Forgangsröðun og fjármögnun nýs spítala Sigurður Oddsson skrifar 15. apríl 2015 07:00 Fáir læknar tjáðu sig um vinnuaðstöðu og tækjakost á LSH fyrir verkfall. Fyrst í lok janúar birtist grein í Mbl. eftir Stefán A. Matthíasson lækni, sem sagði að í stað byggingar sjúkrahótels væri fjármunum betur varið til kaupa á tækjum, sem bráðvantar. Nefndi hann af handahófi skanna til greiningar krabbameins, sem er hversdagslegt tæki í nágrannalöndum okkar. Stefán skrifar: „Krabbameinssjúklingar mega t.d. búa við þá staðreynd að ekki er til á landinu og verður ekki til á næstu árum jáeindaskanni, sem bætir greiningu krabbameina og eftirfylgni krabbameinsmeðferða til muna. Útvaldir fá þó að fara til Köben í skanna, sem greinir mun betur útbreiðslu krabbameina og stuðlar þannig að markvissari aðgerð en ella (skurðaðgerð, geislar eða lyfjameðferð), sjúklingum til ómældra hagsbóta.“ Heilbrigðisráðherra svaraði og sagði byggingu sjúkrahótels skv. lögum, sem honum bæri að starfa eftir. Ekki komi til greina að leysa til bráðabirgða þann vanda, sem snýr að jáeindaskanna. Stefán svaraði í Mbl. og rökstuddi, að ekki væri rétt að setja byggingu sjúkrahótels fremst í forgangsröðina og láta krabbameinssjúklinga búa við bráðabirgðalausn næstu 5-10 árin. Þörf væri fyrir margfalt fleiri en þá 70, sem fengu að fara í skönnun til Köben 2014. Stefán bendir á að greiningin sé óháð því sem fer fram í meðferðarkjarna sjúkrahúss og erlendis séu jáeindaskannar í sérstakri byggingu. Flestir sjúklingar komi heiman frá sér og fari heim eftir skönnun. Það er dýrt að senda 100 sjúklinga á ári til Köben. Hugarreikningur sýnir að skanni borgar sig fljótt upp. Krabbameinssjúklingar ættu að ganga fyrir hóteli, sem ekki vantar. Efst í lóð Borgarspítalans neðan við Bústaðaveg er nóg pláss fyrir hús með jáeindaskanna. Á byggingatímanum yrðu ekki truflanir á næsta umhverfi. Hægt væri að byrja strax á útgreftri lóðar og í beinu framhaldi bjóða út byggingu húss og taka í notkun innan tveggja ára. Staðsetning getur verið endanleg og ekki til bráðabirgða, hvar svo sem spítali verður byggður. Krabbameinsfélagið gæti jafnvel fengið inni í sama húsi og selt sitt hús. Nóg pláss er fyrir sjúkrahótel neðst í Fossvoginum. Það er góður staður skv. því, sem Stefán skrifar: „Jafnframt er talið að dvöl gesta á hlýlegu hóteli utan hefðbundins sjúkrahúsaumhverfis geti hraðað bata og aukið virkni sjúklinga“. Framkvæmdir þar valda ekki truflunum á næsta nágrenni líkt og væntanlegar framkvæmdir á lóð Landspítalans.Fossvogur betri kostur Ráðherra segir mikla hagræðingu felast í sameiningu starfsemi Landspítalans á einum stað, en gerir sér ekki grein fyrir eða vill ekki skoða kosti þess að sameina starfsemina í Fossvogi. Þar er hægt að byggja nýtt sjúkrahús frá grunni með öllum þeim kostum, sem því fylgja. Rétt er að benda ráðherranum á, að kostnaður vex með lengri byggingartíma, sem kemur fram í vaxtakostnaði á byggingartímanum og rekstrarkostnaði löngu eftir að bygging hefur verið tekin í notkun. Í Fossvogi er hægt að byggja betra hús að minnsta kosti helmingi hraðar fyrir minni pening en við Hringbraut. Breyting í Fossvog er því bein fjármögnun nýs spítala. Margir læknar telja, að í háu húsi í Fossvogi sé betri vinnuaðstaða en í útflöttum byggingum við Hringbraut. Ég hvet þá til að koma með skoðanir sínar út úr skápnum líkt og Stefán. Það er í raun siðferðileg skylda þeirra að gera það telji þeir Fossvog betri kost fyrir háskólasjúkrahús. Meðalaldur lækna á sjúkrahúsum er hár og hækkar með hverju árinu sem líður. Það liggur því á að ná ungum læknum heim fljótt. Til þess að það geti orðið verður að bjóða vinnuaðstöðu sambærilega við þá, sem býðst í útlöndum. Það er gott sjúkrahús með bestu tækjum sem völ er á. Nú vill ráðherra fjármagna spítala við Hringbraut með sölu ríkiseigna. Eflaust vilja margir eignast mjólkurkúna Landsvirkjun, sem í dag selur raforku á undirverði. Er þörf á sölu ríkiseigna til fjármögnunar spítala á sama tíma og flugvöllurinn skal eyðilagður og nýr byggður fyrir tugi miljarða? Vonandi verða þeir heppnari með staðarval flugvallar en spítalans, sem fyrir utan miklu lengri byggingartíma við Hringbraut verður tugum milljarða dýrari en í Fossvogi. Í upphafi skyldi „hátæknisjúkrahús“ byggt fyrir símapeningana. Það var pólitískt loforð. Enginn þorði að gera athugasemd af ótta við að vera sagður á móti nýjum spítala og staðsetning við Hringbraut rann í gegn án mikillar skoðunar. Fyrri stjórn lagði skatt á þjóðarauðlindina til fjármögnunar spítalans. Ný stjórn óttaðist að minni útgerðir stæðu ekki undir skattinum og tók hann af. Gaf svo 100.000 tonna loðnukvóta, sem hefði mátt selja til fjármögnunar spítalans. Til að bíta höfuðið af skömminni var kvótinn gefinn best stæðu útgerðunum. Þeim hinum sömu er geta keypt kvóta af Færeyingum og greiða „eigendum“ sínum milljarða í arð.Hefurðu sögu að segja eða skoðun að deila? Ef svo er sendu okkur grein ásamt mynd á netfangið ritstjorn(hja)visir.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Halldór 31.05.2025 Halldór Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Cardenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Sjá meira
Fáir læknar tjáðu sig um vinnuaðstöðu og tækjakost á LSH fyrir verkfall. Fyrst í lok janúar birtist grein í Mbl. eftir Stefán A. Matthíasson lækni, sem sagði að í stað byggingar sjúkrahótels væri fjármunum betur varið til kaupa á tækjum, sem bráðvantar. Nefndi hann af handahófi skanna til greiningar krabbameins, sem er hversdagslegt tæki í nágrannalöndum okkar. Stefán skrifar: „Krabbameinssjúklingar mega t.d. búa við þá staðreynd að ekki er til á landinu og verður ekki til á næstu árum jáeindaskanni, sem bætir greiningu krabbameina og eftirfylgni krabbameinsmeðferða til muna. Útvaldir fá þó að fara til Köben í skanna, sem greinir mun betur útbreiðslu krabbameina og stuðlar þannig að markvissari aðgerð en ella (skurðaðgerð, geislar eða lyfjameðferð), sjúklingum til ómældra hagsbóta.“ Heilbrigðisráðherra svaraði og sagði byggingu sjúkrahótels skv. lögum, sem honum bæri að starfa eftir. Ekki komi til greina að leysa til bráðabirgða þann vanda, sem snýr að jáeindaskanna. Stefán svaraði í Mbl. og rökstuddi, að ekki væri rétt að setja byggingu sjúkrahótels fremst í forgangsröðina og láta krabbameinssjúklinga búa við bráðabirgðalausn næstu 5-10 árin. Þörf væri fyrir margfalt fleiri en þá 70, sem fengu að fara í skönnun til Köben 2014. Stefán bendir á að greiningin sé óháð því sem fer fram í meðferðarkjarna sjúkrahúss og erlendis séu jáeindaskannar í sérstakri byggingu. Flestir sjúklingar komi heiman frá sér og fari heim eftir skönnun. Það er dýrt að senda 100 sjúklinga á ári til Köben. Hugarreikningur sýnir að skanni borgar sig fljótt upp. Krabbameinssjúklingar ættu að ganga fyrir hóteli, sem ekki vantar. Efst í lóð Borgarspítalans neðan við Bústaðaveg er nóg pláss fyrir hús með jáeindaskanna. Á byggingatímanum yrðu ekki truflanir á næsta umhverfi. Hægt væri að byrja strax á útgreftri lóðar og í beinu framhaldi bjóða út byggingu húss og taka í notkun innan tveggja ára. Staðsetning getur verið endanleg og ekki til bráðabirgða, hvar svo sem spítali verður byggður. Krabbameinsfélagið gæti jafnvel fengið inni í sama húsi og selt sitt hús. Nóg pláss er fyrir sjúkrahótel neðst í Fossvoginum. Það er góður staður skv. því, sem Stefán skrifar: „Jafnframt er talið að dvöl gesta á hlýlegu hóteli utan hefðbundins sjúkrahúsaumhverfis geti hraðað bata og aukið virkni sjúklinga“. Framkvæmdir þar valda ekki truflunum á næsta nágrenni líkt og væntanlegar framkvæmdir á lóð Landspítalans.Fossvogur betri kostur Ráðherra segir mikla hagræðingu felast í sameiningu starfsemi Landspítalans á einum stað, en gerir sér ekki grein fyrir eða vill ekki skoða kosti þess að sameina starfsemina í Fossvogi. Þar er hægt að byggja nýtt sjúkrahús frá grunni með öllum þeim kostum, sem því fylgja. Rétt er að benda ráðherranum á, að kostnaður vex með lengri byggingartíma, sem kemur fram í vaxtakostnaði á byggingartímanum og rekstrarkostnaði löngu eftir að bygging hefur verið tekin í notkun. Í Fossvogi er hægt að byggja betra hús að minnsta kosti helmingi hraðar fyrir minni pening en við Hringbraut. Breyting í Fossvog er því bein fjármögnun nýs spítala. Margir læknar telja, að í háu húsi í Fossvogi sé betri vinnuaðstaða en í útflöttum byggingum við Hringbraut. Ég hvet þá til að koma með skoðanir sínar út úr skápnum líkt og Stefán. Það er í raun siðferðileg skylda þeirra að gera það telji þeir Fossvog betri kost fyrir háskólasjúkrahús. Meðalaldur lækna á sjúkrahúsum er hár og hækkar með hverju árinu sem líður. Það liggur því á að ná ungum læknum heim fljótt. Til þess að það geti orðið verður að bjóða vinnuaðstöðu sambærilega við þá, sem býðst í útlöndum. Það er gott sjúkrahús með bestu tækjum sem völ er á. Nú vill ráðherra fjármagna spítala við Hringbraut með sölu ríkiseigna. Eflaust vilja margir eignast mjólkurkúna Landsvirkjun, sem í dag selur raforku á undirverði. Er þörf á sölu ríkiseigna til fjármögnunar spítala á sama tíma og flugvöllurinn skal eyðilagður og nýr byggður fyrir tugi miljarða? Vonandi verða þeir heppnari með staðarval flugvallar en spítalans, sem fyrir utan miklu lengri byggingartíma við Hringbraut verður tugum milljarða dýrari en í Fossvogi. Í upphafi skyldi „hátæknisjúkrahús“ byggt fyrir símapeningana. Það var pólitískt loforð. Enginn þorði að gera athugasemd af ótta við að vera sagður á móti nýjum spítala og staðsetning við Hringbraut rann í gegn án mikillar skoðunar. Fyrri stjórn lagði skatt á þjóðarauðlindina til fjármögnunar spítalans. Ný stjórn óttaðist að minni útgerðir stæðu ekki undir skattinum og tók hann af. Gaf svo 100.000 tonna loðnukvóta, sem hefði mátt selja til fjármögnunar spítalans. Til að bíta höfuðið af skömminni var kvótinn gefinn best stæðu útgerðunum. Þeim hinum sömu er geta keypt kvóta af Færeyingum og greiða „eigendum“ sínum milljarða í arð.Hefurðu sögu að segja eða skoðun að deila? Ef svo er sendu okkur grein ásamt mynd á netfangið ritstjorn(hja)visir.is
Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar