Innlent

"Foreldrar mínir vissu aldrei af eineltinu því að skólinn hringdi aldrei“

Hrund Þórsdóttir skrifar
Þær Valgerður Fjölnisdóttir og Kristbjörg Víðisdóttir sitja í Ungmennaráði Hafnarfjarðar, sem ályktað hefur um hvernig taka ætti á eineltismálum. Þær segja stöðuna slæma. „Hún er mjög mismunandi eftir skólum, til dæmis í Hafnarfirði, en er í rauninni bara mjög slæm almennt finnst mér á Íslandi,“ segir Valgerður. „Já, það er voða lítið tekið á eineltinu,“ bætir Kristbjörg við.

Þær segja mest um einelti í grunnskólum en það sé þó að finna alls staðar. „Við unnum báðar í Jafningjafræðslu Hafnarfjarðar í sumar og þá sáum við hvað eineltið er oft leynt í umhverfinu. Krakkarnir jafnvel átta sig ekki  á því þegar þeir verða fyrir einelti og skilja ekki vanlíðan sem þau upplifa í skólanum,“ segir Valgerður.

Stelpurnar segja að stundum geri gerendur sér heldur ekki grein fyrir gjörðum sínum og mikilvægt sé að benda þeim á að þeir séu að leggja aðra í einelti. Þá eigi ekki að reyna að leysa eineltismál án aðkomu forráðamanna þolenda og gerenda.

Kristbjörg varð fyrir einelti á netinu og stelpurnar segja umburðarlyndi gagnvart því mikið. Krakkar búist við að vera níddir á netinu og sætti sig við það.

Valgerður þurfti að skipta um skóla vegna eineltis sem hún varð fyrir og hún segir áherslu á þolendur of mikla. „Í mínu tilfelli gerðu skólayfirvöld í rauninni ekkert. Foreldrar mínir vissu aldrei af eineltinu því að skólinn hringdi aldrei. Það þarf að leggja áherslu á gerendur og vinna með þeim, því þeir eiga oft við stærri vandamál að stríða en þolandinn,“ segir hún.

Þær segja mikilvægt að standa með þolendum eineltis og koma þeim sem séu utanveltu inn í hópinn. Þá þurfi að fylgja eineltismálum betur eftir. „Fyrir eina móðgun þá þarftu hundrað hrós þannig að þótt það sé hætt að stríða þér verður þú alltaf með ör á sálinni ef þú hefur lent í einelti,“ segir Valgerður og Kristbjörg tekur undir. „Þetta er bara eins og krumpað blað, þú nærð aldrei að slétta alveg úr því.“




Fleiri fréttir

Sjá meira


×