Ég held með Liverpool Gunnar Ómarsson skrifar 25. ágúst 2016 13:35 Ég hef haldið með Liverpool frá því ég var fimm ára. Þegar ég byrjaði að halda með Liverpool voru leikir sýndir eftir á, í svart/hvítu sjónvarpi með Bjarna Fel. Síðan þá hefur margt breyst, bæði hjá Liverpool og eins hjá mér en alltaf held ég með mínu liði. Áhugi á pólitík og þjóðfélagsmálum hefur ekki varað jafn lengi en upp úr tvítugu kviknaði áhugi á þjóðfélaginu okkar og smátt og smátt hefur pólitísk vitund mín vaxið. Ég kaus Flokk mannsins þegar ég var átján ára og síðan þá hef ég kosið flesta af þessum helstu flokkum landsins. Þessi munur, á enska boltanum og íslenskri pólitík, er einmitt það sem mig langar að bera saman. Fyrir mér er enski boltinn áhugamál, ég held með mínu liði, spjalla um það og boltann almennt, horfi á leiki, gleymi mér og er hluti af „liðinu“. Þau ykkar sem fylgdust með „strákunum okkar“, Íslenska landsliðinu í fótbolta á Evrópumótinu í sumar, upplifðuð eflaust stemminguna í kring um það allt. Gleði, eftirvænting, svekkelsi og eiginlega bara allur tilfinningaskalinn, já og samheldnin. Þannig líður mér með Liverpool ☺ þetta er mér hjartans mál, eins og eflaust áhugamál margra eru fyrir þeim. En þegar mótið er búið, þegar Liverpool tapar, þá keyri ég heim, knúsa konuna mína og held áfram með lífið. Því áhugamál eru jú bara til dægrarstyttingar og hafa engin bein áhrif á daglegt líf. Aftur að pólitíkinni. Ég les um það sem er að gerast í þjóðfélaginu, fylgist með fréttum og spjalla við fólk um það sem er efst á baugi hverju sinni. Málin geta verið rökrædd í pottinum og fólk skiptist á skoðunum. Í seinni tíð fara þessi skoðanaskipti mikið fram á netinu og verða oft mjög hörð og jafnvel virkilega dónaleg. Á fjögurra ára fresti kýs ég flokk, vel mér stjórnmálaafl og set „x“ við einhvern bókstaf. Fer svo heim og knúsa konuna mína. En hér er allur munurinn á, því þessi athöfn hefur afgerandi áhrif á líf mitt. Þarna er ég að velja það fólk sem tekur ákvarðanir um hvernig þjóðfélagi okkar verður stýrt næstu fjögur árin. Hvað verður lagt áherslur á og hvað ekki, hvar peningarnir verða til fyrir þjóðarbúið og hvernig þeim verður varið. Auðvitað held ég bara áfram að lifa mínu lífi en pólitíkin hefur augljóslega meiri áhrif á það heldur en fótboltinn. Fyrir mér er þetta svolítið samanburður á hjartanu og heilanum, áhugamáli og alvöru lífsins. Ég held með mínu liði gegn um súrt og sætt. Leikir tapast og leikmenn gera mistök, jafnvel sjálfsmörk en ég hvet þá samt áfram og styð mitt lið. Þegar það gengur virkilega illa dofnar kannski áhuginn og ég fer að leggja meiri rækt við önnur áhugamál. Í pólitík gerir fólk líka mistök og tekur óvinsælar ákvarðanir, þannig er lífið. En ef ákveðinn stjórnmálaflokkur er ítrekað að taka ákvarðanir sem stangast á við mín gildi þá kýs ég ekki þann flokk. Ef stjórnmálamenn gera ítrekað mistök þá ber mér ekkert að „halda með“ þeim. Stjórnmál er ekki áhugamál, einhver flokkur er ekki „mitt lið“, ef flokkurinn spilar illa þá hefur það áhrif á líf mitt. Það sem meira er, alþingismenn eru mínir starfsmenn og ef þeir standa sig ekki þá ber mér trauðla skylda til að halda með þeim, ég kýs nýtt fólk í starfið.Ef starfsmaður fer gegn stefnu fyrirtækisins er honum varla stætt í starfi. Ef starfsmaður er uppvís að lygi eða þjófnaði þá er hann látinn fara.Þetta er ekki flókið. Ef stjórnmálamaðurinn er ekki að standa sig þá kýs ég nýtt fólk í starfið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Þjóðhöfðinginn Katrín Sigríður Gísladóttir Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason Skoðun Ætlar auðvaldinu loks að takast að ráða í forsetaembættið? Reynir Böðvarsson Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir Skoðun Kjósum forseta sem við treystum Ingileif Jónsdóttir Skoðun Traustir skulu hornsteinar Jakob Bragi Hannesson Skoðun Skoðun Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þjóðhöfðinginn Katrín Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Jón Þór Stefánsson skrifar Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson skrifar Skoðun Traustir skulu hornsteinar Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Ég treysti Katrínu Guðný Hildur Magnúsdóttir skrifar Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnarformanns Gildis Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rjúfum þögnina: andlegt ofbeldi Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna kýs ég „nörd“ í smáríkjafræðum sem forseta? Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kjósum húmanista – Konu hugsjóna og framkvæmdargleði Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Óhollustan í að sópa gærdeginum undir teppi skrifar Skoðun Við eigum skilið Höllu Tómasdóttur! Thor Ólafsson skrifar Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Að sitja vel í sjálfri sér Kolbrún Sverrisdóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir fyrir okkur unga fólkið Kári Sigfússon skrifar Skoðun Kjósum alvöru forseta en ekki óbreytt ástand Kári Allansson skrifar Skoðun Ætlar auðvaldinu loks að takast að ráða í forsetaembættið? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Halla Hrund Logadóttir: Framtíðarforseti Íslands? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Ég kýs Katrínu! Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Opinber umræða í þágu hugsunar Gunnar Snorri Árnason skrifar Skoðun Hefur allt til brunns að bera Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason skrifar Skoðun Kjósum forseta sem við treystum Ingileif Jónsdóttir skrifar Skoðun Það skiptir máli hver er forseti landsins Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Sjálfstæði eða fall? Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Afturbatapíka í skilgreiningu HKL Steingrímur Gunnarsson skrifar Skoðun Ó, vakna þú mín Þyrnirós! Ólafur H. Ólafsson skrifar Sjá meira
Ég hef haldið með Liverpool frá því ég var fimm ára. Þegar ég byrjaði að halda með Liverpool voru leikir sýndir eftir á, í svart/hvítu sjónvarpi með Bjarna Fel. Síðan þá hefur margt breyst, bæði hjá Liverpool og eins hjá mér en alltaf held ég með mínu liði. Áhugi á pólitík og þjóðfélagsmálum hefur ekki varað jafn lengi en upp úr tvítugu kviknaði áhugi á þjóðfélaginu okkar og smátt og smátt hefur pólitísk vitund mín vaxið. Ég kaus Flokk mannsins þegar ég var átján ára og síðan þá hef ég kosið flesta af þessum helstu flokkum landsins. Þessi munur, á enska boltanum og íslenskri pólitík, er einmitt það sem mig langar að bera saman. Fyrir mér er enski boltinn áhugamál, ég held með mínu liði, spjalla um það og boltann almennt, horfi á leiki, gleymi mér og er hluti af „liðinu“. Þau ykkar sem fylgdust með „strákunum okkar“, Íslenska landsliðinu í fótbolta á Evrópumótinu í sumar, upplifðuð eflaust stemminguna í kring um það allt. Gleði, eftirvænting, svekkelsi og eiginlega bara allur tilfinningaskalinn, já og samheldnin. Þannig líður mér með Liverpool ☺ þetta er mér hjartans mál, eins og eflaust áhugamál margra eru fyrir þeim. En þegar mótið er búið, þegar Liverpool tapar, þá keyri ég heim, knúsa konuna mína og held áfram með lífið. Því áhugamál eru jú bara til dægrarstyttingar og hafa engin bein áhrif á daglegt líf. Aftur að pólitíkinni. Ég les um það sem er að gerast í þjóðfélaginu, fylgist með fréttum og spjalla við fólk um það sem er efst á baugi hverju sinni. Málin geta verið rökrædd í pottinum og fólk skiptist á skoðunum. Í seinni tíð fara þessi skoðanaskipti mikið fram á netinu og verða oft mjög hörð og jafnvel virkilega dónaleg. Á fjögurra ára fresti kýs ég flokk, vel mér stjórnmálaafl og set „x“ við einhvern bókstaf. Fer svo heim og knúsa konuna mína. En hér er allur munurinn á, því þessi athöfn hefur afgerandi áhrif á líf mitt. Þarna er ég að velja það fólk sem tekur ákvarðanir um hvernig þjóðfélagi okkar verður stýrt næstu fjögur árin. Hvað verður lagt áherslur á og hvað ekki, hvar peningarnir verða til fyrir þjóðarbúið og hvernig þeim verður varið. Auðvitað held ég bara áfram að lifa mínu lífi en pólitíkin hefur augljóslega meiri áhrif á það heldur en fótboltinn. Fyrir mér er þetta svolítið samanburður á hjartanu og heilanum, áhugamáli og alvöru lífsins. Ég held með mínu liði gegn um súrt og sætt. Leikir tapast og leikmenn gera mistök, jafnvel sjálfsmörk en ég hvet þá samt áfram og styð mitt lið. Þegar það gengur virkilega illa dofnar kannski áhuginn og ég fer að leggja meiri rækt við önnur áhugamál. Í pólitík gerir fólk líka mistök og tekur óvinsælar ákvarðanir, þannig er lífið. En ef ákveðinn stjórnmálaflokkur er ítrekað að taka ákvarðanir sem stangast á við mín gildi þá kýs ég ekki þann flokk. Ef stjórnmálamenn gera ítrekað mistök þá ber mér ekkert að „halda með“ þeim. Stjórnmál er ekki áhugamál, einhver flokkur er ekki „mitt lið“, ef flokkurinn spilar illa þá hefur það áhrif á líf mitt. Það sem meira er, alþingismenn eru mínir starfsmenn og ef þeir standa sig ekki þá ber mér trauðla skylda til að halda með þeim, ég kýs nýtt fólk í starfið.Ef starfsmaður fer gegn stefnu fyrirtækisins er honum varla stætt í starfi. Ef starfsmaður er uppvís að lygi eða þjófnaði þá er hann látinn fara.Þetta er ekki flókið. Ef stjórnmálamaðurinn er ekki að standa sig þá kýs ég nýtt fólk í starfið.
Skoðun ALDIN kallar eftir loftslagsaðgerðum Árni Bragason,Halldór Reynisson,Heiðrun Guðmundsdóttir,Dagný Halldórsdóttir,Tryggvi Felixson skrifar