Veðrið speglar íbúana Marta Eiríksdóttir skrifar 28. maí 2015 09:00 Það var einu sinni gamall indjánahöfðingi á ferð um lítið þorp í Perú. Þorpsbúar voru orðnir langeygir eftir regni. Akrarnir í kring voru skrælþurrir eftir langa tíð án vætu og erfitt reyndist bændum að rækta nokkuð. Þeir óskuðu eftir regni til að væta akrana en töluðu sífellt um hversu slæmt ástandið var. Þeir óskuðu eftir jafnvægi í náttúrunni en bölsótuðust sífellt út í hana. Svo þegar umræddur indjánahöfðingi átti leið um gripu íbúar hann glóðvolgan og báðu hann um að hjálpa til með því að fara á fund náttúruaflanna. Indjánahöfðinginn jánkaði bón þeirra. Hann einangraði sig og fastaði í sérstöku bænahúsi sem þorpsbúar áttu. Þarna sat hann í þrjá sólarhringa án þess að bæra á sér og þorpsbúar biðu í ofvæni eftir að hann kæmi út aftur til að heyra hvað náttúran vildi segja um ástandið. Loks opnðust dyrnar og indjánahöfðinginn steig út. Þorpsbúar sem fylgdust vel með bænahúsinu hópuðust nú til að heyra skilaboðin beint frá náttúruöflunum í gegnum þennan roskna mann. Indjánahöfðinginn mælti og sagði að náttúran væri að endurspegla hugarfar þorpsbúa. Þeir væru vanþakklátir og virtu ekki gjafir náttúrunnar og viðkvæmni hennar. Þá skorti hreinlega meiri virðingu fyrir náttúrunni. Þeir tóku henni sem sjálfsögðum hlut án þess að gefa nokkuð tilbaka eða vernda hana. Þeir væru jafnframt endalaust að kvarta og bölsótast út í núverandi ástand sem styrkti slæmt ástand enn frekar. Ójafnvægið í hugarfari fólksins þyrfti fyrst að endurnýja og lagfæra. Þannig myndu þorpsbúar sjá að jafnvægi kæmist aftur á veðurfarið og landið í kringum þá. Samspil manns og náttúru þyrfti að komast á til þess að jörðin tæki stöðu með fólkinu sínu. Þakklæti og virðing var lykillinn að hinu gullna hliði náttúrunnar. Einnig að tala upphátt um allt það sem var í lagi núna þótt það væri fátt til að byrja með. Einblína meira á hvað fólkið vildi sjá gerast en hvað fólkið vildi ekki. Þannig hugarfar og óskir um eitthvað sem ætti sér jafnvel ekki stoð í upphafi gæti hjálpað til að koma hreyfingu á hlutina. Þannig gerðust kraftaverkin. Ef þorpsbúar tækju sig saman um þetta þá myndi allt breytast til hins betra. Fólkið þyrfti að sameinast um að sjá fyrir sér að betri tímar væru í vændum þrátt fyrir ástandið núna. Það átti að að leyfa sér að vona og dreyma um betri tíð með blóm í haga. Þá myndi ástandið smátt og smátt lagast og batna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halla Hrund - Þarf fólk eins og þig, fyrir fólk eins og mig? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Kjósum sterkan leiðtoga Guðlaug Hrönn Jóhannsdóttir Skoðun Vonandi endurtekur sagan sig! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Það þarf þyrlupall við þjóðarsjúkrahúsið Hópur lækna á þyrlum Landhelgisgæslunnar Skoðun Halla Hrund, Halla Tómasdóttir eða Katrín Jakobsdóttir? Reynir Böðvarsson Skoðun Sjókvíafúskið mikla Rán Flygenring Skoðun Síðasti naglinn í líkkistu innanlandsflugs? Eiður Ragnarsson Skoðun Munu kosningar bjarga Bretlandi? Guðmundur Einarsson Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun Framúrskarandi forseti Ásdís Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sýnileiki og styrkur þjóðar Ásdís Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Velferð fólks framar markaðsvæddri netsölu áfengis Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Halla Hrund, Halla Tómasdóttir eða Katrín Jakobsdóttir? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Það þarf þyrlupall við þjóðarsjúkrahúsið Hópur lækna á þyrlum Landhelgisgæslunnar skrifar Skoðun Vonandi endurtekur sagan sig! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Halla Hrund - Þarf fólk eins og þig, fyrir fólk eins og mig? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kjósum sterkan leiðtoga Guðlaug Hrönn Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Munu kosningar bjarga Bretlandi? Guðmundur Einarsson skrifar Skoðun Hvers konar bull er þetta ! Fjölnir Sæmundsson skrifar Skoðun Líkhús Líneik Anna Sævarsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Hafnarfjarðarbæjar – Þjóðgarð á Reykjanes Davíð Arnar Stefánsson skrifar Skoðun Svar til Páls Winkel Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Síðasti naglinn í líkkistu innanlandsflugs? Eiður Ragnarsson skrifar Skoðun Forseti lýðveldisins Erlingur Hansson skrifar Skoðun Grípum gullið tækifæri og sendum heiminum skýr skilaboð…aftur Svandís Ingimundardóttir skrifar Skoðun Við elskum föt, eða hvað? Magnús Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Virðulegur forseti Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæð Palestína skiptir heiminn máli Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Minnislausir molbúar Melkorka Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skjáhætta í umferð Gunnar Geir Gunnarsson,Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Baldur er mitt örugga val Valgerður Janusdóttir skrifar Skoðun Hrunráðherrar og reynsluboltar Samfylkingarinnar Inga Sæland skrifar Skoðun Ég kýs Baldur Guðrún Rögnvaldardóttir skrifar Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ferðaþjónustan og vaskurinn Pétur Óskarsson skrifar Skoðun Þráhyggja Björns Bjarnasonar Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Nálægð við stjórnmálin – Ólafur Ragnar og Katrín Össur Skarphéðinsson skrifar Skoðun Einföld og afgerandi skref í þágu líffræðilegrar fjölbreytni Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Hvernig standa sveitarfélögin sig í stafrænni þróun? Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Vald spillir Anna Magnúsdóttir skrifar Sjá meira
Það var einu sinni gamall indjánahöfðingi á ferð um lítið þorp í Perú. Þorpsbúar voru orðnir langeygir eftir regni. Akrarnir í kring voru skrælþurrir eftir langa tíð án vætu og erfitt reyndist bændum að rækta nokkuð. Þeir óskuðu eftir regni til að væta akrana en töluðu sífellt um hversu slæmt ástandið var. Þeir óskuðu eftir jafnvægi í náttúrunni en bölsótuðust sífellt út í hana. Svo þegar umræddur indjánahöfðingi átti leið um gripu íbúar hann glóðvolgan og báðu hann um að hjálpa til með því að fara á fund náttúruaflanna. Indjánahöfðinginn jánkaði bón þeirra. Hann einangraði sig og fastaði í sérstöku bænahúsi sem þorpsbúar áttu. Þarna sat hann í þrjá sólarhringa án þess að bæra á sér og þorpsbúar biðu í ofvæni eftir að hann kæmi út aftur til að heyra hvað náttúran vildi segja um ástandið. Loks opnðust dyrnar og indjánahöfðinginn steig út. Þorpsbúar sem fylgdust vel með bænahúsinu hópuðust nú til að heyra skilaboðin beint frá náttúruöflunum í gegnum þennan roskna mann. Indjánahöfðinginn mælti og sagði að náttúran væri að endurspegla hugarfar þorpsbúa. Þeir væru vanþakklátir og virtu ekki gjafir náttúrunnar og viðkvæmni hennar. Þá skorti hreinlega meiri virðingu fyrir náttúrunni. Þeir tóku henni sem sjálfsögðum hlut án þess að gefa nokkuð tilbaka eða vernda hana. Þeir væru jafnframt endalaust að kvarta og bölsótast út í núverandi ástand sem styrkti slæmt ástand enn frekar. Ójafnvægið í hugarfari fólksins þyrfti fyrst að endurnýja og lagfæra. Þannig myndu þorpsbúar sjá að jafnvægi kæmist aftur á veðurfarið og landið í kringum þá. Samspil manns og náttúru þyrfti að komast á til þess að jörðin tæki stöðu með fólkinu sínu. Þakklæti og virðing var lykillinn að hinu gullna hliði náttúrunnar. Einnig að tala upphátt um allt það sem var í lagi núna þótt það væri fátt til að byrja með. Einblína meira á hvað fólkið vildi sjá gerast en hvað fólkið vildi ekki. Þannig hugarfar og óskir um eitthvað sem ætti sér jafnvel ekki stoð í upphafi gæti hjálpað til að koma hreyfingu á hlutina. Þannig gerðust kraftaverkin. Ef þorpsbúar tækju sig saman um þetta þá myndi allt breytast til hins betra. Fólkið þyrfti að sameinast um að sjá fyrir sér að betri tímar væru í vændum þrátt fyrir ástandið núna. Það átti að að leyfa sér að vona og dreyma um betri tíð með blóm í haga. Þá myndi ástandið smátt og smátt lagast og batna.
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun
Skoðun Grípum gullið tækifæri og sendum heiminum skýr skilaboð…aftur Svandís Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir skrifar
Vinkona í Ástralíu fékk þessar línur eftir að hafa skoðað gosið á Reykjanesskaga á tölvunni sinni frá aðila á Facebook Matthildur Björnsdóttir Skoðun