Virkjum hæfileikana? Anna Kristín Jensdóttir skrifar 26. júní 2015 07:00 Nú er þjóðhátíðardagur okkar Íslendinga nýlega liðinn og sumarfrí á næsta leiti hjá flestum. Eflaust er það gleðiefni fyrir marga sem hlakka til þess að fá frí einn dag inni í miðri vinnuviku eða í nokkra daga á sumri. En það á ekki við um mig því ég hef ekki enn þá fengið sumarvinnu. Ég hef verið að sækja um sumarvinnu eins og margir háskólanemendur. Sendi atvinnuumsókn til u.þ.b. 30 stofnana og fyrirtækja þar sem boðið var upp á atvinnuúrræði fyrir háskólanema. Þau fyrirtæki sem svöruðu mér til baka tilkynntu öll að því miður væri ekki hægt að bjóða mér upp á vinnu vegna þess að aðgengi að viðkomandi stofnun/fyrirtæki væri ekki í lagi fyrir hjólastólanotendur. Staðreyndin er nefnilega sú að ég nota hjólastól en það sem ég hef með mér er að ég er 23 ára gömul stúlka og stunda stunda nám í sálfræðideild Háskóla Íslands og æfi sund þrisvar í viku, þar sem ég syndi á æfingu allt að 3,5 til 4 km á æfingu. Bý á stúdentagarði og nýt þess að vera sjálfstæð með jafningjum mínum í háskólanum. Ég er með bílpróf og fer allra mínna ferða sjálf bæði með og án aðstoðar. Ég er vel ritfær og kann vel á tölvu, blogga á fésinu og vil vera baráttukona fyrir réttindum þeirra sem eiga undir högg að sækja, já, að ógleymdu því að ég notast við hjólastól. Ég velti því fyrir mér í tengslum við atvinnuleit mína hvort styrkleikar mínir hafi verið skoðaðir af atvinnurekandanum eins og þeir koma fram í ferilskrá minni, og af hverju held ég að svo sé, jú vegna þess að þau fyrirtæki sem ekki svöruðu mér til baka gátu hugsanlega ekki borið við lélegu hjólastólaaðgengi og ákváðu að þegja þunnu hljóði. Getur verið að ég hafi fengið strax stóran mínus í huga atvinnurekandans vegna þess að ég notast við hjólastól? Ég veit að þessi viðhorf eru til alltof víða í samfélaginu. Spurningin er þessi: Vill mig einhver í vinnu, vill einhver nýta hæfileika mína og getu til góðra verka? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Var upplýsingagjöf í covidfaraldrinum upplýsingaóreiða? Steingrímur Atlason skrifar Skoðun Mikilvægi íþróttafélaga Lárus Sigurðsson skrifar Skoðun Sumargjafir Gunnar Ingi Björnsson skrifar Skoðun Þar sem er reykur þar er… Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Betur má ef duga skal Kristinn Árni L. Hróbjartsson skrifar Skoðun Menningarlegur og sáttfús forseti Aldís Aðalbjarnardóttir skrifar Skoðun Leið að hraðari innviðauppbyggingu Sölvi Sturluson skrifar Skoðun Viltu bjarga heiminum? Samfélagsdrifnar loftslagslausnir Inga Rós Antoníusdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar í aðdraganda kosninga Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Lýðskrum eða minnisleysi? Þorvaldur Þorvaldsson skrifar Skoðun Stuðningur við langtímakjarasamninga Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Baldur er minn forseti Hjalti Vignisson skrifar Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál og sýna þolinmæði Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Að rækta garðinn sinn Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Dánaraðstoð og siðareglur lækna Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Vörður á veginum framundan Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Umferðarreglur og öryggi fyrir Hjólað í vinnuna Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Nú er þjóðhátíðardagur okkar Íslendinga nýlega liðinn og sumarfrí á næsta leiti hjá flestum. Eflaust er það gleðiefni fyrir marga sem hlakka til þess að fá frí einn dag inni í miðri vinnuviku eða í nokkra daga á sumri. En það á ekki við um mig því ég hef ekki enn þá fengið sumarvinnu. Ég hef verið að sækja um sumarvinnu eins og margir háskólanemendur. Sendi atvinnuumsókn til u.þ.b. 30 stofnana og fyrirtækja þar sem boðið var upp á atvinnuúrræði fyrir háskólanema. Þau fyrirtæki sem svöruðu mér til baka tilkynntu öll að því miður væri ekki hægt að bjóða mér upp á vinnu vegna þess að aðgengi að viðkomandi stofnun/fyrirtæki væri ekki í lagi fyrir hjólastólanotendur. Staðreyndin er nefnilega sú að ég nota hjólastól en það sem ég hef með mér er að ég er 23 ára gömul stúlka og stunda stunda nám í sálfræðideild Háskóla Íslands og æfi sund þrisvar í viku, þar sem ég syndi á æfingu allt að 3,5 til 4 km á æfingu. Bý á stúdentagarði og nýt þess að vera sjálfstæð með jafningjum mínum í háskólanum. Ég er með bílpróf og fer allra mínna ferða sjálf bæði með og án aðstoðar. Ég er vel ritfær og kann vel á tölvu, blogga á fésinu og vil vera baráttukona fyrir réttindum þeirra sem eiga undir högg að sækja, já, að ógleymdu því að ég notast við hjólastól. Ég velti því fyrir mér í tengslum við atvinnuleit mína hvort styrkleikar mínir hafi verið skoðaðir af atvinnurekandanum eins og þeir koma fram í ferilskrá minni, og af hverju held ég að svo sé, jú vegna þess að þau fyrirtæki sem ekki svöruðu mér til baka gátu hugsanlega ekki borið við lélegu hjólastólaaðgengi og ákváðu að þegja þunnu hljóði. Getur verið að ég hafi fengið strax stóran mínus í huga atvinnurekandans vegna þess að ég notast við hjólastól? Ég veit að þessi viðhorf eru til alltof víða í samfélaginu. Spurningin er þessi: Vill mig einhver í vinnu, vill einhver nýta hæfileika mína og getu til góðra verka?
Skoðun Vits er þörf þeim er víða ratar- um gagnsemi og glapræði gervigreindar Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar
Skoðun Það er mikill munur á þeim sem vanda sig og hinum sem vanda sig ekki Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það sem spurt var um - en svörin þunn og kom kannski ekki á óvart Sigurður Páll Jónsson skrifar