Margbreytileikinn – allra ávinningur Jóhanna Harpa Árnadóttir skrifar 21. desember 2016 00:00 Um þessar mundir fagna Landssamtökin Þroskahjálp fjörutíu ára starfsafmæli en samtökin hafa barist fyrir réttindum, og unnið að málefnum fólks með þroskahömlun og annarra fatlaðra – barna og fullorðinna til að tryggja þeim fulla jafnréttisstöðu á við aðra þjóðfélagsþegna. Á þessum tíma hafa orðið miklar framfarir í löggjöf og framkvæmd þjónustu í átt til aukinna mannréttinda fatlaðs fólks á Íslandi. Því miður eru þó enn of mörg dæmi um að raunverulegur réttur sé bara í orði, en ekki á borði, og réttindi og tækifæri fatlaðs fólks eru langan veg frá því að vera til jafns við aðra. Í 27. grein Samnings Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks er fjallað um þær ráðstafanir sem aðildarríkin skulu gera til að tryggja og stuðla að því að rétturinn til vinnu verði að veruleika. Til að stuðla að því að fatlað fólk verði ráðið til starfa innan einkageirans eiga ríkin að marka sér stefnu við hæfi, gera áætlun um sértækar aðgerðir, skapa hvatningu og grípa til viðeigandi aðgerða til að auka þátttöku fatlaðs fólks á vinnumarkaðnum. Það eru einstaka íslensk fyrirtæki sem hafa gengið á undan með góðu fordæmi og ráðið til sín starfsfólk úr röðum þeirra sem ekki hafa sömu möguleika til starfa á almennum vinnumarkaði og flestir hafa. Vert er að vekja athygli á þessu framtaki fyrirtækjanna og það gefur neytendum kost á að velja að eiga viðskipti við þau fyrirtæki umfram önnur sem bjóða upp á sambærilega vöru eða þjónustu.Hvernig er hægt að ná til fleiri fyrirtækja? Það er ekki mjög langt síðan í árum talið að upplýsingagjöf um samfélagslega ábyrgð fyrirtækja kom fram á sjónarsviðið undir þeim formerkjum. Ýmsar leiðir eru fyrirtækjum færar í að koma upplýsingunum á framfæri og mörg hver kjósa að gera það í ársskýrslum sínum. Á alþjóðavísu er annar vettvangur eins og Global Compact verkefni Sameinuðu þjóðanna. Með þátttöku sinni í verkefninu skuldbinda fyrirtæki eða stofnanir sig til þess að vinna að þeim grundvallarviðmiðum sem sett eru fram er varða samfélagslega ábyrgð og styðja markmið Sameinuðu þjóðanna varðandi: Mannréttindi, vinnumarkaðinn, umhverfið og vinnu gegn spillingu. Í verkefninu felst að skila árlega inn skýrslu og gera grein fyrir framvindunni. Á þessu ári skiluðu 20 íslensk fyrirtæki inn Global Compact framvinduskýrslu til Sameinuðu þjóðanna. Málaflokkurinn samfélagsábyrgð fyrirtækja er undir stöðugum breytingum og svigrúm er til staðar fyrir fyrirtæki varðandi hvaða upplýsingar það setur fram um frammistöðu sína. Það gæti einnig átt við um frammistöðu í ráðningum. En til þess að hafa frá einhverju að segja þarf ávinningurinn af því að auka margbreytileika í ráðningum starfsfólks að ná athygli fyrirtækjanna. Fyrirtæki er ekki annað en fólkið sem þar starfar. Og hluti af þeim hópi eru stjórnendur (og stjórnarmenn) fyrirtækjanna sem þurfa að setja málið á dagskrá ef starfsmannahópurinn er einsleitur. Samkeppnin um áherslur í fyrirtækjarekstri er mikil en til grundvallar er alltaf traustur efnahagur – öðruvísi geta fyrirtæki ekki staðið við skuldbindingar sínar. Það hlýtur því að vera stjórnvalda og íslenska ríkisins að veita málaflokknum viðeigandi athygli. Að marka stefnu og hvetja fyrirtæki til að gera betur í ráðningum fatlaðs fólks. Það þarf að auka sýnileika fatlaðra einstaklinga í atvinnulífinu og skapa hvatningu fyrir fyrirtæki til að skoða sína starfsemi og sjá hvort það sé ekki tækifæri til að auka margbreytileikann. Frá því Landsvirkjun hóf að reka sína fyrstu aflstöð hefur það ráðið ungmenni til sumarstarfa við gróðursetningu og sáningu. Eitt af þeim markmiðum sem Landsvirkjun setti sér fyrir árið 2016, á sviði samfélagsábyrgðar, var að sinna betur hlutverki sínu í atvinnusköpun fyrir fötluð ungmenni á aldrinum 16-20 ára. Hafinn er undirbúningur fyrir ráðningar sumarstarfsfólks komandi árs með það að markmiði að störfin höfði til breiðari hóps. Í upplýsingagjöf fyrirtækja, um frammistöðu sína á sviði samfélagsábyrgðar, felast tækifæri til að fjalla um störf fatlaðs fólks á almennum vinnumarkaði og auka sýnileikann. Hvort sem það er með sérstökum skýrslum fyrirtækja um samfélagsábyrgð, eða á öðrum vettvangi, tel ég að þar geti almenningur og hagsmunasamtök fengið í hendurnar verkfæri til breytinga. Að veita frammistöðu fyrirtækjanna athygli, og skapa aðhald, getur orðið það hreyfiafl sem flytur atvinnulífið á annan og betri stað. Við hljótum öll að vilja sjá fyrirtækin í landinu leitast við að endurspegla þá fjölbreyttu samfélagsgerð sem við búum við. Í mínum huga liggja í flestum fyrirtækjum vannýtt tækifæri til að skoða starfsemina og með athöfnum auka margbreytileika í röðum starfsmanna. Að ráða einstakling sem annars hefði verið án atvinnu er beggja hagur því vinnustaðurinn verður ríkari. Ríkari af samkennd, skilningi og stolti. Ávinningurinn er allra. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson Skoðun Snorri, þú færð ekki að segja „Great Replacement“ og þykjast saklaus Ian McDonald Skoðun Skoðun Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson skrifar Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland skrifar Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvenær er nóg orðið nóg? Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Hringekjuspuni bankastjórans: Kjósum frekar breytilega og háa vexti Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar um Sundabraut Kristín Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að búa við öryggi – ekki óvissu og skuldir Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Á íslensku má alltaf finna svar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson skrifar Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Um þessar mundir fagna Landssamtökin Þroskahjálp fjörutíu ára starfsafmæli en samtökin hafa barist fyrir réttindum, og unnið að málefnum fólks með þroskahömlun og annarra fatlaðra – barna og fullorðinna til að tryggja þeim fulla jafnréttisstöðu á við aðra þjóðfélagsþegna. Á þessum tíma hafa orðið miklar framfarir í löggjöf og framkvæmd þjónustu í átt til aukinna mannréttinda fatlaðs fólks á Íslandi. Því miður eru þó enn of mörg dæmi um að raunverulegur réttur sé bara í orði, en ekki á borði, og réttindi og tækifæri fatlaðs fólks eru langan veg frá því að vera til jafns við aðra. Í 27. grein Samnings Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks er fjallað um þær ráðstafanir sem aðildarríkin skulu gera til að tryggja og stuðla að því að rétturinn til vinnu verði að veruleika. Til að stuðla að því að fatlað fólk verði ráðið til starfa innan einkageirans eiga ríkin að marka sér stefnu við hæfi, gera áætlun um sértækar aðgerðir, skapa hvatningu og grípa til viðeigandi aðgerða til að auka þátttöku fatlaðs fólks á vinnumarkaðnum. Það eru einstaka íslensk fyrirtæki sem hafa gengið á undan með góðu fordæmi og ráðið til sín starfsfólk úr röðum þeirra sem ekki hafa sömu möguleika til starfa á almennum vinnumarkaði og flestir hafa. Vert er að vekja athygli á þessu framtaki fyrirtækjanna og það gefur neytendum kost á að velja að eiga viðskipti við þau fyrirtæki umfram önnur sem bjóða upp á sambærilega vöru eða þjónustu.Hvernig er hægt að ná til fleiri fyrirtækja? Það er ekki mjög langt síðan í árum talið að upplýsingagjöf um samfélagslega ábyrgð fyrirtækja kom fram á sjónarsviðið undir þeim formerkjum. Ýmsar leiðir eru fyrirtækjum færar í að koma upplýsingunum á framfæri og mörg hver kjósa að gera það í ársskýrslum sínum. Á alþjóðavísu er annar vettvangur eins og Global Compact verkefni Sameinuðu þjóðanna. Með þátttöku sinni í verkefninu skuldbinda fyrirtæki eða stofnanir sig til þess að vinna að þeim grundvallarviðmiðum sem sett eru fram er varða samfélagslega ábyrgð og styðja markmið Sameinuðu þjóðanna varðandi: Mannréttindi, vinnumarkaðinn, umhverfið og vinnu gegn spillingu. Í verkefninu felst að skila árlega inn skýrslu og gera grein fyrir framvindunni. Á þessu ári skiluðu 20 íslensk fyrirtæki inn Global Compact framvinduskýrslu til Sameinuðu þjóðanna. Málaflokkurinn samfélagsábyrgð fyrirtækja er undir stöðugum breytingum og svigrúm er til staðar fyrir fyrirtæki varðandi hvaða upplýsingar það setur fram um frammistöðu sína. Það gæti einnig átt við um frammistöðu í ráðningum. En til þess að hafa frá einhverju að segja þarf ávinningurinn af því að auka margbreytileika í ráðningum starfsfólks að ná athygli fyrirtækjanna. Fyrirtæki er ekki annað en fólkið sem þar starfar. Og hluti af þeim hópi eru stjórnendur (og stjórnarmenn) fyrirtækjanna sem þurfa að setja málið á dagskrá ef starfsmannahópurinn er einsleitur. Samkeppnin um áherslur í fyrirtækjarekstri er mikil en til grundvallar er alltaf traustur efnahagur – öðruvísi geta fyrirtæki ekki staðið við skuldbindingar sínar. Það hlýtur því að vera stjórnvalda og íslenska ríkisins að veita málaflokknum viðeigandi athygli. Að marka stefnu og hvetja fyrirtæki til að gera betur í ráðningum fatlaðs fólks. Það þarf að auka sýnileika fatlaðra einstaklinga í atvinnulífinu og skapa hvatningu fyrir fyrirtæki til að skoða sína starfsemi og sjá hvort það sé ekki tækifæri til að auka margbreytileikann. Frá því Landsvirkjun hóf að reka sína fyrstu aflstöð hefur það ráðið ungmenni til sumarstarfa við gróðursetningu og sáningu. Eitt af þeim markmiðum sem Landsvirkjun setti sér fyrir árið 2016, á sviði samfélagsábyrgðar, var að sinna betur hlutverki sínu í atvinnusköpun fyrir fötluð ungmenni á aldrinum 16-20 ára. Hafinn er undirbúningur fyrir ráðningar sumarstarfsfólks komandi árs með það að markmiði að störfin höfði til breiðari hóps. Í upplýsingagjöf fyrirtækja, um frammistöðu sína á sviði samfélagsábyrgðar, felast tækifæri til að fjalla um störf fatlaðs fólks á almennum vinnumarkaði og auka sýnileikann. Hvort sem það er með sérstökum skýrslum fyrirtækja um samfélagsábyrgð, eða á öðrum vettvangi, tel ég að þar geti almenningur og hagsmunasamtök fengið í hendurnar verkfæri til breytinga. Að veita frammistöðu fyrirtækjanna athygli, og skapa aðhald, getur orðið það hreyfiafl sem flytur atvinnulífið á annan og betri stað. Við hljótum öll að vilja sjá fyrirtækin í landinu leitast við að endurspegla þá fjölbreyttu samfélagsgerð sem við búum við. Í mínum huga liggja í flestum fyrirtækjum vannýtt tækifæri til að skoða starfsemina og með athöfnum auka margbreytileika í röðum starfsmanna. Að ráða einstakling sem annars hefði verið án atvinnu er beggja hagur því vinnustaðurinn verður ríkari. Ríkari af samkennd, skilningi og stolti. Ávinningurinn er allra. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar
Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar