Syndir Geirs og drengskapur þingmanna Markús Möller skrifar 19. janúar 2012 06:00 Nú liggur fyrir Alþingi tillaga um hætta við að láta Geir Haarde bera syndir bankahrunsins – einan. Einhverjir þingmenn VG hafa snúist eða horfið af þingi og aðrir séð sig um hönd. Heyrast þá ekki hljóð úr Samfylkingunni að það væri stílbrot ef þessi fyrsta beiting landsdómslaganna yrði slegin af á Alþingi, og það sé auk þess betra fyrir sakborninginn að ganga sín svipugöng og verja sig en liggja ævilangt undir ámæli. Vegna þess fyrra hafa þó margir bent á að landsdómslögin séu úrelt og helst fallin til að eitra andrúmsloftið í stjórnmálum, en skynsamlegra að meðhöndla brot í embætti í hinu almenna réttarkerfi. Stílhyggja af ofangreindu tagi er líka merkileg í þingflokki sem afgreiddi bankahrunið með því að fría sinn bankamálaráðherra (sem má ganga laus – fyrir mér) en ákæra forsætisráðherrann, sem var þó á þönum allt árið 2008 að reyna að bjarga. Íslenska ríkisstjórnin var á þessum tíma ekki fjölskipað stjórnvald, heldur bar hver ráðherra ábyrgð á sínum málaflokki. Hið seinna, þroskun með hirtingu, hljómar eins og kynningarmyndband fyrir Abu Ghraib: Kannski þeir vatnsbrettuðu hafi bara fengið einstök tækifæri til að sanna sakleysi sitt. Samfylkingunni til upplýsingar kvað það þó vera almenn afstaða fólks að vilja ekki láta berja sig, jafnvel þótt höggin séu greidd í uppbyggilegum tilgangi. Ég veit ekki til að refsingar hafi nema tvenns konar tilgang ef grannt er skoðað, forvarnir og bætur. Bótagildi þess að senda mann í steininn fyrir að hafa lagt sig allan fram en mistekist, er ekkert. Forvarnargildið er þegar orðið kappnóg, embættismissir og stjórnmálaferill í rúst. Þá stendur eftir hvort þingheimur getur ekki leyft sér að sýna drengskap og þjösnast ekki frekar á manni sem vann af öllu afli og gerði sitt besta þótt hann biði ósigur, manni sem ég veit ekki til að hafi lagt illt til nokkurrar manneskju. Ef slíkur drengskapur er af skornum skammti á Alþingi þá er varla við því að búast að þrautagöngu íslenskrar þjóðar ljúki í bráð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Sjá meira
Nú liggur fyrir Alþingi tillaga um hætta við að láta Geir Haarde bera syndir bankahrunsins – einan. Einhverjir þingmenn VG hafa snúist eða horfið af þingi og aðrir séð sig um hönd. Heyrast þá ekki hljóð úr Samfylkingunni að það væri stílbrot ef þessi fyrsta beiting landsdómslaganna yrði slegin af á Alþingi, og það sé auk þess betra fyrir sakborninginn að ganga sín svipugöng og verja sig en liggja ævilangt undir ámæli. Vegna þess fyrra hafa þó margir bent á að landsdómslögin séu úrelt og helst fallin til að eitra andrúmsloftið í stjórnmálum, en skynsamlegra að meðhöndla brot í embætti í hinu almenna réttarkerfi. Stílhyggja af ofangreindu tagi er líka merkileg í þingflokki sem afgreiddi bankahrunið með því að fría sinn bankamálaráðherra (sem má ganga laus – fyrir mér) en ákæra forsætisráðherrann, sem var þó á þönum allt árið 2008 að reyna að bjarga. Íslenska ríkisstjórnin var á þessum tíma ekki fjölskipað stjórnvald, heldur bar hver ráðherra ábyrgð á sínum málaflokki. Hið seinna, þroskun með hirtingu, hljómar eins og kynningarmyndband fyrir Abu Ghraib: Kannski þeir vatnsbrettuðu hafi bara fengið einstök tækifæri til að sanna sakleysi sitt. Samfylkingunni til upplýsingar kvað það þó vera almenn afstaða fólks að vilja ekki láta berja sig, jafnvel þótt höggin séu greidd í uppbyggilegum tilgangi. Ég veit ekki til að refsingar hafi nema tvenns konar tilgang ef grannt er skoðað, forvarnir og bætur. Bótagildi þess að senda mann í steininn fyrir að hafa lagt sig allan fram en mistekist, er ekkert. Forvarnargildið er þegar orðið kappnóg, embættismissir og stjórnmálaferill í rúst. Þá stendur eftir hvort þingheimur getur ekki leyft sér að sýna drengskap og þjösnast ekki frekar á manni sem vann af öllu afli og gerði sitt besta þótt hann biði ósigur, manni sem ég veit ekki til að hafi lagt illt til nokkurrar manneskju. Ef slíkur drengskapur er af skornum skammti á Alþingi þá er varla við því að búast að þrautagöngu íslenskrar þjóðar ljúki í bráð.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun