Fleiri fréttir

Hugverkavaktin

Pawel Bartozek skrifar

Ef einhver væri öruggur um að hlaða niður ólöglega fyrsta Fangavaktarþættinum, þá er það líklegast Ólafur Ragnar, söguhetja úr samnefndum þáttum. Söguþráðurinn skrifar sig nánast sjálfur: „Þetta er sko alveg löglegt, það er ekkert hægt að taka mann fyrir þetta, frændi minn er alltaf að dánlóda svona einhverju stöffi, og það er ekkert gert við hann,“ mundi Ólafur útskýra um leið og hann biði til sölu ylvolga Fangavaktar-mynddiska, beint úr brennaranum. Þátturinn myndi svo enda á Ólafi sitjandi skömmustulegum á meðan lögreglumenn og lögmaður SMÁÍS renna gaumgæfilega yfir hasarmyndirnar og klámið í fartölvunni hans.

Óvarinn hópur í niðurskurði

Guðlaug Kristjánsdóttir skrifar

Háskólamenntaðir launamenn standa nú frammi fyrir umtalsverðri kjaraskerðingu í tengslum við niðurskurð í opinberum rekstri. Við undirritun stöðugleikasáttmála síðastliðið sumar lögðu fulltrúar launamanna ríka áherslu á að sá gjörningur gæfi innsýn í komandi tíð.

Skrifleg geymd

Þorvaldur Gylfason skrifar

Ýmsar sprungur í innviðum íslenzks samfélags minna nú á tilveru sína í kjölfar hrunsins. Margir þóttust ekki þurfa að taka eftir sprungunum, meðan allt virtist leika í lyndi, og þrættu jafnvel fyrir þær, en nú er ný staða komin upp. Landið leikur á reiðiskjálfi. Nú verður ekki lengur undan því vikizt að horfast í augu við ýmsar óþægilegar staðreyndir. Hér ætla ég að staldra við eina slíka.

Af valdaskiptum á Álftanesi - sagan öll!

Loks nú, þremur vikum eftir að Margrét Jónsdóttir bæjarfulltrúi, kjörin af Á-lista felldi meirihluta Á-lista og sleit ráðningarsamningi við bæjarstjóra, hefur hún skrifað undir meirihlutasamstarf við D-listann. Á meðan hefur stjórnsýslan verið eins og höfuðlaus her, þar sem nýráðinn bæjarstjóri hafði ekki meirihluta á bak við sig til að taka ákvarðanir. Ábyrgðarleysi er vægt til orða tekið, einkum í ljósi þess að ekki var um málefnaágreining að ræða. Dýrmæt tækifæri hafa tapast m.a. tækifæri okkar til að kynna Álftanes fyrir forsvarsmönnum PrimaCare, en þeir höfðu lýst áhuga á að byggja hér sjúkrahús og hótel. Slík starfsemi hefði skilað sveitarfélaginu á annað hundarað milljónum í tekjur árlega, auk þess sem þar hefðu skapast um 600-1000 ný störf!

Ef árgalli kemur í siðu

Njörður P. Njarðvík skrifar

Í þeirri fornu bók Konungs skuggsjá (frá miðri 13du öld) er á einum stað rætt um árgalla eða óáran: „En árgalli verður með mörgum háttum. Það er stundum að óáran verður á korni og gefur þó jörð gras og hálm en stundum gefur hún hvorki" (Kgs45, 51). Síðan eru taldir upp ýmsir aðrir árgallar og sagt að ef þeir komi allir í senn og standi þrjá vetur þá geti það nálega horft til landauðnar. En versti árgallinn er þó ótalinn:

Brostnar gróðavonir

Hjörleifur Stefánsson skrifar

Ágæta borgarstjórn! Þetta bréf sendi ég ykkur í von um að það opni augu ykkar fyrir mistökum sem hafa átt sér stað í skipulagsmálum gömlu hverfa Reykjavíkur í marga áratugi og mikilvægt er að linni.

Ljósleiðarinn fyrri hluti

Birgir Rafn Þráinsson skrifar

Gagnaveita Reykjavíkur var stofnuð í ársbyrjun 2007 sem fjarskiptafyrirtæki og starfar sem slíkt undir eftirliti Póst- og fjarskiptastofnunar. Gagnaveitan er í eigu Orkuveitu Reykjavíkur og því veitufyrirtæki í almannaeigu.

Timburmenn frjálshyggjunnar

Jan Eric Jessen og Guðrún Axfjörð skrifar

Þótt nú sé liðið ár frá því nýfrjálshyggjuveislunni miklu lauk, voru timburmenn hagræðingar í ríkisrekstri ekki kynntir til sögunnar fyrr en í liðinni viku. Til að taka með festu á þeim geigvænlega fjárlagahalla sem í stefnir á næstu árum hefur Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra kynnt blóðugasta niðurskurð í sögu lýðveldisins. Fjárlög næsta árs gera ráð fyrir niðurskurði og skattahækkunum sem alls nema um 115 milljörðum króna. Forvitnilegt væri að sjá hvernig helstu gestgjöfum nýfrjálshyggjuveislunnar yrði við, þyrftu þeir að taka til eftir partíið sjálfir.

Kvikmyndir skornar niður

Ágúst Guðmundsson skrifar

Það kemur verulega á óvart hve hart er gengið að kvikmyndagerðinni í landinu í nýframkomnu fjárlagafrumvarpi. Niðurskurður þar er tæp 34%. Það mætti halda að kvikmyndagerðin hafi verið meira til óþurftar en aðrar starfsgreinar.

Ávextir fjölmenningarsamfélagsins

Fólksflutningar hafa verið hluti af mannkynssögunni frá upphafi til okkar daga. En samfara aukinni hnattvæðingu og vaxandi samskiptum ríkja á milli hafa fólksflutningar og málefni innflytjenda orðið flóknari.

Aftur í sama farið?

Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar

Það getur reynst erfitt að breyta út af vananum. Við erum gjörn á að hjakka í sama hjólfarinu og sitja sem fastast í þeim aðstæðum sem við þekkjum best, jafnvel þó þær aðstæður séu ekki endilega þær bestu og breytinga væri þörf. Það felst ákveðið öryggi í þessu venjulega. Þó að okkur takist stundum að hrista upp í hlutunum og breyta tímabundið til er tilhneigingin til að falla aftur í sama farið rík.

Grunnskólabörn kynnast ferðamáta framtíðarinnar

Jórunn Frímannsdóttir skrifar

Stjórn Strætó bs samþykkti á fundi sínum þann 1. októ­ber að bjóða öllum grunnskólum sveitarfélaganna sem standa að rekstri Strætó bs. svokölluð grunnskólakort, sem eru sérstök hópakort ætluð til vettvangsferða kennara og nemenda.

Er val?

Steinunn Stefánsdóttir skrifar

Þjóðin minnist þess um þessar mundir að ár er liðið frá hruni íslenska bankakerfisins. Fátt er ljóst um það hvað framtíðin ber í skauti sér, annað en að fyrir liggur að landið er svo skuldsett að það mun taka áratugi að vinna sig út úr því. Vitanlega hefur almenningur áhyggjur af stöðu mála, ekki síst þeim þætti að varpa skuldaklafa á herðar afkomendunum. Þessar áhyggjur birtast greinilega í umræðunni um Icesave-málið.

Hrunflokkastjórn

Allt útlit er fyrir að einungis þrír flokkar séu starfhæfir á Alþingi þessa dagana: Framsókn, Samfylking og Sjálfstæðisflokkur. Hinir tveir flokkarnir eru í svo bágbornu ástandi að þeir geta varla stýrt sér sjálfum. Borgarahreyfingin missti þingmann frá borði strax í sumar. Skömmu síðar sagði þingflokkur hreyfingarinnar skilið við megnið af baklandinu og hélt sína leið undir nýju nafni.

Að leggja sitt af mörkum

Steingrímur j. sigfússon skrifar

Stóriðjufyrirtækin hafa ásamt fleirum rekið upp ramakvein vegna áforma um að skoða upptöku orku-, umhverfis- og auðlindagjalda á breiðum grunni sem boðuð eru í fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2010. Rétt er að setja hlutina í samhengi í þágu yfirvegaðrar umræðu um málið.

Háskalegur hégómleiki

Guðrún Guðlaugsdóttir skrifar

Hégómleiki er hættulegur eiginleiki. Sá sem þekkir hvar hégómleiki annars manns liggur getur stjórnað honum næstum að vild. Erfitt er að finna sjálfur hvar hégómleiki manns er. Þess vegna er hégómleikinn svo háskalegt stjórntæki sem raun ber vitni. Stjórnmálamenn ættu að kryfja sjálfa sig á vægðarlausan hátt til þess að komast að uppsprettu hégómleika síns, þá er ekki hægt að komast að þeim bakdyramegin.

Eflum fiskvinnslu

gunnar örn örlygsson skrifar

Á tímum vaxandi atvinnuleysis, kvótaskerðinga og mikillar skuldasöfnunar verðum við að tryggja að bolfisk afli okkar Íslendinga sé unninn hér heima á Íslandi. Ekki eingöngu geta breytingar í þessa veru fjölgað störfum heldur einnig aukið til muna útflutningsverðmæti þjóðarinnar og auðvitað tekjur ríkissjóðs. Fjöldi starfa sem fluttur er út í núverandi ástandi er eitthvað á annað þúsund. Við erum með fólkið, vinnsluhúsin og tækin til að taka á móti þessum afla. Til eru öflug kvótalaus- og kvótalítil fiskvinnslufyrirtæki sem starfa í nánu samráði við Vinnumálastofnun vegna takmörkunar á aðgengi að hráefni til vinnslu.

Glatað tækifæri

Kolbeinn Óttarsson Proppé skrifar

Það gustaði um vinstri menn hér á landi eftir kosningarnar í apríl. Þjóðin hafði veitt minnihlutastjórninni umboð sitt til að takast á við vandann og gert hana að meirihlutastjórn. Tveir vinstri flokkar höfðu fengið meirihlutafylgi; nokkuð sem aldrei hafði áður gerst í sögunni. Enga meðreiðarsveina þurfti með og hægt var að teikna upp vinstri stjórn eins og vinstri menn vildu hafa hana.

Langavitleysan

Páll Baldvin Baldvinsson skrifar

Rökin fyrir uppbyggingu nýrra álvera á Bakka við Húsavík og í Helguvík á Vatnsleysuströnd eru vel kunn: landkostir okkar til framleiðslu rafmagns eru slíkir að við eigum ekki að láta strauminn, vatnsafl eða gufu, líða hjá án þess að virkja. Það er í fyrsta lagi.

Þróun raforkuverðs

Einar Mathiesen skrifar

Nú þegar tæp fimm ár eru liðin frá markaðsvæðingu raforkukerfisins er áhugavert að líta um öxl og skoða þróun raforkuverðs á smásölumarkaði. Einnig er áhugavert að líta á þessa þróun með tilliti til aukinnar raforkusölu til stóriðju. Á almennum markaði selur Landsvirkjun raforku eingöngu í heildsölu til smásöluaðila sem aftur selja raforkuna til endanotenda. Landsvirkjun er í reynd eini aðilinn á Íslandi sem á kerfisbundinn hátt býður raforku í heildsölu. Keppinautar Landsvirkjunar vinna raforku fyrir eigin sölufyrirtæki.

Til sölu

Karen Dröfn Kjartansdóttir skrifar

Einbýlishús til sölu, eiginkona fylgir í kaupbæti. Einhvern veginn svona hljómaði fyrirsögn á auglýsingu rúmlega fertugrar konu frá Flórída sem birtist í fyrra. Hún hét, og heitir sjálfsagt enn, Deven Trabosh og var orðin hundleið á að reyna að losna við húsið sitt sem var orðið verðlaust en hún þurfti þó að greiða af um hver mánaðamót. Þá höfðu andvökunætur hennar á næturklúbbum bæjarins einnig skilað lélegum árangri. Hús hennar og hjarta var falt fyrir rétt verð og réttan mann en enginn virtist áhugasamur þótt hvort tveggja væri svo sem nógu snoturt. Það var eitthvað hrífandi við hana Deven. Hún bar sig hvorki aumlega né vældi á skjaldborg heimilanna heldur snurfusaði sig og bauð það sem hún átti til sölu. Einhvern veginn var þetta uppátæki svo einlægt og bros hennar svo viðkvæmnislegt undir alltof miklum farða að ekki var hægt að hneykslast á henni. Hún var bara eitthvað svo elskuleg og fullviss um ágæti eigin uppátækis.

Vegvísir og heildarsýn

Hjálmar Ragnarsson skrifar

Þróun háskólanáms á Íslandi hefur verið undraverð síðustu árin, eða allt frá því að lög voru sett um háskóla 1997 sem leyfðu stofnun nýrra háskóla. Með nýju skólunum sköpuðust forsendur fyrir samkeppni á öllum sviðum, nemendur fengu úr meiru að velja, námsframboð margfaldaðist, ný hámenntastörf urðu til, og umræðan um háskóla- og vísindastörf færðist úr þröngum hópum til almennings. Má fullyrða að í engri grein íslensks atvinnulífs hafi verið eins mikill kraftur og eldmóður síðustu árin eins og í starfsemi háskólanna.

Vatn á myllu íhaldsins

Stefán Pálsson skrifar

Einhver afdrifaríkasti atburður íslenskrar stjórnmálasögu síðustu áratuga var sigur R-listans í Reykjavík fyrir rúmum fimmtán árum. Með R-listanum var hnekkt því sem virtist ósnertanlegt veldi Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík. Við tók tólf ára valdaskeið vinstri- og miðjumanna í höfuðborginni.

Bómullarlífið búið að eilífu

Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar

Mánuði eftir að ég horfði klökk á eftir litlu dótturinni byrja í skóla, taldist mér til að á tímabilinu væru horfnar þrjár húfur, eitt buff, fjölmargir vettlingar og ullarsokkar auk gullfallegu lopapeysunnar frá ömmu. Þrátt fyrir talsverða vandvirkni höfðum við steingleymt að kenna barninu að passa sjálfu upp á fötin sín.

Fjárfestum í kennurum

Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar

Alþjóðadagur kennara er haldinn hátíðlegur víðs vegar um heim í dag, mánudaginn 5. október, að forgöngu Education International eða Alþjóðasambands kennarafélaga. Markmið alþjóðadagsins er að vekja athygli á kennarastarfinu og mikilvægu hlutverki kennara í samfélaginu.

Glíman við samviskuna

Þorsteinn Pálsson skrifar

Af kögunarhóli Þorsteins Pálssonar Hvað þýðir afsögn Ögmundar Jónassonar? Sjálfur segist hann hafa vikið af ráðherrabekknum til þess að verða ekki viðskila við samviskuna. Er það rétt? Á sama tíma heitir hann fullum stuðningi við ríkisstjórnina. Forystumenn hennar segja hins vegar að hún fari frá fái hún ekki meirihluta Alþingis til að rjúfa samkomulagið um lyktir Icesave-málsins frá því í ágúst.

Þjóðin þarf nýtt sóknarskeið strax

Forseti Íslands sagði við setningu Alþingis á fimmtudag að sóknarskeið fyrir Ísland væri raunhæft haustið 2010 og nú þyrfti að hætta flokkadráttum.

Lán frá Noregi

Í umræðunni um Alþjóða gjaldeyrissjóðinn (AGS) og Icesave-ríkisábyrgðina hefur það vakið athygli að lán frá Norðmönnum sé tengt láni frá AGS og þar með lausn á Icesave-deilunni. Þessi afstaða Noregs hefur komið mörgum spánskt fyrir sjónir þar sem ætla mætti að frændur okkar væru líklegastir til að koma Íslendingum til hjálpar í kreppunni.

Skerðingar á kjörum öryrkja

Lög um ráðstafanir í ríkisfjármálum voru samþykkt á Alþingi þann 29. júní sl. Breytingarnar voru framkvæmdar til að ná fram sparnaði í ríkisfjármálum á methraða. Tveir dagar liðu frá því að lögin voru samþykkt þar til fjöldi öryrkja og ellilífeyrisþega varð fyrir skerðingum á bótum almannatrygginga.

Hefjum upp umræðuna

Viðbrögð stjórnmálamanna, sér í lagi sjálfstæðismanna, við úrskurði mínum um Suðvesturlínu endurspeglar því miður þá umræðu sem oftar en ekki verður um umhverfismál hér á landi. Ég taldi þá umræðu tilheyra tímanum fyrir það samfélagshrun sem varð fyrir ári.

Hagræðing á háskólastigi

Eftir kröftuga uppbyggingu og útþenslu í íslensku háskólaumhverfi á tímum góðæris þurfa háskólar eins og aðrar stofnanir samfélagins að grípa til umtalsverðs niðurskurðar í rekstri. Fjárframlög til háskóla lækka um 8,5% frá síðasta ári.

Bestu batahorfur í heimi

Steinunn Stefánsdóttir skrifar

Sala bleiku slaufu Krabbameinsfélagsins er nú hafin í tíunda sinn. Sem fyrr helgar félagið októbermánuð baráttunni gegn brjóstakrabbameini. Brjóstakrabbamein er algengasta krabbameinið meðal kvenna en tólfta hver íslensk kona greinist með meinið.

Corporate Iceland

Ein mesta raun sem nokkur þjóð getur orðið fyrir er að glata auðlindum sínum og æru. Þótt bankar hrynji eins og spilaborgir og ímyndin spillist eru auðlindir áfram máttarstólpar þjóðfélagsins, séu þær í eigu þess og umsjá. Þessu má líkja við frelsi, mannkosti og æru hvers og eins.

Afburðamenn og örlagavaldar

Í vikunni afhjúpuðu fornleifafræðingar salarkynni sem þeir telja að hafi tilheyrt Neró Rómarkeisara, sem ríkti frá árinu 54 til 68 eftir Krist. Veislusalur þessi þykir mikið verkfræðiundur því hann er búinn þeim kosti að geta snúist í hringi fyrir vatnsafli. Það verður ekki af Neró tekið að hann hugsaði stórt. Hverjum dettur í hug að reisa veislusal sem snýst í hringi?

Millibilsástand

Einar Már Jónsson skrifar

Ég hef áður sagt frá því hvernig nýjar starfsgreinar fara nú að blómstra á þessum krepputímum og afsanna það svartagallsraus andstæðinga frjálshyggjunnar að menn þurfi að verða atvinnulausir ef þeim er sagt upp á einum stað. Nefndi ég sem dæmi hina nýju leigubíla sem ætlaðir eru konum einum og gera ekki síst út á þann nýja markað sem olíufurstafrúr og -dætur frá Austurlöndum mynda þegar þær koma í innkaupaferð til Parísar. Önnur stétt manna hefur einnig skotið upp kollinum að undanförnu, þeir kalla sig hljómmiklu en ákaflega sakleysislegu nafni sem því miður er ekki hægt að þýða á íslensku án þess að úr því verði dálítið klúður: þeir eru sem sé „stjórnendur millibilsástands" En öfugt við hinar rósrauðu bílstýrur, sem hafa ekkert á móti því að um starf þeirra sé fjallað í fjölmiðlum, láta þeir lítið á sér bera og forðast sem mest að vera í sviðsljósinu. Best er að sem fæstir viti um þá aðrir en þeir sem ráða þá til vinnu.

Biðjum og styðjum

Núna þegar ár er liðið frá efnahagshruninu eiga margar fjölskyldur í miklum fjárhagserfiðleikum. Sumar eiga vart til hnífs og skeiðar. Fyrir ári hefði engan órað fyrir að fólk sem þá var vel bjargálna þyrfti stuðning nú Stofnanir og hjálparsamtök hafa brugðist við stóraukinni þörf fyrir stuðning og hefur aðstoð þeirra margfaldast á einu ári.

VG á tímamótum

Fátt bendir til annars en að ríkisstjórnin lifi af brotthvarf Ögmundar Jónassonar úr heilbrigðisráðuneytinu. Hvort stjórnarsamstarfið er á vetur setjandi er allt annað mál.

Tímabært að Fréttablaðið birti minningargreinar

Það er mat margra sem komnir eru fram á og yfir miðjan aldur að sá hluti Morgunblaðsins sem hvað erfiðast sé að láta framhjá sér fara sé minningargreinarnar. Takist ekki að fylgjast með andlátstilkynningum eða skanna minningargreinar reglulega sé ávallt sú hætta fyrir hendi að andlát gamalla vina, kunningja eða fólks sem tengist vinum og vandamönnum fari einfaldlega framhjá manni.

Ekki okra á örygginu

Andrés Ingi Jónsson skrifar

:Á alþjóðlega getnaðarvarnadeginum sem haldinn var fyrr í vikunni bárust Íslendingum slæm tíðindi. Hrun hefur orðið í sölu smokka síðastliðið ár samhliða því að verð þeirra hefur tvöfaldast. Sömu sögu er að segja af öðrum getnaðarvörnum. Þetta er heilbrigðisvandamál og félagslegt mein sem verður að bregðast við. Þetta er vandamál sem snertir ungt fólk sérstaklega mikið. Þó að nú sé kreppa mega stjórnvöld ekki skorast undan því að tryggja aðgengi að ódýrum og öruggum getnaðarvörnum.

Heilbrigðiskerfið – úr vörn í sókn

Heilbrigðiskerfið er ein af grunnstoðum þjóðfélagsins. Það er auðlind sköpuð af mönnum í þeim tilgangi að auka velferð þegnanna. Auðlindin er þekking starfsmanna, búnaður, tæki og húsakostur, fjármögnuð með tekjum og sköttum landsmanna. Starfsemin snýst um að fyrirbyggja heilsuleysi eða breyta því í heilsu. Afurðin og hagnaðurinn er góð heilsa landsmanna sem er undirstaða alls atvinnulífs sem ætti erfitt uppdráttar án starfhæfra einstaklinga.

Ávextir fjölmenningarsamfélagsins

Fólksflutningar hafa verið hluti af mannkynssögunni frá upphafi til okkar daga. En samfara aukinni hnattvæðingu og vaxandi samskiptum ríkja á milli hafa fólksflutningar og málefni innflytjenda orðið flóknari.

Öryggi og hegðun barna á netinu

Hvað getum við gert til að efla öryggi í tækni- og netnotkun barna og unglinga? Við þurfum að byrja á því að sá fræinu. Það gerum við með því að virkja þá sem eru í kringum okkur, til dæmis foreldra, skólastjórnendur og alla sem geta komið að þessu verkefni, með jákvæðu hugarfari til að kenna okkur sem yngri erum að fara að með gát.

Breyttir tímar kalla á nýjar lausnir

Á dögunum hélt Sheila Riddel, prófessor við Edinborgarháskóla, erindi á málstofu í fötlunarfræðum við Háskóla Íslands um aðgengi fatlaðra að háskólanámi í Bretlandi. Hlutfall fatlaðra í háskólanámi á Íslandi hefur lengst af verið lágt og hefur slæmt aðgengi og skortur á stuðningi háð þeim í náminu.

Yfirdrátturinn

Dr. Gunni skrifar

Hér kem ég með allt niður um mig og játa það möglunarlaust: Ég er óreiðumaður! Þetta hefur ekki alltaf verið svona. Einu sinni var bankakerfið þannig að manni tókst ekki eins auðveldlega að verða óreiðumaður. Ég átti alltaf pening og skuldaði aldrei neitt í gamla daga, allavega í minningunni. Maður fór til útlanda með ferðatékka og seðlabúnt. Kreditkort voru ekki til. Maður skammtaði sér aur í þrjár vikur, en datt svo auðvitað inn í alltof góða plötubúð og eyddi um efni fram. Mér er minnisstæð síðasta vikan í Interrail-ferðinni 1983. Þá gisti ég á farfuglaheimili sem hafði þann ókost að manni var hent út á milli kl. 9 og 17.

Aðlögun

Síðustu árin fyrir hrun lifði íslenska þjóðin um efni fram. Að okkur var haldið erlendu lánsfé, innistæðulaust framboð húsnæðislána einkabanka ýttu undir verðbólgu og eftirspurn og rangar aðgerðir stjórnvalda í skattalækkunum og fjárfestingu kyntu svo enn undir bólunni. Allt þetta hrundi svo á okkur fyrir réttu ári síðan.

Sjá næstu 50 greinar

Mest lesið