Þegar Elli kerling slæst í hópinn Níels Árni Lund skrifar 29. júlí 2013 07:00 Ég segi ekki að hún komi aftan að manni en smám saman verður vart við hana nálgast og svo er hún allt í einu komin einn daginn og fylgir manni svo áfram lífsgönguna, hvort heldur viðkomandi langar til að hafa hana sem ferðafélaga eður ei. Þetta er hún Elli kerling. Allt í einu var ég, kornungur, kominn í þennan stóra og sívaxandi hóp aldraðra; Elli kerling mætt mér við hlið en nokkuð ungleg og rösk til gangs og gagnlegra hluta. Ég ákvað að bægja henni ekki frá mér heldur reyna að hafa eitthvað gaman af kerlingunni fyrst hún var nú komin og eins og svo margir vita þá er hún margs fróð og getur hreint verið skemmtileg á köflum. Nóg með það. Svo talað sé í öfgum, sem er stundum gott til að skýra myndina, þá voru flestir dauðir hér áður fyrr upp úr sextugu; útslitið fólk sem við fáum seint fullþakkað lífgjöfina. Á þessum tímapunkti í lífi okkar erum við hins vegar að fara að velta fyrir okkur að hætta að vinna og taka til við áhugamálin og eitt og annað sem við höfum ætlað að gera þegar tími gæfist til. Fram undan er sum sé lífsins sena með flestu því sem hugurinn girnist, allt frá barnabörnum og upp í frímerki í kassa uppi á lofti. Ég ákvað að mæta þessum tímamótum með því að ganga í Félag eldri borgara í Reykjavík og nágrenni. Fór inn á heimasíður FEB.is og borgaði árgjaldið, 3.500 krónur, og fékk þetta líka fína kort með ótal afsláttum í hinum og þessum verslunum og fyrirtækjum um land allt. Var búinn að fá kortið endurgreitt með svona tilboðum strax næsta dag eftir að hafa verslað garðvörurnar í ár. Fram undan er stanslaus gróði og sagði óljúgfróð kona mér að henni teldist til að hún sparaði tólf þúsund krónur á ári – bara á fiskinnkaupunum þrisvar í viku! Ég skora á alla sextíu ára og eldri að nýta sér þennan möguleika. Svo er allt hitt. Ég komst fljótt að raun um að á vegum félagsins í félagsheimilinu að Stangarhyl 4, í einni fjölsóttustu félagsmiðstöð aldraðra í Reykjavík, er öflug starfsemi; dans, brids, bókmenntaklúbbur, ferðalög, söngur og er þá fátt eitt upptalið – allt áhugamál mín ef út í það er farið. Maður þarf sem sagt ekkert að vera gamall – bara 60 ára – til að geta gengið í félagið með öllum réttindum og skyldum eins og þar segir. Nú er það svo að Elli kerling er með þeim ósköpum gerð að hún getur verið ferðafélagi margra í einu og fyrir ýmsa er hún ekki neitt skemmtileg. Hún getur hreint út sagt verið hundleiðinleg, ekki síst þegar líða tekur á ferðina – á það til að missa heyrn og sjón, verða léleg til gangs og ofan í kaupið getur fylgt henni einsemd sem síst er betra en annað. Ég hef þá trú að hver og einn ráði nokkuð um hvernig ferðafélagi kerlingin verður. Ágætu jafnaldrar. Hvort svo sem þið verðið nú varir við Elli gömlu eður ei, þá er hún ekki langt undan og seilist í kompaníið fyrr en varir. Taktu vel á móti henni, njóttu þess sem hún hefur að bjóða meðan hún er sæmilega hress og sannarlega er ein leiðin að því markmiði að ganga í Félag eldri borgara í Reykjavík og nágrenni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þjóðin vill eitt, Kristrún annað Ole Anton Bieltvedt Skoðun Palestína í Eurovision Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Narsissismi í hnotskurn Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Hversu lítill fiskur yrðum við? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ferðaþjónustan er burðarás í íslensku efnahagslífi Þórir Garðarsson Skoðun Vígvellir barna eru víða Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Heimur skorts eða gnægða? Þorvaldur Víðisson Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum – nærsamfélaginu sem heimssamfélaginu Hólmar Hólm Skoðun Söngur Ísraels og RÚV Ingólfur Gíslason. Skoðun Lélegir íslenskir læknar...eru ekki til! Steinunn Þórðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heimur skorts eða gnægða? Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Vígvellir barna eru víða Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Narsissismi í hnotskurn Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum – nærsamfélaginu sem heimssamfélaginu Hólmar Hólm skrifar Skoðun Palestína í Eurovision Sigurður Loftur Thorlacius skrifar Skoðun Ferðaþjónustan er burðarás í íslensku efnahagslífi Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Hversu lítill fiskur yrðum við? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðin vill eitt, Kristrún annað Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Lélegir íslenskir læknar...eru ekki til! Steinunn Þórðardóttir skrifar Skoðun Þjóðin sem selur sjálfri sér: Vangaveltur um sölu Íslandsbanka Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Þriðji kafli: Skálmöld Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Valkyrjurnar verða að losa okkur við Rapyd Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Söngur Ísraels og RÚV Ingólfur Gíslason. skrifar Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson skrifar Skoðun Uppiskroppa með umræðuefni í málþófi? Talið um Gaza! Viðar Eggertsson skrifar Skoðun Kærleikurinn pikkaði í mig Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gigt er ekki bara sjúkdómur fullorðinna – Gigtarfélagið heldur opið hús til að fræða og styðja alla aldurshópa Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Friðun Grafarvogs Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Torfærur, hossur og hristingar! Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun NÓG ER NÓG – Heilbrigðiskerfið er í neyðarástandi Ásthildur Kristín Björnsdóttir skrifar Skoðun Við munum aldrei fela okkur aftur Kári Garðarsson skrifar Skoðun Er Kópavogsbær vel rekinn? Bergljót Kristinsdóttir skrifar Skoðun Oft er forræðishyggja hjá fjölskyldum og á heimilum fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar Skoðun Um sjónarhorn og sannleika Líf Magneudóttir skrifar Skoðun Lýðræðið er farið – er of seint að snúa við? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Er gagnlegt að kunna að forrita á tímum gervigreindar? Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Málþóf og/eða lýðræði? Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Umdeildasti fríverslunarsamningur sögunnar? Arnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Ísafjarðarbær í Bestu deild Sigríður Júlía Brynleifsdóttir,Gylfi Ólafsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð í beinni Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Sjá meira
Ég segi ekki að hún komi aftan að manni en smám saman verður vart við hana nálgast og svo er hún allt í einu komin einn daginn og fylgir manni svo áfram lífsgönguna, hvort heldur viðkomandi langar til að hafa hana sem ferðafélaga eður ei. Þetta er hún Elli kerling. Allt í einu var ég, kornungur, kominn í þennan stóra og sívaxandi hóp aldraðra; Elli kerling mætt mér við hlið en nokkuð ungleg og rösk til gangs og gagnlegra hluta. Ég ákvað að bægja henni ekki frá mér heldur reyna að hafa eitthvað gaman af kerlingunni fyrst hún var nú komin og eins og svo margir vita þá er hún margs fróð og getur hreint verið skemmtileg á köflum. Nóg með það. Svo talað sé í öfgum, sem er stundum gott til að skýra myndina, þá voru flestir dauðir hér áður fyrr upp úr sextugu; útslitið fólk sem við fáum seint fullþakkað lífgjöfina. Á þessum tímapunkti í lífi okkar erum við hins vegar að fara að velta fyrir okkur að hætta að vinna og taka til við áhugamálin og eitt og annað sem við höfum ætlað að gera þegar tími gæfist til. Fram undan er sum sé lífsins sena með flestu því sem hugurinn girnist, allt frá barnabörnum og upp í frímerki í kassa uppi á lofti. Ég ákvað að mæta þessum tímamótum með því að ganga í Félag eldri borgara í Reykjavík og nágrenni. Fór inn á heimasíður FEB.is og borgaði árgjaldið, 3.500 krónur, og fékk þetta líka fína kort með ótal afsláttum í hinum og þessum verslunum og fyrirtækjum um land allt. Var búinn að fá kortið endurgreitt með svona tilboðum strax næsta dag eftir að hafa verslað garðvörurnar í ár. Fram undan er stanslaus gróði og sagði óljúgfróð kona mér að henni teldist til að hún sparaði tólf þúsund krónur á ári – bara á fiskinnkaupunum þrisvar í viku! Ég skora á alla sextíu ára og eldri að nýta sér þennan möguleika. Svo er allt hitt. Ég komst fljótt að raun um að á vegum félagsins í félagsheimilinu að Stangarhyl 4, í einni fjölsóttustu félagsmiðstöð aldraðra í Reykjavík, er öflug starfsemi; dans, brids, bókmenntaklúbbur, ferðalög, söngur og er þá fátt eitt upptalið – allt áhugamál mín ef út í það er farið. Maður þarf sem sagt ekkert að vera gamall – bara 60 ára – til að geta gengið í félagið með öllum réttindum og skyldum eins og þar segir. Nú er það svo að Elli kerling er með þeim ósköpum gerð að hún getur verið ferðafélagi margra í einu og fyrir ýmsa er hún ekki neitt skemmtileg. Hún getur hreint út sagt verið hundleiðinleg, ekki síst þegar líða tekur á ferðina – á það til að missa heyrn og sjón, verða léleg til gangs og ofan í kaupið getur fylgt henni einsemd sem síst er betra en annað. Ég hef þá trú að hver og einn ráði nokkuð um hvernig ferðafélagi kerlingin verður. Ágætu jafnaldrar. Hvort svo sem þið verðið nú varir við Elli gömlu eður ei, þá er hún ekki langt undan og seilist í kompaníið fyrr en varir. Taktu vel á móti henni, njóttu þess sem hún hefur að bjóða meðan hún er sæmilega hress og sannarlega er ein leiðin að því markmiði að ganga í Félag eldri borgara í Reykjavík og nágrenni.
Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum – nærsamfélaginu sem heimssamfélaginu Hólmar Hólm Skoðun
Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum – nærsamfélaginu sem heimssamfélaginu Hólmar Hólm skrifar
Skoðun Þjóðin sem selur sjálfri sér: Vangaveltur um sölu Íslandsbanka Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Ófullnægjandi vinnubrögð ófaglærðra „iðnaðarmanna“: Áhrif á húskaupendur Kristinn R Guðlaugsson skrifar
Skoðun Gigt er ekki bara sjúkdómur fullorðinna – Gigtarfélagið heldur opið hús til að fræða og styðja alla aldurshópa Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Oft er forræðishyggja hjá fjölskyldum og á heimilum fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson Zebitz skrifar
Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum – nærsamfélaginu sem heimssamfélaginu Hólmar Hólm Skoðun