Einbeitt áfram til árangurs 31. desember 2006 06:00 Viðburðarríkt ár er að baki. Glæstir sigrar, vonbrigði, tækifæri, gleði og sorg – allt þetta hafa landsmenn upplifað með einhverjum hætti á árinu 2006. Þannig er lífið í öllum sínum fjölbreytileika og enginn stöðvar tímans þunga nið. Árið 2007 heilsar brátt með öllum þeim viðfangsefnum og áskorunum sem fylgja nýju ári. Ég vona að það verði okkur öllum farsælt. Stjórnmálin hafa verið einkar fjörleg þetta árið, sveitarstjórnarkosningar á liðnu vori, breytingar í ríkisstjórn í sumar í kjölfar þess að Halldór Ásgrímsson ákvað að hverfa af vettvangi stjórnmálanna og síðan prófkjör flokkanna nú í haust til undirbúnings fyrir komandi alþingiskosningar. Þingkosningarnar í maí og aðdragandi þeirra mun án efa tryggja framhald líflegrar þjóðmálaumræðu. Sumir halda að stjórnmál séu aðeins linnulaust karp um dægurmál, keppni í ræðumennsku þar sem sá vinnur sem talar hæst og mest fer fyrir. Þannig kann það raunar að virðast þeim fáu sem aðeins fylgjast með skvaldurþáttum fjölmiðla og bloggsíðum stjórnmálamanna eða misjafnlega spakviturra álitsgjafa. En stjórnmálin snúast auðvitað um annað og meira. Stjórnmálabaráttan er tæki til að þróa samfélagið áfram til betri vegar í þágu borgaranna allra. Það eru forréttindi að fá að taka þátt í þeirri vegferð. Við Íslendingar erum lánsöm þjóð. Við búum í samfélagi þar sem vandamálin eru í raun flest smávægileg miðað við vanda ýmissa annarra þjóða. Vandamál okkar er flest hægt að líta á sem viðfangsefni til úrlausnar þar sem ágreiningur er fyrst og fremst um leiðir en ekki markmið. Athyglisvert er að nú er helst deilt í stjórnmálum á Íslandi um túlkun á tölum og samanburð milli manna – og milli þjóða. Íslenskt efnahagslíf hefur á skömmum tíma tekið algjörum stakkaskiptum og er nú fyllilega samkeppnisfært við þau lönd sem við viljum helst bera okkur saman við. Íslensk fyrirtæki láta til sín taka á sviðum sem óhugsandi hefði verið fyrir nokkrum árum að þau væru þátttakendur í og þeim vex ásmegin, að því er virðist, með degi hverjum. Við viljum gera fyrirtækjunum kleift að halda áfram á þessari braut því það er í atvinnustarfseminni sem þau verðmæti skapast sem þjóðin lifir af. Í pólitískri umræðu er málum gjarnan skipt í flokka og vísað til þeirra sem harðra eða mjúkra. Velferðar- og fjölskyldumál falla þá jafnan í mjúka flokkinn en efnahags- og skattamál í hinn, svo dæmi séu tekin. Þetta er hins vegar ekki svona einfalt því mjúku og hörðu málin skarast. Efnahagsstaða þjóðarbúsins á hverjum tíma hefur þannig bein áhrif á afkomu fjölskyldnanna í landinu og sama er að segja um skattana. Ef þjóðarframleiðsan dregst saman fækkar atvinnutækifærum sem og möguleikum manna til að auka tekjur sínar. Ef verðbólga eykst og vextir hækka aukast útgjöld fjölskyldunnar. Þar með minnkar svigrúmið og erfiðara getur reynst að láta enda ná saman. Öruggur hagvöxtur, lítil verðbólga og efnahagslegur stöðugleiki eykur hins vegar tækifæri fjölskyldunnar til að njóta lífsins í víðasta skilningi. Trygg atvinna og næg atvinnutækifæri eru undirstaða öryggis og hagsældar hverrar fjölskyldu. Öflugur kaupmáttur launatekna gefur fólki jafnframt tækifæri til að draga úr vinnuframlagi sínu og njóta betra jafnvægis vinnu og einkalífs. Jafnvægi og hagsæld í efnahagsmálum tryggir líka stöðugar tekjur ríkisins sem er undirstaða velferðarþjóðfélagsins og þess að unnt sé að veita sjúkum, öldruðum og öryrkjum þann stuðning sem þeir þurfa á að halda. Þess vegna er það eitt mikilvægasta verkefni stjórnmálanna á hverjum tíma að tryggja trausta efnahagslega undirstöðu. Sjálfstæðisflokkurinn hefur alla tíð lagt á það áherslu að skapa einstaklingunum frjótt umhverfi til athafna og framkvæmda. Síðastliðin tæp sextán ár hefur áhersla verið lögð á að lækka skatta, einfalda ríkisreksturinn og auka frelsi og samkeppni á öllum sviðum. Ég tel gríðarlega mikilvægt að við höldum einbeitt áfram þennan veg til árangurs. Með því að einfalda regluverk atvinnulífsins enn frekar og halda áfram að lækka opinberar álögur sköpum við skilyrði fyrir kröftugu atvinnulífi. Þannig styðjum við best frumkvöðla og nýsköpun um leið og við eflum þá atvinnustarfsemi sem fyrir er. Í stjórnmálum eru viðfangsefnin síbreytileg. Dægurmál líðandi stundar munu hverfa en ný viðfangsefni koma stöðugt til sögunnar. Þannig er lýðræðið í verki og þannig færum við þjóðfélagið stöðugt fram á við. Við Íslendingar búum einnig við forréttindi að þessu leyti – okkar vandamál eru úrlausnarefni – og við stefnum öll að sama markinu, að gera okkar góða þjóðfélag enn betra. Þó er góður vilji ekki nægilegur til að ná settu marki. Það þarf líka að fara réttu leiðirnar. Við sem höfum verið í forsvari í ríkisstjórn umliðin ár getum litið stolt yfir árangur nýliðinna ára, þótt verkefninu ljúki að sönnu aldrei. Við göngum til okkar verka af sama krafti og áður, staðráðin í því að halda áfram að gera okkar besta. Stjórnarandstaðan hefur að sama skapi það lýðræðislega hlutverk að gagnrýna og veita stjórnvöldum aðhald. Það er mikilvægt hlutverk og nauðsynlegt að því sé ávallt sinnt af ábyrgð. Við áramót er siður að líta yfir farinn veg en búa sig jafnframt undir áskoranir framtíðarinnar. Hvað hefur áunnist og hvert ber að stefna? Hátt, segi ég, hátt ber að stefna – enn hærra en áður. Ég þakka landsmönnum samfylgdina á liðnum árum og óska lesendum öllum velfarnaðar á komandi ári. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason Skoðun Skoðun Skoðun Gervigreind sem jafnréttistæki: Skóli án aðgreiningar Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð Alma D. Möller skrifar Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Sjá meira
Viðburðarríkt ár er að baki. Glæstir sigrar, vonbrigði, tækifæri, gleði og sorg – allt þetta hafa landsmenn upplifað með einhverjum hætti á árinu 2006. Þannig er lífið í öllum sínum fjölbreytileika og enginn stöðvar tímans þunga nið. Árið 2007 heilsar brátt með öllum þeim viðfangsefnum og áskorunum sem fylgja nýju ári. Ég vona að það verði okkur öllum farsælt. Stjórnmálin hafa verið einkar fjörleg þetta árið, sveitarstjórnarkosningar á liðnu vori, breytingar í ríkisstjórn í sumar í kjölfar þess að Halldór Ásgrímsson ákvað að hverfa af vettvangi stjórnmálanna og síðan prófkjör flokkanna nú í haust til undirbúnings fyrir komandi alþingiskosningar. Þingkosningarnar í maí og aðdragandi þeirra mun án efa tryggja framhald líflegrar þjóðmálaumræðu. Sumir halda að stjórnmál séu aðeins linnulaust karp um dægurmál, keppni í ræðumennsku þar sem sá vinnur sem talar hæst og mest fer fyrir. Þannig kann það raunar að virðast þeim fáu sem aðeins fylgjast með skvaldurþáttum fjölmiðla og bloggsíðum stjórnmálamanna eða misjafnlega spakviturra álitsgjafa. En stjórnmálin snúast auðvitað um annað og meira. Stjórnmálabaráttan er tæki til að þróa samfélagið áfram til betri vegar í þágu borgaranna allra. Það eru forréttindi að fá að taka þátt í þeirri vegferð. Við Íslendingar erum lánsöm þjóð. Við búum í samfélagi þar sem vandamálin eru í raun flest smávægileg miðað við vanda ýmissa annarra þjóða. Vandamál okkar er flest hægt að líta á sem viðfangsefni til úrlausnar þar sem ágreiningur er fyrst og fremst um leiðir en ekki markmið. Athyglisvert er að nú er helst deilt í stjórnmálum á Íslandi um túlkun á tölum og samanburð milli manna – og milli þjóða. Íslenskt efnahagslíf hefur á skömmum tíma tekið algjörum stakkaskiptum og er nú fyllilega samkeppnisfært við þau lönd sem við viljum helst bera okkur saman við. Íslensk fyrirtæki láta til sín taka á sviðum sem óhugsandi hefði verið fyrir nokkrum árum að þau væru þátttakendur í og þeim vex ásmegin, að því er virðist, með degi hverjum. Við viljum gera fyrirtækjunum kleift að halda áfram á þessari braut því það er í atvinnustarfseminni sem þau verðmæti skapast sem þjóðin lifir af. Í pólitískri umræðu er málum gjarnan skipt í flokka og vísað til þeirra sem harðra eða mjúkra. Velferðar- og fjölskyldumál falla þá jafnan í mjúka flokkinn en efnahags- og skattamál í hinn, svo dæmi séu tekin. Þetta er hins vegar ekki svona einfalt því mjúku og hörðu málin skarast. Efnahagsstaða þjóðarbúsins á hverjum tíma hefur þannig bein áhrif á afkomu fjölskyldnanna í landinu og sama er að segja um skattana. Ef þjóðarframleiðsan dregst saman fækkar atvinnutækifærum sem og möguleikum manna til að auka tekjur sínar. Ef verðbólga eykst og vextir hækka aukast útgjöld fjölskyldunnar. Þar með minnkar svigrúmið og erfiðara getur reynst að láta enda ná saman. Öruggur hagvöxtur, lítil verðbólga og efnahagslegur stöðugleiki eykur hins vegar tækifæri fjölskyldunnar til að njóta lífsins í víðasta skilningi. Trygg atvinna og næg atvinnutækifæri eru undirstaða öryggis og hagsældar hverrar fjölskyldu. Öflugur kaupmáttur launatekna gefur fólki jafnframt tækifæri til að draga úr vinnuframlagi sínu og njóta betra jafnvægis vinnu og einkalífs. Jafnvægi og hagsæld í efnahagsmálum tryggir líka stöðugar tekjur ríkisins sem er undirstaða velferðarþjóðfélagsins og þess að unnt sé að veita sjúkum, öldruðum og öryrkjum þann stuðning sem þeir þurfa á að halda. Þess vegna er það eitt mikilvægasta verkefni stjórnmálanna á hverjum tíma að tryggja trausta efnahagslega undirstöðu. Sjálfstæðisflokkurinn hefur alla tíð lagt á það áherslu að skapa einstaklingunum frjótt umhverfi til athafna og framkvæmda. Síðastliðin tæp sextán ár hefur áhersla verið lögð á að lækka skatta, einfalda ríkisreksturinn og auka frelsi og samkeppni á öllum sviðum. Ég tel gríðarlega mikilvægt að við höldum einbeitt áfram þennan veg til árangurs. Með því að einfalda regluverk atvinnulífsins enn frekar og halda áfram að lækka opinberar álögur sköpum við skilyrði fyrir kröftugu atvinnulífi. Þannig styðjum við best frumkvöðla og nýsköpun um leið og við eflum þá atvinnustarfsemi sem fyrir er. Í stjórnmálum eru viðfangsefnin síbreytileg. Dægurmál líðandi stundar munu hverfa en ný viðfangsefni koma stöðugt til sögunnar. Þannig er lýðræðið í verki og þannig færum við þjóðfélagið stöðugt fram á við. Við Íslendingar búum einnig við forréttindi að þessu leyti – okkar vandamál eru úrlausnarefni – og við stefnum öll að sama markinu, að gera okkar góða þjóðfélag enn betra. Þó er góður vilji ekki nægilegur til að ná settu marki. Það þarf líka að fara réttu leiðirnar. Við sem höfum verið í forsvari í ríkisstjórn umliðin ár getum litið stolt yfir árangur nýliðinna ára, þótt verkefninu ljúki að sönnu aldrei. Við göngum til okkar verka af sama krafti og áður, staðráðin í því að halda áfram að gera okkar besta. Stjórnarandstaðan hefur að sama skapi það lýðræðislega hlutverk að gagnrýna og veita stjórnvöldum aðhald. Það er mikilvægt hlutverk og nauðsynlegt að því sé ávallt sinnt af ábyrgð. Við áramót er siður að líta yfir farinn veg en búa sig jafnframt undir áskoranir framtíðarinnar. Hvað hefur áunnist og hvert ber að stefna? Hátt, segi ég, hátt ber að stefna – enn hærra en áður. Ég þakka landsmönnum samfylgdina á liðnum árum og óska lesendum öllum velfarnaðar á komandi ári.
Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar