Ökklabrot, LÍN og sjúkrapróf í Háskóla Íslands Arnar Þór Ingólfsson skrifar 30. janúar 2012 11:40 Síðastliðið haust hóf ég nám við Háskóla Íslands. Námið fór vel af stað og ég stundaði það samviskusamlega. Ég tók virkan þátt í félagslífinu og eignaðist nýja vini og félaga. Ég ákvað að reyna að láta sumarpeningana endast eins lengi og mögulegt væri, en sækja jafnframt um námslán hjá LÍN. Þó vildi ég ekki taka yfirdráttarlán hjá bankanum mínum, enda fannst mér nokkuð líklegt að ég gæti látið sumarpeningana duga út önnina. Skólalífið í Reykjavík var ansi spennandi og haustið leið hratt. Nóvember var mánuður ritgerða, lokaverkefna og nokkurra svefnlausra nætra. Þann 22. nóvember skilaði ég seinasta verkefni annarinnar í hús og prófin voru handan við hornið. Síðar þann sama dag hélt ég á fótboltaæfingu og varð fyrir því óláni að ökklabrotna illa eftir slysalegt samstuð. Þegar ég lá sárþjáður á gervigrasvellinum í mígandi rigningu og beið eftir sjúkrabílnum voru prófin eitt það fyrsta sem kom upp í hugann. ,,Þetta er nú ekki sniðugur prófaundirbúningur", sagði ég við félaga mína sem stóðu yfir mér á vellinum. Til að gera langa sögu stutta þá átti ég að fara í tvö lokapróf, 2. og 5. desember. Á meðan að þau próf fóru fram lá ég á Landsspítalanum í Fossvogi með sýklalyf í æð, eftir að ég fékk slæma sýkingu í kjölfar aðgerðarinnar sem ég fór í þann 23. nóvember. Ég náði báðum þeim áföngum sem voru próflausir með fyrstu einkunn og var virkilega ánægður með það. Mér var hins vegar ljóst að ekki væri mögulegt að taka sjúkraprófin í janúar og því ætti ég ekki kost á því að skila inn þeim 30 einingum sem ég hafði ætlað mér í upphafi. Þess vegna ætti ég ekki rétt á fullum námslánum fyrir haustönnina. Ég hringdi í LÍN um miðjan desember og var þá tjáð að ég gæti fengið andvirði 18 eininga greitt út í janúar. Það er, rúmlega 60% af heildarlánsupphæð. Ég taldi að þá yrði þetta allt í góðu lagi og hugsaði ekki mikið meira út í það að svo stöddu. Síðan þegar líða tók á janúarmánuð var ég orðinn fremur peningalítill og ákvað að drífa í því að sækja um svigrúm frá reglum LÍN um námsframvindu. Þegar ég var að fylla út viðeigandi eyðublað tók ég eftir því að þar stóð að skilyrði fyrir því að námsmaður geti fengið andvirði 18 eininga greitt út sé að hann hafi áður skilað fullnægjandi árangri í lánshæfu námi, 18 ECTS-einingum eða sambærilegu. Þetta vakti mig til aðeins til umhugsunar en þó taldi ég nánast útilokað að þetta gæti virkilega verið svona. Varla færi LÍN að neita mér um þetta svigrúm bara vegna þess að ég er á fyrsta ári? Í dag fór ég með útfyllt eyðublað og læknisvottorð niður í húsnæði LÍN í Borgartúni. Ég haltraði þangað inn og sagði ráðgjafa frá mínum málum og hvernig þetta stæði allt saman. Svarið sem ég fékk var á þá leið að það væri einfaldlega ekki hægt að víkja frá settum úthlutunarreglum. Ég, sem fyrsta árs nemi, á ekki rétt á því að fá aukið svigrúm varðandi námsframvindu. Hef nefnilega ekki skilað neinum einingum - enda hef ég aldrei haft möguleika á því. Þetta skilyrði LÍN er hreinlega ósanngjarnt gagnvart öllum þeim sem eru á sínu fyrsta misseri í lánshæfu námi. Sérstaklega er þetta ósanngjarnt vegna þess að stúdentar í langflestum deildum Háskóla Íslands eiga ekki lengur kost á því að taka sjúkrapróf í janúar. Núverandi kerfi býður því upp á að stúdentar á fyrsta ári lendi í fjárhagslegu stórslysi án þess að geta gert nokkuð til að koma í veg fyrir það. Ekki er heldur tekið tillit til vel viðunandi árangurs í þeim námskeiðum sem nemanda tekst að klára. Nú eru kosningar til Stúdentaráðs Háskóla Íslands framundan og ég vona að báðar þær ágætu fylkingar sem þar bjóða fram hafi það að markmiði berjast saman fyrir endurskoðun á þessu skilyrði og ýmsum öðrum málum er varða LÍN. Lánasjóðurinn á að vinna í okkar hag og gera okkur kleift að stunda námið áhyggjulaust, en ekki öfugt. Slys og veikindi bera ekki boð á undan sér. Allir stúdentar, líka fyrsta árs nemar, eiga að vera vissir um að LÍN veiti þeim einhverskonar tryggingu ef þeir missa af prófunum sínum. Jólapróf og námslán eiga ekki að vera það fyrsta sem maður hugsar um þegar maður brýtur á sér ökklann. Arnar Þór Ingólfsson, nemi Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Síðastliðið haust hóf ég nám við Háskóla Íslands. Námið fór vel af stað og ég stundaði það samviskusamlega. Ég tók virkan þátt í félagslífinu og eignaðist nýja vini og félaga. Ég ákvað að reyna að láta sumarpeningana endast eins lengi og mögulegt væri, en sækja jafnframt um námslán hjá LÍN. Þó vildi ég ekki taka yfirdráttarlán hjá bankanum mínum, enda fannst mér nokkuð líklegt að ég gæti látið sumarpeningana duga út önnina. Skólalífið í Reykjavík var ansi spennandi og haustið leið hratt. Nóvember var mánuður ritgerða, lokaverkefna og nokkurra svefnlausra nætra. Þann 22. nóvember skilaði ég seinasta verkefni annarinnar í hús og prófin voru handan við hornið. Síðar þann sama dag hélt ég á fótboltaæfingu og varð fyrir því óláni að ökklabrotna illa eftir slysalegt samstuð. Þegar ég lá sárþjáður á gervigrasvellinum í mígandi rigningu og beið eftir sjúkrabílnum voru prófin eitt það fyrsta sem kom upp í hugann. ,,Þetta er nú ekki sniðugur prófaundirbúningur", sagði ég við félaga mína sem stóðu yfir mér á vellinum. Til að gera langa sögu stutta þá átti ég að fara í tvö lokapróf, 2. og 5. desember. Á meðan að þau próf fóru fram lá ég á Landsspítalanum í Fossvogi með sýklalyf í æð, eftir að ég fékk slæma sýkingu í kjölfar aðgerðarinnar sem ég fór í þann 23. nóvember. Ég náði báðum þeim áföngum sem voru próflausir með fyrstu einkunn og var virkilega ánægður með það. Mér var hins vegar ljóst að ekki væri mögulegt að taka sjúkraprófin í janúar og því ætti ég ekki kost á því að skila inn þeim 30 einingum sem ég hafði ætlað mér í upphafi. Þess vegna ætti ég ekki rétt á fullum námslánum fyrir haustönnina. Ég hringdi í LÍN um miðjan desember og var þá tjáð að ég gæti fengið andvirði 18 eininga greitt út í janúar. Það er, rúmlega 60% af heildarlánsupphæð. Ég taldi að þá yrði þetta allt í góðu lagi og hugsaði ekki mikið meira út í það að svo stöddu. Síðan þegar líða tók á janúarmánuð var ég orðinn fremur peningalítill og ákvað að drífa í því að sækja um svigrúm frá reglum LÍN um námsframvindu. Þegar ég var að fylla út viðeigandi eyðublað tók ég eftir því að þar stóð að skilyrði fyrir því að námsmaður geti fengið andvirði 18 eininga greitt út sé að hann hafi áður skilað fullnægjandi árangri í lánshæfu námi, 18 ECTS-einingum eða sambærilegu. Þetta vakti mig til aðeins til umhugsunar en þó taldi ég nánast útilokað að þetta gæti virkilega verið svona. Varla færi LÍN að neita mér um þetta svigrúm bara vegna þess að ég er á fyrsta ári? Í dag fór ég með útfyllt eyðublað og læknisvottorð niður í húsnæði LÍN í Borgartúni. Ég haltraði þangað inn og sagði ráðgjafa frá mínum málum og hvernig þetta stæði allt saman. Svarið sem ég fékk var á þá leið að það væri einfaldlega ekki hægt að víkja frá settum úthlutunarreglum. Ég, sem fyrsta árs nemi, á ekki rétt á því að fá aukið svigrúm varðandi námsframvindu. Hef nefnilega ekki skilað neinum einingum - enda hef ég aldrei haft möguleika á því. Þetta skilyrði LÍN er hreinlega ósanngjarnt gagnvart öllum þeim sem eru á sínu fyrsta misseri í lánshæfu námi. Sérstaklega er þetta ósanngjarnt vegna þess að stúdentar í langflestum deildum Háskóla Íslands eiga ekki lengur kost á því að taka sjúkrapróf í janúar. Núverandi kerfi býður því upp á að stúdentar á fyrsta ári lendi í fjárhagslegu stórslysi án þess að geta gert nokkuð til að koma í veg fyrir það. Ekki er heldur tekið tillit til vel viðunandi árangurs í þeim námskeiðum sem nemanda tekst að klára. Nú eru kosningar til Stúdentaráðs Háskóla Íslands framundan og ég vona að báðar þær ágætu fylkingar sem þar bjóða fram hafi það að markmiði berjast saman fyrir endurskoðun á þessu skilyrði og ýmsum öðrum málum er varða LÍN. Lánasjóðurinn á að vinna í okkar hag og gera okkur kleift að stunda námið áhyggjulaust, en ekki öfugt. Slys og veikindi bera ekki boð á undan sér. Allir stúdentar, líka fyrsta árs nemar, eiga að vera vissir um að LÍN veiti þeim einhverskonar tryggingu ef þeir missa af prófunum sínum. Jólapróf og námslán eiga ekki að vera það fyrsta sem maður hugsar um þegar maður brýtur á sér ökklann. Arnar Þór Ingólfsson, nemi
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun