ríkisstjórnin samþykkir að hefja gerð áætlunar um sjálfbærar samgöngur. Það má vera að VG standi sig ekki alltaf nógu vel. En stjórnmálaafl er ekki sjálfstýrð vél, heldur fólkið sem myndar aflið. Ef við viljum hafa áhrif á stefnu flokksins, þá verðum við að berjast fyrir þeim innan flokksins. Ekki gefast upp og setjast í sófann. Við breytum engu þannig. Við þurfum að taka slaginn, gagnrýna samflokksmenn okkar, benda á betri leiðir og bjóðast til að hjálpa þeim sem vilja byggja betra samfélag. Höfundur er formaður Ungra Vinstri grænna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð Alma D. Möller skrifar Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Sjá meira
Þátttaka Vinstri grænna í ríkisstjórn er mörkuð af risavöxnum verkefnum endurreisnar Íslands. Verkefnin eru mörg og erfið og ýmsum þykir ekki nóg að gert. Mig langar að fagna allri málefnalegri gagnrýni á verk VG í ríkisstjórn, og öllum raunhæfum tillögum um hvernig við getum staðið okkur betur við að endurreisa Ísland í anda velferðar, sjálfbærni og jafnréttis. Það er hins vegar ómálefnalegt að halda því fram, eins og sumir gera, að það sé núverandi stjórnvöldum að kenna að hér sé erfitt efnahagsástand. Vinstri græn gagnrýndu stjórnvöld árum saman í aðdraganda hrunsins, en komu ekki nálægt þeim ákvörðunum sem leiddu til hrunsins. Það er staðreynd að hægrimenn stjórnuðu landinu og þar með ákvörðunum í efnahagslífinu, í átján ár fyrir hrunið. Þá töldu frjálshyggjumenn sig vera að sigla Titanic á sjó efnahagslífsins, og gerðu ekki ráð fyrir að það væri nein alvöru þörf fyrir björgunarbáta. Það gerir að sjálfsögðu björgunarstarfið núna erfiðara. Slys af þessari stærðargráðu verður aldrei sársaukalaust, sama hversu heitt við þráum að koma öllum heilum heim. Það sem léttir mína lund þó að ástandið sé erfitt eru áfangar eins og t.d. þegar grunnframfærsla námsmanna er hækkuð um 20%, þegar keppt er um leyfi til strandveiða, þegar vændiskaup – ein birtingarmynd kynferðisofbeldis – eru gerð ólögleg, þegar hafinn er undirbúningur að stækkun friðlandsins í Þjórsárverum og þegar ríkisstjórnin samþykkir að hefja gerð áætlunar um sjálfbærar samgöngur. Það má vera að VG standi sig ekki alltaf nógu vel. En stjórnmálaafl er ekki sjálfstýrð vél, heldur fólkið sem myndar aflið. Ef við viljum hafa áhrif á stefnu flokksins, þá verðum við að berjast fyrir þeim innan flokksins. Ekki gefast upp og setjast í sófann. Við breytum engu þannig. Við þurfum að taka slaginn, gagnrýna samflokksmenn okkar, benda á betri leiðir og bjóðast til að hjálpa þeim sem vilja byggja betra samfélag. Höfundur er formaður Ungra Vinstri grænna.
Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar