Sagan um neysluhléið Lilja Eyþórsson skrifar 7. febrúar 2012 06:00 Á góðæristímum Íslands voru miklir erfiðleikar við að manna leikskólana. Það var næga vinnu að fá hér á höfuðborgarsvæðinu og leikskólastarf var ekki samkeppnishæft í launum og hefur það lítið breyst. Leikskólaþjónusta var skert, börn voru ekki tekin inn og stundum voru þau send heim vegna manneklu. Leikskólastjórar létu margoft í sér heyra um að það þyrfti að gera eitthvað í launamálum starfsmanna. Foreldrar kölluðu eftir öryggi með leikskólaþjónustu. Síðla árs 2007 stigu hugrakkir stjórnmálamenn hjá Reykjavíkurborg fram og sýndu í verki að þeir vildu virkilega leita leiða til þess að gera starfsumhverfi leikskólanna samkeppnishæfara. Ákveðið var að greiða öllum starfsmönnum sem vinna á leikskólum og borða með börnunum í hádeginu að hámarki 10 tíma umfram kjarasamninga undir heitinu neysluhlés-greiðslur. Starfsmenn fengu þessar greiðslur óháð því hvaða stéttarfélagi þeir tilheyrðu, en í leikskólum starfar fólk sem er í allt að 6 stéttarfélögum. Allir starfsmenn fengu þessar greiðslur nema starfsfólk í eldhúsi og leikskólastjórar. HruniðHrunið kom haustið 2008. Þá sögu þekkja flestir, enda hefur niðurskurður og hagræðing ekki farið framhjá borgurum þessa lands. Hjá Leikskólasviði Reykjavíkurborgar var víðtæk samstaða um mikilvægi þess að vernda þessar greiðslur og finna aðrar leiðir til að hagræða í rekstrinum. Við gerð fjárhagsáætlana var margoft farið yfir kostnaðinn og leitað leiða til að halda greiðslunum inni. Leikskólastjórar telja að það hafi verið færðar „fórnir“ til þess að vernda þetta neysluhlé fyrir ALLA starfsmenn t.d. með því að minnka afleysingu í leikskólum og sameina leikskóla og draga þannig úr kostnaði í stjórnun. Staðan í dagÞað kom eins og þruma úr heiðskíru lofti að það var vegið að leikskólakennurum en ekki öðrum starfsmannahópum þegar borgarstjórn samþykkti að segja leikskólakennurum upp neysluhléinu en eins og áður segir – ekki öðrum starfsmönnum. Leikskólastjórnendur mótmæltu þessu kröftuglega m.a. með því að afhenda borgarstjóra undirskriftalista þar sem skorað er á borgaryfirvöld að hætta við þessa gjörð og sýna í verki að störf leikskólakennara séu metin að verðleikum. Yfir 90% stjórnenda í leikskólum skrifuðu undir þessa áskorun. Rétt fyrir jól voru leikskólastjórar boðaðir á fund með yfirmanni skólamála og þeim tilkynnt að þeir ættu að fylgja eftir ákvörðun borgarráðs og segja upp hluta af þessum yfirvinnutímum eingöngu hjá félagsmönnum í Félagi leikskólakennara. Leikskólastjórar fengu skýrar leiðbeiningar um hvernig skyldi staðið að þessu, m.a. staðlað uppsagnarbréf sem leikskólakennarar áttu að kvitta fyrir móttöku á eða senda það í ábyrgðarpósti til þeirra. Borgaryfirvöld hafa borið því við að leikskólakennarar hafi fengið svo „góðan“ kjarasamning núna síðast og í samningaferlinu hafi verið rætt um að þegar ákveðnar launahækkanir kæmu, þá færu út neysluhléstímarnir hjá leikskólakennurum í Reykjavík. Formaður Félags leikskólakennara hefur mótmælt þessu og segir að ekkert slíkt samkomulag hafi verið gert. Í kjarasamningi leikskólakennara er engin bókun eða athugasemd um þetta neysluhlé, enda er það ekki hluti af kjarasamningi, heldur ákvörðun borgarstjórnar á sínum tíma (2007) til þess að sýna í verki að þeir meti störfin í leikskólum. Þetta verkefni, þ.e. að afhenda félagsmönnum í einu félagi af mörgum uppsögn á kjörum, stríðir gegn sannfæringu og gildum mínum um að jafnræði sé haft að leiðarljósi í kjörum starfsmanna. Leikskólakennarar eru eina fagmenntaða starfsstéttin sem hefur löggildingu í að vinna að uppeldi og menntun barna á leikskólaaldri og því ætti að hlúa að þeim frekar en að skerða kjör þeirra. Hlutfall þeirra er aðeins um 32% hjá Reykjavíkurborg, eitt það lægsta á höfuðborgarsvæðinu og víðar. Leikskólinn er náinn vinnustaður þar sem unnið er að uppeldi og menntun barna undir handleiðslu leikskólakennara. Því skýtur skökku við að einn hópur umfram aðra er að fá uppsögn á sínum kjörum. Að öllum líkindum mun það hafa mikil áhrif á starfsanda vinnustaðarins og skapa ójafnvægi milli þeirra hópa sem hafa verið með sömu kjör þ.e. neysluhléið. Það er mikil hætta á að það muni hafa áhrif til hins verra í gæðum á leikskólastarfinu. Í rúmlega 17 ár hef ég gegnt starfi leikskólastjóra í Klettaborg og sinnt því alla tíð af alúð og kostgæfni og borið virðingu fyrir starfsmönnum mínum óháð aðild þeirra að stéttarfélagi. Þá hef ég alla tíð lagt mig fram við að framfylgja stefnu Reykjavíkurborgar. Ég sem leikskólastjóri tel mér skylt að standa vörð um hagsmuni barna og allra starfsmanna leikskólans. Með því að undirrita, afhenda uppsagnarbréfið og fá staðfestingu á móttöku þess hjá félagsmönnum F.L. myndi ég vera að samþykkja þessa aðgerð, það stríðir gegn sýn minni á jafnræði. Ég efast um lögmæti þessa gjörnings og gat þar af leiðandi ekki framkvæmt hann. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon Skoðun Skoðun Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Sjá meira
Á góðæristímum Íslands voru miklir erfiðleikar við að manna leikskólana. Það var næga vinnu að fá hér á höfuðborgarsvæðinu og leikskólastarf var ekki samkeppnishæft í launum og hefur það lítið breyst. Leikskólaþjónusta var skert, börn voru ekki tekin inn og stundum voru þau send heim vegna manneklu. Leikskólastjórar létu margoft í sér heyra um að það þyrfti að gera eitthvað í launamálum starfsmanna. Foreldrar kölluðu eftir öryggi með leikskólaþjónustu. Síðla árs 2007 stigu hugrakkir stjórnmálamenn hjá Reykjavíkurborg fram og sýndu í verki að þeir vildu virkilega leita leiða til þess að gera starfsumhverfi leikskólanna samkeppnishæfara. Ákveðið var að greiða öllum starfsmönnum sem vinna á leikskólum og borða með börnunum í hádeginu að hámarki 10 tíma umfram kjarasamninga undir heitinu neysluhlés-greiðslur. Starfsmenn fengu þessar greiðslur óháð því hvaða stéttarfélagi þeir tilheyrðu, en í leikskólum starfar fólk sem er í allt að 6 stéttarfélögum. Allir starfsmenn fengu þessar greiðslur nema starfsfólk í eldhúsi og leikskólastjórar. HruniðHrunið kom haustið 2008. Þá sögu þekkja flestir, enda hefur niðurskurður og hagræðing ekki farið framhjá borgurum þessa lands. Hjá Leikskólasviði Reykjavíkurborgar var víðtæk samstaða um mikilvægi þess að vernda þessar greiðslur og finna aðrar leiðir til að hagræða í rekstrinum. Við gerð fjárhagsáætlana var margoft farið yfir kostnaðinn og leitað leiða til að halda greiðslunum inni. Leikskólastjórar telja að það hafi verið færðar „fórnir“ til þess að vernda þetta neysluhlé fyrir ALLA starfsmenn t.d. með því að minnka afleysingu í leikskólum og sameina leikskóla og draga þannig úr kostnaði í stjórnun. Staðan í dagÞað kom eins og þruma úr heiðskíru lofti að það var vegið að leikskólakennurum en ekki öðrum starfsmannahópum þegar borgarstjórn samþykkti að segja leikskólakennurum upp neysluhléinu en eins og áður segir – ekki öðrum starfsmönnum. Leikskólastjórnendur mótmæltu þessu kröftuglega m.a. með því að afhenda borgarstjóra undirskriftalista þar sem skorað er á borgaryfirvöld að hætta við þessa gjörð og sýna í verki að störf leikskólakennara séu metin að verðleikum. Yfir 90% stjórnenda í leikskólum skrifuðu undir þessa áskorun. Rétt fyrir jól voru leikskólastjórar boðaðir á fund með yfirmanni skólamála og þeim tilkynnt að þeir ættu að fylgja eftir ákvörðun borgarráðs og segja upp hluta af þessum yfirvinnutímum eingöngu hjá félagsmönnum í Félagi leikskólakennara. Leikskólastjórar fengu skýrar leiðbeiningar um hvernig skyldi staðið að þessu, m.a. staðlað uppsagnarbréf sem leikskólakennarar áttu að kvitta fyrir móttöku á eða senda það í ábyrgðarpósti til þeirra. Borgaryfirvöld hafa borið því við að leikskólakennarar hafi fengið svo „góðan“ kjarasamning núna síðast og í samningaferlinu hafi verið rætt um að þegar ákveðnar launahækkanir kæmu, þá færu út neysluhléstímarnir hjá leikskólakennurum í Reykjavík. Formaður Félags leikskólakennara hefur mótmælt þessu og segir að ekkert slíkt samkomulag hafi verið gert. Í kjarasamningi leikskólakennara er engin bókun eða athugasemd um þetta neysluhlé, enda er það ekki hluti af kjarasamningi, heldur ákvörðun borgarstjórnar á sínum tíma (2007) til þess að sýna í verki að þeir meti störfin í leikskólum. Þetta verkefni, þ.e. að afhenda félagsmönnum í einu félagi af mörgum uppsögn á kjörum, stríðir gegn sannfæringu og gildum mínum um að jafnræði sé haft að leiðarljósi í kjörum starfsmanna. Leikskólakennarar eru eina fagmenntaða starfsstéttin sem hefur löggildingu í að vinna að uppeldi og menntun barna á leikskólaaldri og því ætti að hlúa að þeim frekar en að skerða kjör þeirra. Hlutfall þeirra er aðeins um 32% hjá Reykjavíkurborg, eitt það lægsta á höfuðborgarsvæðinu og víðar. Leikskólinn er náinn vinnustaður þar sem unnið er að uppeldi og menntun barna undir handleiðslu leikskólakennara. Því skýtur skökku við að einn hópur umfram aðra er að fá uppsögn á sínum kjörum. Að öllum líkindum mun það hafa mikil áhrif á starfsanda vinnustaðarins og skapa ójafnvægi milli þeirra hópa sem hafa verið með sömu kjör þ.e. neysluhléið. Það er mikil hætta á að það muni hafa áhrif til hins verra í gæðum á leikskólastarfinu. Í rúmlega 17 ár hef ég gegnt starfi leikskólastjóra í Klettaborg og sinnt því alla tíð af alúð og kostgæfni og borið virðingu fyrir starfsmönnum mínum óháð aðild þeirra að stéttarfélagi. Þá hef ég alla tíð lagt mig fram við að framfylgja stefnu Reykjavíkurborgar. Ég sem leikskólastjóri tel mér skylt að standa vörð um hagsmuni barna og allra starfsmanna leikskólans. Með því að undirrita, afhenda uppsagnarbréfið og fá staðfestingu á móttöku þess hjá félagsmönnum F.L. myndi ég vera að samþykkja þessa aðgerð, það stríðir gegn sýn minni á jafnræði. Ég efast um lögmæti þessa gjörnings og gat þar af leiðandi ekki framkvæmt hann.
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon Skoðun
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon Skoðun