Skoðun

Ofbeldi gegn börnum og skóli margbreytileikans

Guðrún H. Sederholm skrifar
Skýrsla UNICEF frá 7. mars sl. fjallar um ofbeldi gegn börnum. Skýrslan segir að líklegast sé að brot gegn barni eigi sér stað á heimili barnsins. Þetta er einnig niðurstaða rannsókna. Skýrslan bendir á að tengsl séu milli andlegrar vanlíðanar barns og þess að hafa orðið fyrir ofbeldi.

Vitneskjan um ofbeldi á heimilum barna er takmörkuð innan skólanna eins og fram kom í rannsókn sem ég vann fyrir HÍ og velferðarráðuneytið 2011: „Rannsókn á viðhorfum 10 skólastjóra". Fram kom í viðtölum við skólastjórana að þá skorti faglega ráðgjöf.

Fyrir 23 árum benti ég yfirvöldum á að nauðsynlegt væri að innan skólanna starfaði félagsráðgjafi sem sinnti barnavernd. Þá var ég að þróa náms- og starfsráðgjöf fyrir menntamálaráðuneytið og varð mjög vör við þessi alvarlegu mál sem börnin komu með til mín. Ég var formaður nefndar á vegum ráðuneytisins um eflingu náms- og starfsráðgjafar 1997-1998. Nefndin kallaði eftir skýrslum frá náms- og starfsráðgjöfum. Skýrslurnar áttu það sameiginlegt að ráðgjafarnir hrópuðu á hjálp þegar kom að persónulegu ráðgjöfinni eins og ofbeldi á heimilum og öðrum „erfiðum" málum. Viðbrögð voru ekki merkjanleg af hálfu yfirvalda. Stefán Ingi Stefánsson, framkvæmdastjóri UNICEF á Íslandi, segir í umfjöllun um áðurnefnda skýrslu UNICEF að mikið magn upplýsinga sé til staðar í samfélaginu en þær hafi ekki verið greindar með skipulögðum hætti.

Ekki brugðist við

Ég velti fyrir mér hvers vegna ekki hefur verið brugðist við upplýsingum sem legið hafa fyrir. Það er skólaskylda í landinu. Þar er vettvangur til að bregðast við vanlíðan barnanna, greina á ábyrgan hátt hvers vegna sumir eiga erfiðara með að einbeita sér í námi, mæta illa og sýna merki um vanrækslu. Mun víðtækari þjónustu þarf en nú er til staðar í skólum. Félagsráðgjafar starfa við nokkra skóla stundum einir og stundum með náms- og starfsráðgjöfum en erfitt er að ráða þá sérstaklega þar sem lögin eru takmarkandi.

Ég sat málþing mennta- og menningarmálaráðuneytisins um „Skóla margbreytileikans og stoðkerfi skóla" þann 5. mars sl. Nær allir sem töluðu á málþinginu lögðu áherslu á að nokkuð skorti á skilning skólafólks á fyrirbærinu „skóli án aðgreiningar". Mikilvægt er að fagfólk og foreldrar hafi sama skilning á þeirri hugmyndafræði sem á að starfa eftir. Einnig kom fram að kennarar þyrftu stuðning til að framfylgja stefnunni og tryggja þyrfti að allir stefndu í sömu átt. Góð faghandleiðsla er stuðningur við kennara og henni geta félagsráðgjafar sinnt.

Kennarar eiga rétt á faghandleiðslu í gegnum Sjúkrasjóð KÍ. Faghandleiðsla er unnin af fagaðilum, oft félagsráðgjöfum, sem sérhæft hafa sig í handleiðslu starfstétta og hefur það markmið að laða fram styrkleika einstaklinga, efla samskiptahæfni þeirra m.a. Þetta er ekki jafningjahandleiðsla. Faghandleiðsla er stuðningur sem kennarar geta nýtt sér í mun meiri mæli en nú er gert. Þeir sem koma í handleiðsluna hafa ásetning um að verða betri starfsmenn.

Rétt greining á vanda barns er mikilvæg barnavernd. Skilgreina þarf starf félagsráðgjafa inni í skólunum alveg eins og annarra starfsmanna sem þar starfa. Óbreytt ástand er hættulegt.

Höfundur er kennari, náms- og starfsráðgjafi, MSW félagsráðgjafi með sérfræðiréttindi sem fræðslu- og skólafélagsráðgjafi og móðir fatlaðs barns.




Skoðun

Sjá meira


×