Samráð eða sýndarlýðræði Benóný Ægisson skrifar 1. febrúar 2018 08:38 Eitt af tískuorðum dagsins er valdefling og þýðir eftir því sem ég kemst næst að hafa vald til að taka ákvarðanir og hafa aðgang að upplýsingum og úrræðum. Borgaryfirvöld í Reykjavík hafa á undanförnum misserum haft uppi tilburði til að auka vald íbúanna og samráð við þá en til að slíkar tilraunir virki þarf hugur að fylgja máli því annars verða þær í besta falli misheppnaðar en í versta falli hreint og klárt sýndarlýðræði. Flaggskip þessarar viðleitni borgaryfirvalda til valdeflingar íbúanna er verkefnið Betri hverfi sem gengur út það að ákveðnu fjármagni er úthlutað til hverfanna og íbúarnir gera tillögur um verklegar framkvæmdir og greiða atkvæði um þær. En áður en verkefni komast til atkvæðagreiðslu fara embættismenn borgarinnar yfir þau og velja út þau þóknanlegu. Þannig tók það þrjú ár að fá að greiða atkvæði um aparólu á leiksvæði Austurbæjarskóla því hún fann enga náð fyrir augum sérfræðinganna. Einnig eru dæmi um að embættismenn hafi bætt við verkefnum og tvö ár í röð fór megnið af fjármagni miðborgarinnar í að hlaða upp steinkantinn við tjörnina sem varla getur talist sérmál íbúa miðborgarinnar heldur flokkast undir almennt viðhald. Hugur íbúa borgarinnar til Betri hverfa kemur best fram í þátttöku í atkvæðagreiðslu en hún fór í fyrsta sinn yfir 10% í ár og er furðulegt að nokkur skuli telja það góðan árangur. Stjórnkerfis- og lýðræðisráð Reykjavíkurborgar undir formennsku Halldórs Auðar Svanssonar borgarfulltrúa Pírata hefur haft það verkefni frá upphafi kjörtímabilsins að móta lýðræðisstefnu fyrir Reykjavíkurborg. Nú hafa drög að lýðræðisstefnu litið dagsins ljós og nokkur atriði vekja þar athygli einkum vegna fjarveru sinnar. Hvergi er gert ráð fyrir samráði við íbúasamtök eða að þau komi nokkursstaðar að borðinu í þessu lýðræðisferli, ekki einusinni sem umsagnaraðilar. Reyndar kemur orðið íbúasamtök hvergi fyrir í drögunum að lýðræðisstefnunni sem veldur mér furðu því íbúasamtök eru grasrótarsamtök með lýðræðislega kjörnum stjórnum. Af ofanskráðu má ráða að íbúasamtök eru ekkert sérlega hátt skrifuð hjá núverandi borgaryfirvöldum og það er einnig tilfinning mín en ég hef setið í stjórn Íbúasamtaka Miðborgar Reykjavíkur í áratug. Það vantar ekki að okkur sé boðið að vera áheyrnarfulltrúar í ráðum og nefndum en hvergi höfum við atkvæðisrétt. Erindum og ályktunum er svarað seint eða alls ekki og sem dæmi um það er að enn er ósvarað áskorun stjórnar Íbúasamtaka Miðborgar frá 16. maí 2016 til borgarstjóra um að beita sér fyrir því að aukið samráð verði haft við íbúa miðborgarinnar í skipulagsmálum og að þeir fái að hafa meiri áhrif á framtíðaruppbyggingu hverfisins. Á síðasta ári var komið á sérstakri miðborgarstjórn en henni er ætlað að vera umræðu- og samstarfsvettvangur hagsmunaaðila í miðborginni og embættismanna Reykjavíkurborgar og var ekki vanþörf á því þar sem hagsmunaaðilar eru margir og mismunandi í miðbænum. Gerð var samþykkt verkefnastjórnar miðborgarmála en í henni var miðborgin ekki skilgreind sem íbúahverfi og var það ein af þeim athugasemdum sem stjórn Íbúasamtaka Miðborgar Reykjavíkur gerði við tillögur stýrihóps um stefnu og stjórnsýslulegt fyrirkomulag í miðborginni en í athugasemdunum sagði m.a: „Stjórn ÍMR finnst vanta skilgreiningu á miðborginni sem íbúahverfi enda búa þar á níunda þúsund íbúar sem taka verður tillit til. Lítið er í raun fjallað um íbúana sjálfa í drögunum og einnig þyrfti að skilgreina hverfið betur“. Ekki var mark tekið á þessari athugasemd og svona eftir á að hyggja ekki heldur öðrum athugasemdum sem stjórn ÍMR gerði. En verst kom þó úthlutun sérstaks miðborgarsjóðs við okkur í stjórn ÍMR en til verkefna íbúa var úthlutað um 3% úr sjóðnum og er því morgunljóst að þessi sjóður var aldrei ætlaður til verkefna íbúanna og megnið af honum fór til kaupmanna og rekstraraðila. Stjórn Íbúasamtakanna harmaði þann hug sem kom fram í þessari úthlutun en stjórnin stóð í þeirri meiningu að tilgangur sjóðsins væri m.a. að styrkja nærsamfélagið í miðborginni sem á margan hátt stendur höllum fæti. Þessi úthlutun er sú eina sem ætluð var sjálfsprottnum verkefnum íbúanna og dugði hún hvergi nærri til að fjármagna verkefni ÍMR og forsendur styrksins voru með þeim hætti að stjórnin sá sér ekki annað fært en að afþakka hann. Miðborg Reykjavíkur er flóknari að samsetningu en önnur hverfi borgarinnar og því er hlutverk Íbúasamtaka Miðborgar Reykjavíkur margþættara en íbúasamtaka í öðrum hverfum. Í miðborginni er fjöldi hagsmunaaðila meiri og meiri hreyfing á íbúunum en í öðrum hverfum og það leiðir af sér að hagsmunagæsla er íbúunum þeim mun mikilvægari en hverfisvitund er á margan hátt minni meðal þeirra en íbúa annarra hverfa. Þessvegna er mikil þörf á öflugum málsvara og lifandi og fjölbreyttu starfi og því hlutverki reyna Íbúasamtökin að sinna að fremsta megni. Það er gott að búa í miðbænum og við erum tilbúin til að starfa með öllum þeim sem vilja gera það enn betra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Skoðun Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Eitt af tískuorðum dagsins er valdefling og þýðir eftir því sem ég kemst næst að hafa vald til að taka ákvarðanir og hafa aðgang að upplýsingum og úrræðum. Borgaryfirvöld í Reykjavík hafa á undanförnum misserum haft uppi tilburði til að auka vald íbúanna og samráð við þá en til að slíkar tilraunir virki þarf hugur að fylgja máli því annars verða þær í besta falli misheppnaðar en í versta falli hreint og klárt sýndarlýðræði. Flaggskip þessarar viðleitni borgaryfirvalda til valdeflingar íbúanna er verkefnið Betri hverfi sem gengur út það að ákveðnu fjármagni er úthlutað til hverfanna og íbúarnir gera tillögur um verklegar framkvæmdir og greiða atkvæði um þær. En áður en verkefni komast til atkvæðagreiðslu fara embættismenn borgarinnar yfir þau og velja út þau þóknanlegu. Þannig tók það þrjú ár að fá að greiða atkvæði um aparólu á leiksvæði Austurbæjarskóla því hún fann enga náð fyrir augum sérfræðinganna. Einnig eru dæmi um að embættismenn hafi bætt við verkefnum og tvö ár í röð fór megnið af fjármagni miðborgarinnar í að hlaða upp steinkantinn við tjörnina sem varla getur talist sérmál íbúa miðborgarinnar heldur flokkast undir almennt viðhald. Hugur íbúa borgarinnar til Betri hverfa kemur best fram í þátttöku í atkvæðagreiðslu en hún fór í fyrsta sinn yfir 10% í ár og er furðulegt að nokkur skuli telja það góðan árangur. Stjórnkerfis- og lýðræðisráð Reykjavíkurborgar undir formennsku Halldórs Auðar Svanssonar borgarfulltrúa Pírata hefur haft það verkefni frá upphafi kjörtímabilsins að móta lýðræðisstefnu fyrir Reykjavíkurborg. Nú hafa drög að lýðræðisstefnu litið dagsins ljós og nokkur atriði vekja þar athygli einkum vegna fjarveru sinnar. Hvergi er gert ráð fyrir samráði við íbúasamtök eða að þau komi nokkursstaðar að borðinu í þessu lýðræðisferli, ekki einusinni sem umsagnaraðilar. Reyndar kemur orðið íbúasamtök hvergi fyrir í drögunum að lýðræðisstefnunni sem veldur mér furðu því íbúasamtök eru grasrótarsamtök með lýðræðislega kjörnum stjórnum. Af ofanskráðu má ráða að íbúasamtök eru ekkert sérlega hátt skrifuð hjá núverandi borgaryfirvöldum og það er einnig tilfinning mín en ég hef setið í stjórn Íbúasamtaka Miðborgar Reykjavíkur í áratug. Það vantar ekki að okkur sé boðið að vera áheyrnarfulltrúar í ráðum og nefndum en hvergi höfum við atkvæðisrétt. Erindum og ályktunum er svarað seint eða alls ekki og sem dæmi um það er að enn er ósvarað áskorun stjórnar Íbúasamtaka Miðborgar frá 16. maí 2016 til borgarstjóra um að beita sér fyrir því að aukið samráð verði haft við íbúa miðborgarinnar í skipulagsmálum og að þeir fái að hafa meiri áhrif á framtíðaruppbyggingu hverfisins. Á síðasta ári var komið á sérstakri miðborgarstjórn en henni er ætlað að vera umræðu- og samstarfsvettvangur hagsmunaaðila í miðborginni og embættismanna Reykjavíkurborgar og var ekki vanþörf á því þar sem hagsmunaaðilar eru margir og mismunandi í miðbænum. Gerð var samþykkt verkefnastjórnar miðborgarmála en í henni var miðborgin ekki skilgreind sem íbúahverfi og var það ein af þeim athugasemdum sem stjórn Íbúasamtaka Miðborgar Reykjavíkur gerði við tillögur stýrihóps um stefnu og stjórnsýslulegt fyrirkomulag í miðborginni en í athugasemdunum sagði m.a: „Stjórn ÍMR finnst vanta skilgreiningu á miðborginni sem íbúahverfi enda búa þar á níunda þúsund íbúar sem taka verður tillit til. Lítið er í raun fjallað um íbúana sjálfa í drögunum og einnig þyrfti að skilgreina hverfið betur“. Ekki var mark tekið á þessari athugasemd og svona eftir á að hyggja ekki heldur öðrum athugasemdum sem stjórn ÍMR gerði. En verst kom þó úthlutun sérstaks miðborgarsjóðs við okkur í stjórn ÍMR en til verkefna íbúa var úthlutað um 3% úr sjóðnum og er því morgunljóst að þessi sjóður var aldrei ætlaður til verkefna íbúanna og megnið af honum fór til kaupmanna og rekstraraðila. Stjórn Íbúasamtakanna harmaði þann hug sem kom fram í þessari úthlutun en stjórnin stóð í þeirri meiningu að tilgangur sjóðsins væri m.a. að styrkja nærsamfélagið í miðborginni sem á margan hátt stendur höllum fæti. Þessi úthlutun er sú eina sem ætluð var sjálfsprottnum verkefnum íbúanna og dugði hún hvergi nærri til að fjármagna verkefni ÍMR og forsendur styrksins voru með þeim hætti að stjórnin sá sér ekki annað fært en að afþakka hann. Miðborg Reykjavíkur er flóknari að samsetningu en önnur hverfi borgarinnar og því er hlutverk Íbúasamtaka Miðborgar Reykjavíkur margþættara en íbúasamtaka í öðrum hverfum. Í miðborginni er fjöldi hagsmunaaðila meiri og meiri hreyfing á íbúunum en í öðrum hverfum og það leiðir af sér að hagsmunagæsla er íbúunum þeim mun mikilvægari en hverfisvitund er á margan hátt minni meðal þeirra en íbúa annarra hverfa. Þessvegna er mikil þörf á öflugum málsvara og lifandi og fjölbreyttu starfi og því hlutverki reyna Íbúasamtökin að sinna að fremsta megni. Það er gott að búa í miðbænum og við erum tilbúin til að starfa með öllum þeim sem vilja gera það enn betra.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun