Myglusveppir eru ógn við heilsu starfsmanna Erna Guðmundsdóttir skrifar 5. desember 2016 00:00 Félagsmenn leita í auknum mæli til stéttarfélaga innan BHM til að fara yfir réttarstöðu sína vegna veikinda eða sjúkdóms af völdum myglusvepps á vinnustöðum. Ein skýring á þessu aukna vandamáli virðist vera langvarandi skortur á viðhaldi hjá stofnunum og fyrirtækjum.Starfsmenn sendir í veikindaleyfi Staða starfsmannanna er misjöfn. Í flestum tilvikum er hægt að uppræta myglusveppinn þannig að starfsmenn geti sinnt störfum sínum án þess að veikjast. Því miður er hins vegar allt of stór hópur starfsmanna sem veikist vegna myglusvepps og ekki tekst að uppræta skaðvaldinn. Staða þess hóps er ekki góð. Starfsmenn geta ekki sinnt starfi sínu þar sem hvorki virðist hægt að laga húsnæðið né útvega þeim nýtt húsnæði. Einu úrræðin sem vinnuveitendur virðast hafa er að senda starfsmennina í veikindaleyfi án þess að þeir séu í raun og veru veikir, nema þegar þeir eru í hinu sýkta húsnæði. Dæmi eru um að starfsmenn séu sendir í veikindaleyfi og séu í því þangað til veikindaréttur þeirra er tæmdur, jafnvel starfsmenn sem eiga hátt í ár í veikindarétt. Þá eru allmörg tilvik þar sem starfsmenn hafa fundið sig knúna til þess að segja starfi sínu lausu þar sem þeir hafa heilsu sinnar vegna ekki getað snúið aftur til vinnustaðarins.Verða af mörgum dagsverkum Hve mörg dagsverk eru það sem stofnanir og fyrirtæki verða af, af þeirri ástæðu að starfsmönnum er ekki gert kleift að sinna störfum sínum vegna myglusvepps? Svo ekki sé talað um varanlegan skaða á heilsufari starfsmanna. Það blasir við að allt of víða er starfsmönnum ekki tryggt öruggt og heilsusamlegt starfsumhverfi og það þarf að bæta. Þá ættu starfsmenn ekki að þurfa að nýta veikindarétt sinn þegar um er að ræða slæman aðbúnað á vinnustað. Það er á ábyrgð vinnuveitenda að tryggja að aðbúnaður sé með þeim hætti að starfsmönnum sé mögulegt að sinna störfum sínum. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir Skoðun Sögufölsun eytt í kyrrþey Hjörtur Hjartarson Skoðun Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Skoðun Skoðun Eins og sandur úr greip Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Enga saltdreifara á Bessastaði takk Skírnir Garðarsson skrifar Skoðun Hvernig forseta vilt þú? Valdís Arnarsdóttir skrifar Skoðun Spurðu fólkið Halla Tómasdóttir skrifar Skoðun Vopn, sprengjur og annað eins Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Hvar er eldhúsglugginn? Elsa Ævarsdóttir skrifar Skoðun Bakslag í streymi Silja Snædal Drífudóttir skrifar Skoðun Tímaskekkja á 21. öldinni Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Hver er pælingin? Ásgeir Brynjar Torfason skrifar Skoðun Í átt að velsæld á nokkrum mínútum Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Er fyrirmyndarríkið Ísland í ruslflokki í sorpmálum? Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Takk fyrir vettlingana! Hópur foreldra leikskólabarna í Reykjavík skrifar Skoðun Hvað varð um samveruna? Hildur Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Listir og velferð Kristín Valsdóttir skrifar Skoðun Er forsetaframbjóðendum umhugað um dýravernd? Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Þegar þú vilt miklu meira bákn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Óbærileg léttúð VG Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Að hafa áhrif á nærumhverfi sitt Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson skrifar Skoðun Satt og logið Bryndís Schram skrifar Skoðun Alþjóðlegi leiðsöguhundadagurinn Sigþór U. Hallfreðsson skrifar Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson skrifar Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson skrifar Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith skrifar Skoðun Katrín og Gunnar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Ótímabundin leyfi, ótímabundið náttúruníð Elvar Örn Friðriksson skrifar Sjá meira
Félagsmenn leita í auknum mæli til stéttarfélaga innan BHM til að fara yfir réttarstöðu sína vegna veikinda eða sjúkdóms af völdum myglusvepps á vinnustöðum. Ein skýring á þessu aukna vandamáli virðist vera langvarandi skortur á viðhaldi hjá stofnunum og fyrirtækjum.Starfsmenn sendir í veikindaleyfi Staða starfsmannanna er misjöfn. Í flestum tilvikum er hægt að uppræta myglusveppinn þannig að starfsmenn geti sinnt störfum sínum án þess að veikjast. Því miður er hins vegar allt of stór hópur starfsmanna sem veikist vegna myglusvepps og ekki tekst að uppræta skaðvaldinn. Staða þess hóps er ekki góð. Starfsmenn geta ekki sinnt starfi sínu þar sem hvorki virðist hægt að laga húsnæðið né útvega þeim nýtt húsnæði. Einu úrræðin sem vinnuveitendur virðast hafa er að senda starfsmennina í veikindaleyfi án þess að þeir séu í raun og veru veikir, nema þegar þeir eru í hinu sýkta húsnæði. Dæmi eru um að starfsmenn séu sendir í veikindaleyfi og séu í því þangað til veikindaréttur þeirra er tæmdur, jafnvel starfsmenn sem eiga hátt í ár í veikindarétt. Þá eru allmörg tilvik þar sem starfsmenn hafa fundið sig knúna til þess að segja starfi sínu lausu þar sem þeir hafa heilsu sinnar vegna ekki getað snúið aftur til vinnustaðarins.Verða af mörgum dagsverkum Hve mörg dagsverk eru það sem stofnanir og fyrirtæki verða af, af þeirri ástæðu að starfsmönnum er ekki gert kleift að sinna störfum sínum vegna myglusvepps? Svo ekki sé talað um varanlegan skaða á heilsufari starfsmanna. Það blasir við að allt of víða er starfsmönnum ekki tryggt öruggt og heilsusamlegt starfsumhverfi og það þarf að bæta. Þá ættu starfsmenn ekki að þurfa að nýta veikindarétt sinn þegar um er að ræða slæman aðbúnað á vinnustað. Það er á ábyrgð vinnuveitenda að tryggja að aðbúnaður sé með þeim hætti að starfsmönnum sé mögulegt að sinna störfum sínum. Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.