Er netið að farið að skipta okkur of miklu ? Birgir Fannar skrifar 2. júlí 2015 09:36 Varð hugsað út í þetta þegar kunningi einn minntist á að hann þyrfti að hringja í skólann til að sjá einingarnar sýnar af því það var ekki í boði fyrir hann að netinu. Og fyrir honum virtist það nú meiri fyrirhöfnin að þurfa að hafa svona fyrir þessu. Þá varð mér hugsað erum við að færast frá því að þjónusta á netinu er ekki lengur bara hentug viðbót heldur sé netið beinlíns að koma í staðin fyrir almenn samskipti. Hugsum aðeins út í þetta þarftu að panta pizzu notaðu netið af hverju að ómaka sig með símtali við aðra persónu þess þarf ekkert lengur netið er mun skilvirkara. Allir eru með net útgáfu af sjálfum sér hvort sem það er facebook, twitter eða þeim ófáu samskipta formum netsins sem eru í boði. Ekki er ég yfir þetta hafin hvar er ég að segja skoðun mína á þessu jú á netinu og síðan eftir að pósta þessu á facebook. Atvinna fæst varla orðið nema í gegnum umsókn á netinu sem að mér þykir þá tapast alveg að geta verið mannlegur og heilsað upp á yfirmanninn í persónu þess í stað ertu gerður að köldum staðreyndum í netformi. Þá hef ég einmitt stiklað á meginmálinu að vera mannlegur í þessu framtíðar samskipta formi mun það enn vera hægt verður eitthvað rými fyrir því að vera maður sjálfur. Það eru ófáar fregnir af fólki að missa vinnuna við að tjá sig um hana á facebook. Enn það er nú fátt mannlegra enn að nöldra aðeins yfir ef illa gekk í vinnu þannig er bara að fá útrás fyrir einhverju sem angrar mann ekki endilega ásetningurinn að skemma nafn fyrirtækisins. Enn kaldar staðreyndir gefa ekkert rými fyrir slíkri túlkun mannlegri túlkun nánar tiltekið. Sama síðan með fólk í atvinnuleit það er hiklaust skoðað hvað það segir á facebook og það fer svo að segja hvort það komist í vinnu eða ekki. Enn allt þetta mætti einfalda með að vera bara mannlegur starfsmaðurinn sem var fúll út í vinnuna á facebook gæti útskýrt hvað lá á honum og kannski rætt málin og fundið lausn. Yfirmaðurinn gæti rætt bara vel við atvinnuleitandann í viðtali og þannig fengið tilfinningu fyrir persónunni frekar enn að hnýsast í þeirra einkamál. Beisíklí gleymum ekki að við erum öll fólk bakvið skjáina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Er stóraukin lýðræðisþátttaka ekki verðlaunaefni? Einar Freyr Elínarson skrifar Sjá meira
Varð hugsað út í þetta þegar kunningi einn minntist á að hann þyrfti að hringja í skólann til að sjá einingarnar sýnar af því það var ekki í boði fyrir hann að netinu. Og fyrir honum virtist það nú meiri fyrirhöfnin að þurfa að hafa svona fyrir þessu. Þá varð mér hugsað erum við að færast frá því að þjónusta á netinu er ekki lengur bara hentug viðbót heldur sé netið beinlíns að koma í staðin fyrir almenn samskipti. Hugsum aðeins út í þetta þarftu að panta pizzu notaðu netið af hverju að ómaka sig með símtali við aðra persónu þess þarf ekkert lengur netið er mun skilvirkara. Allir eru með net útgáfu af sjálfum sér hvort sem það er facebook, twitter eða þeim ófáu samskipta formum netsins sem eru í boði. Ekki er ég yfir þetta hafin hvar er ég að segja skoðun mína á þessu jú á netinu og síðan eftir að pósta þessu á facebook. Atvinna fæst varla orðið nema í gegnum umsókn á netinu sem að mér þykir þá tapast alveg að geta verið mannlegur og heilsað upp á yfirmanninn í persónu þess í stað ertu gerður að köldum staðreyndum í netformi. Þá hef ég einmitt stiklað á meginmálinu að vera mannlegur í þessu framtíðar samskipta formi mun það enn vera hægt verður eitthvað rými fyrir því að vera maður sjálfur. Það eru ófáar fregnir af fólki að missa vinnuna við að tjá sig um hana á facebook. Enn það er nú fátt mannlegra enn að nöldra aðeins yfir ef illa gekk í vinnu þannig er bara að fá útrás fyrir einhverju sem angrar mann ekki endilega ásetningurinn að skemma nafn fyrirtækisins. Enn kaldar staðreyndir gefa ekkert rými fyrir slíkri túlkun mannlegri túlkun nánar tiltekið. Sama síðan með fólk í atvinnuleit það er hiklaust skoðað hvað það segir á facebook og það fer svo að segja hvort það komist í vinnu eða ekki. Enn allt þetta mætti einfalda með að vera bara mannlegur starfsmaðurinn sem var fúll út í vinnuna á facebook gæti útskýrt hvað lá á honum og kannski rætt málin og fundið lausn. Yfirmaðurinn gæti rætt bara vel við atvinnuleitandann í viðtali og þannig fengið tilfinningu fyrir persónunni frekar enn að hnýsast í þeirra einkamál. Beisíklí gleymum ekki að við erum öll fólk bakvið skjáina.
Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar