Veðrið speglar íbúana Marta Eiríksdóttir skrifar 28. maí 2015 09:00 Það var einu sinni gamall indjánahöfðingi á ferð um lítið þorp í Perú. Þorpsbúar voru orðnir langeygir eftir regni. Akrarnir í kring voru skrælþurrir eftir langa tíð án vætu og erfitt reyndist bændum að rækta nokkuð. Þeir óskuðu eftir regni til að væta akrana en töluðu sífellt um hversu slæmt ástandið var. Þeir óskuðu eftir jafnvægi í náttúrunni en bölsótuðust sífellt út í hana. Svo þegar umræddur indjánahöfðingi átti leið um gripu íbúar hann glóðvolgan og báðu hann um að hjálpa til með því að fara á fund náttúruaflanna. Indjánahöfðinginn jánkaði bón þeirra. Hann einangraði sig og fastaði í sérstöku bænahúsi sem þorpsbúar áttu. Þarna sat hann í þrjá sólarhringa án þess að bæra á sér og þorpsbúar biðu í ofvæni eftir að hann kæmi út aftur til að heyra hvað náttúran vildi segja um ástandið. Loks opnðust dyrnar og indjánahöfðinginn steig út. Þorpsbúar sem fylgdust vel með bænahúsinu hópuðust nú til að heyra skilaboðin beint frá náttúruöflunum í gegnum þennan roskna mann. Indjánahöfðinginn mælti og sagði að náttúran væri að endurspegla hugarfar þorpsbúa. Þeir væru vanþakklátir og virtu ekki gjafir náttúrunnar og viðkvæmni hennar. Þá skorti hreinlega meiri virðingu fyrir náttúrunni. Þeir tóku henni sem sjálfsögðum hlut án þess að gefa nokkuð tilbaka eða vernda hana. Þeir væru jafnframt endalaust að kvarta og bölsótast út í núverandi ástand sem styrkti slæmt ástand enn frekar. Ójafnvægið í hugarfari fólksins þyrfti fyrst að endurnýja og lagfæra. Þannig myndu þorpsbúar sjá að jafnvægi kæmist aftur á veðurfarið og landið í kringum þá. Samspil manns og náttúru þyrfti að komast á til þess að jörðin tæki stöðu með fólkinu sínu. Þakklæti og virðing var lykillinn að hinu gullna hliði náttúrunnar. Einnig að tala upphátt um allt það sem var í lagi núna þótt það væri fátt til að byrja með. Einblína meira á hvað fólkið vildi sjá gerast en hvað fólkið vildi ekki. Þannig hugarfar og óskir um eitthvað sem ætti sér jafnvel ekki stoð í upphafi gæti hjálpað til að koma hreyfingu á hlutina. Þannig gerðust kraftaverkin. Ef þorpsbúar tækju sig saman um þetta þá myndi allt breytast til hins betra. Fólkið þyrfti að sameinast um að sjá fyrir sér að betri tímar væru í vændum þrátt fyrir ástandið núna. Það átti að að leyfa sér að vona og dreyma um betri tíð með blóm í haga. Þá myndi ástandið smátt og smátt lagast og batna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson skrifar Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Sjá meira
Það var einu sinni gamall indjánahöfðingi á ferð um lítið þorp í Perú. Þorpsbúar voru orðnir langeygir eftir regni. Akrarnir í kring voru skrælþurrir eftir langa tíð án vætu og erfitt reyndist bændum að rækta nokkuð. Þeir óskuðu eftir regni til að væta akrana en töluðu sífellt um hversu slæmt ástandið var. Þeir óskuðu eftir jafnvægi í náttúrunni en bölsótuðust sífellt út í hana. Svo þegar umræddur indjánahöfðingi átti leið um gripu íbúar hann glóðvolgan og báðu hann um að hjálpa til með því að fara á fund náttúruaflanna. Indjánahöfðinginn jánkaði bón þeirra. Hann einangraði sig og fastaði í sérstöku bænahúsi sem þorpsbúar áttu. Þarna sat hann í þrjá sólarhringa án þess að bæra á sér og þorpsbúar biðu í ofvæni eftir að hann kæmi út aftur til að heyra hvað náttúran vildi segja um ástandið. Loks opnðust dyrnar og indjánahöfðinginn steig út. Þorpsbúar sem fylgdust vel með bænahúsinu hópuðust nú til að heyra skilaboðin beint frá náttúruöflunum í gegnum þennan roskna mann. Indjánahöfðinginn mælti og sagði að náttúran væri að endurspegla hugarfar þorpsbúa. Þeir væru vanþakklátir og virtu ekki gjafir náttúrunnar og viðkvæmni hennar. Þá skorti hreinlega meiri virðingu fyrir náttúrunni. Þeir tóku henni sem sjálfsögðum hlut án þess að gefa nokkuð tilbaka eða vernda hana. Þeir væru jafnframt endalaust að kvarta og bölsótast út í núverandi ástand sem styrkti slæmt ástand enn frekar. Ójafnvægið í hugarfari fólksins þyrfti fyrst að endurnýja og lagfæra. Þannig myndu þorpsbúar sjá að jafnvægi kæmist aftur á veðurfarið og landið í kringum þá. Samspil manns og náttúru þyrfti að komast á til þess að jörðin tæki stöðu með fólkinu sínu. Þakklæti og virðing var lykillinn að hinu gullna hliði náttúrunnar. Einnig að tala upphátt um allt það sem var í lagi núna þótt það væri fátt til að byrja með. Einblína meira á hvað fólkið vildi sjá gerast en hvað fólkið vildi ekki. Þannig hugarfar og óskir um eitthvað sem ætti sér jafnvel ekki stoð í upphafi gæti hjálpað til að koma hreyfingu á hlutina. Þannig gerðust kraftaverkin. Ef þorpsbúar tækju sig saman um þetta þá myndi allt breytast til hins betra. Fólkið þyrfti að sameinast um að sjá fyrir sér að betri tímar væru í vændum þrátt fyrir ástandið núna. Það átti að að leyfa sér að vona og dreyma um betri tíð með blóm í haga. Þá myndi ástandið smátt og smátt lagast og batna.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar