Málefni ungs fólks Erna Lína Baldvinsdóttir skrifar 27. október 2016 14:28 Með flokki áhyggjuefna sem kallast „málefni ungs fólks“ er verið að gefa í skyn að restin af stjórnmálunum komi ungu fólki ekki við. Öll málefni koma ungu fólki við og málefni ungs fólks koma öllum við. Þó ég sé ung og þurfi ekki á hjúkrunarheimili að halda, þá á ég ömmur og langafa sem munu þurfa þess og foreldrar mínir munu vonandi þurfa ellilífeyri einhvern tímann á lífsleiðinni. Ég er kannski ung en ég hef samt áhyggjur af eldri borgurum landsins. Þetta áhyggjulausa líf gamalmenna er varla til í íslensku samfélagi. Ellilífeyrir er ekki nógu hár og greiðsluþátttakan í heilbrigðiskerfinu of há. Unga fólk nútímans er gamla fólk framtíðarinnar. Ég vil vita að þegar ég verð gömul verði séð almennilega um mig. Ég get ekki komið með þá kröfu á komandi kynslóðir ef ég og mín kynslóð er ekki tilbúin til að gera hið sama fyrir þá eldri borgara sem eru hér í dag. Við þurfum að koma vel fram við gamalt fólk og hjálpa því án þess að taka af því sjálfstæðið. Nú er vaxandi offita í landinu. Reynt er að koma á móts við börn með því að veita þeim aðgang að íþróttum og allt er gott og blessað með það. En hver er að hugsa um gamla fólkið? Eldri borgarar þurfa einnig að fá aðgang að ýmsum íþróttum. Nú eru flest íþróttahús landsins tóm á meðan ungmennin eru í skólum. Hvernig væri að nýta þann tíma fyrir þá sem eru eldri og geta ekki unnið. Þetta þarf að vera gjaldfrjálst og við þurfum að hvetja fólk á öllum aldri til að hreyfa sig. Hollt mataræði þarf að vera ódýrt. Það gengur ekki að setja á sykurskatt og láta þar kyrrt liggja. Þá er bæði hollur og óhollur matur orðinn of dýr fyrir meðaljóninn sem og eldri borgara. Fyrst og fremst þarf að niðurgreiða hollmeti. Við unga fólkið þurfum að hugsa út fyrir okkar eigin hagsmuni og sýna eldri borgurum að okkur er ekki sama um þau. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Breiðholt brennur Eðvarð Hilmarsson Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Skoðun Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Sjá meira
Með flokki áhyggjuefna sem kallast „málefni ungs fólks“ er verið að gefa í skyn að restin af stjórnmálunum komi ungu fólki ekki við. Öll málefni koma ungu fólki við og málefni ungs fólks koma öllum við. Þó ég sé ung og þurfi ekki á hjúkrunarheimili að halda, þá á ég ömmur og langafa sem munu þurfa þess og foreldrar mínir munu vonandi þurfa ellilífeyri einhvern tímann á lífsleiðinni. Ég er kannski ung en ég hef samt áhyggjur af eldri borgurum landsins. Þetta áhyggjulausa líf gamalmenna er varla til í íslensku samfélagi. Ellilífeyrir er ekki nógu hár og greiðsluþátttakan í heilbrigðiskerfinu of há. Unga fólk nútímans er gamla fólk framtíðarinnar. Ég vil vita að þegar ég verð gömul verði séð almennilega um mig. Ég get ekki komið með þá kröfu á komandi kynslóðir ef ég og mín kynslóð er ekki tilbúin til að gera hið sama fyrir þá eldri borgara sem eru hér í dag. Við þurfum að koma vel fram við gamalt fólk og hjálpa því án þess að taka af því sjálfstæðið. Nú er vaxandi offita í landinu. Reynt er að koma á móts við börn með því að veita þeim aðgang að íþróttum og allt er gott og blessað með það. En hver er að hugsa um gamla fólkið? Eldri borgarar þurfa einnig að fá aðgang að ýmsum íþróttum. Nú eru flest íþróttahús landsins tóm á meðan ungmennin eru í skólum. Hvernig væri að nýta þann tíma fyrir þá sem eru eldri og geta ekki unnið. Þetta þarf að vera gjaldfrjálst og við þurfum að hvetja fólk á öllum aldri til að hreyfa sig. Hollt mataræði þarf að vera ódýrt. Það gengur ekki að setja á sykurskatt og láta þar kyrrt liggja. Þá er bæði hollur og óhollur matur orðinn of dýr fyrir meðaljóninn sem og eldri borgara. Fyrst og fremst þarf að niðurgreiða hollmeti. Við unga fólkið þurfum að hugsa út fyrir okkar eigin hagsmuni og sýna eldri borgurum að okkur er ekki sama um þau.