Rukkum eins og Bláa lónið Guðmundur Edgarsson skrifar 20. júlí 2016 07:00 Þrátt fyrir að líta megi á Bláa lónið sem vel heppnað viðskiptaævintýri virðist sem allmörgum blöskri hinn hái aðgangseyrir sem fyrirtækið rukkar gesti sína um. Þó er ekki um slíka upphæð að ræða að skilji á milli ríkra og venjulegs launafólks. Reynslan sýnir enda að lónið þjónar fjöldanum en ekki einungis þröngum hópi sterkefnaðra einstaklinga. Hinn hái aðgangseyrir á líka sínar jákvæðu hliðar eins og hér verður nú rakið.Skilvirkni verðstýringar Tilfellið er að hár aðgangseyrir í samræmi við vinsældir leiðir ekki einungis til meiri ábata fyrir seljendur heldur einnig til aukins hagræðis fyrir neytendur. Í tilfelli Bláa lónsins væri ferðamaðurinn nefnilega verr settur með miðaverðið vel undir markaðsvirði. Eftirspurn yrði þá langt umfram framboð svo keppast þyrfti um miðana við fráhrindandi aðstæður eða standa frammi fyrir illásættanlegri bið. Hærri aðgangseyrir slakar hins vegar á eftirspurninni þannig að neytandinn getur gert ráðstafanir til að tryggja sér miða til dæmis með því að hækka kaup sitt með meiri vinnu. Fyrirhyggja ferðamannsins ræður því för um hvort hann komist í lónið, ekki heppni eða krókaleiðir.Bláa lónið og arðgreiðslur Þar sem Bláa lónið er í einkaeigu getur það hagað verðlagningu að vild. Samtímis er hið opinbera í eilífum vandræðum með fjármögnun til varnar auknum átroðningi við ýmsar náttúruperlur í sinni eigu sökum fornrar löggjafar gegn eðlilegri gjaldtöku. Á meðan malar Bláa lónið gull sem nýtist til eflingar á aðstöðu og þjónustu auk ýmissa heilsutengdra þróunarverkefna. Samfara eykst virði fyrirtækisins, hluthöfum og ferðaþjónustunni allri til hagsbóta. Ráðamenn ættu því að líta til Bláa lónsins sem fyrirmyndar um það sem koma skyldi til uppbyggingar og verðmætaaukningar innan ferðaþjónustunnar. Arð af hagnaði mætti svo greiða út árlega beint í vasa landsmanna rétt eins og Bláa lónið greiðir hluthöfum sínum arð af ágóða fyrirtækisins ár eftir ár.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 20. júlí Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun The man who would be king Ian McDonald Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun The man who would be king Ian McDonald skrifar Skoðun Umhverfisávinningur þess að þrifta Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Eru orkumálin að fara úr böndunum? Jónas Guðmundsson skrifar Skoðun Skipulagsmál og uppbygging í Árborg Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Sjá meira
Þrátt fyrir að líta megi á Bláa lónið sem vel heppnað viðskiptaævintýri virðist sem allmörgum blöskri hinn hái aðgangseyrir sem fyrirtækið rukkar gesti sína um. Þó er ekki um slíka upphæð að ræða að skilji á milli ríkra og venjulegs launafólks. Reynslan sýnir enda að lónið þjónar fjöldanum en ekki einungis þröngum hópi sterkefnaðra einstaklinga. Hinn hái aðgangseyrir á líka sínar jákvæðu hliðar eins og hér verður nú rakið.Skilvirkni verðstýringar Tilfellið er að hár aðgangseyrir í samræmi við vinsældir leiðir ekki einungis til meiri ábata fyrir seljendur heldur einnig til aukins hagræðis fyrir neytendur. Í tilfelli Bláa lónsins væri ferðamaðurinn nefnilega verr settur með miðaverðið vel undir markaðsvirði. Eftirspurn yrði þá langt umfram framboð svo keppast þyrfti um miðana við fráhrindandi aðstæður eða standa frammi fyrir illásættanlegri bið. Hærri aðgangseyrir slakar hins vegar á eftirspurninni þannig að neytandinn getur gert ráðstafanir til að tryggja sér miða til dæmis með því að hækka kaup sitt með meiri vinnu. Fyrirhyggja ferðamannsins ræður því för um hvort hann komist í lónið, ekki heppni eða krókaleiðir.Bláa lónið og arðgreiðslur Þar sem Bláa lónið er í einkaeigu getur það hagað verðlagningu að vild. Samtímis er hið opinbera í eilífum vandræðum með fjármögnun til varnar auknum átroðningi við ýmsar náttúruperlur í sinni eigu sökum fornrar löggjafar gegn eðlilegri gjaldtöku. Á meðan malar Bláa lónið gull sem nýtist til eflingar á aðstöðu og þjónustu auk ýmissa heilsutengdra þróunarverkefna. Samfara eykst virði fyrirtækisins, hluthöfum og ferðaþjónustunni allri til hagsbóta. Ráðamenn ættu því að líta til Bláa lónsins sem fyrirmyndar um það sem koma skyldi til uppbyggingar og verðmætaaukningar innan ferðaþjónustunnar. Arð af hagnaði mætti svo greiða út árlega beint í vasa landsmanna rétt eins og Bláa lónið greiðir hluthöfum sínum arð af ágóða fyrirtækisins ár eftir ár.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 20. júlí
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar