Fiskeldi er stóriðja Vestfjarða Sturla Rafn Guðmundsson skrifar 28. október 2016 08:35 Þegar ég kom fyrst til Ísafjarðar uppúr 1970 til að heimsækja tilvonandi tengdaforeldra mína voru tvö stór frystihús og minnir mig tvær rækjuvinnslur starfandi í bænum. Vélsmiðja, skipasmíðastöð og fjölmörg önnur þjónustufyrirtæki voru þar einnig og því mikið umleikis í bænum. Svona var þetta í öllum bæjarfélögum á Vestfjörðum. En síðan kom kvótakerfið og allt breyttist á skömmum tíma. Á Vestfjörðum höfðu ekki verið stundaðar uppsjávarveiðar um áratuga skeið og því öll áhersla á bolfiskveiðar. En svo kom reiðarslagið, hvert skipið af öðru var keypt í burtu og kvótinn með og á sama tíma hvarf rækjan. Atvinnan hvarf, hús lækkuðu í verði og voru jafnvel óseljanleg og fólkinu fækkaði. Ekki falleg lýsing þetta. Nú er líf farið að færast aftur í firðina og enn er það fiskurinn sem er bjargvættur byggðanna en að þessu sinni lax; lax sem er ræktaður í kvíum. Fiskeldi á Íslandi hófst um miðjan níunda áratuginn en gekk heldur illa af ýmsum ástæðum en þó væntanlega vegna vankunnáttu og ónógu fjármagni. Einna helst hefur tekist að rækta silung á landi en kvíaeldi í sjó gengið illa. Á Tálknafirði hefur þó verið kvíaeldi um nokkurn tíma og gengið þokkalega. Þetta segir okkur að skyndilausnir eins og okkur Íslendingum er tamt að nota duga ekki heldur er þekking, fjármagn og hæfilegur skammtur af þrautseigju það sem dugar. Nú virðist þetta allt vera til staðar og miklar framkvæmdir hafnar og enn stærri áform í sigtinu. Vissulega eru þetta gleðileg tíðindi og ánægjulegt að Vestfirðir séu að ná reisn sinni aftur og á nýjan leik er það sjórinn sem er bjargvættur því á honum hafa Vestfirðingar átt allt sitt undir frá því að land byggðist. Til að koma laxinum á markað þarf að flytja hann landleiðina til Keflavíkur en þá vandast málið. Samgöngur við Vestfirði eru þær verstu á landinu og hefur fjórðungurinn setið eftir þegar kemur að vegaframkvæmdum. Þessu verður að breyta og setja meira fjármagn í samgöngur sem fyrst. Þegar kemur að atvinnumálum er stefna Viðreisnar skýr. Búa þarf atvinnurekstri stöðugt og alþjóðlegt viðskiptaumhverfi, án hafta, með stöðugan gjaldmiðil og viðunandi vaxtastig. Með upptöku myntráðs er mögulegt að ná þessum markmiðum. Viðreisn leggur enn fremur áherslu á sjálfbært atvinnulíf og því er mikilvægt að fylgst verði náið með álagi á einstaka firði svo lífríkið hljóti ekki skaða af. Nýsköpun, frumkvæði og efling frumkvöðlastarfsemi er eitt af leiðarstefjum Viðreisnar. Alltaf þarf að leita nýrra tækifæra til þess að auka framleiðni og skapa aukin verðmæti. Mikilvægt er að efla menntun á sviði nýsköpunar og tækniþróunar og koma á fót frumkvöðlasetri og væri vel við hæfi að það væri staðsett á Vestfjörðum. Að lokum vil ég óska Vestfirðingum til hamingju með laxeldið sem jafna má við stóriðju. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Sjá meira
Þegar ég kom fyrst til Ísafjarðar uppúr 1970 til að heimsækja tilvonandi tengdaforeldra mína voru tvö stór frystihús og minnir mig tvær rækjuvinnslur starfandi í bænum. Vélsmiðja, skipasmíðastöð og fjölmörg önnur þjónustufyrirtæki voru þar einnig og því mikið umleikis í bænum. Svona var þetta í öllum bæjarfélögum á Vestfjörðum. En síðan kom kvótakerfið og allt breyttist á skömmum tíma. Á Vestfjörðum höfðu ekki verið stundaðar uppsjávarveiðar um áratuga skeið og því öll áhersla á bolfiskveiðar. En svo kom reiðarslagið, hvert skipið af öðru var keypt í burtu og kvótinn með og á sama tíma hvarf rækjan. Atvinnan hvarf, hús lækkuðu í verði og voru jafnvel óseljanleg og fólkinu fækkaði. Ekki falleg lýsing þetta. Nú er líf farið að færast aftur í firðina og enn er það fiskurinn sem er bjargvættur byggðanna en að þessu sinni lax; lax sem er ræktaður í kvíum. Fiskeldi á Íslandi hófst um miðjan níunda áratuginn en gekk heldur illa af ýmsum ástæðum en þó væntanlega vegna vankunnáttu og ónógu fjármagni. Einna helst hefur tekist að rækta silung á landi en kvíaeldi í sjó gengið illa. Á Tálknafirði hefur þó verið kvíaeldi um nokkurn tíma og gengið þokkalega. Þetta segir okkur að skyndilausnir eins og okkur Íslendingum er tamt að nota duga ekki heldur er þekking, fjármagn og hæfilegur skammtur af þrautseigju það sem dugar. Nú virðist þetta allt vera til staðar og miklar framkvæmdir hafnar og enn stærri áform í sigtinu. Vissulega eru þetta gleðileg tíðindi og ánægjulegt að Vestfirðir séu að ná reisn sinni aftur og á nýjan leik er það sjórinn sem er bjargvættur því á honum hafa Vestfirðingar átt allt sitt undir frá því að land byggðist. Til að koma laxinum á markað þarf að flytja hann landleiðina til Keflavíkur en þá vandast málið. Samgöngur við Vestfirði eru þær verstu á landinu og hefur fjórðungurinn setið eftir þegar kemur að vegaframkvæmdum. Þessu verður að breyta og setja meira fjármagn í samgöngur sem fyrst. Þegar kemur að atvinnumálum er stefna Viðreisnar skýr. Búa þarf atvinnurekstri stöðugt og alþjóðlegt viðskiptaumhverfi, án hafta, með stöðugan gjaldmiðil og viðunandi vaxtastig. Með upptöku myntráðs er mögulegt að ná þessum markmiðum. Viðreisn leggur enn fremur áherslu á sjálfbært atvinnulíf og því er mikilvægt að fylgst verði náið með álagi á einstaka firði svo lífríkið hljóti ekki skaða af. Nýsköpun, frumkvæði og efling frumkvöðlastarfsemi er eitt af leiðarstefjum Viðreisnar. Alltaf þarf að leita nýrra tækifæra til þess að auka framleiðni og skapa aukin verðmæti. Mikilvægt er að efla menntun á sviði nýsköpunar og tækniþróunar og koma á fót frumkvöðlasetri og væri vel við hæfi að það væri staðsett á Vestfjörðum. Að lokum vil ég óska Vestfirðingum til hamingju með laxeldið sem jafna má við stóriðju.
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar