Fleiri fréttir

Nýja orkustefnu strax!

Björk Guðmundsdóttir skrifar

Þann 17. september kom út skýrsla nefndarinnar um orku- og auðlindamál sem átti m.a. að fjalla um sölu HS Orku til Magma. þetta eru mjög áhugaverðar 93 blaðsíður sem væri vel hægt að nota sem upphaf á stefnu þjóðarinnar í umhverfismálum og umgengni á auðlindunum, bæði til sjávar og lands. Þegar skýrslan kom út voru nefndarmenn spurðir hvort skúffan í Svíþjóð væri lögleg eða ekki.

Varðandi vinnuframlag Ásbjörns Óttarssonar - opið bréf

Úlfur Eldjárn skrifar

Kæri Ásbjörn. Það hefur kannski farið fram hjá þér að þegar listamannalaun eru veitt hafa ákveðin verkefni verið lögð til grundvallar umsókninni. Svíkist listamaðurinn um að vinna þessi verkefni eru launin tekin af honum.

Sáttameðferð við hjónaskilnaði

Leifur Runólfsson skrifar

Að skilja við maka er jafnstór ef ekki stærri ákvörðun en að ganga í hjúskap. Þegar fólk ákveður að enda hjúskap, þá lýkur stórum kafla í lífi viðkomandi aðila og tengdum aðilum.

Aularnir halda áfram í keiluskorun á Alþingi

Friðrik Indriðason skrifar

Vissir alþingismenn ætla að láta mótmælin fyrir utan Alþingi í vikunni sem vind um eyrun þjóta. Hlusta sennilega ekki á annað en eigið lýðskrum í ræðustól. Reyna hvað þeir geta að „skora keilur“ í hugum dyggra flokksmanna.

Nú er nóg komið

Ragnheiður Sif Gunnarsdóttir skrifar

Enn er niðurskurðarhnífnum beint að Suðurnesjum, nú með mun óvægnari hætti en fyrr. Í fjárlagafrumvarpi ríkisstjórnarinnar er Heilbrigðisstofnun Suðurnesja gert að spara 400 milljónir eða sem svarar 25% af

Hreinsunardeild réttlætisins

Árni Svanur Daníelsson og Kristín Þórunn Tómasdóttir skrifar

Í níufréttum útvarps að morgni þriðjudags var fjallað um mánudagsmótmælin á Austurvelli. Þar voru um átta þúsund manns. Boðskapurinn var einn: Við mótmælum ástandinu í samfélaginu. Ástæðurnar voru fleiri, kannski allt að átta þúsund.

Hvað er að óttast?

Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar

Í komandi aðildarviðræðum við ESB er ljóst að sjávarútvegsmál verða einn erfiðasti málaflokkurinn. Andstæðingar ESB-aðildar hafa hamrað á reynslu Norðmanna í aðildarviðræðum og hafa þá sérstaklega rætt um sjávarútvegssamninginn frá 1994. Sagt hefur verið að Norðmenn hafi fengið mjög slæman samning og því sé útilokað að Ísland fái nokkuð annað. Vægast sagt lýsir þetta sjónarmið mikilli þröngsýni og mótast ef til vill af því að sterkustu hagsmunir þeirra sem eru í greininni felast í því að halda öllu óbreyttu.

Fjölgum störfum á Íslandi

Orri Hauksson skrifar

Upplýsingafulltrúi BSRB, Kolbeinn Óttarsson Proppé, víkur sterkum orðum að undirrituðum og Samtökum iðnaðarins í grein hér í blaðinu. Taldi hann okkur reyna að varpa rýrð á opinbera starfsmenn og beita til þess talnablekkingum.

Þverbrestur þingsins

Átta guðfræðingar hafa birt athyglisverðan pistil á vefsíðunni tru.is þar sem þeir áfellast Alþingi Íslendinga í svokölluðu „Landsdómsmáli". Guðfræðingarnir ræða þá óvæntu niðurstöðu að Geir H. Haarde skuli einn kallaður til ábyrgðar fyrir landsdómi á grundvelli laga um ráðherraábyrgð.

Kosið um álver og stjórnlagaþing?

Aukin framleiðsluaukning og nýjar fjárfestingar álversins í Straumsvík hafa nýlega verið kynntar og er sannarlega um að ræða góðar fréttir fyrir íslenskt atvinnu- og efnahagslíf. Rúmlega 600 ný störf verða til á framkvæmdatímanum; einkum fyrir iðnaðarmenn, verkfræðinga, tæknifræðinga og verkafólk.

Sjávarútvegsráðherra Sjávarútvegsráðherranna

Ólafur Arnberg skrifar

Nú hefur ofur Jón sjávarútvegsráðherra stigið fram enn einu sinni til bjargar lítilmagnanum og bíður nú til leigu 400 tonna skötuselskvóta á sama verði og í fyrra, en það var 120 kr á kg og lætur nærri að vera 30% af brúttó söluverði á slægðum skötusel upp úr sjó sem er raunhæft leiguverð aflaheimilda og er þá sama við hvaða fisktegund er átt. Við sölu afla frá skipi tekur útgerðin 30% af óskiptu sem í daglegu tali heitir kostnaðarhlutdeild.

Atlaga að mannréttindum

Þorgrímur Sigmundsson skrifar

Í upphafi þessa bréfs vil ég biðjast afsökunar á því að það kann að vera harðorðara en títt er með slík bréfkorn. Og ég afsaka mig með því að þær tilfinningar sem stuðla að skrifum þessum eru svo gífurleg reiði og sorg yfir skammsýni ráðamanna að engu tali tekur. Og nú er mælirinn fullur.

Pólitískt skipað í stöður?

Margrét Björnsdóttir skrifar

Ef stjórnmálamenn hefðu átt að læra eitthvað af hruninu, þá var það, að velja ekki í embætti samkvæmt flokkspólitískum sjónarmiðum. Embættismennirnir Davíð Oddsson, Finnur Ingólfsson og Páll Gunnar Pálsson voru allir skipaðir í embætti út frá flokkspólitískum sjónarmiðum, en ekki hæfni. Allir áttu þeir þátt í að reisa íslensku þjóðinni bálköst í formi einkavædds bankakerfis, með liðónýtu slökkviliði.

SI lýgur með tölum

Orri Hauksson, framkvæmdastjóri Samtaka iðnaðarins, fór mikinn í sjónvarpsfréttum í vikunni og kvartaði undan því að opinberum starfsmönnum hefði fjölgað gríðarlega í kreppunni. Orra taldist til að 20 þúsund störf hefðu tapast á einkamarkaði, en í opinbera geiranum hefði þeim fjölgað um 3.500. Óljóst er hvað framkvæmdastjóra Samtaka iðnaðarins gengur til með þessum talnaleik, í það minnsta er morgunljóst að þessum tölum sér hvergi stað í opinberum talnagögnum.

Ekki misþyrma Jóni með leiðindum

Hættan við afmælisár Jóns Sigurðssonar er aðallega sú að árið verði allt of fjarlægt venjulegu fólki. Þannig auki árið á fjarlægðina milli Jóns og almennings í landinu. Það má ekki verða. Árið á ekki að nota til að misþyrma Jóni Sigurðssyni með leiðindum.

Er ADHD ofgreint?

Að undanförnu hefur talsvert verið rætt í fjölmiðlum um athyglisbrest og ofvirkni (ADHD) og mögulega misnotkun á lyfjunum sem notuð eru til þess að meðhöndla geðröskunina. Umræðan hefur fyrst og fremst snúist um að gagnrýna of mikla ávísun ADHD-lyfja eða verja ágæti lyfjanna til þess að bæta líf þeirra fjölmörgu einstaklinga sem þau nota. Við þurfum að opna þessa umræðu enn frekar og spyrja tveggja mikilvægra spurninga: 1) Í samanburði við hvað er ávísun ADHD-lyfja mikil hér á landi? 2) Er ADHD mögulega ofgreint?

Versnandi starfsumhverfi

Í launakönnun SFR sem kynnt var nýlega kemur í ljós að launabil á milli starfsmanna í almannaþjónustu og starfsmanna á almenna markaðnum er að aukast. Almenni markaðurinn virðist samkvæmt niðurstöðum könnunarinnar vera að byrja að rétta úr kútnum meðan enn þrengir að starfsmönnum í almannaþjónustu. Í takt við þessar niðurstöður kemur ekki á óvart að vaxandi ónægju gætir meðal starfsmanna almannaþjónustunnar með laun sín, auk þess sem þeir upplifa minnkandi starfsöryggi og aukið álag.

Áskorun til metnaðarfullra nýsköpunarfyrirtækja

Þórður Friðjónsson skrifar

Það var fagnaðarefni þegar ný lög um stuðning við nýsköpunarfyrirtæki voru samþykkt á árinu 2009. Kauphöllin studdi þessa ráðstöfun af heilum hug og vonast eindregið til að hún verði umræddum fyrirtækjum til framdráttar. Stuðningurinn, sem fólginn er í skattfrádrætti samkvæmt ákveðnum reglum, getur verið umtalsverður.

Bændasamtökin og aðrétturnar

Ingimundur Bergmann skrifar

Hvenær tekur maður við „aðréttum" og hvenær tekur maður ekki við „aðréttum", það er vandinn, að minnsta kosti ef maður er í forsvari fyrir íslenska bændastétt.

Fyrningarleiðin svikin

Björgvin Guðmudsson skrifar

Þegar þetta er ritað er allt útlit fyrir að fyrningarleiðin í sjávarútvegi verði svikin. Þetta var stærsta kosningamál Samfylkingarinnar í síðustu þingkosningum. Það má fullyrða að loforð Samfylkingarinnar um að fyrna aflaheimildir á 20 árum hafi fært henni það fylgi, sem dugði til þess að hún kæmist til valda.

Persónukjör til efri deildar Alþingis

Alþingi hefur nú til umfjöllunar frumvarp um breytingar á lögum um alþingiskosningar sem gerir ráð fyrir svonefndu persónukjöri. Frumvarpið var tekið til fyrstu umræðu fyrir tæpu ári og hefur síðan verið til umfjöllunar hjá allsherjarnefnd. Óvíst er um örlög frumvarpsins á Alþingi en það hefur sætt talsverðri gagnrýni. Bent hefur verið á að það geti reynst stjórnmálaflokkum erfitt að móta áherslur fyrir kosningar ef forystusveit þeirra er ekki valin fyrr en á kjördag. Eins gæti reynst flokkunum erfitt að tilnefna málsvara í fjölmiðlum þegar leiðtogar veljast ekki fyrr en á sjálfan kjördag. Kosningakerfi sem þetta kann því að skapa óreiðu sem þjóðin þarf síst á að halda um þessar mundir.

Eru mannréttindi ekki fyrir Íslendinga?

Nú er réttlætiskennd minni algerlega misboðið. Að heyra í íslenskum ráðamanni, Össuri Skarphéðinssyni í ræðustól hneykslast á mannréttindabrotum vegna ferðar hóps til Gazasvæðisins var dropinn sem fyllti mælinn hjá mér – og hann er ekki eini ráðamaðurinn sem virðist loka augunum fyrir því sem er að gerast hér á landi. Hvað eru forráðamenn þessarar þjóðar að hugsa? Hvernig væri að byrja á því að berjast gegn mannréttindabrotum þeim sem framin hafa verið og eru framin enn á Íslandi, áður en menn fara að belgja sig út á erlendum vettvangi? Eða skiptir það ekki neinu máli, af því að um Íslendinga er að ræða? Hvers konar sýndarmennska er þetta?

Orðsending til Ögmundar

Fyrir nokkru gerði ég athugasemd við málflutning frænda míns og vinar, Ögmundar Jónassonar, um ESB-mál. Ég sagði þá: „Hann vænir ESB um ýmislegt í eftirfarandi málsgrein: En ekki mun standa á styrkveitingum - svona rétt meðan verið er að tala okkur til. Hið sama gæti hent okkur og indíána í Norður-Ameríku. Þeir töpuðu landinu en sátu uppi með glerperlur og eldvatn."

Berlín

Að Berlín væri gjöreyðilögð í stríðinu var okkur ungmennum þeirra ára harla lítið undrunarefni. Í þessu síðasta vígi Hitlers voru ótrúlega illvígir bardagar fanatískra þýskra hersveita við rússneska herinn og eftir stóðu rústir einar. Berlín sýndist manni af fréttamyndum ekki annað en steinhrúga. Um tuttugu árum síðar gafst höfundi þessara lína tækifæri að heimsækja borgina, þá hersetna af sigurvegurunum en múrinn skildi að Vestur og Austur Berlín.

Úreltar lausnir byrgi ekki sýn

Rögnvaldur J. Sæmundsson og Örn D. Jónsson skrifar

Milli áranna 1990 og 1995 fór árlegur útflutningur á hugbúnaði úr nánast engu í 800 milljónir króna. Á sama tíma tvöfaldaðist útflutningur á fiskvinnsluvélum og rafeindavogum; sala lyfja og stoðtækja meira en tífaldaðist.

Samgöngur og veggjöld

Nú eru um tvö ár síðan Hrunið skall á okkur Íslendingum. Þá fór meira og minna allt þjóðfélagið í baklás og ennþá er margt í frosti, sérstaklega allt sem snýr að mannvirkjagerð. Það sem hefur verið í gangi í mannvirkjum er að klára verk eins og Héðinsfjarðargöng, Landeyjahöfn og Tónlistarhús, en ekkert stórverk er hafið eftir hrun og óvíst er hvenær eitthvað gerist í þeim málum.

Umræða um lúpínu og líffjölbreytni og svar við gagnrýni

Í greinum sínum í Fréttablaðinu 4. september og 25. september gagnrýnir Snorri Baldursson greinar mínar í sama blaði frá 26. ágúst og 2. september þar sem ég mótmæli áformum umhverfisráðherra um herferð gegn lúpínu og skógarkerfli hér á landi. Gagnrýni mín beinist að þeim forsendum sem gefnar eru fyrir herferðinni. Annars vegar hvernig Ríó-samningurinn um líffjölbreytni er túlkaður og hins vegar þeirri staðhæfingu að lúpína og skógarkerfill séu framandi tegundir og raunveruleg ógn við meinta líffjölbreytni hér á landi í skilningi samningsins.

Háskólar í mótun

Háskólar eru mikilvægar stofnanir í nútímasamfélagi og þróun háskólastigsins er eitt af brýnustu verkefnunum í menntalífi Íslendinga. Á undanförnum misserum hefur mikið stefnumótunarstarf verið unnið í mennta- og menningarmálaráðuneytinu, efnt hefur verið til opinna málþinga um háskólamál, erlendir og innlendir sérfræðingar hafa verið kallaðir til ráðgjafar og fundað reglulega með stjórnendum háskólanna.

Iðnskólavandi

Gestur Gunnarsson tæknifræðingur skrifar

Opinber rannsókn er það eina sem getur komið þessum góða skóla á rétta braut.

Sjá næstu 50 greinar

Mest lesið