Guð blessi Ísland Marta Eiríksdóttir skrifar 25. nóvember 2016 09:54 Nú er mér mál. Mig hryllir nefnilega við tilhugsuninni um nýja vinstri stjórn á Íslandi því í mínum huga þýðir það aðeins eitt; Höft, skattahækkanir, tortryggni, volæði og vitleysu. Í raun verri lífskjör fyrir alla. Ég bý núna í landi þar sem fólk má vera ríkt. Þar sem ein skattaprósenta 36% gildir fyrir ALLA og þar sem allir borga helmingsskatt í desember vegna jólaútgjalda. Yfirvöld hugsa nefnilega vel um alla þegna sína hér. Þegnarnir eiga jú þessa stóru bankabók sem ríkisstjórnin heldur utan um. Þegar vel gengur þá græða allir í þessu landi, góðærið skilar sér til fólksins. Réttlæti í hnotskurn. Þannig á það líka að vera finnst mér. Hérna fá grunnskólakennarar, leikskólakennarar, hjúkrunarfræðingar og annað fólk sem sinnir umönnunar- og fræðslustörfum mjög góð laun og er bara álitið sjálfsagt mál fyrir svo kröfumikið starf. Ég bý í landi þar sem barnabætur eru ekki tekjutengdar. Þar sem ríkt fólk er ekki bannorð eða tortryggilegt. Þar sem lúxus er ekki bannorð. Þar sem fólk má eiga dýra bíla án þess að vera litið hornauga og þar sem góð lífsþægindi eru möguleg fyrir alla. Alla sem vilja hafa fyrir því og vilja vinna. Einnig fyrir þá sem geta ekki unnið og þurfa að þiggja bætur frá ríkinu. Þeir þurfa samt fyrst að hafa unnið sér inn ákveðnar tekjur í landinu, áunnið sér réttindi. Hér þar sem réttlæti er kerfinu í blóð borið. Þar sem ekki er leitast við að berja hvorki ríkt fólk né aðra niður með hærri sköttum. Þar sem ekki er verið að letja fólk, heldur frekar hvetja til dáða með sanngjarnri skattaprósentu fyrir alla launþega. Þar sem fólk má þéna vel ef það vill keppast eftir því. Þar sem ekki er verið að aumingjavæða heila þjóð og ala á kreppuhugsun svo að allir hafi það jafn skítt. Þar sem fólk má eiga sparifé inni á banka án þess að það sé skattlagt af yfirvöldum. Þar sem skattarnir lækka á meðan fólk á öllum aldri er að koma sér upp eigið húsnæði. Þar sem skattar lækka einnig ef fólk er tilbúið að búa í fámennum þorpum langt frá höfuðborginni því þar er einfaldlega dýrara að búa. Þetta er hvetjandi skattaastefna. Þar sem vörur í verslunum hækka og lækka eftir gengi krónunnar, sem sagt lægra og hærra gengi skilar sér beint til kaupenda en ekki bara til milliliða eða innflytjenda. Heiðarleiki í viðskiptum er eðlilegur hlutur hér. Í þessu samhengi hef ég ekki skilið hvers vegna hið háa gengi íslensku krónunnar hefur ekki skilað sér í lægra vöruverði til kaupenda á Íslandi. Já þar sem hver einstaklingur upplifir sanngjarna meðferð af yfirvöldum, ríkisstofnunum og öðrum opinberum aðilum sem starfa í þjónustu ríkisins. Það er mín reynsla. Þar sem starfsmönnum er það uppálagt að þjónusta fólkið vel. Þannig upplifi ég gamla föðurland okkar Íslendinga, Noreg, þar sem ég bý núna. Mín heitasta ósk er sú að Ísland komi sér upp jafn réttlátu sanngjörnu kerfi og hætti að aumingjavæða samfélagið sitt, heldur lyfti fólki upp og leyfi því að blómstra. Fólk vinni við það sem því langar til og þéni góð, jafnvel himinhá laun án þess að eiga það á hættu að verða refsað fyrir það með skattagrýlunni. Þá skapast loks góð orka og góður andi í landinu. Og þá kem ég kannski heim aftur! Burtu með þetta hugarfar vinstri stjórna! Að jafna lífskjör allra og miða við þá sem minnst eiga er fáránleg hugsjón og vonandi aldrei mögulegt. En ef við viljum endilega prófa, hættum þá að miða alla þjóðina við lægstu launin og förum að beina sjónum okkar upp til hærri launa og betri lífskjara. Við megum ekki eyða meiri tíma í þetta bull. Einföldum skattana, hendum út þessum fáránlegu skattþrepum sem Steingrímur og kompaní innleiddu. Gerum vel við barnafólk með ríkulegum barnabótum svo fólk vilji búa til börn eins og auglýsing Símans hvetur til. Íslendingum fer nefnilega fækkandi. Hættum að eyða allri þessari orku í niðurrif og kvart, notum orkuna frekar í að horfa til framtíðar, vinna saman, gera eitthvað skemmtilegt. Hlúum að og verum góð við alla, bæði ríka og fátæka. Það þurfa allir að finna að þeir skipti máli í heildarmyndinni. Förum á nýjan stað með þjóðina. Verum vinir á Alþingi. Hífum alla upp sem vilja klifra hærra upp launastigann á heiðarlegan hátt. Förum með alla þangað upp. Borgum öllum góð laun og réttlátar bætur. Það græðir engin þegar allir hafa það skítt. Klikkuð hugsjón? Kannski það en alla vegana miklu skemmtilegri til umhugsunar. Og auðvitað eiga allir þegnar landsins að hafa það gott en eðlilega spila ekki allir jafn vel úr spilum sínum. Það hefur alltaf verið svo. Hver er sinnar gæfu smiður. Bjartir tímar framunda? Já endilega! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Rangfærslur utanríkisráðherra Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Samfélag þar sem börn mæta afgangi Grímur Atlason skrifar Skoðun „Samræði“ við barn er ekki til - það er alltaf ofbeldi Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Staða íslenskrar fornleifafræði Gylfi Helgason skrifar Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tími jarðefnaeldsneytis að líða undir lok Nótt Thorberg skrifar Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenska sem annað tungumál Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir skrifar Skoðun Íslenskan er í góðum höndum Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson skrifar Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland skrifar Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvenær er nóg orðið nóg? Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Hringekjuspuni bankastjórans: Kjósum frekar breytilega og háa vexti Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar um Sundabraut Kristín Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að búa við öryggi – ekki óvissu og skuldir Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Á íslensku má alltaf finna svar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson skrifar Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir skrifar Sjá meira
Nú er mér mál. Mig hryllir nefnilega við tilhugsuninni um nýja vinstri stjórn á Íslandi því í mínum huga þýðir það aðeins eitt; Höft, skattahækkanir, tortryggni, volæði og vitleysu. Í raun verri lífskjör fyrir alla. Ég bý núna í landi þar sem fólk má vera ríkt. Þar sem ein skattaprósenta 36% gildir fyrir ALLA og þar sem allir borga helmingsskatt í desember vegna jólaútgjalda. Yfirvöld hugsa nefnilega vel um alla þegna sína hér. Þegnarnir eiga jú þessa stóru bankabók sem ríkisstjórnin heldur utan um. Þegar vel gengur þá græða allir í þessu landi, góðærið skilar sér til fólksins. Réttlæti í hnotskurn. Þannig á það líka að vera finnst mér. Hérna fá grunnskólakennarar, leikskólakennarar, hjúkrunarfræðingar og annað fólk sem sinnir umönnunar- og fræðslustörfum mjög góð laun og er bara álitið sjálfsagt mál fyrir svo kröfumikið starf. Ég bý í landi þar sem barnabætur eru ekki tekjutengdar. Þar sem ríkt fólk er ekki bannorð eða tortryggilegt. Þar sem lúxus er ekki bannorð. Þar sem fólk má eiga dýra bíla án þess að vera litið hornauga og þar sem góð lífsþægindi eru möguleg fyrir alla. Alla sem vilja hafa fyrir því og vilja vinna. Einnig fyrir þá sem geta ekki unnið og þurfa að þiggja bætur frá ríkinu. Þeir þurfa samt fyrst að hafa unnið sér inn ákveðnar tekjur í landinu, áunnið sér réttindi. Hér þar sem réttlæti er kerfinu í blóð borið. Þar sem ekki er leitast við að berja hvorki ríkt fólk né aðra niður með hærri sköttum. Þar sem ekki er verið að letja fólk, heldur frekar hvetja til dáða með sanngjarnri skattaprósentu fyrir alla launþega. Þar sem fólk má þéna vel ef það vill keppast eftir því. Þar sem ekki er verið að aumingjavæða heila þjóð og ala á kreppuhugsun svo að allir hafi það jafn skítt. Þar sem fólk má eiga sparifé inni á banka án þess að það sé skattlagt af yfirvöldum. Þar sem skattarnir lækka á meðan fólk á öllum aldri er að koma sér upp eigið húsnæði. Þar sem skattar lækka einnig ef fólk er tilbúið að búa í fámennum þorpum langt frá höfuðborginni því þar er einfaldlega dýrara að búa. Þetta er hvetjandi skattaastefna. Þar sem vörur í verslunum hækka og lækka eftir gengi krónunnar, sem sagt lægra og hærra gengi skilar sér beint til kaupenda en ekki bara til milliliða eða innflytjenda. Heiðarleiki í viðskiptum er eðlilegur hlutur hér. Í þessu samhengi hef ég ekki skilið hvers vegna hið háa gengi íslensku krónunnar hefur ekki skilað sér í lægra vöruverði til kaupenda á Íslandi. Já þar sem hver einstaklingur upplifir sanngjarna meðferð af yfirvöldum, ríkisstofnunum og öðrum opinberum aðilum sem starfa í þjónustu ríkisins. Það er mín reynsla. Þar sem starfsmönnum er það uppálagt að þjónusta fólkið vel. Þannig upplifi ég gamla föðurland okkar Íslendinga, Noreg, þar sem ég bý núna. Mín heitasta ósk er sú að Ísland komi sér upp jafn réttlátu sanngjörnu kerfi og hætti að aumingjavæða samfélagið sitt, heldur lyfti fólki upp og leyfi því að blómstra. Fólk vinni við það sem því langar til og þéni góð, jafnvel himinhá laun án þess að eiga það á hættu að verða refsað fyrir það með skattagrýlunni. Þá skapast loks góð orka og góður andi í landinu. Og þá kem ég kannski heim aftur! Burtu með þetta hugarfar vinstri stjórna! Að jafna lífskjör allra og miða við þá sem minnst eiga er fáránleg hugsjón og vonandi aldrei mögulegt. En ef við viljum endilega prófa, hættum þá að miða alla þjóðina við lægstu launin og förum að beina sjónum okkar upp til hærri launa og betri lífskjara. Við megum ekki eyða meiri tíma í þetta bull. Einföldum skattana, hendum út þessum fáránlegu skattþrepum sem Steingrímur og kompaní innleiddu. Gerum vel við barnafólk með ríkulegum barnabótum svo fólk vilji búa til börn eins og auglýsing Símans hvetur til. Íslendingum fer nefnilega fækkandi. Hættum að eyða allri þessari orku í niðurrif og kvart, notum orkuna frekar í að horfa til framtíðar, vinna saman, gera eitthvað skemmtilegt. Hlúum að og verum góð við alla, bæði ríka og fátæka. Það þurfa allir að finna að þeir skipti máli í heildarmyndinni. Förum á nýjan stað með þjóðina. Verum vinir á Alþingi. Hífum alla upp sem vilja klifra hærra upp launastigann á heiðarlegan hátt. Förum með alla þangað upp. Borgum öllum góð laun og réttlátar bætur. Það græðir engin þegar allir hafa það skítt. Klikkuð hugsjón? Kannski það en alla vegana miklu skemmtilegri til umhugsunar. Og auðvitað eiga allir þegnar landsins að hafa það gott en eðlilega spila ekki allir jafn vel úr spilum sínum. Það hefur alltaf verið svo. Hver er sinnar gæfu smiður. Bjartir tímar framunda? Já endilega!
Skoðun Saman náum við lengra. Af hverju þverfagleg endurhæfing skiptir máli Rúnar Helgi Andrason skrifar
Skoðun Hefjumst handa við endurskoðun laga um Menntasjóð námsmanna Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Ósanngjarnar hækkanir á vörugjöldum án fyrirvara – ábyrgðarleysi gagnvart atvinnulífi Friðrik Ingi Friðriksson skrifar
Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar
Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar