Er netið að farið að skipta okkur of miklu ? Birgir Fannar skrifar 2. júlí 2015 09:36 Varð hugsað út í þetta þegar kunningi einn minntist á að hann þyrfti að hringja í skólann til að sjá einingarnar sýnar af því það var ekki í boði fyrir hann að netinu. Og fyrir honum virtist það nú meiri fyrirhöfnin að þurfa að hafa svona fyrir þessu. Þá varð mér hugsað erum við að færast frá því að þjónusta á netinu er ekki lengur bara hentug viðbót heldur sé netið beinlíns að koma í staðin fyrir almenn samskipti. Hugsum aðeins út í þetta þarftu að panta pizzu notaðu netið af hverju að ómaka sig með símtali við aðra persónu þess þarf ekkert lengur netið er mun skilvirkara. Allir eru með net útgáfu af sjálfum sér hvort sem það er facebook, twitter eða þeim ófáu samskipta formum netsins sem eru í boði. Ekki er ég yfir þetta hafin hvar er ég að segja skoðun mína á þessu jú á netinu og síðan eftir að pósta þessu á facebook. Atvinna fæst varla orðið nema í gegnum umsókn á netinu sem að mér þykir þá tapast alveg að geta verið mannlegur og heilsað upp á yfirmanninn í persónu þess í stað ertu gerður að köldum staðreyndum í netformi. Þá hef ég einmitt stiklað á meginmálinu að vera mannlegur í þessu framtíðar samskipta formi mun það enn vera hægt verður eitthvað rými fyrir því að vera maður sjálfur. Það eru ófáar fregnir af fólki að missa vinnuna við að tjá sig um hana á facebook. Enn það er nú fátt mannlegra enn að nöldra aðeins yfir ef illa gekk í vinnu þannig er bara að fá útrás fyrir einhverju sem angrar mann ekki endilega ásetningurinn að skemma nafn fyrirtækisins. Enn kaldar staðreyndir gefa ekkert rými fyrir slíkri túlkun mannlegri túlkun nánar tiltekið. Sama síðan með fólk í atvinnuleit það er hiklaust skoðað hvað það segir á facebook og það fer svo að segja hvort það komist í vinnu eða ekki. Enn allt þetta mætti einfalda með að vera bara mannlegur starfsmaðurinn sem var fúll út í vinnuna á facebook gæti útskýrt hvað lá á honum og kannski rætt málin og fundið lausn. Yfirmaðurinn gæti rætt bara vel við atvinnuleitandann í viðtali og þannig fengið tilfinningu fyrir persónunni frekar enn að hnýsast í þeirra einkamál. Beisíklí gleymum ekki að við erum öll fólk bakvið skjáina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þú getur leyft þér það Rannveig Borg Skoðun Katrín eða Halla Hrund? Reynir Böðvarsson Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Sterk, rökföst og réttsýn rödd Jakob S. Jónsson, Skoðun Með réttlætið að leiðarljósi Bergdís Sigurðardóttir Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason Skoðun Fylgishrun Höllu Hrundar staðfest Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Meðmælabréf með forsetaefni Anna Hildur Hildibrandsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Með réttlætið að leiðarljósi Bergdís Sigurðardóttir skrifar Skoðun Katrín eða Halla Hrund? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Sterk, rökföst og réttsýn rödd skrifar Skoðun Helga Þórisdóttir - Minn forseti Valdimar Óskarsson skrifar Skoðun Styðjum Katrínu Jakobsdóttur Gerður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hvaðan kemur þessi ótti við tilfinningar? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Lyf og dáleiðsla Hannes Björnsson skrifar Skoðun Hvað þarf til að forseti beiti málskotsrétti? Salvör Nordal skrifar Skoðun Kosningar nálgast Halldóra Æsa Aradóttir skrifar Skoðun Auðlindirnar okkar Hólmfríður Sigþórsdóttir,Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Almannahagsmunir, fúsk eða spilling? Brynjar Níelsson skrifar Skoðun Fagleg uppbygging myndlistar í forgrunni Tinna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Breytum reiði í gleði Natan Kolbeinsson skrifar Skoðun Látum frambjóðendur njóta sannmælis Vésteinn Ólason skrifar Skoðun Blóðugt upp fyrir axlir Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Greind eða dómgreindarskortur Birna Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Stafrænt samstarf sveitarfélaga þarf aukið vægi Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Fyrir ykkur, Blessing, Mary og Esther Guðrún Árnadóttir,Þorgerður Jörundsdóttir skrifar Skoðun Þarf að rífa eina niður til að hífa mig upp? Þórunn Rakel Gylfadóttir skrifar Skoðun Hver á að setja málið á dagskrá? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Góður málsvari íslenskrar menningar Kristín Huld Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er hægt að fá bólusetningu gegn "Besserwisserum"? Eygló Halldórsdóttir skrifar Skoðun Söfn í þágu fræðslu og rannsókna Sigurjón Baldur Hafsteinsson skrifar Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Meðmælabréf með forsetaefni Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Sameiningartákn? Vilborg Ása Guðjónsdóttir skrifar Skoðun „Hlutdrægni” Ríkisútvarpsins og „hnignun” íslenskunnar Magnús Lyngdal Magnússon skrifar Skoðun Fylgishrun Höllu Hrundar staðfest Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hún Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sósíalismi sem trúarbrögð Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Sjá meira
Varð hugsað út í þetta þegar kunningi einn minntist á að hann þyrfti að hringja í skólann til að sjá einingarnar sýnar af því það var ekki í boði fyrir hann að netinu. Og fyrir honum virtist það nú meiri fyrirhöfnin að þurfa að hafa svona fyrir þessu. Þá varð mér hugsað erum við að færast frá því að þjónusta á netinu er ekki lengur bara hentug viðbót heldur sé netið beinlíns að koma í staðin fyrir almenn samskipti. Hugsum aðeins út í þetta þarftu að panta pizzu notaðu netið af hverju að ómaka sig með símtali við aðra persónu þess þarf ekkert lengur netið er mun skilvirkara. Allir eru með net útgáfu af sjálfum sér hvort sem það er facebook, twitter eða þeim ófáu samskipta formum netsins sem eru í boði. Ekki er ég yfir þetta hafin hvar er ég að segja skoðun mína á þessu jú á netinu og síðan eftir að pósta þessu á facebook. Atvinna fæst varla orðið nema í gegnum umsókn á netinu sem að mér þykir þá tapast alveg að geta verið mannlegur og heilsað upp á yfirmanninn í persónu þess í stað ertu gerður að köldum staðreyndum í netformi. Þá hef ég einmitt stiklað á meginmálinu að vera mannlegur í þessu framtíðar samskipta formi mun það enn vera hægt verður eitthvað rými fyrir því að vera maður sjálfur. Það eru ófáar fregnir af fólki að missa vinnuna við að tjá sig um hana á facebook. Enn það er nú fátt mannlegra enn að nöldra aðeins yfir ef illa gekk í vinnu þannig er bara að fá útrás fyrir einhverju sem angrar mann ekki endilega ásetningurinn að skemma nafn fyrirtækisins. Enn kaldar staðreyndir gefa ekkert rými fyrir slíkri túlkun mannlegri túlkun nánar tiltekið. Sama síðan með fólk í atvinnuleit það er hiklaust skoðað hvað það segir á facebook og það fer svo að segja hvort það komist í vinnu eða ekki. Enn allt þetta mætti einfalda með að vera bara mannlegur starfsmaðurinn sem var fúll út í vinnuna á facebook gæti útskýrt hvað lá á honum og kannski rætt málin og fundið lausn. Yfirmaðurinn gæti rætt bara vel við atvinnuleitandann í viðtali og þannig fengið tilfinningu fyrir persónunni frekar enn að hnýsast í þeirra einkamál. Beisíklí gleymum ekki að við erum öll fólk bakvið skjáina.
Skoðun Um dánaraðstoð Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson skrifar