

Forgangsröðun og fjármögnun nýs spítala
Heilbrigðisráðherra svaraði og sagði byggingu sjúkrahótels skv. lögum, sem honum bæri að starfa eftir. Ekki komi til greina að leysa til bráðabirgða þann vanda, sem snýr að jáeindaskanna. Stefán svaraði í Mbl. og rökstuddi, að ekki væri rétt að setja byggingu sjúkrahótels fremst í forgangsröðina og láta krabbameinssjúklinga búa við bráðabirgðalausn næstu 5-10 árin. Þörf væri fyrir margfalt fleiri en þá 70, sem fengu að fara í skönnun til Köben 2014. Stefán bendir á að greiningin sé óháð því sem fer fram í meðferðarkjarna sjúkrahúss og erlendis séu jáeindaskannar í sérstakri byggingu. Flestir sjúklingar komi heiman frá sér og fari heim eftir skönnun. Það er dýrt að senda 100 sjúklinga á ári til Köben. Hugarreikningur sýnir að skanni borgar sig fljótt upp. Krabbameinssjúklingar ættu að ganga fyrir hóteli, sem ekki vantar.
Efst í lóð Borgarspítalans neðan við Bústaðaveg er nóg pláss fyrir hús með jáeindaskanna. Á byggingatímanum yrðu ekki truflanir á næsta umhverfi. Hægt væri að byrja strax á útgreftri lóðar og í beinu framhaldi bjóða út byggingu húss og taka í notkun innan tveggja ára. Staðsetning getur verið endanleg og ekki til bráðabirgða, hvar svo sem spítali verður byggður. Krabbameinsfélagið gæti jafnvel fengið inni í sama húsi og selt sitt hús.
Nóg pláss er fyrir sjúkrahótel neðst í Fossvoginum. Það er góður staður skv. því, sem Stefán skrifar: „Jafnframt er talið að dvöl gesta á hlýlegu hóteli utan hefðbundins sjúkrahúsaumhverfis geti hraðað bata og aukið virkni sjúklinga“. Framkvæmdir þar valda ekki truflunum á næsta nágrenni líkt og væntanlegar framkvæmdir á lóð Landspítalans.
Fossvogur betri kostur
Ráðherra segir mikla hagræðingu felast í sameiningu starfsemi Landspítalans á einum stað, en gerir sér ekki grein fyrir eða vill ekki skoða kosti þess að sameina starfsemina í Fossvogi. Þar er hægt að byggja nýtt sjúkrahús frá grunni með öllum þeim kostum, sem því fylgja. Rétt er að benda ráðherranum á, að kostnaður vex með lengri byggingartíma, sem kemur fram í vaxtakostnaði á byggingartímanum og rekstrarkostnaði löngu eftir að bygging hefur verið tekin í notkun. Í Fossvogi er hægt að byggja betra hús að minnsta kosti helmingi hraðar fyrir minni pening en við Hringbraut. Breyting í Fossvog er því bein fjármögnun nýs spítala.
Margir læknar telja, að í háu húsi í Fossvogi sé betri vinnuaðstaða en í útflöttum byggingum við Hringbraut. Ég hvet þá til að koma með skoðanir sínar út úr skápnum líkt og Stefán. Það er í raun siðferðileg skylda þeirra að gera það telji þeir Fossvog betri kost fyrir háskólasjúkrahús. Meðalaldur lækna á sjúkrahúsum er hár og hækkar með hverju árinu sem líður. Það liggur því á að ná ungum læknum heim fljótt. Til þess að það geti orðið verður að bjóða vinnuaðstöðu sambærilega við þá, sem býðst í útlöndum. Það er gott sjúkrahús með bestu tækjum sem völ er á.
Nú vill ráðherra fjármagna spítala við Hringbraut með sölu ríkiseigna. Eflaust vilja margir eignast mjólkurkúna Landsvirkjun, sem í dag selur raforku á undirverði. Er þörf á sölu ríkiseigna til fjármögnunar spítala á sama tíma og flugvöllurinn skal eyðilagður og nýr byggður fyrir tugi miljarða? Vonandi verða þeir heppnari með staðarval flugvallar en spítalans, sem fyrir utan miklu lengri byggingartíma við Hringbraut verður tugum milljarða dýrari en í Fossvogi.
Í upphafi skyldi „hátæknisjúkrahús“ byggt fyrir símapeningana. Það var pólitískt loforð. Enginn þorði að gera athugasemd af ótta við að vera sagður á móti nýjum spítala og staðsetning við Hringbraut rann í gegn án mikillar skoðunar.
Fyrri stjórn lagði skatt á þjóðarauðlindina til fjármögnunar spítalans. Ný stjórn óttaðist að minni útgerðir stæðu ekki undir skattinum og tók hann af. Gaf svo 100.000 tonna loðnukvóta, sem hefði mátt selja til fjármögnunar spítalans. Til að bíta höfuðið af skömminni var kvótinn gefinn best stæðu útgerðunum. Þeim hinum sömu er geta keypt kvóta af Færeyingum og greiða „eigendum“ sínum milljarða í arð.
Hefurðu sögu að segja eða skoðun að deila? Ef svo er sendu okkur grein ásamt mynd á netfangið ritstjorn(hja)visir.is
Skoðun

Byrjað á öfugum enda!
Hjálmar Heiðdal skrifar

Væri ekki hlaupið út aftur
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun?
Sigvaldi Einarsson skrifar

Hefur ítrekað hótað okkur áður
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín!
Júlíus Valsson skrifar

Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn
Karl Héðinn Kristjánsson skrifar

Erum við á leiðinni í hnífavesti?
Davíð Bergmann skrifar

Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð
Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar

Kæfandi klámhögg sveitarstjóra
Jón Trausti Reynisson skrifar

Klár fyrir Verslunarmannahelgina?
Ágúst Mogensen skrifar

Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni
Einar Freyr Elínarson skrifar

Hið tæra illa
Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar

Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta!
Guðmundur Björnsson skrifar

Hæðarveiki og lyf
Ari Trausti Guðmundsson skrifar

Landsvirkjun hafin yfir lög
Björg Eva Erlendsdóttir skrifar

Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik
Sveinn Ævar Sveinsson skrifar

Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans
Sigurður Kári skrifar

Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir
Erna Guðmundsdóttir skrifar

Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning?
Ómar Torfason skrifar

Trump les tölvupóstinn þinn
Mörður Áslaugarson skrifar

„Já, hvað með bara að skjóta hann!“
Þórhildur Hjaltadóttir skrifar

Heimar sem þurfa nýja umræðu!
Sigurður Árni Reynisson skrifar

Sársauki annarra og samúðarþreyta
Guðrún Jónsdóttir skrifar

Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim
Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar

Alþjóðalög eða lögleysa?
Urður Hákonardóttir skrifar

Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna
Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar

GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland
Sigvaldi Einarsson skrifar

Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex
Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar

Verri framkoma en hjá Trump
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

Landið talar
Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar