Fyrrverandi félagar fjölmenna og taka undir

„Það voru nokkrir áhugasamir söngvarar sem stofnuðu Hljómeyki fyrir fjörutíu árum. Þau höfðu kynnst í gegnum Pólýfónkórinn og langaði til að starfa í litlum kammerhóp, leggja áherslu á framsækna og nýja tónlist og gera spennandi hluti,“ segir Marta Guðrún Halldórsdóttir, núverandi stjórnandi Hljómeykis. Hún var eðli málsins samkvæmt ekki meðal stofnfélaga en segist líta á sig sem nokkurs konar afkvæmi kórsins þar sem báðir foreldrar hennar voru meðal stofnfélaga.



Tímamótanna verður minnst með tónleikum í Hörpu á sunnudaginn klukkan 17 og þar verður farið í gegnum sögu hópsins. „Við ætlum að byrja tónleikana á sama lagi og var sungið fyrst á fyrstu tónleikum Hljómeykis,“ segir Marta. „Síðan ætlum við að fara út í það sem hefur verið samið fyrir okkur, þannig að það verður stiklað á stóru, en stærstur hluti dagskrárinnar er eftir íslensk tónskáld sem mörg hver hafa sungið með kórnum á einhverju tímabili.“



Vonast er til að sem flestir fyrrverandi félagar Hljómeykis mæti á tónleikana og Marta segir marga fyrrverandi félaga hafa staðfest komu sína. „Sem er einmitt hluti af tónleikaplaninu því þeir munu enda á þremur atriðum þar sem fólk úr salnum stendur upp og slæst í hópinn. Þannig að það verður sextíu til sjötíu manna kór sem slær botninn í tónleikana.“



Hljómeyki hefur lengi lagt áherslu á frumsköpun og frumflutt ógrynni íslenskra verka, en hópurinn hefur frumflutt í kringum sextíu tónverk. Kórinn hefur komið fram víða, hérlendis og erlendis, sungið með Sinfóníuhljómsveit Íslands, á Myrkum músíkdögum, Kirkjulistahátíð, á Sumartónleikum í Skálholti, sungið með alls kyns poppgrúppum og tekist á við fjölbreytt verkefni með sveitum og listamönnum á borð við Todmobile, Skálmöld, Dúndurfréttir, Jóhann Jóhannsson og fleiri. Stofnfélagar voru um tíu en í dag eru í kórnum tuttugu og þrír söngvarar auk þess sem þó nokkrir í viðbót eru í kallfæri og koma til liðs við hópinn í stærri verkefnum.



Hæst ber þó að mati Mörtu þátttöku kórsins í Sumartónleikum í Skálholti þar sem hann hefur frumflutt fjölmörg verk og komið fram nánast á hverju sumri frá upphafi. „Þannig að við eigum heilmikið í þeirri uppbyggingu sem þar hefur orðið,“ segir hún. „Ég held ég megi líka fullyrða að tilvist Hljómeykis hafi orðið til þess að mun meira hefur verið skrifað af íslenskum kórverkum en ella hefði verið.“