Vinátta og samtal Derya Özdilek og Sigurvin Lárus Jónsson skrifar 16. apríl 2015 07:00 Við sem skrifum þessa grein eigum margt sameiginlegt. Bæði vinnum við með börnum, við erum kennari og æskulýðsprestur, okkur eru trúarhefðir okkar kærar, við erum múslimi og kristinn, og við viljum að um trú okkar og hefðir sé rætt af sanngirni. Það á jafnt við um trúarbragðakennslu í skólum, í umfjöllun fjölmiðla og í almennri umræðu. Það er sameiginleg sannfæring okkar trúarhefða að kærleikur liggi til grundvallar sköpuninni. Kærleikurinn er bjart ljós í myrkrinu og kraftur sem getur yfirstigið allar hindranir. Náungakærleikur og vinátta eru hugtök sem við öll skiljum. Við erum fædd í kærleika og án þeirra fordóma sem okkur lærast með tímanum. Fordómar byggjast á fáfræði, andúð og ótta við þau sem eru okkur ólík. Lýðræðislegt samtal varðar leið okkar til vináttu og er öflug aðferð í baráttunni gegn fáfræði, andúð og fordómum. Lýðræði ætti ekki einungis að vera aðferðafræði stjórnmála, heldur einnig aðferðarfræði til að koma á vitund um samfélag þar sem litróf einstaklinga fær að njóta sín til fulls. Það er dapurlegt hversu fordómum er oft leyft að hindra framgöngu vináttu og kærleika. Norðurlöndin hafa á undanförnum misserum upplifað marga harmleiki, nú síðast í Kaupmannahöfn á viðburði í anda lýðræðislegs samtals sem bar yfirskriftina „List, guðlast og tjáningarfrelsi“. Þannig ofbeldisverk eru árás á grundvöll lýðræðisins sjálfs og eru með öllu óverjandi. Afleiðingar slíkra atburða eru að við erum sem samfélög meidd og hætt er við að andúð okkar og reiði birtist í auknum fordómum hvers í garð annars.Auðga heildina Í leit að nýrri fótfestu í samtali okkar um menningar- og trúarhefðir, viljum við leggja til að við lítum til þess umhverfis sem við búum börnum. Börn eiga rétt á því að á þau sé hlustað og að á þeim sé tekið mark, en ekki er brugðist við allri tjáningu þeirra með sama hætti. Þegar barn tjáir ótta, reiði eða sársauka, er því mætt með skilningi og fúsleika til að verða að gagni. Þegar barn sýnir eineltis- eða ofbeldistilburði gagnvart öðrum, þá er slík hegðun stöðvuð og þeirri tjáningu er ekki gefið rými í umræðunni. Markmið samtals og skoðanaskipta er að gefa börnum vettvang til að setja sig í spor annarra og til að stuðla að skilningi, samúð og samvinnu. Gerðu ekki það við aðra, sem þú vilt ekki að aðrir geri við þig. Við getum í umræðunni tekist á og tjáð skoðanir okkar af eindrægni, en með því að jaðarsetja skoðanir eða hópa í umræðunni mun vandi okkar aukast. Fáfræði, andúð og fordómar mun ekki færa samfélagi okkar frið, heldur auka enn frekar á vandamál og ólgu heimsins. Skilningur og fræðsla eru forsendur tjáningarfrelsis, frelsis til tjáningar sem krefst þess ekki að gert sé lítið úr öðrum. Virðing og umburðarlyndi eru aðalsmerki lýðræðislegs og skapandi samtals. Við erum ólík, við greinarhöfundar og við sem saman myndum íslenskt samfélag. Þessari fjölbreytni ber að fagna og sérkenni okkar á sviði þjóðernis, menningar og trúarhefða eru mikilvæg framlög sem auðga heildina. Hefurðu sögu að segja eða skoðun að deila? Ef svo er sendu okkur grein ásamt mynd á netfangið ritstjorn(hja)visir.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Síðasti naglinn í líkkistu innanlandsflugs? Eiður Ragnarsson Skoðun Minnislausir molbúar Melkorka Ólafsdóttir Skoðun Hrunráðherrar og reynsluboltar Samfylkingarinnar Inga Sæland Skoðun Virðulegur forseti Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Við elskum föt, eða hvað? Magnús Sigurbjörnsson Skoðun Sjálfstæð Palestína skiptir heiminn máli Steinunn Þóra Árnadóttir Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skjáhætta í umferð Gunnar Geir Gunnarsson,Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Grípum gullið tækifæri og sendum heiminum skýr skilaboð…aftur Svandís Ingimundardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers konar bull er þetta ! Fjölnir Sæmundsson skrifar Skoðun Líkhús Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Hafnarfjarðarbæjar – Þjóðgarð á Reykjanes Davíð Arnar Stefánsson skrifar Skoðun Svar til Páls Winkel Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Síðasti naglinn í líkkistu innanlandsflugs? Eiður Ragnarsson skrifar Skoðun Forseti lýðveldisins Erlingur Hansson skrifar Skoðun Grípum gullið tækifæri og sendum heiminum skýr skilaboð…aftur Svandís Ingimundardóttir skrifar Skoðun Við elskum föt, eða hvað? Magnús Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Virðulegur forseti Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæð Palestína skiptir heiminn máli Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Minnislausir molbúar Melkorka Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skjáhætta í umferð Gunnar Geir Gunnarsson,Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Baldur er mitt örugga val Valgerður Janusdóttir skrifar Skoðun Hrunráðherrar og reynsluboltar Samfylkingarinnar Inga Sæland skrifar Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir skrifar Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónustan og vaskurinn Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Nálægð við stjórnmálin – Ólafur Ragnar og Katrín Össur Skarphéðinsson skrifar Skoðun Einföld og afgerandi skref í þágu líffræðilegrar fjölbreytni Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Hvernig standa sveitarfélögin sig í stafrænni þróun? Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Vald spillir Anna Magnúsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skjólshús? Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring skrifar Skoðun Almannahagur eða nýfrjálshyggja? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Halla Hrund – forseti fyrir almanna heill Tryggvi Felixson skrifar Skoðun Hvað veit ég? Ég er bara fangi! Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Sundtískan Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Olía á eld átaka Hópur fólks í Íslenska náttúruverndarsjóðnum skrifar Skoðun Vanmat á hugvísindum og staða íslenskra fræða Lára Magnúsardóttir skrifar Sjá meira
Við sem skrifum þessa grein eigum margt sameiginlegt. Bæði vinnum við með börnum, við erum kennari og æskulýðsprestur, okkur eru trúarhefðir okkar kærar, við erum múslimi og kristinn, og við viljum að um trú okkar og hefðir sé rætt af sanngirni. Það á jafnt við um trúarbragðakennslu í skólum, í umfjöllun fjölmiðla og í almennri umræðu. Það er sameiginleg sannfæring okkar trúarhefða að kærleikur liggi til grundvallar sköpuninni. Kærleikurinn er bjart ljós í myrkrinu og kraftur sem getur yfirstigið allar hindranir. Náungakærleikur og vinátta eru hugtök sem við öll skiljum. Við erum fædd í kærleika og án þeirra fordóma sem okkur lærast með tímanum. Fordómar byggjast á fáfræði, andúð og ótta við þau sem eru okkur ólík. Lýðræðislegt samtal varðar leið okkar til vináttu og er öflug aðferð í baráttunni gegn fáfræði, andúð og fordómum. Lýðræði ætti ekki einungis að vera aðferðafræði stjórnmála, heldur einnig aðferðarfræði til að koma á vitund um samfélag þar sem litróf einstaklinga fær að njóta sín til fulls. Það er dapurlegt hversu fordómum er oft leyft að hindra framgöngu vináttu og kærleika. Norðurlöndin hafa á undanförnum misserum upplifað marga harmleiki, nú síðast í Kaupmannahöfn á viðburði í anda lýðræðislegs samtals sem bar yfirskriftina „List, guðlast og tjáningarfrelsi“. Þannig ofbeldisverk eru árás á grundvöll lýðræðisins sjálfs og eru með öllu óverjandi. Afleiðingar slíkra atburða eru að við erum sem samfélög meidd og hætt er við að andúð okkar og reiði birtist í auknum fordómum hvers í garð annars.Auðga heildina Í leit að nýrri fótfestu í samtali okkar um menningar- og trúarhefðir, viljum við leggja til að við lítum til þess umhverfis sem við búum börnum. Börn eiga rétt á því að á þau sé hlustað og að á þeim sé tekið mark, en ekki er brugðist við allri tjáningu þeirra með sama hætti. Þegar barn tjáir ótta, reiði eða sársauka, er því mætt með skilningi og fúsleika til að verða að gagni. Þegar barn sýnir eineltis- eða ofbeldistilburði gagnvart öðrum, þá er slík hegðun stöðvuð og þeirri tjáningu er ekki gefið rými í umræðunni. Markmið samtals og skoðanaskipta er að gefa börnum vettvang til að setja sig í spor annarra og til að stuðla að skilningi, samúð og samvinnu. Gerðu ekki það við aðra, sem þú vilt ekki að aðrir geri við þig. Við getum í umræðunni tekist á og tjáð skoðanir okkar af eindrægni, en með því að jaðarsetja skoðanir eða hópa í umræðunni mun vandi okkar aukast. Fáfræði, andúð og fordómar mun ekki færa samfélagi okkar frið, heldur auka enn frekar á vandamál og ólgu heimsins. Skilningur og fræðsla eru forsendur tjáningarfrelsis, frelsis til tjáningar sem krefst þess ekki að gert sé lítið úr öðrum. Virðing og umburðarlyndi eru aðalsmerki lýðræðislegs og skapandi samtals. Við erum ólík, við greinarhöfundar og við sem saman myndum íslenskt samfélag. Þessari fjölbreytni ber að fagna og sérkenni okkar á sviði þjóðernis, menningar og trúarhefða eru mikilvæg framlög sem auðga heildina. Hefurðu sögu að segja eða skoðun að deila? Ef svo er sendu okkur grein ásamt mynd á netfangið ritstjorn(hja)visir.is
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Skoðun Grípum gullið tækifæri og sendum heiminum skýr skilaboð…aftur Svandís Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun