2017: Árið sem hafnaði leyndarhyggju Rut Einarsdóttir og Hallgrímur Óskarsson skrifar 29. desember 2017 11:39 Meira gagnsæi og minni leyndarhyggju, var sú krafa frá almenningi sem litaði flesta þætti mannlífsins á árinu 2017. Þess vegna má segja að tíðarandinn á Íslandi og mjög víða annarsstaðar í veröldinni gagnvart gagnsæi og leyndarhyggju hafi gjörbreyst. Þetta kemur skýrt fram bæði í þeim byltingum sem hafa átt sér stað í samfélaginu í ár, sem og í stjórnarsáttmála nýrrar ríkisstjórnar Íslands sem tók við þann 1. desember 2017. Þar kom orðið „gagnsæi“ kom fyrir í alls átta skipti, ólíkt stjórnarsáttmála Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjartrar framtíðar frá 2016 þar sem orðið „gagnsæi“ kom aðeins fyrir aðeins einu sinni, rétt eins og hjá ríkisstjórninni þar á undan. Nú segir fjöldi tiltekinna orða litla sögu um væntingar og efndir, en er þó ákveðin vísbending um það hvort ákveðin mál kallist á við tíðarandann hverju sinni. Þannig má alveg álykta sem svo að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ætli sér að beita sér fyrir meira gagnsæi í stjórnsýslu og við lagasetning á Alþingi en fyrri ríkisstjórnir hafa gert. Ný ríkisstjórn sýnir þannig fyrst og fremst að hún virðist vera í tengslum við samtímann og hlusta á þær raddir sem tala í samfélaginu. Leyndarhyggjan sjálf, andstæða gagnsæis, hefur líklega aldrei fundið annan eins mótbyr eins og árið 2017. Rekja má fall síðustu ríkisstjórnar til trúnaðarbrests og leyndarhyggju, nánar til tekið yfir máli um uppreisn æru kynferðisbrotamanna. Andstöðu gegn leyndarhyggju er þó ekki aðeins að finna í stjórnmálum, viðskiptum og stjórnsýslu, heldur má finna kröfuna um að leyndarhyggju skuli hætt á flestum, ef ekki öllum, sviðum samfélagsins. Og svo er það stóra byltingin gegn leyndarhyggju: #MeToo-byltingin. Í #MeToo byltingunni sem spratt upp í kjölfar stöðuuppfærslu leikkonunnar Alyssa Milano á Twitter, þann 15. október 2017, má segja að hernaður gegn leynd, ofbeldi, kynferðislegri kúgun og gömlum hefðum og venjum hafi hafist fyrir alvöru. Þá sýndu konur um allan heim samstöðu með því að segja sínar sögur af kynferðislegri áreitni í kjölfar kynferðisbrotamála, fyrst gegn leikstjóranum Harvey Weinstein, en síðar gegn fjölmörgum öðrum þekktum karlmönnum í lista- og menningarlífi margra Vesturlanda. Íslenskar konur úr öllum stéttum og kimum þjóðfélagsins hafa einnig tekið þátt í #MeToo-byltingunni. Konur úr stjórnmálum, leikhúsilífi, heilbrigðisstéttum, vísindasamfélaginu, konur í íþróttum og úr mörgum öðrum hópum hafa stigið fram og sagt sögur sem leynd hefur hvílt yfir þar til nú. Þessar konur hafa birt upplýsingar sem sýna að kynferðislega áreitni og leyndarhyggjan sem henni fylgir er til á ótrúlegustu sviðum samfélagsins. Konur hafa hafnað því að halda inni skömminni sem fylgir leyndinni, og saman hefur samfélagið hafnað leyndarhyggjunni. Merki um þetta sjást þegar þeim fjölmörgu dæmum af skilyrðislausri afsögnum margra þekktra og valdamikilla manna eru bæði af þeim sjálfum (gerendunum) og samfélaginu öllu talin svo sjálfsögð að ekki þarf að ræða það frekar. Þetta er dæmi um breyttan tíðaranda, sem krefst þess að leynd sé vikið á brott og að hverskyns ofbeldi og að óviðurkvæmleg framkoma sé ekki liðin í neinni mynd. Margir segja að #MeToo-bylting sé aðeins nýhafin og að margar ótrúlegar sögur eigi eftir að losna undan krumlum leyndarinnar og komast í dagsljósið á næstu mánuðum og árum. Einnig má velta fyrir sér hver hliðaráhrifin af #MeToo-byltingunni verða. Hér er því spáð að stóru áhrifin muni snúast um það að leyndarhyggju sé hafnað í hvaða mynd sem er og á hvaða sviðum þjóðlífsins sem er. Það hefur nú þegar komið í ljós að almenningur líður ekki lengur leyndarhyggju, og má því spá að það færist frekar í aukana svo að ekki lengur líðist leyndarhygga af neinu tagi, sérstaklega gagnvart málum sem snerta samfélagið. Hægt er að segja að sú krafa verði upp að upplýsingaleynd verði mjög víkjandi þáttur í samfélaginu, hvort sem um er að ræða samskipti kynjanna, samninga fyrirtækja, eða stjórn landsins. Auðvelt er þannig að hugsa sér að #MeToo-byltingin sé aðeins byrjunin á einhverju mjög gríðarstóru, þó að áhrif hennar séu nú þegar orðin söguleg. Segja má að #MeToo-byltingin sé í raun upphafið að því að leyndarhyggju sé hafnað á öllum stigum þjóðfélagsins og að gagnsæi verði í æ ríkara mæli talinn grundvöllur allra mála er varða samfélagið í heild.Hægt er að lesa meira um málefni er varða spillingu á www.gagnsaei.is og Facebook síðu samtakanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 31.05.2025 Halldór Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Sjá meira
Meira gagnsæi og minni leyndarhyggju, var sú krafa frá almenningi sem litaði flesta þætti mannlífsins á árinu 2017. Þess vegna má segja að tíðarandinn á Íslandi og mjög víða annarsstaðar í veröldinni gagnvart gagnsæi og leyndarhyggju hafi gjörbreyst. Þetta kemur skýrt fram bæði í þeim byltingum sem hafa átt sér stað í samfélaginu í ár, sem og í stjórnarsáttmála nýrrar ríkisstjórnar Íslands sem tók við þann 1. desember 2017. Þar kom orðið „gagnsæi“ kom fyrir í alls átta skipti, ólíkt stjórnarsáttmála Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjartrar framtíðar frá 2016 þar sem orðið „gagnsæi“ kom aðeins fyrir aðeins einu sinni, rétt eins og hjá ríkisstjórninni þar á undan. Nú segir fjöldi tiltekinna orða litla sögu um væntingar og efndir, en er þó ákveðin vísbending um það hvort ákveðin mál kallist á við tíðarandann hverju sinni. Þannig má alveg álykta sem svo að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur ætli sér að beita sér fyrir meira gagnsæi í stjórnsýslu og við lagasetning á Alþingi en fyrri ríkisstjórnir hafa gert. Ný ríkisstjórn sýnir þannig fyrst og fremst að hún virðist vera í tengslum við samtímann og hlusta á þær raddir sem tala í samfélaginu. Leyndarhyggjan sjálf, andstæða gagnsæis, hefur líklega aldrei fundið annan eins mótbyr eins og árið 2017. Rekja má fall síðustu ríkisstjórnar til trúnaðarbrests og leyndarhyggju, nánar til tekið yfir máli um uppreisn æru kynferðisbrotamanna. Andstöðu gegn leyndarhyggju er þó ekki aðeins að finna í stjórnmálum, viðskiptum og stjórnsýslu, heldur má finna kröfuna um að leyndarhyggju skuli hætt á flestum, ef ekki öllum, sviðum samfélagsins. Og svo er það stóra byltingin gegn leyndarhyggju: #MeToo-byltingin. Í #MeToo byltingunni sem spratt upp í kjölfar stöðuuppfærslu leikkonunnar Alyssa Milano á Twitter, þann 15. október 2017, má segja að hernaður gegn leynd, ofbeldi, kynferðislegri kúgun og gömlum hefðum og venjum hafi hafist fyrir alvöru. Þá sýndu konur um allan heim samstöðu með því að segja sínar sögur af kynferðislegri áreitni í kjölfar kynferðisbrotamála, fyrst gegn leikstjóranum Harvey Weinstein, en síðar gegn fjölmörgum öðrum þekktum karlmönnum í lista- og menningarlífi margra Vesturlanda. Íslenskar konur úr öllum stéttum og kimum þjóðfélagsins hafa einnig tekið þátt í #MeToo-byltingunni. Konur úr stjórnmálum, leikhúsilífi, heilbrigðisstéttum, vísindasamfélaginu, konur í íþróttum og úr mörgum öðrum hópum hafa stigið fram og sagt sögur sem leynd hefur hvílt yfir þar til nú. Þessar konur hafa birt upplýsingar sem sýna að kynferðislega áreitni og leyndarhyggjan sem henni fylgir er til á ótrúlegustu sviðum samfélagsins. Konur hafa hafnað því að halda inni skömminni sem fylgir leyndinni, og saman hefur samfélagið hafnað leyndarhyggjunni. Merki um þetta sjást þegar þeim fjölmörgu dæmum af skilyrðislausri afsögnum margra þekktra og valdamikilla manna eru bæði af þeim sjálfum (gerendunum) og samfélaginu öllu talin svo sjálfsögð að ekki þarf að ræða það frekar. Þetta er dæmi um breyttan tíðaranda, sem krefst þess að leynd sé vikið á brott og að hverskyns ofbeldi og að óviðurkvæmleg framkoma sé ekki liðin í neinni mynd. Margir segja að #MeToo-bylting sé aðeins nýhafin og að margar ótrúlegar sögur eigi eftir að losna undan krumlum leyndarinnar og komast í dagsljósið á næstu mánuðum og árum. Einnig má velta fyrir sér hver hliðaráhrifin af #MeToo-byltingunni verða. Hér er því spáð að stóru áhrifin muni snúast um það að leyndarhyggju sé hafnað í hvaða mynd sem er og á hvaða sviðum þjóðlífsins sem er. Það hefur nú þegar komið í ljós að almenningur líður ekki lengur leyndarhyggju, og má því spá að það færist frekar í aukana svo að ekki lengur líðist leyndarhygga af neinu tagi, sérstaklega gagnvart málum sem snerta samfélagið. Hægt er að segja að sú krafa verði upp að upplýsingaleynd verði mjög víkjandi þáttur í samfélaginu, hvort sem um er að ræða samskipti kynjanna, samninga fyrirtækja, eða stjórn landsins. Auðvelt er þannig að hugsa sér að #MeToo-byltingin sé aðeins byrjunin á einhverju mjög gríðarstóru, þó að áhrif hennar séu nú þegar orðin söguleg. Segja má að #MeToo-byltingin sé í raun upphafið að því að leyndarhyggju sé hafnað á öllum stigum þjóðfélagsins og að gagnsæi verði í æ ríkara mæli talinn grundvöllur allra mála er varða samfélagið í heild.Hægt er að lesa meira um málefni er varða spillingu á www.gagnsaei.is og Facebook síðu samtakanna.
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun