Orkusýn sagt upp í Hellisheiðarvirkjun Jakob S. Jónsson skrifar 8. október 2015 07:00 Það er athyglisvert að lesa um það sem er í gangi hjá Orkuveitu Reykjavíkur á Vísi þann 15. september sl. Dótturfélag OR, Orka náttúrunnar, hefur um nokkurt árabil haft leigusamning um húsnæði móðurfyrirtækisins við lítið einkafyrirtæki, Orkusýn, sem hefur á grundvelli þessa leigusamnings rekið jarðhitasýningu í Hellisheiðarvirkjun. OR starfrækti áður mikla kynningardeild en ákvað að hagræða í rekstri og nánast leggja niður kynningardeildina. Ári síðar hóf fyrrum deildarstjóri hennar, Auður Björg Sigurjónsdóttir, rekstur jarðhitasýningarinnar ásamt Kristni Gíslasyni, eiginmanni sínum, með áðurnefndan leigusamning við ON í höndunum. Nú ætlar sumsé ON að segja upp samningnum við hjónin og taka sjálft yfir rekstur þeirra. Uppsögn samningsins er merkileg ráðstöfun með hliðsjón af því, að rekstur þeirra hjóna hefur almennt verið talinn með ágætum. Undirritaður hefur reynslu af því sem leiðsögumaður en þeir eru ófáir, ferðamennirnir, sem hafa komið með mér í Hellisheiðarvirkjun og notið sýningarinnar og þeirrar aðstöðu sem þau Auður Björg og Kristinn hafa byggt upp. Sýningin almennt talin aðgengileg og fróðleg og margir haft á orði, að hún hafi verið hápunktur Íslandsferðarinnar. Það er ekki slæm einkunn. Sem leiðsögumaður get ég vitnað um að samvinna við þau hjónin og fyrirtæki þeirra hefur ávallt verið með mestu ágætum.Hellisheiðarvirkjun.vísir/vilhelmVarpað fyrir róða Ekki ætla ég að segja Orkuveitu Reykjavíkur eða Orku náttúrunnar hvernig þau skuli haga sínum rekstri. En athygliverðar eru skýringar upplýsingafulltrúa beggja fyrirtækja, Eiríks Hjálmarssonar, á því hvers vegna samningnum skuli sagt upp við Auði Björgu og Kristin og þeirra uppbyggingarstarfi varpað fyrir róða. Ákvæði í núgildandi samningi „banna/ að hann verði framlengdur. Nú er komið „nýtt fyrirtæki“ sem reki virkjanirnar, fyrirtæki á „samkeppnismarkaði“. Þar finnist mönnum eðlilegt að „fyrirtækið sjái sjálft um að kynna sig og sína starfsemi“. Svo segir Eiríkur að „krafa“ Auðar Bjargar og Kristins, um að þau fái rúmar fjörutíu milljónir fyrir þegar bókuð framtíðarviðskipti við uppsögn, „óhemju há fjárhæð að greiða leigjanda þegar leigusamningi lýkur“. Síðasta setningin leynir á sér. Hugtökin leigjandi og leigusamningur skapa þá hugmynd hjá lesanda, að Auður Björg og Kristinn hafi verið venjulegir leigjendur. Slíkir eru auðvitað ekki leystir út með gjöfum. En málið er einfaldlega það, að þau skilja eftir sig verðmæti sem falla OR og ON í skaut við uppsögn samningsins; þau geta ekki tekið þau verðmæti með sér út úr Hellisheiðarvirkjun og það vita menn þar á bæ ósköp vel. Það má auðvitað deila um upphæðina, en hitt orkar ekki tvímælis, að fyrirtæki þeirra hjóna hefur unnið kraftaverk hvað varðar kynningarstarf á orkumálum okkar Íslendinga og nær það langt út fyrir mörk bæði OR og ON. Það er nokkurs virði, svo ekki sé fastar að orði kveðið. Svo má auðvitað hafa skoðun á ákvæði sem „banni“ framlengingu samnings. Slíkt ákvæði hefur það gildi sem samningsaðilar ákveða sjálfir og hér hafa OR og ON ákveðið að vísa til þess af þrjóskunni einni saman. Hið sama má gilda um hversu „eðlilegt“ það sé að fyrirtæki kynni sig og sína starfsemi, miðað við þá sýningu sem uppi stendur í Hellisheiðarvirkjun. Heiðarlegra væri að OR og ON kynntu á málefnalegum grunni hver þeirra framtíðaráform eru um rekstur orkusýningar, í Hellisheiðarvirkjun eða annars staðar. Það finnst mér orkufyrirtækin skulda okkur, sem höfum í góðri samvinnu við Auði Björgu og Kristin beint ferðamönnum í Hellisheiðarvirkjun til að fræðast um orkunotkun okkar Íslendinga. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Riðið á Bessastöðum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Skoðun Skoðun Af hverju kýs ég ekki Katrínu Jakobs Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Kjósum sameiningu, ekki sundrungu Helgi Ingólfsson skrifar Skoðun Forseti allra Ragnhildur Björt Björnsdóttir skrifar Skoðun Ný nálgun í afreksíþróttum – Nýsköpun Erlingur Jóhannsson skrifar Skoðun Prófsteinninn Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Innrás á Rafah stríðir gegn allri mannúð Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Börnin okkar Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Vextir geta og þurfa að lækka Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Söngvakeppni og stríðsglæpir Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Leikskólakennara á eftirlaunum er ofboðið Ásdís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Óttasleginn mömmuher og Eurovision Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Já, Katrín Hjálmar Sveinsson skrifar Skoðun Frambjóðandi Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Heillandi Halla Hrund Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Riðið á Bessastöðum? Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Að lifa í skugga heilsubrests Svanberg Hreinsson skrifar Skoðun Umræðan um dánaraðstoð Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Útrýming mannsins á RÚV Vala Hafstað skrifar Skoðun Opið bréf til samgönguráðherra og vegamálastjóra Hópur ferðaþjóna í Dölunum skrifar Skoðun Hugleiðingar ellilífeyrisþega um landsmálin og orkumálin Ingimundur Andrésson skrifar Skoðun Að tilheyra - Fjölmenningarþing Reykjavíkur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Katrínu sem forseta Stefán Friðrik Stefánsson skrifar Skoðun Fegin að vera frekar spurð hvaðan ég sé, en „hverra manna ertu“ Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þekking á naloxone nefúða getur bjargað lífi Hildur Vattnes Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Svik forsetaframbjóðanda við börnin á Gaza Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við breytt fortíðinni? Ásgeir Jónsson skrifar Skoðun Á að banna TikTok? Óttar Birgisson skrifar Skoðun Gerum góðan dal enn betri Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ný norræn stjórnarskrá Hrannar Björn Arnarsson,Ragnheiður Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Getum við verið hamingjusöm í vinnunni? Héðinn Sveinbjörnsson skrifar Sjá meira
Það er athyglisvert að lesa um það sem er í gangi hjá Orkuveitu Reykjavíkur á Vísi þann 15. september sl. Dótturfélag OR, Orka náttúrunnar, hefur um nokkurt árabil haft leigusamning um húsnæði móðurfyrirtækisins við lítið einkafyrirtæki, Orkusýn, sem hefur á grundvelli þessa leigusamnings rekið jarðhitasýningu í Hellisheiðarvirkjun. OR starfrækti áður mikla kynningardeild en ákvað að hagræða í rekstri og nánast leggja niður kynningardeildina. Ári síðar hóf fyrrum deildarstjóri hennar, Auður Björg Sigurjónsdóttir, rekstur jarðhitasýningarinnar ásamt Kristni Gíslasyni, eiginmanni sínum, með áðurnefndan leigusamning við ON í höndunum. Nú ætlar sumsé ON að segja upp samningnum við hjónin og taka sjálft yfir rekstur þeirra. Uppsögn samningsins er merkileg ráðstöfun með hliðsjón af því, að rekstur þeirra hjóna hefur almennt verið talinn með ágætum. Undirritaður hefur reynslu af því sem leiðsögumaður en þeir eru ófáir, ferðamennirnir, sem hafa komið með mér í Hellisheiðarvirkjun og notið sýningarinnar og þeirrar aðstöðu sem þau Auður Björg og Kristinn hafa byggt upp. Sýningin almennt talin aðgengileg og fróðleg og margir haft á orði, að hún hafi verið hápunktur Íslandsferðarinnar. Það er ekki slæm einkunn. Sem leiðsögumaður get ég vitnað um að samvinna við þau hjónin og fyrirtæki þeirra hefur ávallt verið með mestu ágætum.Hellisheiðarvirkjun.vísir/vilhelmVarpað fyrir róða Ekki ætla ég að segja Orkuveitu Reykjavíkur eða Orku náttúrunnar hvernig þau skuli haga sínum rekstri. En athygliverðar eru skýringar upplýsingafulltrúa beggja fyrirtækja, Eiríks Hjálmarssonar, á því hvers vegna samningnum skuli sagt upp við Auði Björgu og Kristin og þeirra uppbyggingarstarfi varpað fyrir róða. Ákvæði í núgildandi samningi „banna/ að hann verði framlengdur. Nú er komið „nýtt fyrirtæki“ sem reki virkjanirnar, fyrirtæki á „samkeppnismarkaði“. Þar finnist mönnum eðlilegt að „fyrirtækið sjái sjálft um að kynna sig og sína starfsemi“. Svo segir Eiríkur að „krafa“ Auðar Bjargar og Kristins, um að þau fái rúmar fjörutíu milljónir fyrir þegar bókuð framtíðarviðskipti við uppsögn, „óhemju há fjárhæð að greiða leigjanda þegar leigusamningi lýkur“. Síðasta setningin leynir á sér. Hugtökin leigjandi og leigusamningur skapa þá hugmynd hjá lesanda, að Auður Björg og Kristinn hafi verið venjulegir leigjendur. Slíkir eru auðvitað ekki leystir út með gjöfum. En málið er einfaldlega það, að þau skilja eftir sig verðmæti sem falla OR og ON í skaut við uppsögn samningsins; þau geta ekki tekið þau verðmæti með sér út úr Hellisheiðarvirkjun og það vita menn þar á bæ ósköp vel. Það má auðvitað deila um upphæðina, en hitt orkar ekki tvímælis, að fyrirtæki þeirra hjóna hefur unnið kraftaverk hvað varðar kynningarstarf á orkumálum okkar Íslendinga og nær það langt út fyrir mörk bæði OR og ON. Það er nokkurs virði, svo ekki sé fastar að orði kveðið. Svo má auðvitað hafa skoðun á ákvæði sem „banni“ framlengingu samnings. Slíkt ákvæði hefur það gildi sem samningsaðilar ákveða sjálfir og hér hafa OR og ON ákveðið að vísa til þess af þrjóskunni einni saman. Hið sama má gilda um hversu „eðlilegt“ það sé að fyrirtæki kynni sig og sína starfsemi, miðað við þá sýningu sem uppi stendur í Hellisheiðarvirkjun. Heiðarlegra væri að OR og ON kynntu á málefnalegum grunni hver þeirra framtíðaráform eru um rekstur orkusýningar, í Hellisheiðarvirkjun eða annars staðar. Það finnst mér orkufyrirtækin skulda okkur, sem höfum í góðri samvinnu við Auði Björgu og Kristin beint ferðamönnum í Hellisheiðarvirkjun til að fræðast um orkunotkun okkar Íslendinga.
Skoðun Fegin að vera frekar spurð hvaðan ég sé, en „hverra manna ertu“ Matthildur Björnsdóttir skrifar