Hvatt til ofníðslu á gróðurleifum landsins Herdís Þorvaldsdóttir skrifar 31. mars 2011 06:15 Þrátt fyrir gríðarlega offramleiðslu á kindakjöti í áratugi með óhemju kostnaði fyrir ríkissjóð (okkur skattgreiðendur), að ekki sé talað um skaðsemi þessarar ofbeitar á landinu, voga menn sér að hvetja til meiri framleiðslu sauðfjárafurða. Aðalástæðan er sú að í fyrsta sinn þarf ekki að borga með útflutningi á kjötinu, sem annars væri urðað, vegna gengisfalls krónunnar. Eitthvað af gjaldeyri kemur inn, en er ekki kostnaðurinn af þessari framleiðslu meiri en fæst fyrir hana. Ekki hefur verið hægt að fá áætlaðar tölur um kostnað við framleiðslu á útflutningskjötinu í t.d. kílóavís, en skemmdirnar á landinu kosta sitt og hver borgar þær? Eitthvað af gróðri þarf í hverja skepnu sem fer lítið lamb á afrétt og kemur næstum fullvaxin kind að hausti, og þessi 1000 tonn af offramleiðslukjöti eru af milli 400.000 og 500.000 skepnum sem nöguðu landið allt sumarið til að lenda í maga útlendinga á kostnað skemmda landsins okkar. Og hverjir græða? Bændur, fyrir að framleiða eitthvað sem ríkið er þegar eru búið að greiða þeim fyrir? Einu sem græða að ráði eru milliliðirnir. Ómetanlegt tapið af þessari rányrkju er okkar allra hinna sem ekki erum með sauðfé í formi hærri skatta og landauðnar. Síðasti sauðfjársamningur til sex ára heimilaði 16.000.000.000 úr ríkissjóði auk einhverja milljóna í aðra styrki t.d. til nýliðunar í greininni. Á beit í sumar voru 1.300.000 fjár og kjötbirgðirnar í haust voru 3.000 tonn, af þeim um 1.000 offramleiðsla, hugsanlega jafnvel meiri því innanlandsneyslan hefur verið í lágmarki undanfarin ár. Af hverju viðgengst þvílík skemmdarstarfsemi á landinu, af litlum hagsmunahóp? Mætti segja að þetta sé tímaskekkja? Er ekki kominn tími til að taka í taumana og breyta þessum búskaparháttum, landinu í vil. Unga fólk, þið sem fáið skaðann af þessari landníðslu í arf, er ykkur sama!? Hugsið málið og lítið í kringum ykkur á leiðinni í næstu útilegu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Skoðun Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson skrifar Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson skrifar Skoðun 100 lítrar á mínútu Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Stöðugleiki sem viðmið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Loftslagsmál: tölur segja sögur en hvaða sögu viljum við? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hvaðan koma jólin okkar – og hvað kenna þau okkur um menningu? Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Innviðir og öryggi í hættu í höndum ráðherra Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun „Steraleikarnir“ Birgir Sverrisson skrifar Skoðun Fínpússuð mannvonska Armando Garcia skrifar Skoðun Fólkið sem hverfur... Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Gengið til friðar Ingibjörg Haraldsdóttir,Elín Oddný Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Mótmæli bænda í Brussel eru ekki sjónarspil – þau eru viðvörun Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar gigtin stjórnar jólunum Hrönn Stefánsdóttir skrifar Sjá meira
Þrátt fyrir gríðarlega offramleiðslu á kindakjöti í áratugi með óhemju kostnaði fyrir ríkissjóð (okkur skattgreiðendur), að ekki sé talað um skaðsemi þessarar ofbeitar á landinu, voga menn sér að hvetja til meiri framleiðslu sauðfjárafurða. Aðalástæðan er sú að í fyrsta sinn þarf ekki að borga með útflutningi á kjötinu, sem annars væri urðað, vegna gengisfalls krónunnar. Eitthvað af gjaldeyri kemur inn, en er ekki kostnaðurinn af þessari framleiðslu meiri en fæst fyrir hana. Ekki hefur verið hægt að fá áætlaðar tölur um kostnað við framleiðslu á útflutningskjötinu í t.d. kílóavís, en skemmdirnar á landinu kosta sitt og hver borgar þær? Eitthvað af gróðri þarf í hverja skepnu sem fer lítið lamb á afrétt og kemur næstum fullvaxin kind að hausti, og þessi 1000 tonn af offramleiðslukjöti eru af milli 400.000 og 500.000 skepnum sem nöguðu landið allt sumarið til að lenda í maga útlendinga á kostnað skemmda landsins okkar. Og hverjir græða? Bændur, fyrir að framleiða eitthvað sem ríkið er þegar eru búið að greiða þeim fyrir? Einu sem græða að ráði eru milliliðirnir. Ómetanlegt tapið af þessari rányrkju er okkar allra hinna sem ekki erum með sauðfé í formi hærri skatta og landauðnar. Síðasti sauðfjársamningur til sex ára heimilaði 16.000.000.000 úr ríkissjóði auk einhverja milljóna í aðra styrki t.d. til nýliðunar í greininni. Á beit í sumar voru 1.300.000 fjár og kjötbirgðirnar í haust voru 3.000 tonn, af þeim um 1.000 offramleiðsla, hugsanlega jafnvel meiri því innanlandsneyslan hefur verið í lágmarki undanfarin ár. Af hverju viðgengst þvílík skemmdarstarfsemi á landinu, af litlum hagsmunahóp? Mætti segja að þetta sé tímaskekkja? Er ekki kominn tími til að taka í taumana og breyta þessum búskaparháttum, landinu í vil. Unga fólk, þið sem fáið skaðann af þessari landníðslu í arf, er ykkur sama!? Hugsið málið og lítið í kringum ykkur á leiðinni í næstu útilegu.
Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon Skoðun
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar
Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar
Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon Skoðun