Hvenær er eitthvað rasismi og hvenær verður eitthvað fasismi? 15. febrúar 2007 05:00 Í árdaga kristninnar varð til stétt guðfræðinga sem hafði það hlutverk að rýna í texta guðspjallanna og Biblíunnar og túlka það sem þar stóð. Það var nefnilega alls ekki víst og jafnvel ómögulegt að textinn sem þar birtist þýddi námkvæmlega það sem hinn óupplýsti almenningur las út úr honum. Það fer ekki hjá því þegar grein Hauks Más Helgasonar „Fangelsisskissur og frjálslyndisgloríur“ í Fréttablaðinu 11. febrúar er lesin, að álykta að Haukur hafi að einhverju leyti sett sjálfan sig í slíkt hlutverk. Haukur á að minnsta kosti ekki í neinum vandræðum með að taka texta og lesa það út úr honum sem hann vill lesa. Haukur notar óspart kenningar slóvenska heimspekingsins Slavoj Zisek um gerviatburði og aðdróttanir, til að skapa sjálfur gerviatburði og aðdróttanir, til að koma á þá höggi sem honum er í nöp við eða þá sem hann vill gera skoðanir upp. Það að formaður Frjálslynda flokksins hafi í opnunarræðu landsþings sama flokks nefnt útlendinga og berkla á sama stað, „án þess að segja berum orðum hvaða tengsl væru þar á milli“, er notað sem dæmi í þessu tilviki og klykkt út með dæmigerðum ýkjustíl sem virðist vera allsráðandi í gerð greinarinnar: „Slík beiting aðdróttana er sjaldheyrð nema á stríðstímum, þegar ýjað er að skaðvænlegum, jafnvel ómannúðlegum eiginleikum andstæðings.“ Haukur segir svo: „Svona má ýja að samhengi og skapa hugrenningatengsl.“ Hann er þó ekki að birta þann texta sem um er að ræða sem hefði væntanlega átt að gefa orðum hans frekara gildi. Haukur er svo sannfærður um að strætófarþegar á Akureyri séu með aðdróttanir í garð útlendinga. Það að þeir séu ánægðir með að geta „talað við bílstjórana orðabókalaust, þar sem þeir eru allir íslenskir“ er dæmi um slíkt: „Það sem er sagt er þannig séð auðvelt að kljást við en það eru aðdróttanirnar, allt sem ýjað er að og gaukað að umleikis meintan kjarna hvers máls“ en tekst ekki á neinn hátt að koma orðum að því hvernig það, að farþegum strætó á Akureyri þyki það betra að geta spurt til vegar á sínu eigin tungumáli geti verið „aðdróttanir“ eða að það sé á einhvern veg verið að að „ýja“ að einhverju í þeirri grein sem hann vitnar í. Hægt væri að nefna frekari dæmi um dæmalausan málflutning Hauks en vegna plássleysis verða þessi tvö að duga. „Rasismi er tilraun til að gefa óyndi, ljóninu í veginum milli manns og nautnar hans, andlit og nafn“ lýsir Haukur skáldlega en líkir síðan rasisma við alkóhólisma og hann heldur áfram að vitna í áðurgreindan Slavoj Zizek sem er „poppstjarna heimspekinnar í dag“ en sá virðist hafa miklar áhyggjur af samferðamönnum sínum sem eru flestir fastir í eigin „offramleiðslu óra“, þar á meðal rasisma ef taka á mark á Hauki. Haukur fjallar um komandi kosningabaráttu hér á landi og hefur miklar áhyggjur af því að Frjálslyndi flokkurinn noti „frjálslynda“ nafnið og hann hefur einnig áhyggjur af því að Frjálslyndi flokkurinn vilji ræða um stöðu innflytjenda hér á landi. Hann heldur því fram að flokkurinn opni „ekki þarfa umræðu“ heldur ætli Jón Magnússon og Magnús Þór að „beina hvöt, og jafnvel góðum vilja í einkar varasaman farveg“ og spyr svo: „Hvernig má hnika umræðunni í eitthvað annað – breyta henni jafnvel í samræðu?“ Hann gefur engar upplýsingar um hvernig hann hafi komist að þessari niðurstöðu og hann virðist hafa litla trú á að samborgarar hans komi til með að sjá í gegnum innantóman málflutning eða bellibrögð. Það virðist þó nokkuð ljóst að Haukur hefur engan áhuga á að ræða um málefni innflytjenda, hvort sem það er við meðlimi Frjálslynda flokksins eða nokkurn annan, hvort sem það er í umræðu eða samræðu, ekki nema til að fræða þá um sínar eigin skoðanir. Og þá hljótum við að víkja að því hversu hættulegt það er ef ekki má ræða hlutina, hvorki jákvæða eða neikvæða. Það er svo enn verra ef það má ekki, af því að þeir sem vilja ræða þá, eru með „rangar skoðanir“. Þá er illa komið fyrir lýðræðinu og öllu frelsinu sem lagt er af stað til að verja og Haukur farinn að líkjast fasistum sem einmitt vildu ekki leyfa neina umræðu aðra en þá sem var þeim þóknanleg. Höfundur er tölvunarfræðingur sem er ekki í Frjálslynda flokknum, tengist Frjálslynda flokknum ekki á nokkurn hátt og hefur ekki í hyggju að kjósa hann. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Sjá meira
Í árdaga kristninnar varð til stétt guðfræðinga sem hafði það hlutverk að rýna í texta guðspjallanna og Biblíunnar og túlka það sem þar stóð. Það var nefnilega alls ekki víst og jafnvel ómögulegt að textinn sem þar birtist þýddi námkvæmlega það sem hinn óupplýsti almenningur las út úr honum. Það fer ekki hjá því þegar grein Hauks Más Helgasonar „Fangelsisskissur og frjálslyndisgloríur“ í Fréttablaðinu 11. febrúar er lesin, að álykta að Haukur hafi að einhverju leyti sett sjálfan sig í slíkt hlutverk. Haukur á að minnsta kosti ekki í neinum vandræðum með að taka texta og lesa það út úr honum sem hann vill lesa. Haukur notar óspart kenningar slóvenska heimspekingsins Slavoj Zisek um gerviatburði og aðdróttanir, til að skapa sjálfur gerviatburði og aðdróttanir, til að koma á þá höggi sem honum er í nöp við eða þá sem hann vill gera skoðanir upp. Það að formaður Frjálslynda flokksins hafi í opnunarræðu landsþings sama flokks nefnt útlendinga og berkla á sama stað, „án þess að segja berum orðum hvaða tengsl væru þar á milli“, er notað sem dæmi í þessu tilviki og klykkt út með dæmigerðum ýkjustíl sem virðist vera allsráðandi í gerð greinarinnar: „Slík beiting aðdróttana er sjaldheyrð nema á stríðstímum, þegar ýjað er að skaðvænlegum, jafnvel ómannúðlegum eiginleikum andstæðings.“ Haukur segir svo: „Svona má ýja að samhengi og skapa hugrenningatengsl.“ Hann er þó ekki að birta þann texta sem um er að ræða sem hefði væntanlega átt að gefa orðum hans frekara gildi. Haukur er svo sannfærður um að strætófarþegar á Akureyri séu með aðdróttanir í garð útlendinga. Það að þeir séu ánægðir með að geta „talað við bílstjórana orðabókalaust, þar sem þeir eru allir íslenskir“ er dæmi um slíkt: „Það sem er sagt er þannig séð auðvelt að kljást við en það eru aðdróttanirnar, allt sem ýjað er að og gaukað að umleikis meintan kjarna hvers máls“ en tekst ekki á neinn hátt að koma orðum að því hvernig það, að farþegum strætó á Akureyri þyki það betra að geta spurt til vegar á sínu eigin tungumáli geti verið „aðdróttanir“ eða að það sé á einhvern veg verið að að „ýja“ að einhverju í þeirri grein sem hann vitnar í. Hægt væri að nefna frekari dæmi um dæmalausan málflutning Hauks en vegna plássleysis verða þessi tvö að duga. „Rasismi er tilraun til að gefa óyndi, ljóninu í veginum milli manns og nautnar hans, andlit og nafn“ lýsir Haukur skáldlega en líkir síðan rasisma við alkóhólisma og hann heldur áfram að vitna í áðurgreindan Slavoj Zizek sem er „poppstjarna heimspekinnar í dag“ en sá virðist hafa miklar áhyggjur af samferðamönnum sínum sem eru flestir fastir í eigin „offramleiðslu óra“, þar á meðal rasisma ef taka á mark á Hauki. Haukur fjallar um komandi kosningabaráttu hér á landi og hefur miklar áhyggjur af því að Frjálslyndi flokkurinn noti „frjálslynda“ nafnið og hann hefur einnig áhyggjur af því að Frjálslyndi flokkurinn vilji ræða um stöðu innflytjenda hér á landi. Hann heldur því fram að flokkurinn opni „ekki þarfa umræðu“ heldur ætli Jón Magnússon og Magnús Þór að „beina hvöt, og jafnvel góðum vilja í einkar varasaman farveg“ og spyr svo: „Hvernig má hnika umræðunni í eitthvað annað – breyta henni jafnvel í samræðu?“ Hann gefur engar upplýsingar um hvernig hann hafi komist að þessari niðurstöðu og hann virðist hafa litla trú á að samborgarar hans komi til með að sjá í gegnum innantóman málflutning eða bellibrögð. Það virðist þó nokkuð ljóst að Haukur hefur engan áhuga á að ræða um málefni innflytjenda, hvort sem það er við meðlimi Frjálslynda flokksins eða nokkurn annan, hvort sem það er í umræðu eða samræðu, ekki nema til að fræða þá um sínar eigin skoðanir. Og þá hljótum við að víkja að því hversu hættulegt það er ef ekki má ræða hlutina, hvorki jákvæða eða neikvæða. Það er svo enn verra ef það má ekki, af því að þeir sem vilja ræða þá, eru með „rangar skoðanir“. Þá er illa komið fyrir lýðræðinu og öllu frelsinu sem lagt er af stað til að verja og Haukur farinn að líkjast fasistum sem einmitt vildu ekki leyfa neina umræðu aðra en þá sem var þeim þóknanleg. Höfundur er tölvunarfræðingur sem er ekki í Frjálslynda flokknum, tengist Frjálslynda flokknum ekki á nokkurn hátt og hefur ekki í hyggju að kjósa hann.
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun