Hið gamla mætir nýju í Hofi Greta Salóme Stefánsdóttir og Atli Örvarsson skrifar 9. september 2016 13:03 Það er ekkert launungarmál að þegar kemur að klassískri tónlistariðkun og sinfóníuhljómsveitum er hningnun í aðsókn staðreynd sem hefur áhrif á slíkar stofnanir alls staðar í heiminum. Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt fram á að hefðbundnum sinfóníuhljómsveitum fari fækkandi og berast margar af stærstu og virtustu hljómsveitum heims í bökkum. Það er því gleðiefni að sjá tvær sinfóníuhljómsveitir þrífast á landi sem telur einungis um 330.000 manns og þar af önnur í landshluta sem telur aðeins um ríflega 30000 manns. Sinfóníuhljómsveit Norðurlands heyrir undir Menningarfélag Akureyrar og er starfrækt í Menningarhúsinu Hofi á Akureyri. Hljómsveitin hefur staðið fyrir afar fjölbreyttum tónleikum síðan hún var stofnuð árið 1993 og verið eins konar flaggskip klassískrar tónlistar á Norðurlandi. Á undanförnum tveimur árum hefur hljómsveitin svo fært út kvíarnar svo um munar og framleitt suma af fjölbreyttustu og umsvifamestu tónlistarviðburðum á Íslandi hvort sem um er að ræða klassíska tónlist, frumfluttning á nýjum tónverkum eða spennandi samstarfsverkefni við tónlistarmenn úr öllum krókum og kimum tónlistarflórunnar hér heima sem erlendis frá. Svo ekki sé talað um nýja tegund af starfsemi sinfóníuhljómsveitar á íslandi, upptökur á sinfónískri kvikmyndatónlist. Fyrir um fjórum árum birtist grein í hinu virta viðskiptablaði Forbes eftir Ted Gavin sem sérhæfir sig í fjármálaráðgjöf fyrirtækja(setja inn urcl á greinina). Greinin vakti mikla athygli og snéri hún að því hvernig hægt væri að bjarga sinfóníuhljómsveitum frá hyldýpi gjaldþrotsins sem virðist blasa við mörgum þeirra. Gavin nálgast viðfangsefnið á um margt einfaldan hátt og setur fram fjögur atriði sem eiga að geta hjálpað sinfóníuhljómsveitum að þrífast í nútímasamfélagi þar sem bæði listrænar kröfur hafa breyst töluvert en einnig fjárhagslegt umhverfi þeirra. Gavin leggur ríka áherslu á að sinfóníuhljómsveitir hagi efnisskrá og verkefnavali þannig að það nái til sem breiðasta hóps og undirstrikar sérstaklega þörfina til að ná inn nýjum og yngri áheyrendahópi sem áskrifendum og reglubundnum tónleikagestum. Hann segir meðal annars: ,,Hin listræna forysta sinfóníuhljómsveitar verður að hlusta á og vera í snertingu við listræna þörf og smekk samfélagsins sem hljómsveitin býr í. Það nægir ekki að fylla ferilskrá hljómsveitarinnar af verkefnum sem þjóna þeim tilgangi að öðlast virðingu kollega sinna eða fullnægja eigin listrænu þörfum. Listrænir stjórnendur þurfa í nútímasamfélagi að geta höfðað til samfélagsins sem ber hljómsveitina uppi." Atli Örvarsson.Vísir/Anton Brink Þetta hefur Sinfóníuhjómsveit Norðurlands og Menningarfélagi Akureyrar tekist að gera á undraverðan hátt. Á síðustu tveimur árum hefur hljómsveitin fyllt bæði Hof og Eldborg með verkefnum á borð við Dimmu og sinfóníaNord þar sem tveir gerólíkir heimar leiddu saman hesta sína með yfir hundrað manns á sviði og þungarokkið og klassíkin urðu eitt og á þriðja þúsund áheyrenda fylltu Hofið og Eldborgina á þrennum tónleikum. Hljómsveitin lék fjöldan allan af klassískum verkum á síðasta starfsári og var mjög athyglisvert að sjá hvernig hún blandaði saman háklassískum verkum og nýju íslensku efni, sem og nýjum gítarkonsert eftir Guðmund Pétursson og sinfóníska ljóðið Völuspá eftir Þorvald Bjarna Þorvaldsson. Einnig má nefna frábæra tónleika hljómsveitarinnar og hins heimsfræga Steve Hackett(GENESIS) og svo mætti lengi telja. Á komandi starfsári eru verkefnin ekki að verri toganum og greinilegt að nýsköpun, útsjónasemi, fjölbreytni og ekki síst skýr listræn stefna ræður ríkjum. Sem dæmi má nefna stórtónleika hljómsveitarinnar ásamt stórsveit Reykjavíkur sem sameinast um sérstakan flutning af Rhapsody in Blue eftir Georg Gershwin þar sem spuninn er leystur úr læðingi en eins og Gershwin sagði sjálfur “Life is a lot like jazz... it's best when you improvise“ þar verður einnig frumflutt nýtt verk eftir jazzpíanósnillinginn Kjartan Valdemarsson. Samstarfstónleikar með reggíhljómsveitinni Amabadama þar sem klassík og reggí mætast í ólíklegri en mjög svo skemmtilegri blöndu, Hnotubrjóturinn í samvinnu við St Petersburg Festival Ballet, tónleikar helgaðir strengjasveitinni og o.fl. Við undirrituð höfum verið þeirrar ánægju aðnjótandi að taka þátt í öðru verkefni á vegum Sinfóníuhljómsveitar Norðurlands og Menningarfélags Akureyrar sem er kallað Arctic Cinematic Orchestra (ACO) þar sem fullkominn hljómburður Hofs er nýttur til fullnustu sem og aðbúnaður þar til upptöku. Í mars 2015 var farið af stað með ACO sem tilraunaverkefni þegar óvænt barst beðni frá bæði Disney og Sony um sinfónískar upptökur í Hofi. Útkoman úr þeim verkefnum hefur gert það að verkum að ACO hefur tekið upp tónlist við 8 sinfónísk verkefni þar af 5 kvikmyndir í fullri lengd, frá USA, Evrópu og Íslandi. Hefur Hof og hljómsveitin sem þar býr fengið mikið lof þeirra ánægðu kúnna sem nýtt hafa sér þjónustuna. Menningarfélag Akureyrar er að vinna brautryðjendastarf með öllum þessum verkefnum og fyrst og fremst með óþreytandi vilja og lausnarmiðaðri hugsun til að finna listinni farveg. Þetta er nýsköpun í listum eins og hún gerist best og óhætt að segja að í Hofi mæti hið gamla nýju á fordómalausan og jákvæðan hátt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Skoðun Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Sjá meira
Það er ekkert launungarmál að þegar kemur að klassískri tónlistariðkun og sinfóníuhljómsveitum er hningnun í aðsókn staðreynd sem hefur áhrif á slíkar stofnanir alls staðar í heiminum. Fjölmargar rannsóknir hafa sýnt fram á að hefðbundnum sinfóníuhljómsveitum fari fækkandi og berast margar af stærstu og virtustu hljómsveitum heims í bökkum. Það er því gleðiefni að sjá tvær sinfóníuhljómsveitir þrífast á landi sem telur einungis um 330.000 manns og þar af önnur í landshluta sem telur aðeins um ríflega 30000 manns. Sinfóníuhljómsveit Norðurlands heyrir undir Menningarfélag Akureyrar og er starfrækt í Menningarhúsinu Hofi á Akureyri. Hljómsveitin hefur staðið fyrir afar fjölbreyttum tónleikum síðan hún var stofnuð árið 1993 og verið eins konar flaggskip klassískrar tónlistar á Norðurlandi. Á undanförnum tveimur árum hefur hljómsveitin svo fært út kvíarnar svo um munar og framleitt suma af fjölbreyttustu og umsvifamestu tónlistarviðburðum á Íslandi hvort sem um er að ræða klassíska tónlist, frumfluttning á nýjum tónverkum eða spennandi samstarfsverkefni við tónlistarmenn úr öllum krókum og kimum tónlistarflórunnar hér heima sem erlendis frá. Svo ekki sé talað um nýja tegund af starfsemi sinfóníuhljómsveitar á íslandi, upptökur á sinfónískri kvikmyndatónlist. Fyrir um fjórum árum birtist grein í hinu virta viðskiptablaði Forbes eftir Ted Gavin sem sérhæfir sig í fjármálaráðgjöf fyrirtækja(setja inn urcl á greinina). Greinin vakti mikla athygli og snéri hún að því hvernig hægt væri að bjarga sinfóníuhljómsveitum frá hyldýpi gjaldþrotsins sem virðist blasa við mörgum þeirra. Gavin nálgast viðfangsefnið á um margt einfaldan hátt og setur fram fjögur atriði sem eiga að geta hjálpað sinfóníuhljómsveitum að þrífast í nútímasamfélagi þar sem bæði listrænar kröfur hafa breyst töluvert en einnig fjárhagslegt umhverfi þeirra. Gavin leggur ríka áherslu á að sinfóníuhljómsveitir hagi efnisskrá og verkefnavali þannig að það nái til sem breiðasta hóps og undirstrikar sérstaklega þörfina til að ná inn nýjum og yngri áheyrendahópi sem áskrifendum og reglubundnum tónleikagestum. Hann segir meðal annars: ,,Hin listræna forysta sinfóníuhljómsveitar verður að hlusta á og vera í snertingu við listræna þörf og smekk samfélagsins sem hljómsveitin býr í. Það nægir ekki að fylla ferilskrá hljómsveitarinnar af verkefnum sem þjóna þeim tilgangi að öðlast virðingu kollega sinna eða fullnægja eigin listrænu þörfum. Listrænir stjórnendur þurfa í nútímasamfélagi að geta höfðað til samfélagsins sem ber hljómsveitina uppi." Atli Örvarsson.Vísir/Anton Brink Þetta hefur Sinfóníuhjómsveit Norðurlands og Menningarfélagi Akureyrar tekist að gera á undraverðan hátt. Á síðustu tveimur árum hefur hljómsveitin fyllt bæði Hof og Eldborg með verkefnum á borð við Dimmu og sinfóníaNord þar sem tveir gerólíkir heimar leiddu saman hesta sína með yfir hundrað manns á sviði og þungarokkið og klassíkin urðu eitt og á þriðja þúsund áheyrenda fylltu Hofið og Eldborgina á þrennum tónleikum. Hljómsveitin lék fjöldan allan af klassískum verkum á síðasta starfsári og var mjög athyglisvert að sjá hvernig hún blandaði saman háklassískum verkum og nýju íslensku efni, sem og nýjum gítarkonsert eftir Guðmund Pétursson og sinfóníska ljóðið Völuspá eftir Þorvald Bjarna Þorvaldsson. Einnig má nefna frábæra tónleika hljómsveitarinnar og hins heimsfræga Steve Hackett(GENESIS) og svo mætti lengi telja. Á komandi starfsári eru verkefnin ekki að verri toganum og greinilegt að nýsköpun, útsjónasemi, fjölbreytni og ekki síst skýr listræn stefna ræður ríkjum. Sem dæmi má nefna stórtónleika hljómsveitarinnar ásamt stórsveit Reykjavíkur sem sameinast um sérstakan flutning af Rhapsody in Blue eftir Georg Gershwin þar sem spuninn er leystur úr læðingi en eins og Gershwin sagði sjálfur “Life is a lot like jazz... it's best when you improvise“ þar verður einnig frumflutt nýtt verk eftir jazzpíanósnillinginn Kjartan Valdemarsson. Samstarfstónleikar með reggíhljómsveitinni Amabadama þar sem klassík og reggí mætast í ólíklegri en mjög svo skemmtilegri blöndu, Hnotubrjóturinn í samvinnu við St Petersburg Festival Ballet, tónleikar helgaðir strengjasveitinni og o.fl. Við undirrituð höfum verið þeirrar ánægju aðnjótandi að taka þátt í öðru verkefni á vegum Sinfóníuhljómsveitar Norðurlands og Menningarfélags Akureyrar sem er kallað Arctic Cinematic Orchestra (ACO) þar sem fullkominn hljómburður Hofs er nýttur til fullnustu sem og aðbúnaður þar til upptöku. Í mars 2015 var farið af stað með ACO sem tilraunaverkefni þegar óvænt barst beðni frá bæði Disney og Sony um sinfónískar upptökur í Hofi. Útkoman úr þeim verkefnum hefur gert það að verkum að ACO hefur tekið upp tónlist við 8 sinfónísk verkefni þar af 5 kvikmyndir í fullri lengd, frá USA, Evrópu og Íslandi. Hefur Hof og hljómsveitin sem þar býr fengið mikið lof þeirra ánægðu kúnna sem nýtt hafa sér þjónustuna. Menningarfélag Akureyrar er að vinna brautryðjendastarf með öllum þessum verkefnum og fyrst og fremst með óþreytandi vilja og lausnarmiðaðri hugsun til að finna listinni farveg. Þetta er nýsköpun í listum eins og hún gerist best og óhætt að segja að í Hofi mæti hið gamla nýju á fordómalausan og jákvæðan hátt.
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir Skoðun